Lathyrisme is een syndroom dat optreedt als gevolg van langzame vergiftiging; het wordt veroorzaakt door overmatige consumptie van bepaalde grauwe erwten gedurende een lange periode. Zoals neurolathyrisme, beschadigt de ziekte de zenuwstelsel en veroorzaakt chronische spastische verlamming.
Wat is lathyrisme?
Lathyrisme is een syndroom dat wordt veroorzaakt door geleidelijke vergiftiging. De oorzaak van de vergiftiging is de overmatige consumptie van bepaalde erwten gedurende een lange periode. Lathyrisme komt voornamelijk voor in de vorm van neurolathyrisme. In dit geval heeft de vergiftiging invloed op de motor zenuwstelsel en leidt tot een verscheidenheid aan motorische en sensorische symptomen. Lathyrisme komt vooral voor in geografische gebieden die worden gekenmerkt door een ernstige droogte van het klimaat. Het kan de omvang van een epidemie aannemen wanneer, als gevolg van ongunstige klimatologische omstandigheden, grote delen van de bevolking afhankelijk zijn van de consumptie van kikkererwten en voedsel dat daarvan is gemaakt (vooral meel). Omdat kikkererwten een hoge weerstand tegen droogte hebben, zijn ze onder ongunstige landbouwomstandigheden soms het enige overgebleven hoofdvoedsel. Hoewel lathyrisme in Europa tot het verleden behoort, zijn epidemische proporties van lathyrisme bekend, vooral uit Ethiopië, China, India en Bangladesh. Niet alleen mensen lopen lathyrisme op; dieren zoals paarden kunnen ook worden aangetast.
Oorzaken
Lathyrisme wordt ook wel 'kikkererwtenvergiftiging' genoemd. Het syndroom wordt echter niet veroorzaakt door overmatige consumptie van kunnen kikkererwten, maar door die van zaadkikkererwten. Gezaaid kunnen kikkererwtenlijken echter erg op de zaden van kikkererwten. Als een persoon dieet bestaat voor ten minste 40 procent uit erwten en kikkererwtensoorten gedurende ten minste zes maanden, ze lopen een groot risico op het ontwikkelen van lathyrisme. Zelfs het eten van kleinere hoeveelheden kan echter vergiftigingsverschijnselen veroorzaken. Kikkererwten (Lathyrus) behoren tot de vlinderbloemigenfamilie en komen in talrijke soorten voor. Sommige soorten bevatten zogenaamde lathyrogene aminozuren, vooral in de zaden. Deze zijn giftig en veroorzaken de ziekte bij mensen. De propionitril-derivaten van de plant hebben een neurotoxisch effect: ze beschadigen de motorische zenuwvezels die de signalen voor contractie of ontspanning van het zenuwstelsel naar de spieren. Door de signaaloverdracht te verstoren, belemmeren propionitril-derivaten de werking van het bewegingsapparaat: de zenuwvezels zenden de commando's van het centrale zenuwstelsel niet of onvolledig uit, of er worden valse signalen gegenereerd, wat leidt tot onvrijwillige contracties van de spieren. Deze onvrijwillige bewegingen vallen daardoor buiten de controle van de getroffen persoon.
Symptomen, klachten en tekenen
Lathyrusvergiftiging resulteert in karakteristieke symptomen zoals pijn, ledemaat spiertrekkingenen spasmen van de ledematen. Zwakke of stijve, onbeweeglijke benen behoren ook tot de symptomen van lathyrisme. Een ander kenmerk van de ziekte zijn zogenaamde paresthesieën. Dit zijn onechte gewaarwordingen zoals tintelingen, jeuk en de perceptie van koud of warmte die niet gebaseerd is op een daadwerkelijke stimulus. Bovendien kan de verstoorde neuronale transmissie leiden naar tremor van de armen in zeldzamere gevallen. In een tremor, de getroffen persoon lijdt aan een ritmische aandoening spiertrekkingen, in dit geval in de spieren van de armen. In sommige gevallen kunnen patiënten de tremor, maar niet volledig of permanent. Tremor is niet uniek voor lathyrisme; het is een mogelijk teken van ziekte voor tal van aandoeningen. Tremor door lathyrisme is een zogenaamde toxische tremor veroorzaakt door intoxicatie. Bij lathyrisme kunnen sensorische stoornissen (hypesthesie) zich ook manifesteren. Dit zijn verstoringen in de perceptie van aanraking en druk op de huid Bovendien, het gevoel van temperatuur, pijn en positie kan worden aangetast. Acuut gastro-intestinale problemen en blaas disfunctie kan ook optreden als onderdeel van lathyrisme.
