Moclobemide: effecten, gebruik en risico's

moclobemide is een antidepressivum uit de groep van MAO-remmers (monoamineoxidaseremmers). Het wordt gebruikt bij de behandeling van depressieve stoornissen (fasen van ernstige Depressie). moclobemide wordt ook gebruikt voor Angst stoornissen en psychose.

Wat is moclobemide?

moclobemide is een zogenaamde monoamineoxidaseremmer (MAO-remmer). Het is een van de antidepressiva en wordt voornamelijk voorgeschreven voor depressieve stoornissen, Angst stoornissen en psychose​ Het is activerend, stemmingsverhogend en verkwikkend antidepressivum die verkrijgbaar is in de vorm van filmomhuld tablets​ Deze moeten twee tot drie keer per dag na de maaltijd worden ingenomen.

Farmacologische effecten op het lichaam en organen

Depressie manifesteert zich meestal door een negatieve stemming en een gebrek aan drive. Een tekort aan monoamines (bijv. serotonine, noradrenaline) in de synaptische spleet wordt verondersteld het gevolg te zijn van een verminderde productie van de neurotransmitters. Bovendien kan veranderde expressiviteit op of binding aan hun receptoren leiden tot een tekort. Het doel van therapie Met antidepressiva is om de hoeveelheid monoamines te verhogen. Een toename van de concentratie is alleen mogelijk door remming van monoamineoxidase A (enzym van het buitenste mitochondriale membraan aan de zenuwuiteinden van de synaptische zenuwstelsel​ Dit heeft de taak om monoamines af te breken. Moclobemide remt monoamineoxidase. Omdat het medicijn alleen monoamineoxidase A remt maar niet monoamineoxidase B, minder bijwerkingen en interacties met andere drugs optreden.

Medisch gebruik en gebruik voor behandeling en preventie.

Moclobemide wordt gebruikt voor ernstige Depressie (bekend als ernstige depressie), Angst stoornissen en psychose​ Omdat het een drive-verhogende werking heeft, wordt het ook gebruikt bij zogenaamde “geremde” depressies. Deze worden gekenmerkt door een bijzonder sterke remming van drift, lusteloosheid en een kwellende innerlijke rusteloosheid. Het wordt ook gebruikt als andere antidepressiva werken niet of niet voldoende. De eerste verbeteringen kunnen merkbaar zijn na slechts een week behandeling, hoewel de dosis mag niet worden verhoogd tijdens de eerste week van therapie​ De behandeling duurt gewoonlijk tussen de 4 en 6 weken, wat de enige manier is om het effect van moclobemide te beoordelen. Het moet ook gedurende 4 tot 6 maanden daarna worden ingenomen tijdens symptoomvrije perioden. Vervolgens wordt de behandeling beëindigd door de dosis.

Risico's en bijwerkingen

Hoewel moclobemide minder bijwerkingen heeft en interacties - in vergelijking met andere antidepressiva - ze kunnen niet worden uitgesloten. Typische bijwerkingen van moclobemide zijn onder meer slaapstoornissen, hoofdpijn, droog mond, misselijkheid en braken, diarree or constipatie, duizeligheid (vanwege low bloed druk), prikkelbaarheid, angstgevoelens, nervositeit, ongevoeligheid (egeg, tintelingen), huiduitslag, huid reacties (bijv. roodheid van de huidjeuk), oedeem, verwardheid, gezichtsstoornissen, smaak stoornissen, verminderde eetlust, zelfmoordgedachten en -gedrag, wanen of galactorroe (afscheiding uit de borst​ De bijwerkingen hoeven niet bij iedereen voor te komen. Meestal kunnen ze worden waargenomen in de eerste weken van de behandeling en verdwijnen ze in het verdere verloop van therapie​ Na het beëindigen van de behandeling kunnen ook ontwenningsverschijnselen als bijwerking optreden, daarom wordt de medicatie altijd geleidelijk afgebouwd. Als er meerdere medicijnen tegelijkertijd worden ingenomen, interacties kan ook voorkomen. Zowel het effect als de bijwerkingen kunnen hierdoor veranderen. De factoren voor het optreden van interacties zijn heel verschillend. Interacties kunnen ook optreden met moclobemide wanneer tyramine-bevattend voedsel (bijv. Kaas, witte bonen, rode wijn) wordt ingenomen. Deze zijn echter zo klein dat ze niet bijzonder zijn dieet is noodzakelijk. Alleen overmatige consumptie van overeenkomstig voedsel moet worden vermeden. Als opioïde analgetica (bijv tramadol, pethidine) tegelijkertijd worden ingenomen, wordt hun effect versterkt door moclobemide, daarom wordt de drugs mag niet gelijktijdig worden gebruikt. Gelijktijdig gebruik van andere antidepressiva is ook niet toegestaan, aangezien dit wel kan leiden tot levensbedreigend serotonine syndroom. Agenten tegen migraine (bv B. triptanen) en het angstremmende middel buspiron kan leiden tot een gevaarlijke toename van bloed druk indien tegelijkertijd ingenomen en mag ook niet samen met moclobemide worden ingenomen. Het effect van moclobemide wordt versterkt wanneer alfa-sympathicomimetica worden tegelijkertijd genomen, evenals het gebruik van de maagzuur remmende stof cimetidine​ Met dat laatste een vermindering van de moclobemide dosis is voldoende; regelmatig medisch Grensverkeer is vereist bij het nemen van alfa-sympathicomimetica (Bv efedrine​ Onder bepaalde omstandigheden mag moclobemide niet worden gebruikt. Dit is niet alleen het geval bij gelijktijdig gebruik van bepaalde medicijnen, maar ook bij overgevoeligheid voor de werkzame stof, bij acute verwardheid, bij hyperthyreoïdie, en met een tumor van de bijnierschors. Kinderen jonger dan 18 jaar mogen ook niet met moclobemide worden behandeld.