Lokalisatie van pijn
Kalf pijn is waarschijnlijk het meest prominente voorbeeld van "been pijn“. Het zijn meestal de delen van onze ledematen die het verst van de romp verwijderd zijn, die hierdoor worden geplaagd pijn. De oorzaken van kuit pijn kan duidelijk zijn, zoals bijvoorbeeld het geval is als gevolg van spierpijn, sportieve overbelasting of ander letsel aan de kuitspieren, of de oorzaak kan endogeen zijn, dwz een endogene oorzaak die zogezegd inherent is aan het lichaam.
Voorbeelden hiervan zijn zenuwschade in het gebied van de benen, wat pijn veroorzaakt, of een onderaanbod of verminderd bloed bloedsomloop in de benen. Sportieve overbelasting kan leiden tot irritatie van de achillespees bijvoorbeeld in het kuitgedeelte. Een andere mogelijkheid zou zijn spierverrekkingen of gescheurde spier vezels, die merkbaar worden in de vorm van ernstig kuit pijn.
Aan de kant van verminderd bloed aanvoer, is het voornamelijk perifere arteriële occlusieve ziekte die ischemische aandoeningen veroorzaakt pijn in de benen vanwege verminderde bloedtoevoer. Deze pijn treedt vooral op bij het lopen van lange afstanden en kan worden verlicht door een kort verblijf. Deze onderwerpen kunnen voor u interessant zijn:
- Ontsteking van de achillespees
- Kuit spanning
Pijn in de benen kan niet alleen van de benen zelf afkomstig zijn, maar kan ook heel vaak van de rug komen.
Als de pijn ontstaat in het gebied dat wordt geleverd door de zogenaamde Ischiaszenuw en de lumbale wervelkolom, wordt dit lumboischalgie of ischialgie genoemd (beter bekend als ischiaspijn). De Ischiaszenuw, die verantwoordelijk is voor de pijn, is afkomstig van verschillende zenuwwortels uit de spinal cord in het gebied van de lumbale wervelkolom en strekt zich uit tot de been, waar het zich vervolgens splitst in verschillende takken die zelfs tot aan de voeten reiken. De oorzaak van de pijn is een irritatie of beknelling van de zenuw of zenuwwortel.
Dit kan verschillende redenen hebben, bijvoorbeeld spierspanning, ontsteking veroorzaakt door een genoemd virus herpes zoster, blokkades in de wervellichamen of zelfs ruimtebeslag in dit gebied. De meest voorkomende reden voor lumboischalgie is een hernia in de lumbale wervelkolom of een uitpuilende schijf in de lumbale wervelkolom waardoor de zenuw wordt geperst. De "ischiaspijn" treft voornamelijk de been, maar de billen kunnen ook pijnlijk zijn.
De pijn treft meestal slechts één been en is buitengewoon onaangenaam. Patiënten beschrijven ze als schieten, trekken of zelfs brandend. Het is mogelijk dat er een extra gevoelloosheid of tintelend gevoel is. Dit onderwerp is wellicht ook interessant voor u:
- Therapie voor Lumboischialgia
Therapie
De diagnose wordt gevolgd door de therapie. Dit is meestal alleen zinvol als een exacte diagnose is gesteld en de symptomen aanhouden. Zalfverbanden of -verbanden zijn vaak voldoende bij lichte spierblessures.
Als er meer ernstige verwondingen zijn, zoals gebroken botten, een gips cast moet worden aangebracht. In sommige gevallen kan chirurgische correctie van de breuk vooraf nodig. Doorbloedingsstoornissen moet in sommige gevallen nauwkeurig worden gediagnosticeerd door een katheteronderzoek en vervolgens worden behandeld.
Dit kan worden gedaan door een stent in het getroffen vat. In sommige gevallen moet een bypass worden toegepast om de bloed rond het beschadigde vat, waardoor de bloedtoevoer naar de spieren en de huid wordt hersteld. In sommige gevallen goed sporten bloed suiker controle, een verandering in dieet en gewichtsvermindering zijn ook voldoende om de bloedstroom te verbeteren.
Bij een acute doorbloedingsstoornis, zoals een trombose bij een plotselinge onderbenutting van het been moet de trombus zo snel mogelijk worden verwijderd door een operatie of medicatie. Pijnlijk spataderen kan worden behandeld met veneuze middelen of steunkousen, maar ook door sclerotherapie of operatieve verwijdering. Als gewrichtsschade wordt vermoed, kan een artroscopie is vaak nodig.
In dit geval kan het gewricht in detail worden onderzocht en kan ook therapeutische interventie worden uitgevoerd. In het geval van een ontsteking, medicijnen zoals diclofenac of acetylsalicylzuur kan de pijn en ontsteking remmen. Als er sprake is van ernstige gewrichtsklachten, gewrichtsinjecties of gewrichtsirrigatie met cortisone of lokaal anesthetica (lokale anesthetica) zijn aan te raden. De meeste vormen van Been pijn kan worden ondersteund door fysiotherapie, warmte- of koudebehandelingen, spier- en bewegingstraining of orthopedie AIDS. Omdat de exacte therapie erg afhankelijk is van de diagnose en pijn in de benen is een niet-specifiek symptoom, dan moet een arts beslissen over de therapie.