Diagnose en verloop van de ziekte
Voor een juiste diagnose, een goed medische geschiedenis speelt vooral een cruciale rol. Zonder behandeling van lathyrisme kunnen de hierboven beschreven symptomen toenemen. In het latere verloop van de ziekte kan paraspasticiteit optreden: een spastische verlamming van beide benen. Een ander mogelijk gevolg van lathyrisme is blindheid in de vorm van retrobulbaire neuritis. Dit is een ontsteking van de oogzenuw achter de oogbal die veroorzaakt blindheid.
Complicaties
In de meeste gevallen wordt lathyrisme in een zeer laat stadium vastgesteld. Dit komt doordat de symptomen pas na verloop van tijd merkbaar worden en niet bijzonder kenmerkend zijn voor deze ziekte. In de meeste gevallen hebben de getroffenen last van krampen en onvrijwillig spiertrekkingen Soms zijn de benen maar moeilijk te bewegen en zien ze er erg stijf uit. De kwaliteit van leven van de getroffen persoon wordt aanzienlijk verminderd en beperkt door lathyrisme. Evenzo is er jeuk en tintelingen in verschillende delen van het lichaam. De perceptie van de patiënt wordt ook negatief beïnvloed door deze ziekte. Het is niet ongebruikelijk dat klachten optreden in de maag en darmen en voor de getroffenen om te lijden aan beperkingen in de blaas In het ergste geval, zonder behandeling van lathyrisme, zal de getroffen persoon sterven. Directe behandeling van de symptomen is vaak niet mogelijk. In de regel moet degene die lathyrisme lijdt zich onthouden van het heilige ingrediënt en stoppen met het eten van de bonen. Dit kan in de meeste gevallen de symptomen beperken. De levensverwachting wordt meestal alleen verlaagd als de consumptie niet wordt beperkt en de patiënt de bonen of zaden blijft consumeren.
Wanneer moet je naar een dokter?
Bij lathyrisme treden een aantal kenmerkende symptomen op. Als limb spiertrekkingen, krampen of ongebruikelijk pijn worden opgemerkt, moet een arts worden geraadpleegd. Hetzelfde geldt voor zwakke en onbeweeglijke of stijve benen. Als aan deze symptomen paresthesieën worden toegevoegd, kan er een ernstige onderliggende oorzaak zijn voorwaarde dat moet worden onderzocht. Mensen die herhaaldelijke spiertrekkingen opmerken of merken dat de bovenstaande symptomen toenemen, kunnen dat het beste doen praten onmiddellijk naar hun huisarts. Bij storingen van de blaas functie of acute gastro-intestinale klachten worden toegevoegd, het lathyrisme moet naar de dokter worden gebracht. De arts kan de oorzaak ophelderen en een passend initiatief nemen therapie, waardoor de symptomen meestal snel verdwijnen. Verdere bezoeken aan de arts zijn nodig als de behandeling geen effect heeft of als de symptomen na verloop van tijd terugkeren. De juiste contactpersoon is de huisarts of een internist. Allergie patiënten zouden moeten praten aan de verantwoordelijke allergoloog en hem informeren over de ongebruikelijke symptomen. Kinderen hebben altijd een pediatrisch onderzoek nodig als ze symptomen van lathyrisme hebben.
Behandeling en therapie
Wanneer kleine hoeveelheden Lathyrus-zaden worden geconsumeerd, wordt de administratie houtskool kan worden beschouwd als de eerste behandelingsmaatregel. Het Informatiecentrum tegen vergiftiging in NRW beveelt deze maatregel aan voor een dosis van 20 tot 50 zaden. Als er minder dan 20 zaden worden geconsumeerd of de bloemen van de wikke worden gegeten, raadt het Antigifcentrum aan om veel te drinken, op voorwaarde dat er geen symptomen aanwezig zijn. Als er symptomen optreden, is medisch advies nodig. Een specifieke behandeling, vooral voor vergevorderd lathyrisme, bestaat niet. In principe verbetert het dieet en het nemen van hoge doses vitamine B behoren tot de maatregelen die verschillende bronnen nuttig achten. Echter, de exacte therapie moet individueel worden bepaald door artsen; de keuze van de behandelmethode hangt voornamelijk af van het stadium van de ziekte en het therapeutische middel maatregelen lokaal beschikbaar.
