Drugsverslaving

Wat is een drugsverslaving?

Drugsverslaving is een verslavende aandoening waarbij mensen medicijnen innemen in een medisch onredelijke hoeveelheid, vaak in te hoge doses. Er is een breed scala aan mogelijk verslavende medicijnen. Misschien wel het bekendste voorbeeld van drugsverslaving is de opioïde crisis in de VS. Volgens studies zijn daar miljoenen mensen verslaafd aan pijnstillers en duizenden zijn al gestorven door overdoses. Maar drugsverslaving is ook een ernstig probleem in Duitsland.

Deze symptomen duiden op een drugsverslaving

Drugsverslaving kan vele symptomen of vormen hebben. De WHO definieert afhankelijkheid daarom aan de hand van verschillende criteria. Om als afhankelijkheid te worden aangemerkt, moet in de loop van het afgelopen jaar aan minimaal drie van deze criteria zijn voldaan.

Deze criteria zijn:

  • Verlangen, dwz het sterke verlangen of verlangen om de overeenkomstige substantie te consumeren.
  • Moeilijkheden bij het beheersen van het gebruik van de stof in kwestie.
  • Tolerantieontwikkeling, dwz na verloop van tijd moet er steeds meer substantie worden ingenomen om hetzelfde effect te bereiken.
  • Ontwenningssyndroom wanneer de stof wordt stopgezet.
  • Beperking tot de overeenkomstige stof. Andere activiteiten worden verwaarloosd ten gunste van middelengebruik.
  • Voortgezet gebruik van stoffen, al is bekend dat gevolgschade wordt geaccepteerd. De grenzen tussen schadelijk gebruik, misbruik of afhankelijkheid van een medicijn vervagen echter vaak, waardoor een nauwkeurige diagnose moeilijk wordt.

Deze medicijnen hebben een hoog potentieel voor drugsverslaving

Een verscheidenheid aan medicijnen kan verslaving veroorzaken. Het bekendste voorbeeld hiervan is sterk pijnstillers. Deze worden ook wel opioïden omdat ze werken op zogenaamde opioïde receptoren.

Heroïne, oorspronkelijk ontwikkeld als pijnstiller, behoort ook tot deze groep. Hoewel modern opioïden verschillen in hun kracht en effect, er is een groot gevaar voor het ontwikkelen van afhankelijkheid, vooral bij langdurig en onjuist gebruik. In aanvulling op pijnstillers, voornamelijk verzachtende medicijnen of slaappillen vormen een groep geneesmiddelen met een hoog potentieel voor afhankelijkheid.

Benzodiazepines worden vaak genomen als slaappillen. Er is echter een hoog risico op het ontwikkelen van afhankelijkheid of ontwenningsverschijnselen bij langdurig gebruik. De situatie is vergelijkbaar met medicijnen die voor worden gebruikt verdoving.

Benzodiazepines behoren ook tot deze groep. Geneesmiddelen die op het eerste gezicht onschadelijk lijken, kunnen echter ook afhankelijkheid veroorzaken. Deze omvatten bepaalde neussprays of laxeermiddelen. Hier zit het risico vooral in het wennen aan het gebruik ervan, zodat zonder hen een normale lichaamsfunctie niet meer gegarandeerd is. Naast deze groepen zijn er nog veel andere medicijnen die drugsverslaving kunnen veroorzaken.