Neonataal bloedvergiftiging is een bacteriële infectie bij pasgeboren baby's die voorkomt bij 0.1 tot 0.8 procent van alle pasgeborenen. Het komt voornamelijk voor wanneer de immuunsysteem is niet volledig volwassen, zoals bij te vroeg geboren baby's. Er wordt onderscheid gemaakt tussen vroeg en laat bloedvergiftiging, afhankelijk van het tijdstip van infectie.
Wat is neonatale sepsis?
Als infectie van de pasgeborene optreedt vóór of tijdens de geboorte, is het vroeg bloedvergiftiging De leidende pathogenen overgedragen van moeder op pasgeboren zijn bèta-hemolytisch streptokokken en Escherichia coli. Deze komen de vagina binnen via de rectum, ontsteken de membranen van het ei, en kunnen dus gemakkelijk de vruchtwater Als alternatief worden ze onmiddellijk tijdens het geboorteproces door de baby ingenomen. De bacteriën verspreid in de bloed en uitbundige infectiehaarden veroorzaken die kunnen leiden tot septisch schokken Bij late sepsis treden de eerste symptomen pas op na de eerste levensweek. In dit geval vond infectie met de ziekteverwekker plaats hetzij verticaal tijdens het geboorteproces, hetzij door direct contact met de kiemen In het bijzonder als tijdens de geboorte invasieve methoden worden gebruikt, zoals het gebruik van een tang, die van het kind huid kan gewond raken, waardoor de kiemen directe toegang. In tegenstelling tot vroege sepsis, de immuunsysteem kan de infectie een tijdje onderdrukken.
Oorzaken
De oorzaak van neonatale sepsis is onvoldoende volwassen immuunsysteem bij het kind. Dit is vaak het geval als het kind wordt geboren voordat de zwangerschap van 37 weken is bereikt. Er is een directe correlatie tussen een laag geboortegewicht en het risico op neonatale sepsis. Maternale infectie met bèta-hemolytisch streptokokken of andere pathogenen is een voorwaarde voor vroege sepsis, die in utero kan optreden. De aanwezigheid van het vruchtwaterinfectiesyndroom, waarbij de vruchtzak en vliezen zijn geïnfecteerd, leidt ook tot neonatale sepsis. Een verhoogd risico op neonatale sepsis wordt gevormd door voortijdige breuk van de vliezen, wat de weg opent voor iedereen bacteriën direct in de baarmoeder.
Symptomen, klachten en tekenen
Symptomen verschijnen op de eerste levensdag of na de eerste levensweek, afhankelijk van de vorm van sepsis. De overgang van een gezond ogend kind naar een ernstig zieke toestand is meestal grillig, met septisch schokken, welke kan leiden tot de dood, beginnend na slechts een paar uur. Afhankelijk van de plaats van de eerste infectie, kunnen de eerste veranderingen daar worden opgemerkt. Deze tekenen van infectie kunnen optreden op de ademhalingsorganen, op de huid of in het spijsverteringsstelsel. Uiterlijk maakt de infectie zich eerst zichtbaar in diffuse symptomen, zoals zwakte bij het drinken, een verhoogde temperatuur en een gevoeligheid van het kind om aan te raken. Als de infectie zich heeft voorgedaan in het ademhalingssysteem, kan het ademhalingsnoodsyndroom optreden of kan het stoppen ademhaling kan worden opgemerkt. Tekenen van infectie op de huid manifesteren zich als oedeem, puisten, ontsteking van de navelstrengof gele verkleuring van de ogen. Als het zenuwstelsel is aangetast, apathie, verminderd bewustzijn, slaperigheid, convulsies of uitpuilende fontanellen zijn waarschuwingssignalen van neonatale sepsis. Bij laat optredende sepsis worden zuigelingen vaak getroffen door hersenvliesontsteking. Infectie van de spijsverteringskanaal wordt geassocieerd met het weigeren van voedsel, diarree or constipatie, en uitbreiding van de lever en milt.
Diagnose en verloop van de ziekte
Om het pathogenen, is de eerste diagnostische maatregel een bloed tekenen, waaruit een bloedcultuur is verkregen. Als de bevindingen een gebrek aan leukocyten - leukopenie, dit wordt meestal beschouwd als een zeker teken van sepsis. In het geval van late sepsis worden urinekweken genomen en of hersenvliesontsteking aanwezig is, de bacteriën de oorzaak van de infectie worden bepaald door middel van een lumbaal prik Met tijdige behandeling door administratie of antibioticaneonatale sepsis kan snel worden genezen. Soms pulmonaal hypertensie of schade aan de zenuwstelsel stoffelijk overschot. Als de eerste alarmsignalen echter worden gemist, kan de infectie septisch veroorzaken schokken bij de pasgeborene, met als gevolg de dood binnen enkele uren. 10 tot 25 procent van de gevallen is vertraagd behandeld.
