Dit zijn de symptomen van kaalheid van het kraakbeen
Kraakbeen kaalheid wordt gekenmerkt door vergelijkbare symptomen als andere kraakbeenschade. Typisch, pijn komt voor in het aangetaste gewricht. Deze zijn vooral merkbaar wanneer het gewricht onder spanning staat.
In rust zijn de symptomen echter niet zo ernstig. In de loop van de ziekte leidt het ontbreken van een beschermende laag ook tot de vernietiging van het bot in het gewricht. Dit resulteert in de meeste gevallen in grote functionele beperkingen van het gewricht.
Er is niet alleen meer pijn onder spanning, maar ook bewegingsbeperkingen van het aangetaste gewricht moeten worden verwacht. Naast de pijn onder belasting kan het gewricht ook reageren met zwelling en ontsteking. Er hoopt zich meer vocht op in het gewricht, wat de mobiliteit verder beperkt.
De ontsteking kan ook worden gevoeld door roodheid en oververhitting van het aangetaste gewricht. Zodra deze geavanceerde toestand in het gewricht is bereikt, ontstaat vaak een vicieuze cirkel. Vanwege het ontbreken van een kraakbeen laag is het gewricht geïrriteerd en ontstoken, en de ontsteking veroorzaakt op zijn beurt meer schade aan het kraakbeen en bot. Op dit punt is het raadzaam om ook de volgende artikelen te behandelen:
- Welke botziekten zijn er?
- Wat is de betekenis van botpijn?
Diagnose van kraakbeenkaalheid
De diagnose van kraakbeen kaalheid bestaat uit verschillende onderzoeken. Een diagnose begint meestal met de medische geschiedenis. De arts zal vragen naar de symptomen van de betrokken persoon.
Het is belangrijk om te weten of het aangetaste gewricht is blootgesteld aan verhoogde spanning. In een fysiek onderzoekkunnen bewegingsbeperkingen van het gewricht worden onderzocht. Bovendien moet het gewricht worden onderzocht op verwondingen aan andere structuren, zoals ligamenten en botten.
De definitieve diagnose kan vaak pas na beeldvorming worden gesteld. Dit gebeurt in eerste instantie met een Röntgenstraal beeld. Als de diagnose achteraf niet duidelijk is, kan ook een MRI worden uitgevoerd.
Slechts in de meest zeldzame gevallen moet men daadwerkelijk in het gewricht kijken om kraakbeenkaalheid te kunnen ontdekken. Dit zou mogelijk zijn in het kader van een artroscopie, in welk geval een therapie van de kraakbeenkale plek direct kan worden uitgevoerd. arthroscopy is een minimaal invasieve chirurgische ingreep.
Er worden alleen kleine huidincisies gemaakt in het gebied van het gewricht. Door deze incisies kunnen verschillende kleine chirurgische instrumenten op lange staven in het gewricht worden ingebracht, meestal zijn twee tot drie van dergelijke gewrichtstoegang nodig. De ene toegang wordt gebruikt om een camera in het gewricht te brengen, de andere toegang wordt gebruikt om chirurgische instrumenten in te brengen, zoals pincetten of kleine scalpels.
arthroscopy is een chirurgische ingreep die bijzonder zacht is voor het gewricht, aangezien het gewricht slechts minimaal wordt blootgesteld. Bij de behandeling van kraakbeenkaalheid worden de instrumenten eerst gebruikt om het beschadigde kraakbeenmateriaal te verwijderen, waarna nieuwe kraakbeencellen in het resulterende gat kunnen worden ingebracht. Als alternatief wordt microfracturering uitgevoerd. Alle belangrijke informatie over dit onderwerp vindt u op
- Complicaties van artroscopie
Alle artikelen in deze serie:
