Er zijn maar weinig planten zo veelzijdig als de lotusbloem. In grote wereldgodsdiensten zoals het boeddhisme en het hindoeïsme wordt het beschouwd als een symbool van schoonheid, zuiverheid en ongereptheid en is het dus altijd een fundamenteel onderdeel geweest van veel Aziatische culturen. Hier is het echter niet alleen van mythologisch, maar vooral van geneeskrachtig belang; de genezende krachten van de lotus zijn al millennia bekend en fascineren vandaag de dag de farmaceutische industrie en de moderne geneeskunde.
Voorkomen en cultivatie van lotus
Een thee bereid uit de bloem van deze medicinale plant helpt ook Maagzuur en verlicht het ongemak van maag zweren. De lotusplant is een waterplant van de Nelumbonaceae-familie, die kan worden onderverdeeld in twee soorten: de Amerikaanse lotus en de Indiase lotus. De Indiase lotus komt oorspronkelijk uit grote delen van Zuidoost-Azië, India en Noord-Australië en wordt gekenmerkt door een roze tot witachtige bloemkleur. De Amerikaanse lotus daarentegen bloeit gelig en komt voornamelijk voor langs de Atlantische kust van de Verenigde Staten tot aan Mexico. Beide soorten geven de voorkeur aan modderig water als leefgebied, dat een ideale toevoer van voedingsstoffen voor hun wortels biedt, ook wel wortelstokken genoemd, die tot vier meter lang kunnen worden. Op de wortelstok zitten de 20-40 cm grote schildachtige bladeren. Deze zijn bedekt met een waslaag, die de plant beschermt tegen vuildeeltjes en zijn naam gaf aan het bekende lotuseffect.
Effect en toepassing
Deze reinigende werking maakt de nationale plant van Azië niet alleen een interessant onderzoeksobject voor natuurgeneeskunde, maar geeft hem ook een vaste plek in de natuurgeneeskunde. schoonheidsmiddelen industrie. Lotusbloemextract is tegenwoordig een van de hoofdingrediënten van velen anti-aging producten; het is rijk aan armpavin, vetzuur, proteïne, fosfor en linolzuur en heeft dus een positief effect op het uiterlijk van de huid De wortel van de lotusplant heeft echter de meest uiteenlopende effecten op het menselijk lichaam. Zijn genezende krachten worden op tal van geneeskundige gebieden gebruikt en worden gebruikt voor de behandeling van een breed scala aan ziekten en aandoeningen. De lotuswortel is rijk aan voedingsstoffen en ingrediënten die een positief effect hebben op het menselijk lichaam; in aanvulling op mineralen, vezels en talrijk vitaminen, het bevat belangrijke stoffen zoals ijzer, koper, mangaan, zink en kalium Daarom zit het niet alleen in verschillende medicijnen, maar wordt het ook gebruikt in de Aziatische keuken; rauw, gekookt of bereid als thee. Het stimuleert de stofwisseling, bevordert het zelfgenezingsproces van het lichaam, verlaagt cholesterol, versterkt de immuunsysteem, heeft een positief effect op de stemming en gemoedstoestand, verlaagt bloed druk, versterkt de hart-, heeft hemostatische en kalmerend effecten, en voorkomt ook verschillende vormen van kanker Daarom wordt het bij voorkeur gebruikt voor nier zwakheid, slaapstoornissen, problemen met de spijsvertering, menstruatie krampen en ziekten van de centrale zenuwstelsel De lotusplant wordt beschouwd als een allrounder in de moderne geneeskunde, waarmee groot therapeutisch succes kan worden bereikt zonder bekende bijwerkingen.
Betekenis voor gezondheid, behandeling en preventie.
Speciaal voor circulatiestoornissen en toegenomen bloed druk, wordt de lotusplant altijd gebruikt. De hoge kalium niveau van lotuswortel verwijdt bloed schepen, waardoor bloed wordt vergemakkelijkt circulatie in het lichaam en verlagen bloeddruk Dit verlicht blokkades veroorzaakt door cholesterol, verlaagt cholesterol niveaus en dus effectief voorkomt hart- aanvallen. De wortelstok is ook rijk aan ijzer en koper Deze waardevolle ingrediënten stimuleren de vorming van nieuwe rode bloedcellen en helpen zo bij het compenseren van ernstig bloedverlies als gevolg van ernstige bloedingen in de slokdarm, maag of darmen, maar ook menstruatie-gerelateerde bloedarmoede Hiervoor wordt het sap van de lotuswortel puur gedronken of als soep geconsumeerd. Een ander toepassingsgebied van de lotusplant is de spijsvertering. De vezel in de wortelstok bevordert de absorptie van voedingsstoffen, helpt bij constipatie or diarree Met name de witte lotus wordt vaak gebruikt om maagdarmstoornissen te behandelen, traditioneel werd het in Azië gebruikt als middel tegen geelzucht Tegenwoordig, in de Europese natuurgeneeskunde, een mengsel van lotuswortelsap en gember sap wordt vaak gebruikt - het geneest zwelling of ontsteking in de darmen en werkt preventief tegen dikke darm kanker.Een thee bereid uit de bloem van deze medicinale plant helpt ook bij Maagzuur en verlicht het ongemak van maag zweren. De lotusplant heeft ook een slijmoplossend effect. Daarom wordt het sap van de wortel vaak toegepast op de ophoping van slijm in de luchtwegen en gebruikt bij de behandeling van verschillende ziekten, waaronder astma, bronchitis, sinusitis en verkoudheid. De bladeren van de lotusplant hebben ook een koortswerende werking en kunnen rauw, gestoomd of als thee geconsumeerd worden. Met name de jonge bladeren hebben ook een antibacteriële en ontstekingsremmende werking en worden bij voorkeur gebruikt als zalf tegen huid ontstekingen, schimmelinfecties en oogziekten. De hoge vitamine C inhoud van de wortel versterkt de immuunsysteem en beschermt zo tegen bacteriële infecties en verkoudheid, en verwijdert ook vrije radicalen in het lichaam en heeft zo een preventieve werking tegen verschillende kankers. Vitamine A, dat in grote hoeveelheden in de plant zit, verbetert hersenen prestaties, heeft een positief effect op de stemming en verlicht depressieve toestanden, 피로prikkelbaarheid, spanning en innerlijke rusteloosheid. Met name de bloemen van de witte lotus, bereid als thee, hebben een spanning-verminderend, euforisch effect en verhoogt ook de seksuele activiteit. Al in het oude Egypte werd de lotusplant beschouwd als een bron van volksgezondheid en wedergeboorte - en een afrodisiacum voor vrouwen en mannen. De lotus is dus een medicinale plant die op veel gebieden van de moderne geneeskunde kan worden gebruikt, die niet alleen kan terugkijken op een lange traditie in de Aziatische cultuur, maar nu ook stevig verankerd is in de Europese natuurgeneeskunde.