Complicaties
Neonatale sepsis, als een mogelijk levensbedreigende infectie, kan tot talrijke complicaties leiden. Als er een symmetrische of zeer gelijkmatige distributie van gifstoffen of bacteriën in de bloedbaan, is er absoluut levensgevaar zonder onmiddellijke behandeling. Getroffen baby's moeten dringend worden gecontroleerd op de intensive care, omdat ze geen voldoende ontwikkeld immuunsysteem hebben. Afbraak van giftige stoffen of succesvolle bestrijding van bacteriën is dus primair de verantwoordelijkheid van een arts. Na de gebruikelijke eerste symptomen kan de pasgeborene niet-specifieke complicaties ontwikkelen die moeilijk in te schatten zijn. Na verloop van tijd treft sepsis steeds meer organen. Een versnelde hartslag en ademnood treden meestal snel op. Een afzetting van micro-organismen in het oor kan leiden tot een ernstig midden oorontsteking met sluiting van de gehoorgang Een bijzonder hoog risicopotentieel is mogelijk hersenvliesontsteking (meningitis van de hersenen Een gezwollen fontanel en zeer hoge huilbuien zijn kenmerken van deze complicatie. Evenzo longontsteking kan ontstaan als gevolg van sepsis. Doorgaans consumeren baby's tijdens sepsis heel weinig vocht en lopen ze het risico uitdroging als gevolg. Langdurige schade of overlijden van het nageslacht als gevolg van septische shock met meervoudig orgaanfalen als therapie te laat is begonnen kan niet worden uitgesloten. Permanente neurologische disfunctie en hoge bloeddruk in de long schepen optreden afhankelijk van de ernst van de cursus. Als de ziekte tijdig wordt ontdekt, bestaat het risico op intolerantie antibioticum behandeling blijft. Het sterftecijfer onder deze omstandigheden is ongeveer vier procent.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als de geboorte van een kind plaatsvindt in een intramurale setting of in een geboortecentrum, worden moeder en kind tijdens de bevalling meestal begeleid door verloskundigen. In de meeste gevallen duurt de begeleiding enkele uren of dagen na de geboorte. Als onregelmatigheden van de pasgeborene volksgezondheid voorwaarde gedurende deze tijd verschijnen, nemen de verpleegsters, vroedvrouwen of artsen de onderzoeken van het kind over. Als er afwijkingen of eigenaardigheden van de volksgezondheid voorwaarde worden opgemerkt door hen, wordt automatisch medische zorg voor de pasgeborene verleend. In deze gevallen hoeven de ouders of familieleden geen actie te ondernemen. Als pasgeboren sepsis zich ontwikkelt na ontslag uit het ziekenhuis of samenwerking met verloskundigen, is een bezoek aan de arts noodzakelijk. Weigering van voedsel, koorts of gedragsafwijkingen moeten worden beoordeeld en opgehelderd door een arts. Als een apathisch gedrag of lusteloosheid optreedt, is er reden tot bezorgdheid. Verhoogde behoefte aan slaap, snel 피로, en een gebrek aan respons op sociaal interacties moet met een arts worden besproken. Veranderingen in het uiterlijk van de huid, convulsies of ademhalingsstoornissen moeten door een arts worden beoordeeld. Omdat neonatale sepsis zonder medische behandeling tot vroegtijdig overlijden kan leiden, wordt een bezoek aan een arts geadviseerd bij de eerste tekenen van onregelmatigheid.
Behandeling en therapie
Behandeling van neonatale sepsis is door antibiotica toegediend via een infuus. Breed spectrum antibiotica worden aanvankelijk gebruikt en worden gebruikt terwijl bloed en urinekweekresultaten zijn in afwachting. In het geval van vroege sepsis wordt aminopenicilline of een combinatie van cefalosforine / aminopenicelline toegediend. Naast de behandeling van de infectie, complementair maatregelen worden genomen om de voorwaarde van de pasgeborene. Naast vloeistof administratie via een infuus, ventilatie kan nodig zijn. Mogelijk hypoglycemie or bloedarmoede worden ook behandeld.
