Aminozuren zijn een groep chemische verbindingen die worden gekenmerkt doordat ze elk ten minste één aminogroep (-NH2) en één carboxylgroep (COOH) in hun structuur hebben. Aminozuren zijn essentieel voor het menselijk lichaam omdat ze de kleinste subeenheid vormen van eiwitten. Dit betekent dat eiwitten bestaan uit aminozuren.
Bovendien zijn ze nodig voor de constructie van boodschappersubstanties, hormonen, enzymen enz. Er zijn ongeveer 400 bekende, natuurlijk voorkomende aminozuren. Om verschillende processen en de structuur in het lichaam in stand te kunnen houden, hebben mensen ongeveer 20 aminozuren nodig.
Het zijn de zogenaamde proteïnogene aminozuren. Deze 20 proteïnogene aminozuren hebben allemaal minstens twee koolstofatomen (C). Op basis van de positie van de aminogroep op een bepaald C-atoom kunnen de aminozuren worden onderverdeeld in drie klassen: Alfa-aminozuren: Aminogroep op het tweede koolstofatoom, alle proteïnogene aminozuren behoren tot de alfa-klasse, bijv.
glycine Beta-aminozuren: Aminogroep op het derde koolstofatoom Gamma-aminozuren: Aminogroep op het vierde koolstofatoom zijn geen proteïnogene aminozuren, maar sommige zijn niettemin aanwezig in het menselijk lichaam, bv. gamma-aminoboterzuur ( GABA, een boodschappersubstantie in de hersenen)
- Alfa-aminozuren: aminogroep op het tweede koolstofatoom, alle proteïnogene aminozuren behoren tot de alfa-klasse, bijv. Glycine
- Beta-aminozuren: aminogroep op het derde koolstofatoom
- Gamma-aminozuren: aminogroep gehecht aan het vierde koolstofatoom, zijn geen proteïnogene aminozuren, maar sommige komen wel voor in het menselijk lichaam, bijvoorbeeld gamma-aminoboterzuur (GABA, een boodschappersubstantie in de hersenen)
Hoewel de aminozuren van de gepresenteerde klassen vergelijkbaar zijn, verschillen ze in hun gedrag in zure of basische omgevingen, afhankelijk van de structuur van de zijketens.
Dit is in de verschillende klassen anders opgebouwd. Sommige proteïnogene aminozuren kunnen door het lichaam zelf worden aangemaakt, maar dat geldt niet voor alle. De aminozuren die mensen niet zelf aanmaken, zijn de zogenaamde essentiële aminozuren.
Ze moeten via voedsel worden opgenomen. Voor de volwassen mens zijn dit de volgende aminozuren: leucineisoleucine, methyonine, threonine, valine, lysine, fenylalanine en tryptofaan. Een uitzondering is cysteïne, dat daadwerkelijk door het lichaam zelf kan worden aangemaakt.
Het is echter ook een onmisbare bron van zwavel, het moet nog worden ingenomen. Bij baby's worden de essentiële aminozuren histidine en arginine toegevoegd. Zoals al genoemd, eiwitten zijn opgebouwd uit aminozuren door enzymen het opbouwen van de aminozuren in ketens achter elkaar.
De volgorde is voor elk eiwit anders en bepaalt de functie en de toepassing van het voltooide eiwit. De exacte volgorde wordt bepaald door het DNA. Als het menselijk organisme niet voldoende aminozuren beschikbaar heeft, kan de opbouw van eiwitten niet meer correct verlopen.
Normaal gesproken zitten de essentiële aminozuren in de dieet. Vooral in vlees, vis, eieren, zuivelproducten, peulvruchten en soja, verder in granen en pasta zoals noedels, zijn aminozuren aanwezig. In het geval van ondervoeding en in bijzondere situaties, zoals bij het gericht opbouwen van spiermassa, is de vraag naar aminozuren bijzonder hoog.
In deze toestand kunnen aminozuurtabletten worden ingenomen naast een gezonde dieet om spieropbouw te bevorderen. Men dient alleen aminozuurtabletten in te nemen als men zijn voeding al optimaal heeft afgestemd en krachttraining. Alleen dan kan het zin hebben om te nemen voedingssupplementen zoals aminozuurtabletten.
In vergelijking met andere aminozuurproducten zijn deze in hogere doseringen. Aminozuurtabletten bevatten speciale soorten eiwitten die het menselijk organisme effectief kan opnemen. Op deze manier wordt het lichaam voorzien van de basisbouwstenen voor spieropbouw.
Door deze aanvoer van eiwitten kunnen de spieren goed groeien. De aminozuren in de aminozuurtabletten kunnen direct worden opgenomen en hoeven niet uit de overall te worden verwijderd dieet. Als gevolg hiervan worden ze snel opgenomen in de bloed en zijn daardoor snel op de plaats waar ze worden gemetaboliseerd.
In vergelijking met andere producten met aminozuren als hoofdingrediënt, zijn aminozuurtabletten gemakkelijk te hanteren. Ze zijn ook geschikt voor snelle inname tussendoor (bijv. In de sportschool). De tabletten kunnen het beste worden ingenomen met een glas water.
De optimale tijd om ze in te nemen is voor of na spiertraining, zodat de aminozuurtabletten op het juiste moment hun effect kunnen ontvouwen. In vergelijking met aminozuurcapsules hebben aminozuurtabletten enkele verschillen. De capsules hebben meestal een gelatine-omhulsel waarin het eigenlijke actieve ingrediënt zich bevindt.
Dit kan in vloeibare, vaste of poedervorm zijn. Zodra de capsule de maag, wordt het ontbonden door maagzuur en het afgesloten actieve ingrediënt kan ontsnappen. De aminozuren worden vervolgens opgenomen via de maag voering.
Tabletten hebben daarentegen geen stevige schaal, maar bestaan alleen uit samengeperst poeder van de werkzame stof. Ze lossen ook op in de maag en kunnen hun effect ontvouwen. Omdat de capsules meestal gemaakt zijn met dierlijke gelatine, zijn ze niet geschikt voor vegetariërs en veganisten.
In dit geval moeten in plaats daarvan aminozuurtabletten worden gebruikt. Tot nu toe is er geen groot verschil gevonden tussen de effecten van capsules en tabletten. Men dient zich vertrouwd te maken met het onderwerp alvorens aminozuren in te nemen.
Aminozuurtabletten zijn alleen bruikbaar voor wedstrijdsporters die veel en intensief trainen. Zoals de naam suggereert, zijn aminozuren voedingssupplementen kan alleen een aanvullend effect hebben en in geen geval een gezonde en evenwichtige voeding vervangen. Overmatige inname heeft dus geen beter effect, maar is eerder contraproductief.
Daarnaast kan het ook tot bijwerkingen leiden. Het maagdarmkanaal kan op overmatige inname reageren met buikpijn en diarree. Als het chronisch wordt ingenomen, kan dit leiden tot lever en nier schade.