Vooruitzichten en prognose
De timing van de start van de behandeling is een essentieel criterium voor een gunstige prognose. Als therapie helemaal verdwenen is, zullen de symptomen verergeren. Spastische verlamming van de benen is dan net zo goed mogelijk blindheid Het niet behandelen gaat dus gepaard met de slechtste vooruitzichten. Negatieve gevolgen op de lange termijn zijn ook het gevolg als mensen hebben gemaakt kunnen kikkererwten een hoofdvoedselcomponent gedurende een lange periode. In geïndustrialiseerde landen komt lathyrisme bijna niet meer voor. De ziekte komt vooral voor in economisch zwakkere regio's in China en India. Historisch gezien nam de bevolking tijdens periodes van hongersnood zijn toevlucht tot het eten van kikkererwten omdat er geen ander voedsel beschikbaar was, bijvoorbeeld uit de Napoleontische oorlogen. Dieren kunnen ook ziek worden door kikkererwtenvergiftiging. Als kleine hoeveelheden één keer worden geconsumeerd, zelfs een overvloedige inname ervan water verlicht de symptomen. De prognose in de vroege stadia is over het algemeen goed. Reeds bestaande aandoeningen en gevorderde leeftijd kunnen echter complicaties veroorzaken. Vergiftiging wordt door dergelijke organismen niet zo goed verdragen. Als erwten een belangrijke voedingscomponent worden op lange termijn, is onherstelbare schade op de lange termijn te verwachten.
het voorkomen
Om lathyrisme te voorkomen, een gebalanceerd dieet en het vermijden van (regelmatige) consumptie van de kikkererwten is van groot belang. Lathyrisme komt echter vooral voor in tijden van ontbering en in armere landen, waar de getroffen bevolking niet de keuze heeft om zich te onthouden van het eten van kikkererwten als voedsel. Op de lange termijn groen gentechnologie wil een oplossing bieden voor dit probleem: de giftige stoffen in de zaden van de Lathyrus-soort kunnen worden geëlimineerd met behulp van genetische manipulatie. Het doorbraaksucces van deze maatregel moet echter nog worden gezien.
Nazorg
In de meeste gevallen is de maatregelen van een nazorg voor een lathyrisme zijn ernstig beperkt, zodat getroffen personen met deze ziekte primair afhankelijk zijn van een snelle en vooral ook van een vroege diagnose van de ziekte. In de regel is de ziekte niet op zichzelf te genezen, zodat behandeling door een arts altijd noodzakelijk is. Hoe eerder een arts wordt geraadpleegd, hoe beter het verloop van de ziekte gewoonlijk is. Directe behandeling is niet altijd nodig voor deze ziekte. In veel gevallen kan de vergiftiging ook relatief goed worden bestreden door houtskool in te nemen, al dient de getroffen persoon hierbij op een juiste dosering te letten en ook op een regelmatige inname van de tablets Evenzo de inname van vitamine B via de voeding kan een positief effect hebben op het verdere verloop van lathyrisme en de klachten verlichten. In dat geval kan een arts een dieetplan opstellen, dat over het algemeen een positief effect kan hebben op het verdere verloop van de ziekte. In de regel vermindert lathyrisme de levensverwachting van de getroffen persoon niet.
Wat u zelf kunt doen
Bij vermoeden van lathyrismevergiftiging moet in ieder geval een arts worden geraadpleegd. Bij de medische therapie kunnen sommige huishoudelijke en natuurlijke remedies worden gebruikt om de symptomen en het ongemak te verlichten. Ten eerste moet de getroffen persoon het echter rustig aan doen en aandacht besteden aan een uitgebalanceerd en gezond dieet. In de eerste dagen na de vergiftiging moet het dieet bestaan uit diureticum en laxeermiddel voedsel zodat het gif zo snel mogelijk kan worden weggespoeld. Voedingsmiddelen rijk aan vitamine B moet ook in het dieet worden opgenomen. Dus zuivelproducten, lever en graanproducten helpen het lichaam om ondanks vergiftiging efficiënt te blijven en de ziekte zonder gevolgen te overwinnen. Verder dient bij voorkeur voldoende vloeistof te worden ingenomen water or kruidenthee Ook diuretische preparaten uit de drogisterij zijn geschikt. Bij maagdarmklachten of hoofdpijn, preparaten uit de natuurgeneeskunde, zoals valeriaan, arnica or citroenmelisse, evenals preparaten met calendulazalf, zijn nuttig. De exacte therapie moet samen met een arts worden bepaald, die de constitutie van de patiënt en het stadium waarin het lathyrisme zich bevindt, zal opnemen.
