Koortsstuipen: oorzaken, symptomen en behandeling

In combinatie met een high koorts, een koortsstuipen kan voorkomen, vooral bij jonge kinderen. EEN koortsstuipen gaat gepaard met symptomen die lijken op die van een epileptische aanval en kan leiden tot bewusteloosheid bij getroffen kinderen. In de meeste gevallen, koortsstuipen zijn onschadelijk.

Wat is een koortsstuip?

A koortsstuipen treedt meestal op in combinatie met een high koorts​ Het treft ongeveer vier procent van de jonge kinderen. Koortsstuipen komen het meest voor in de leeftijd van vijf maanden tot vijf jaar. De oorzaak van de koorts is niet belangrijk voor het optreden van een stuiptrekking en kan vrij onschadelijk zijn. Bij een koortsstuip, symptomen vergelijkbaar met die van een epileptische aanval optreden. Het lichaam verstijft, naast de verkramping van armen en benen, worden de ogen verdraaid en verliest het kind het bewustzijn. De oorzaken van het optreden van koortsstuipen zijn nog niet duidelijk begrepen. Er lijkt echter een aangeboren aanleg voor de aanvallen te zijn. Koortsstuipen komen vaak voor met een plotseling begin en snelle stijging van koorts. In principe kunnen koortsstuipen echter in elk stadium van koorts beginnen.

Oorzaken

De oorzaken van het optreden van een koortsstuip zijn nog niet volledig onderzocht door de medische gemeenschap. Er wordt echter aangenomen dat een koortsstuip het gevolg kan zijn van een afweerreactie van het lichaam. Bepaalde afweercellen scheiden tijdens ziekte boodschappersubstanties af, die leiden tot koorts. Tegelijkertijd veroorzaken ze ook een verandering in het metabolisme in de hersenen voor een korte tijd. Deze metabolische verandering kan een koortsstuip veroorzaken. Er lijkt een erfelijke aanleg te bestaan ​​voor het optreden van de convulsies. Sommige kinderen krijgen ook koortsstuipen na de combinatievaccinatie tegen mazelen, de bof en rodehond​ Niettemin moeten kinderen met een neiging tot koortsstuipen ook deze vaccinatie krijgen, omdat de vaccinatie veel minder kans heeft op koortsstuipen dan de ziekten zelf. Ernstige ziekten, zoals hersenvliesontsteking, kan ook koortsstuipen veroorzaken.

Symptomen, klachten en tekenen

Afhankelijk van of de voorwaarde is eenvoudig of ingewikkeld koortsstuipenkan een aantal verschillende symptomen optreden. Een eenvoudige koortsstuipen is meestal ongecompliceerd. Typische tekens zijn onder meer spiertrekkingen, opgerolde ogen en problemen met de bloedsomloop. In een zware koers, de eerste race hart- en duizeligheid aanvallen kunnen zich ontwikkelen tot bloedsomloop schokken, wat in de meeste gevallen leidt tot bewusteloosheid bij het getroffen kind. Getroffen kinderen zien er meestal slaperig en moe uit, waardoor ze vaak de indruk wekken dat ze bedwelmd zijn. Een simpele aanval kan over het hele lichaam voorkomen en duurt meestal maar een paar seconden tot minuten. Een ingewikkeld koortsstuipen manifesteert zich door spiertrekkingen en convulsies die meestal gelokaliseerd zijn. Het duurt vaak enkele minuten en plaatsen enorm spanning op de getroffen kinderen. Gecompliceerde koortsstuipen komen meestal meerdere keren per dag voor en veroorzaken 피로, uitputting en verwarring bij de getroffen persoon. Dit gaat gepaard met de typische koortssymptomen: zweten, cardiovasculaire klachten en een sterk ziek gevoel. Ook ernstige complicaties zijn niet uit te sluiten. Sommige patiënten hebben er bijvoorbeeld last van paniekaanvallen en angst.

