Lorazepam voor angststoornissen

Het actieve ingrediënt lorazepam wordt voornamelijk gebruikt voor de behandeling van patiënten met angst- en paniekstoornissen, aangezien het een kalmerend en angstaanjagend effect heeft. Het innemen van het actieve ingrediënt gaat echter gepaard met verschillende bijwerkingen, waaronder 피로, duizeligheiden wankel lopen. Als lorazepam langdurig wordt ingenomen, kan het actieve ingrediënt verslavend worden. Lees meer over de effecten, bijwerkingen en dosering van lorazepam hier.

Effect van lorazepam

Lorazepam is een actief ingrediënt in de benzodiazepinegroep, waartoe ook middelen behoren zoals alprazolam en diazepam. Het wordt voornamelijk gebruikt om angst- en paniekstoornissen te behandelen. Hierbij is de relatief lange halveringstijd van het actieve ingrediënt een voordeel, aangezien daarmee een lange werkingsduur kan worden bereikt. Lorazepam wordt echter meestal alleen gebruikt als de symptomen niet met behulp van kunnen worden verlicht antidepressiva or neuroleptica. Daarnaast wordt lorazepam ook gebruikt voor slaapstoornissen wanneer deze zich voordoen in de context van angst- en paniekstoornissen. Het is vooral handig wanneer overdag ook een kalmerend effect gewenst is. Bovendien wordt lorazepam ook voorgeschreven voor de preventie en behandeling van langdurige epileptische aanvallen. Het actieve ingrediënt bindt zich aan specifieke receptoren in de hersenen, waardoor de werking van de zenuwboodschapper GABA wordt ondersteund. Als gevolg hiervan vermindert lorazepam angst, opwinding en spanning, heeft het een kalmerend effect, en bevordert het in slaap vallen en in slaap blijven.

Bijwerkingen van lorazepam

Het gebruik van lorazepam kan verschillende bijwerkingen veroorzaken. De volgende symptomen zijn bijzonder vaak waargenomen:

  • Vermoeidheid en sufheid
  • Duizeligheid
  • Slaperigheid
  • Depressie
  • Spierzwakte
  • Wankel lopen
  • Een vertraagde reactie

Daarnaast kunnen ook andere bijwerkingen optreden, zoals:

  • Ademhalingsdepressie
  • Bloeddrukdaling
  • Misselijkheid
  • Constipatie
  • Bloedbeeld verandert
  • Evenwichtsstoornissen
  • Agressief gedrag
  • Geheugen komt te vervallen

Zelden, uitslag, jeuk en droog mond kwam ook voor. Voor een gedetailleerde lijst van alle bijwerkingen verwijzen wij u naar de bijsluiter van uw medicatie. Tijdens het gebruik van de werkzame stof kunnen symptomen optreden die het werkelijke effect tegenspreken. Onder andere rusteloosheid, prikkelbaarheid, woede, nachtmerries, hallucinaties en psychose kan gebeuren. Dergelijke symptomen worden paradoxale reacties genoemd. Ze komen vooral veel voor bij ouderen en kinderen.

Risico op verslaving gegeven

Lorazepam nemen, net als bij andere benzodiazepines, kan leiden tot psychologische en fysieke afhankelijkheid. Dit komt tot uiting in het feit dat ontwenningsverschijnselen optreden na stopzetting van de werkzame stof. Zelfs een paar dagen gebruik kan leiden op dergelijke ontwenningsverschijnselen. Het risico op afhankelijkheid hangt nauw samen met de gebruiksduur en de dosering van het actieve ingrediënt. Bij mensen met een geschiedenis van alcohol, medicatie of drugsverslavingis het risico op afhankelijkheid groter. In dat geval dient u de werkzame stof daarom indien mogelijk niet in te nemen.

Stop lorazepam langzaam

Ontwenningsverschijnselen zijn vooral merkbaar wanneer de werkzame stof plotseling wordt gestopt. Getroffen personen kunnen dan de volgende ontwenningsverschijnselen ervaren:

  • Slaapstoornissen
  • Rusteloosheid en angst
  • Trillen en zweten
  • Verhoogde bereidheid om te stuiptrekken
  • Geheugenstoornis
  • Wanen
  • Gedragsstoornissen
  • Verwarring
  • Doof gevoel
  • Hoofdpijn
  • Gastro-intestinale symptomen zoals misselijkheid, braken en diarree.
  • Spierpijn
  • Hartkloppingen

Om dergelijke ontwenningsverschijnselen te voorkomen, mag het medicijn nooit van de ene op de andere dag worden stopgezet. Het is beter om de dosering geleidelijk af te bouwen over een langere periode.

