De term euthyreoïdie verwijst naar de normale toestand van het hypofyse-schildklierregulerende circuit, en veronderstelt dus een adequate hormonale functie van de twee organen. Het regelcircuit wordt ook wel thyrotroop circuit genoemd. Bij verschillende schildklier-, hypofyse- en hypothalamische aandoeningen beweegt het zich buiten de euthyreoïdie.
Wat is euthyreoïdie?
De klinische term euthyreoïdie verwijst naar de normale toestand van een gezonde persoon schildklier en dus een ongestoorde afsluiting van de thyrotrope regellus met een volledig functionele schildklier. De schildklier is een hormoon-uitscheidend orgaan. Het werkt volgens het zogenaamde thyrotrope regelcircuit, dat zich uitstrekt tussen de schildklier en hypofyse Dit regelgevingsmechanisme controleert het concentratie van de schildklier hormonen in plasma. Een van de belangrijkste schildklier hormonen is thyroxine, dat werkt als een prohormoon op receptoren in het midden zenuwstelsel De klinische term euthyreoïdie verwijst naar de normale toestand van een gezonde schildklier en dus een ongestoorde afsluiting van de thyrotrope controlelus met een volledig functionele schildklier. In de meeste gevallen komt de term niet overeen met de uitdrukking 'gezonde schildklier', maar wordt deze eerder gebruikt in verband met struma vorming. In euthyroid struma, de schildklier is vergroot maar functioneert normaal. Bij behandeling met schildklierhormoon voor hypothyreoïdie of soortgelijke aandoeningen, wordt ook vaak naar euthyreoïdie verwezen zodra de behandeling normale schildklierniveaus oplevert. Verschijnselen zoals functionele autonomie van de schildklier worden zelden euthereosis genoemd, omdat de daarmee samenhangende activiteiten gewoonlijk hormoonvorming tot stand brengen. evenwicht zoals nodig.
Functie en taak
De schildklier is een endocriene klier en produceert de hormonen trijoodthyronine, thyroxine en calcitonine In de ontwikkeling is het afkomstig van het epitheelweefsel van de tweede kieuwboog. Anatomisch gezien bestaat het uit twee lobben die zijn verbonden door een smalle brug. De schildklierlobben zijn ongeveer zo groot als een olijf. De functie van het orgel is primair de productie van jodium-bevattende schildklierhormonen, die in bijna alle cellen van het lichaam aanwezig zijn en stimuleren energiemetabolisme De productie van deze hormonen is onderhevig aan regulering door het hypothalamische hormoon TRH. Dit hormoon is ook bekend als TSH-afgevend hormoon en reguleert de schildklieractiviteit samen met schildklierstimulerend hormoon uit de hypofyse Dit thyrotrope regulerende circuit heeft een nauwkeurig afgestemde fysiologie. De hypofyse scheidt het controlehormoon thyrotropine af om de schildklier te stimuleren om uit te scheiden thyroxine en trijoodthyronine. Dit proces is feedbackgeregeld. Dus, schildklierhormonen remmen de afscheiding van TSH door feedback om de niveaus van alle betrokken hormonen op peil te houden evenwicht Op zijn beurt de afscheiding van TSH is afhankelijk van het niveau van het afgevende hormoon van de hypothalamus Dit hormoon uit de hypothalamus biedt het instelpunt voor de thyrotrope regellus. Naast deze regellus zijn er andere terugkoppelingslussen betrokken bij de regulering van de schildklier-hypofyse-activiteit. Een daarvan is het ultrakorte feedbackmechanisme van TSH. Hier wordt de afscheiding van TSH teruggevoerd op zijn eigen afscheiding als onderdeel van een Brokken-Wiersinga-Prummel-feedbacklus. Naast dit principe is het lange feedback-mechanisme van schildklierhormonen speelt ook een rol bij de afscheiding van TRH en dus uiteindelijk bij de afscheiding van de schildklier. Hetzelfde geldt voor het plasma eiwitbinding regelcircuits van trijoodthyronine en thyroxine. Het thyrotrope stuurcircuit kan zich in verschillende toestanden bevinden. Als er een normale toestand aanwezig is en de regellus wordt gesloten met een functionerende schildklier, spreekt de arts van euthyreoïdie. Afwijkingen van de normale euthyroid-toestand van het regulerende circuit treden bijvoorbeeld op in de context van een thyreotoxische crisis, hypothyreoïdieen resistentie tegen schildklierhormoon.
Ziekten en aandoeningen
De term euthyreoïdie sluit schildklierdisfunctie uit. Echter, ziekten van de schildklier zijn niet noodzakelijkerwijs uitgesloten door de term. De term duidt slechts op de uitsluiting van symptomen die duidelijk zijn in het thyrotrope controlecircuit. Het thyrotrope stuurcircuit kan zelf uit balans raken door verschillende ziekten. Hypothyreoïdie is een mogelijke oorzaak. In de context van dit fenomeen scheidt de schildklier slechts in geringe mate schildklierhormonen af. De oorzaak van dit fenomeen kan liggen in de schildklier zelf of evenzeer in organen die erop inwerken, zoals de hypothalamus Primaire hypothyreoïdie vernietigt ook de euthyreoïdie van het thyrotrope controlecircuit. Primaire hypothyreoïdie treedt op wanneer het regelcircuit in de schildklier is onderbroken. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn in de context van een gebrekkige incretie, zoals postoperatief kan voorkomen. Een andere oorzaak van het beschreven fenomeen zijn auto-immuun thyreopathieën, waarbij de immuunsysteem is gericht tegen de betrokken constructies. Secundaire hypothyreoïdie brengt indien nodig ook het thyrotrope stuurcircuit uit zijn normale toestand. Bij dit fenomeen wordt de regellus niet onderbroken in de schildklier maar in de hypofyse, zoals het geval kan zijn bij HVL-insufficiëntie. Bij tertiaire hypothyreoïdie wordt euthyreoïdie daarentegen verstoord door een gebrek aan instelpunt als gevolg van TSH-deficiëntie. Dit voorwaarde presenteert zich voornamelijk met een laesie van de hypothalamus. Alle hypothyreoïdie is gebaseerd op een specifiek tekort. Hiervan onderscheiden is de pathologische toestand van hyperthyreoïdie, wat overeenkomt met hyperthyreoïdie en ook interfereert met euthyreoïdie. Primair hyperthyreoïdie resultaten van pathologische hypersecretie van schildklierhormonen als gevolg van schildklieraandoeningen. De veroorzakende ziekte kan overeenkomen met autonomie of Ziekte van Graves, bijvoorbeeld. Secundair daarentegen hyperthyreoïdie presenteert als resultaat van tumor ziekten geassocieerd met TSH-producerende hypofysetumoren. De thyrotrope regellus kan ook plaats maken voor thyreotoxicose. In dat geval is er een overaanbod aan schildklierhormonen, zoals kan voorkomen in de context van hyperthyreoïdie of verschillende geneesmiddelen. administratie Een speciaal geval van thyrotrope onbalans is schildklierhormoonresistentie, waarbij het regulerende circuit tussen de hypofyse en de schildklier bij de hypofyse-receptoren wordt verbroken.
