Nazorg
Direct na de operatie wordt de patiënt in de loop van de dag teruggebracht naar de afdeling, waar de zijne voorwaarde en vitale functies (bloed druk, temperatuur en puls) worden bewaakt. Voor de duur van het verblijf heeft de patiënt een blaaskatheter liggen zodat de chirurgische wond op de urinebuis kan genezen. Al op de eerste dag na de operatie kan de patiënt onder toezicht opstaan en langzaam bewegen.
Medicijnen worden toegediend om de pijn zoals gevraagd. In de volgende dagen regelmatig bekkenbodem oefeningen en mictietraining bij een fysiotherapeut worden uitgevoerd, aangezien deze maatregelen belangrijk zijn voor de ontwikkeling van continentie. In de regel moet een patiënt daarna 14 dagen in het ziekenhuis blijven prostaat chirurgie.
Binnen zes tot twaalf weken na de operatie wordt de tumormarker PSA (prostaat specifiek antigeen) in de bloed wordt gecontroleerd en onderzocht of het voldoende is afgenomen. De PSA-waarde moet onder de detectielimiet liggen. Als de waarden onopvallend zijn, bloed Vervolgens worden er elk kwartaal monsters genomen.
Wat zijn de risico's / bijwerkingen van de operatie?
Een prostatectomie is een belangrijke ingreep en brengt, net als elke andere operatie, een aantal risico's en bijwerkingen met zich mee. Een complicatie is dat na verwijdering van de prostaat, de patiënt lijdt aan urine-incontinentie, dwz onvrijwillig urineverlies. Het is volkomen normaal dat patiënten hier last van hebben incontinentie gedurende enkele dagen of weken onmiddellijk na de operatie.
Dit is normaal gesproken heel goed te behandelen met medicatie en verdwijnt na verloop van tijd. Permanent incontinentie komt veel minder vaak voor. In dat geval moet een kleine postoperatieve operatie worden uitgevoerd om de functie van de urethrale sluitspier te herstellen.
Bovendien zijn seksuele stoornissen zoals erectiele dysfunctie (erectiestoornissen) of orgasmestoornissen zijn ook mogelijk. Dit kan gebeuren als zenuwen or schepen worden doorgesneden tijdens de operatie die belangrijk zijn voor de erectiele functie. De stoornissen zijn tijdelijk of permanent en kunnen gemakkelijk met medicijnen worden behandeld. Aangezien bij een prostatovesiculectomie zowel de zaadblaasjes als de prostaat worden verwijderd, zijn patiënten onvruchtbaar na de operatie en kunnen ze geen kinderen verwekken. Bovendien kan prostatectomie leiden tot verdere complicaties, zoals hevig bloeden tijdens de operatie, wondinfecties en koorts.
Wat gebeurt er tijdens bestralingstherapie?
Patiënten bij wie de diagnose gelokaliseerd is prostaatcarcinoom kan worden behandeld met radiotherapie (radiotherapie). Het doel van de therapie is een curatieve behandeling, dat wil zeggen dat de patiënten dat zijn kanker-vrij achteraf. Bij bestralingstherapie wordt het tumorweefsel vernietigd door radioactieve straling en krimpt de tumor.
De straling maakt geen onderscheid tussen gezond weefsel en tumorcellen, daarom is het belangrijk dat alleen het tumorweefsel wordt bestraald. Om het gezonde weefsel zoveel mogelijk te sparen, wordt de stralingsdosis die nodig is om de tumor te vernietigen opgedeeld in meerdere sessies (fracties). De tumor kan van “binnen” of “buiten” worden bestraald.
De klassieke straling wordt van buitenaf via de huid toegediend (percutane straling). Hier wordt de patiënt zeven tot negen weken dagelijks bestraald en kan de patiënt na elke behandeling (poliklinische behandeling) naar huis. De bestraling wordt uitgevoerd door een specifieke machine, een lineaire versneller.
Met behulp van de nieuwste computertechnologie worden de stralingsdosis en het stralingsveld berekend en wordt de tumor nauwkeurig bestraald. Percutane bestraling is pijnloos en duurt meestal maar een paar minuten. Brachytherapie is een alternatieve bestralingsoptie.
Zaden zijn kleine radioactieve deeltjes die via een lange naald in het weefsel worden ingebracht en radioactieve straling uitzenden vanuit de prostaat. De implantatie is een kleine ingreep die plaatsvindt onder plaatselijke verdoving. Daarna worden de patiënten ontslagen.
De straling van de zaden houdt enkele weken aan. Daarna volgt een vervolgbehandeling, waarbij de resultaten worden bekeken. Als de behandeling is geslaagd, hoeven de zaden niet opnieuw te worden verwijderd.
De acute bijwerkingen van bestralingstherapie voor prostaat kanker worden voornamelijk veroorzaakt door schade aan gezond weefsel. Percutane bestraling kan rood worden van de huid en ontstekingen op het bestraalde gebied veroorzaken. Sinds de blaas en rectum zich dicht bij de prostaat bevinden, kan irritatie van de slijmvliezen in deze organen ook optreden.
Patiënten hebben er dan last van cystitis of ontsteking van de lagere delen van de darm. In de meeste gevallen zijn dit echter tijdelijke gebeurtenissen die snel verdwijnen na het einde van de behandeling. De bijwerkingen van brachytherapie of zaadimplantatie zijn gering.
Het is mogelijk dat nadat de zaden zijn geïmplanteerd er een lichte irritatie van de blaas of darm. Veel minder vaak blijvende schade aan de blaas, urinewegen of rectum kan optreden als gevolg van de behandeling. Late effecten zijn onder meer incontinentie, potentieproblemen en chronische diarree. Helaas is voor aanvang van de behandeling niet te zeggen of er langdurige schade zal optreden.
Alle artikelen in deze serie:
