diazepam

Introductie

Diazepam is een medicijn dat in apotheken wordt verkocht, bijvoorbeeld onder de handelsnaam Valium®. Het medicijn behoort tot de groep van langwerkende benzodiazepines (het heeft een relatief lange halfwaardetijd) en wordt op veel verschillende manieren als psychotrope drug gebruikt. Diazepam wordt gebruikt om angst te behandelen, als slaappil en / of in epilepsie behandeling.

Het grootste gevaar bij het gebruik van diazepam is het ontstaan ​​van afhankelijkheid. Om deze reden wordt het bij voorkeur voorgeschreven voor acute therapie en minder voor langdurige behandeling. Het medicijn diazepam medieert zijn werking door GABA (gamma-aminoboterzuur) receptoren in de spinal cord.

Na binding aan een zogenaamde benzodiazepine-bindingsplaats van de GABA-receptor, veroorzaakt diazepam een ​​structurele verandering in de receptor, waardoor de gevoeligheid voor gamma-aminoboterzuur toeneemt. Dit vergroot ook de kans om het receptorgeassocieerde chloridekanaal te openen, gevolgd door een verhoogde instroom van chloride-ionen. De toename van de intracellulaire (in de cel) chlorideconcentratie leidt op zijn beurt tot hyperpolarisatie van de cel.

Simpel gezegd betekent dit dat de cel door de invloed van diazepam minder gevoelig is voor prikkels van buitenaf. Het effect van diazepam zit onder meer in het medicijn Valium®. Diazepam behoort tot de langwerkende groep benzodiazepines, die een relatief lange halfwaardetijd hebben en op veel verschillende manieren als psychotrope drug worden gebruikt.

Diazepam wordt gebruikt bij de behandeling van angstgevoelens, als slaappil en / of in epilepsie therapie. Een van de meest ernstige bijwerkingen die kunnen optreden bij het gebruik van diazepam is het ontstaan ​​van verslaving (hoog risico op verslaving). Daarom worden Valium® en / of andere diazepambevattende geneesmiddelen meestal alleen voorgeschreven voor acute therapie en minder voor langdurige behandeling.

  • Als slaappil: de effecten van diazepam vanuit een niet-farmacologisch oogpunt kunnen worden onderverdeeld in verschillende categorieën. Het actieve ingrediënt heeft voornamelijk een kalmerend (slaapverwekkende, kalmerende) effect, dat wordt gemedieerd door de remming van specifieke regio's in de hersenen (meer precies: de hersenstam) (limbisch systeem en reticulaire formatio). Het kalmerende effect van diazepam is echter relatief klein, aangezien het nee heeft verdovend effecten dan ook.
  • Als kalmerend middel: Bovendien omvat het effect van diazepam een ​​rustgevend effect op angstgevoelens en paniekaanvallen (Anxiolyse).

    Dit effect wordt ook gemedieerd door remming van verschillende specifieke structuren in de hersenen stam. Bovendien omvat de werking van diazepam een ​​ontspannend effect op de spieren. Dit effect wordt gemedieerd door in te grijpen in de natuurlijke processen van de hersenen stam en de interactie met de spinal cord.

    Juist met het oog op dit effect van Valium® en andere diazepambevattende geneesmiddelen wordt patiënten aangeraden het middel kort voor het slapengaan in te nemen. De medicatie mag alleen worden ingenomen als de patiënt niet meer hoeft op te staan, omdat er een hoog risico op botbreuken is als gevolg van de ontspanning van de spieren, vooral bij oudere mensen.

Diazepam wordt voornamelijk gebruikt om mentale spanning en angst te behandelen. Bovendien wordt diazepam als een standaardgeneesmiddel in preoperatieve medicatie beschouwd.

Dit betekent dat dit medicijn kort voor een chirurgische ingreep oraal wordt toegediend aan patiënten en een sterk kalmerend effect heeft. Bij spoedbehandeling wordt diazepam vaak toegediend om patiënten met acute epileptische aanvallen te behandelen. Diazepam is een onmisbaar onderdeel van de geneesmiddelenmarkt geworden vanwege zijn betrouwbare werking, maar bepaalde contra-indicaties moeten worden uitgesloten voordat het wordt ingenomen.

De reden hiervoor is dat diazepam tot afhankelijkheid kan leiden als het langdurig wordt ingenomen. Dit gevaar bestaat niet alleen bij misbruik, maar ook bij correct gebruik van het preparaat. Diazepam mag nooit plotseling worden stopgezet, anders bestaat het risico dat de behandelde patiënten ontwenningsverschijnselen krijgen.