Diagnose en verloop

Bij een koortsstuip stelt de arts zijn of haar diagnose voornamelijk op basis van die van het kind medische geschiedenis en de symptomen die de ouders tijdens de aanval hebben waargenomen. Gewoonlijk duurt een koortsstuip minder dan 10 minuten en is deze niet gevaarlijk. Voor langdurige, gecompliceerde aanvallen, die van het kind hersenen activiteit wordt onderzocht door een EEG. Als het onderzoek direct tijdens een aanval wordt uitgevoerd, worden de waarden in de EGG gewijzigd en tonen ze de typische waarden van een aanval die het hele lichaam treft. Na een onschadelijke koortsstuip zijn alle waarden echter weer normaal. Als de meetwaarden veranderen na de aanval of als de aanval langer dan 10 minuten duurt, is het raadzaam om de oorzaken op te helderen, aangezien ernstige ziekten zoals hersenvliesontsteking kan ook een koortsstuip veroorzaken. In 90 procent van de gevallen verloopt een koortsstuip echter onschadelijk.

Complicaties

Koortsstuipen verlopen meestal zonder ernstige complicaties. Zorgwekkend zijn koortsstuipen die langer dan tien tot vijftien minuten duren en het gevolg kunnen zijn van een gevaarlijke infectie of vergiftiging, die in de loop van de tijd kan leiden tot spraakstoornissen of verlamming, onder andere. Als de symptomen worden veroorzaakt door hersenvliesontsteking, erge, ernstige hersenen aandoeningen, orgaanaandoeningen en tenslotte orgaanfalen en overlijden van de patiënt kunnen voorkomen. Bij één tot drie procent van alle getroffen personen kan een koortsstuip ontstaan epilepsie​ In zeldzame gevallen kan ook het HHE-syndroom met hemiparese en epileptische reacties optreden. Bovendien, als gevolg van de epilepsie of de aanvallen zelf, neemt het risico op ongevallen toe. Bij zuigelingen en jonge kinderen worden koortsstuipen geassocieerd met toename uitdroging en verschillende tekortkomingen die kunnen leiden tot ernstige lichamelijke en geestelijke aandoeningen. Indien onbehandeld, kunnen gecompliceerde koortsstuipen leiden tot ernstige volksgezondheid complicaties. Als ze tijdig worden behandeld, brengen voorgeschreven medicijnen bepaalde risico's met zich mee. Bijvoorbeeld anticonvulsief drugs kan bijwerkingen veroorzaken zoals huid uitslag, binnenvallen bloed druk, water retentie en constipatie​ Bij allergische patiënten bestaat er een risico op allergische reacties schokken​ Een koortsstuip moet altijd door een arts worden opgehelderd vanwege de mogelijke complicaties.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

In het ergste geval kan een koortsstuip leiden tot de dood van de getroffen persoon en moet daarom altijd door een arts worden onderzocht. Vooral bij kinderen kunnen deze convulsies erg gevaarlijk zijn en vereisen ze meestal medische behandeling. De arts moet worden geraadpleegd als de getroffen persoon lijdt aan hoge koorts en krampen in de spieren. Verschillende spieren kunnen worden aangetast, waardoor gewone beweging van de getroffen persoon vaak niet mogelijk is. Als de getroffen persoon het bewustzijn verliest als gevolg van de koortsstuip, moet een spoedarts worden gebeld of moet het ziekenhuis worden bezocht. Totdat de spoedarts arriveert, moet de patiënt in een stabiele laterale positie en kan een noodgeval nodig hebben ventilatie​ Oogrollen kan ook wijzen op een koortsstuip en moet worden onderzocht. Vaak duren deze stuiptrekkingen maar een paar minuten en zijn ze niet gevaarlijk. Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk als de stuiptrekkingen langer dan tien minuten duren en vaker voorkomen. De behandeling kan worden gegeven in een ziekenhuis of door een huisarts of kinderarts. In de meeste gevallen wordt een positief verloop van de ziekte bereikt door medicatie in te nemen.