Dosering van lorazepam

Bespreek de exacte dosering van lorazepam altijd met uw behandelend arts - de volgende doseringsinformatie is slechts een algemene richtlijn. Als algemene regel geldt dat de behandeling met lorazepam altijd zo kort mogelijk moet zijn en de dosering zo laag mogelijk. dosis wordt gestart en vervolgens verhoogd totdat de ideale dosis is bereikt. Als lorazepam wordt gebruikt om angst of spanning te behandelen, kunnen volwassenen tussen 0.5 en 2.5 milligram per dag innemen. De dosis is verdeeld in twee tot drie afzonderlijke doses. In ernstige gevallen kan de dosis kan worden verhoogd tot maximaal 7.5 milligram lorazepam - maar dit is alleen mogelijk als de patiënt in het ziekenhuis wordt opgenomen. Als lorazepam wordt gebruikt om te behandelen slaapstoornissendient de volledige dagelijkse dosis ongeveer 30 minuten voor het inslapen te worden ingenomen. Vervolgens moet een slaapduur van zeven tot acht uur worden gegarandeerd. Dit kan bijwerkingen voorkomen zoals 피로 en vertraagde reactietijd de volgende ochtend. Bij oudere patiënten kan lorazepam een ​​sterker effect hebben, omdat de uitscheiding van het actieve ingrediënt bij hen langzamer is. Ze kunnen ook gevoeliger zijn voor het actieve ingrediënt, dus een individuele dosisaanpassing is hier bijzonder belangrijk.

Overdosering - wat te doen?

Als u een te grote hoeveelheid lorazepam heeft ingenomen, moet u dit onmiddellijk aan uw arts vertellen. De overdosis kan symptomen veroorzaken zoals slaperigheid, duizeligheid en verwarring. In aanvulling op, ademhaling kan worden verminderd en beweging kan worden verstoord. In ernstige gevallen kan bewusteloosheid optreden als gevolg van een overdosis van het medicijn.

Geneesmiddelinteracties met lorazepam

Als andere medicijnen tegelijkertijd met lorazepam worden ingenomen, interacties kan optreden als gevolg. Neem bijvoorbeeld antidepressiva, slaappillen en sedativa, anti-epileptica (vooral valproïnezuur), zeker antihistaminica, opioïde pijnstillers en neuroleptica (vooral clozapine) kunnen elkaars effecten versterken. Lorazepam versterkt zelf de effecten van spierverslappers en niet-opioïde analgetica. In tegenstelling, macrolide antibiotica, protonpompremmers, cimetidine, en het gebruik van de anticonceptiepil versterken het effect van lorazepam. Evenzo alcohol kan het effect van benzodiazepine versterken of op een onvoorspelbare manier veranderen. Daarom, voor de zekerheid, alcohol mag tijdens de behandeling niet worden geconsumeerd. Bovendien kunnen er ook interacties optreden met de volgende medicijnen en middelen:

  • Bètablokkers
  • anticoagulantia
  • Astmamedicatie zoals theofylline en aminofylline
  • Het jichtmedicijn probenecide

Lorazepam: contra-indicaties

Lorazepam mag niet worden ingenomen als er overgevoeligheid is voor het actieve ingrediënt zelf of voor een ander actief ingrediënt uit de benzodiazepinegroep. Bovendien is het gebruik verboden als de patiënt verslaafd is aan alcohol, medicijnen of drugs​ Bovendien, mensen met een smalle hoek glaucoma mag ook de werkzame stof niet innemen. Bij patiënten met bepaalde onderliggende aandoeningen mag lorazepam alleen worden gebruikt na een zorgvuldige afweging van de risico's en voordelen door de behandelende arts. Dit omvat patiënten met:

  • Lever schade of leverfunctiestoornissen.
  • Nierfunctiestoornis of ademhalingsstoornis
  • Slaapstoornissen zoals slaapapneusyndroom
  • Hartfalen
  • Lage bloeddruk
  • Epilepsie
  • Spierzwakte (myasthenia gravis)
  • Problemen met de coördinatie van beweging en evenwicht regulatie.

Bij depressieve patiënten kan het gebruik van lorazepam toenemen Depressie​ Dit kan ook het risico op zelfmoord vergroten. Depressieve personen mogen het medicijn daarom niet krijgen zonder een aangepast medicijn antidepressivum therapie.

Zwangerschap en borstvoeding

Lorazepam, net als andere benzodiazepines, mag niet worden gebruikt tijdens zwangerschap als dat mogelijk is. Studies suggereren dat het gebruik ervan schade kan toebrengen aan het ongeboren kind. Bij twijfel mag het medicijn alleen worden voorgeschreven na een zorgvuldige afweging van de risico's en de voordelen door de behandelende arts. Als de moeder lorazepam kort voor de bevalling inneemt, kan dit ontwenningsverschijnselen bij de baby veroorzaken. Het is ook niet aan te raden om lorazepam in te nemen tijdens het geven van borstvoeding, omdat het actieve ingrediënt overgaat moedermelk​ Het wordt veel langzamer afgebroken bij zuigelingen dan bij volwassenen, daarom symptomen zoals ademhaling problemen en zwakte bij het drinken kunnen optreden. Als het actieve ingrediënt tijdens de borstvoeding verplicht moet worden ingenomen, wordt aanbevolen om van tevoren te spenen.