  • Ernstige ademhalingsmoeilijkheden (bijvoorbeeld slaapapneusyndroom)
  • Leveraandoeningen en / of spierzwakte
  • Allergieën voor de werkzame stof diazepam
  • Drugs-, drugs- en / of alcoholverslaving

De dosering van diazepam is afhankelijk van de indicaties. Bij poliklinische behandeling van angststoestanden is de toediening gewoonlijk 2.5 tot 10 mg Voor intramurale behandeling van angst kan tot 60 mg per dag oraal worden toegediend. Voor angstige opwindingstoestanden wordt gewoonlijk 10 mg oraal, intraveneus of intramusculair, één of twee keer herhaald met tussenpozen van 30 minuten, aanbevolen.

Alleen in uitzonderlijke gevallen is toediening van meer dan 40 mg binnen de eerste 24 uur aan te raden. Bij oudere patiënten is de behandeling met diazepam geleidelijk. In alcoholopname syndroom, 3-4 doses van 10 mg worden aanbevolen op dag 1 en 3-4 doses van 5 mg per dag daarna.

In sommige gevallen kan de dagelijkse dosis aanzienlijk hoger zijn. Als u moeite heeft om in slaap te vallen, wordt gewoonlijk 5 tot 20 mg 's avonds toegediend. Voor acute aanvallen, de zogenaamde epileptische aanvallen, wordt 10 mg intraveneus toegediend.

Als dit niet lukt, worden in deze acute situaties andere medicijnen gebruikt, zoals fenytoïne, renobarbital of valproaat. De meest voorkomende bijwerking van diazepam is nadat het medicijn te snel is gestopt. Het optreden van zogenaamde paradoxale bijwerkingen, dwz afwijkingen die onderdrukt zouden moeten worden door het gebruik van diazepam, is niet ongebruikelijk.

Sommige patiënten melden een plotseling begin van angst en woede-uitbarstingen. Diazepam kan ook een irriterend effect hebben op het maagdarmkanaal, droog mond, pijn in de buik en / of diarree. Een overdosis van de werkzame stof veroorzaakt gewoonlijk duizeligheid en tijdelijk verlies van geheugen.

Bij sommige patiënten spraakstoornissen (bv. lispelen) en enorm coördinatie problemen kunnen worden waargenomen. Omdat diazepam een ​​remmend effect heeft op de spierspanning, kan een extreme overdosering tot een vermindering leiden ademhaling en, in het ergste geval, tot ademstilstand.

  • Ernstige ontwenningsverschijnselen, die zich uiten als angst, hallucinatiestoevallen en prikkelbaarheid.
  • Vermoeidheid, sufheid en sufheid (door een sterk kalmerend effect)
  • Gedeeltelijk ernstige hoofdpijn
  • Verlengde reactietijd tot tijdelijk geheugenverlies
  • Spraakvormingsstoornissen, looponzekerheid, spierkrampen en slaapstoornissen

Als diazepam en alcohol samen worden geconsumeerd, kunnen de gevolgen fataal zijn.

Alcohol verhoogt de bijwerkingen van diazepam op een onvoorspelbare manier. Daarom mag bij het gebruik van diazepam geen alcohol worden gebruikt. De afhankelijkheid van diazepam is fundamenteel anders dan andere verslavingen.

Dienovereenkomstig wordt terugtrekking ook gekenmerkt door een paar speciale kenmerken. Gewoonlijk valt de dosis diazepam binnen het therapeutische bereik. Dit betekent dat patiënten de dosis meestal niet zelf hebben verhoogd.

Daarom is het vaak een zogenaamde lage dosisafhankelijkheid. Dit is gewoonlijk niet meer dan 20 mg per dag. Voor een succesvolle ontwenningsbehandeling is het essentieel om mensen bewust te maken van de gevaren van langdurig gebruik van diazepam.

Dit vereist veel gevoeligheid van de arts. Intrekking moet worden uitgevoerd met een arts die vertrouwd is. Diazepam mag nooit abrupt worden stopgezet.

De ontwenningsdosis wordt gewoonlijk in stappen van 2.5 - 5 mg ingenomen. Door de goede deelbaarheid kan de dosis gedurende de dag worden toegediend. Dit geeft een constant niveau van werkzaamheid en kan zo ontwenningsverschijnselen minimaliseren.

Bij intramurale behandeling wordt een wachttijd van 3 - 5 weken aanbevolen. Als de intrekking poliklinisch plaatsvindt, kan een periode van 2 - 4 maanden aangewezen zijn. De terugtrekking moet echter niet te langzaam zijn, zoals het geduld van de patiënt en uithoudingsvermogen kan te veel nodig zijn. Frequente ontwenningsverschijnselen zijn slaapstoornissen, angst, stemmingswisselingen, spier pijn, spiertrekkingen, beven, hoofdpijn, misselijkheid en verlies van eetlust. Alle onderwerpen over medicijnen onder: Medicatie AZ

  • Diazepam-effect
  • Bijwerking van diazepam
  • Valium
  • Valium bijwerkingen