Vooruitzichten en prognose
Neonatale sepsis vereist in principe altijd intensieve medische zorg. Omdat het een zeer acuut ziektebeeld is, vertegenwoordigt het een noodgeval. Daarom hangt de prognose af van hoe snel therapie wordt geïnitieerd. Gevolgschade kan alleen worden voorkomen als de behandeling zo snel mogelijk wordt gestart. De prognose hangt af van de duur van de neonatale infectie. Hoe langer het aanwezig is, hoe meer organen worden aangetast en hoe groter het risico op verspreiding naar het hersenenIn het ergste geval kan neonatale sepsis veroorzaken septische shock, wat eindigt in een falen van de bloedsomloop. Dit zou resulteren in nier en long falen, en in het ergste geval, falen van meerdere organen. Zonder therapieNeonatale sepsis kan daarom binnen enkele uren tot dagen fataal zijn. Voor de prognose is het cruciaal dat de therapie zo vroeg mogelijk wordt gestart. Goede profylaxe en snel antibioticum behandeling draagt ertoe bij dat slechts ongeveer vier procent van de kinderen sterft aan neonatale sepsis. De therapie moet beginnen op het moment van louter verdenking; antibiotica kunnen dan alsnog worden aangepast als de ziekteverwekker wordt gedetecteerd. Op voorwaarde dat de pasgeborene herstelt van de ziekte, zijn gevolgen op de lange termijn meestal niet te verwachten. Als meningitis echter optreedt tijdens neonatale sepsis, vertraagde ontwikkeling, hersenverlamming of gehoorverlies kan als gevolg worden gezien.
het voorkomen
In veel landen wordt een wattenstaafje uit de vagina van de moeder gehaald en rectum tussen de 35e en 37e week van zwangerschap Dit wordt onderzocht op bèta-hemolytische groep B streptokokken, die voornamelijk verantwoordelijk zijn voor vroege sepsis. Indien positief, krijgt de moeder een infuus met antibiotica, zoals penicilline G of ampicilline, onmiddellijk voor natuurlijke bevalling. Deze maatregel vermindert het risico op infectie aanzienlijk. Om late sepsis te voorkomen, elementaire hygiëne maatregelen, zoals handen wassen, zijn essentieel in de omgang met kinderen.
Follow-up
In de meeste gevallen van neonatale sepsis, slechts zeer beperkt maatregelen van directe nazorg zijn beschikbaar voor de patiënt. In deze context kan in het ergste geval ook de dood van het kind optreden als neonatale sepsis wordt herkend en laat behandeld. Daarom moeten vooral de ouders speciale aandacht besteden aan de symptomen en klachten van deze ziekte en ook onmiddellijk een arts raadplegen en de behandeling starten, zodat er geen verdere complicaties en klachten kunnen optreden. Pasgeboren sepsis wordt meestal verlicht en volledig beperkt door verschillende medicijnen en antibiotica te nemen. De juiste dosering en regelmatige inname dienen in acht te worden genomen om verdere complicaties en klachten te voorkomen. Bij onduidelijkheden of vragen dient eerst een arts te worden geraadpleegd. In veel gevallen zijn ouders bij neonatale sepsis afhankelijk van de hulp en steun van hun eigen familie. Dit kan ook psychologische stoornissen voorkomen en verlichten Depressie met name. Als neonatale sepsis vroeg wordt ontdekt en behandeld, is er meestal geen vermindering van de levensverwachting van de getroffen persoon.
Hier is wat u zelf kunt doen
Zelfhulpmaatregelen zijn niet geïndiceerd voor neonatale sepsis. Er zijn geen opties om de symptomen te verlichten zonder medische zorg. Omdat het leven van het kind in gevaar is, is intensieve medische zorg noodzakelijk. Pasgeborenen kunnen van nature geen veranderingen in hun situatie teweegbrengen. Ouders en familieleden zijn ook hulpeloos bij de ontwikkeling van de acute toestand van het kind volksgezondheid staat. Het handelen van artsen moet op dit moment worden vertrouwd. Ouders moeten uitgebreide informatie zoeken over de toestand van het kind en eventuele onbeantwoorde vragen stellen aan het zorgteam. Daarnaast kan in vakliteratuur over de ziekte worden geraadpleegd welke ontwikkelingen te verwachten zijn en welke manoeuvreerruimte er is. Interne meningsverschillen en geschillen moeten in deze situatie koste wat het kost worden vermeden. Als het om besluitvorming gaat, moet het mogelijk zijn om zo snel mogelijk in het belang van de pasgeborene te handelen, en dat lukt als alle betrokkenen in harmonie samenwerken. Vertragingen in de tijd of de noodzaak om de autoriteiten in te schakelen, kunnen een verwoestend effect hebben op de gezondheid van het kind, omdat behandelingsmaatregelen vaak snel moeten worden gestart en de toestemming van de ouders hiervoor nodig is. Voor mentale versterking moeten familieleden elkaar steunen of professionele hulp zoeken.
