Chloracne is het belangrijkste symptoom van vergiftiging met gechloreerde koolwaterstoffen. Hoewel chlooracne een andere oorzaak heeft dan conventioneel acne (acne vulgaris), het heeft een acne-achtige uitstraling. Typische kenmerken zijn onder meer mee-eters (comedonen), verdikking van het stratum corneum en inflammatoire abcessen en knobbeltjes op de aangetaste delen van huid.
Dioxinevergiftiging als mogelijke oorzaak
Onder de gechloreerde koolwaterstoffen bevinden zich de zogenaamde dioxines. Dioxines zijn chemische verbindingen die worden gevormd wanneer chloor-bevattende producten worden vervaardigd, gesmolten of verbrand en zijn kankerverwekkend en zeer giftig, zelfs in kleine hoeveelheden. Ze worden bijvoorbeeld gebruikt in sommige pesticiden, hout conserveringsmiddelen of bepaalde hydraulische oliën, maar zijn ook in lage concentraties aanwezig in voedingsmiddelen zoals eieren.
De giftige dioxines kunnen direct worden opgenomen huid contact en, in zeldzame gevallen, via de orale route of via inademing van giftige dampen. Chloracne wordt daarom beschouwd als een vorm van contact acne (acne venenata), wat een huid reactie veroorzaakt door direct contact met een bepaalde stof. Het gezicht wordt bijzonder vaak aangetast door de huidveranderingen.
Chloracne naar aanleiding van een bezoek aan het zwembad?
Chloracne moet niet worden verward met een chloor allergie, die kan optreden als gevolg van een bezoek aan een zwemmen zwembad. EEN chloor allergie manifesteert zich als een jeukende uitslag of door brandend ogen na contact met de gechloreerde water Dergelijke klachten worden vaak ten onrechte geïnterpreteerd als chlooracne. Het voorkomen van chlooracne is echter enerzijds gekoppeld aan veel hogere chloorconcentraties dan in zwemmen zwembaden. Ten tweede wordt het niet veroorzaakt door puur chloor, maar door interacties van chloor met andere chemische stoffen. Chlooracne komt voornamelijk voor als beroepsziekte bij werknemers in de elektrische en chemische industrie die continu worden blootgesteld aan chloorhoudende chemicaliën.
Behandeling van chlooracne
Behandeling van chlooracne kan bijvoorbeeld worden gedaan door de cysten te openen en te laten leeglopen en door ontstekingsremmende of hormoonmedicijnen toe te dienen. De effectiviteit van retinoïden (vitamine Een zuurpreparaat) voor de bestrijding van chlooracne is controversieel.
Koud therapie (cryotherapie) kan worden gebruikt om littekens te verminderen. Dit omvat de korte toepassing van ijs om overtollig littekenweefsel en verschillende andere weefselaandoeningen te verwijderen. Huid peeling of plastische ingrepen zoals huidverwijdering (dermabrasie) zijn ook opties voor behandeling. Echter, in een chronisch beloop, misvormend littekens blijven vaak op de aangetaste huidgebieden ondanks therapie Het kan enkele jaren duren voordat chlooracne eindelijk is genezen.
Seveso-acne
Chloracne is ook bekend als "Seveso acne De naam komt van een chemisch ongeval in de Italiaanse stad Seveso in 1976 waarbij enorme hoeveelheden van de zeer giftige dioxine vrijkwamen en meer dan 200 mensen ziek maakten.