Behandeling en therapie

In de meeste gevallen eindigt koortsstuipen vanzelf zonder behandeling. Vervolgens therapie bestaat uit het verminderen van de koorts door koortswerende middelen. Koortsstuipen gaan meestal voorbij zonder ernstige complicaties. Koortsstuipen die langer dan tien tot vijftien minuten duren, zijn reden tot bezorgdheid. Ze kunnen worden veroorzaakt door een gevaarlijke infectie of vergiftiging, die kan leiden tot spraakstoornissen of verlamming. Als meningitis de oorzaak is van de symptomen, kunnen ernstige hersenaandoeningen, orgaanaandoeningen en uiteindelijk orgaanfalen en overlijden van de patiënt optreden. Bij één tot drie procent van alle getroffen personen kan een koortsstuip ontstaan epilepsie​ In zeldzame gevallen kan ook het HHE-syndroom met hemiparese en epileptische reacties optreden. Bovendien neemt als gevolg van de epilepsie of de aanvallen zelf de kans op ongelukken toe. Bij zuigelingen en jonge kinderen worden koortsstuipen geassocieerd met toename uitdroging en verschillende tekortkomingen die kunnen leiden tot ernstige lichamelijke en geestelijke aandoeningen. Indien onbehandeld, kunnen gecompliceerde koortsstuipen leiden tot ernstige volksgezondheid complicaties. Als ze tijdig worden behandeld, brengen voorgeschreven medicijnen bepaalde risico's met zich mee. Bijvoorbeeld anticonvulsief drugs kan bijwerkingen veroorzaken zoals huid uitslag, binnenvallen bloed druk, water retentie en constipatie​ Bij allergische patiënten bestaat er een risico op allergische reacties schokken​ Een koortsstuip moet altijd door een arts worden opgehelderd vanwege de mogelijke complicaties. In het geval van een bestaande koortsstuip, moet de eerste prioriteit zijn ervoor te zorgen dat het stuiptrekkende kind zichzelf niet kan verwonden. Als de koortsstuip langer dan twee minuten duurt, kunnen anticonvulsiva zoals diazepam kan worden gegeven. Als de convulsie langer duurt, moet de spoedarts worden geroepen. Bij kinderen die vaker last hebben van koortsstuipen, dient profylaxe van aanvallen te worden gegeven om het risico op een volgende koortsstuip te verkleinen. Deze kinderen krijgen in de regel voor elke ziekte die gepaard gaat met koorts een anticonvulsieve medicatie, waarmee in de meeste gevallen kan worden voorkomen dat er weer een koortsstoornis optreedt.

Vooruitzichten en prognose

Omdat de oorzaak van een koortsstuip is uitdroging en als gevolg daarvan spontane ontlading van cerebrale neuronen, is de angst voor het ontwikkelen van epilepsie gegrond, aangezien spontane ontlading ook in de hersenen optreedt. De prognose na een koortsstuip is echter goed. Slechts een op de drie kinderen kan in de loop van hun kinderleven nog meer koortsstuipen krijgen, aangezien de reactie in de hersenen op temperatuurverhoging een complex en onveranderlijk patroon is tijdens bepaalde ontwikkelingsprocessen. Het is absoluut noodzakelijk dat elke febriele convulsie wordt beoordeeld door een medische professional, aangezien niet alleen de oorzaak, zoals meningitis, maar ook complicaties, zoals een scheur, moet zo nodig worden verduidelijkt en behandeld. Slechts ongeveer één op de 100 kinderen die een koortsstuip krijgen, zal op latere leeftijd epilepsie krijgen. Hierbij spelen echter belangrijke beïnvloedende factoren een doorslaggevende rol. Koortsstuipen bij zuigelingen, epilepsie in de naaste familie en een doorgaans opvallende mentale ontwikkeling zijn criteria die de ontwikkeling van epilepsie kunnen bevorderen. Over het algemeen kunnen koortsstuipen niet worden voorkomen, maar het is raadzaam om temperatuurstijgingen slechts tot 38.5 graden Celsius te tolereren en deze vervolgens te behandelen. Dit kan in veel gevallen het risico minimaliseren. Profylactisch administratie van anticonvulsiva drugs is niet aan te raden omdat de bijwerkingen niet in verhouding staan ​​tot de voordelen.

het voorkomen

preventieve maatregelen tegen het optreden van koortsstuipen moet altijd worden genomen als er een verhoogd risico is. Dit kan het geval zijn als het kind eerder een koortsstuip heeft gehad. Wel preventief maatregelen moet ook worden overwogen als zich in de familie koortsstuipen hebben voorgedaan. In deze gevallen moet eventuele koorts onmiddellijk worden behandeld met antipyretische medicatie. Bij kinderen wordt dit meestal gedaan met behulp van koortszetpillen. Een anti-epilepticum kan ook profylactisch worden toegediend, waardoor koortsstuipen bij met koorts gepaard gaande ziekten worden voorkomen.

Follow-up

Eerst en vooral moet een koortsstuip onmiddellijk door een arts worden behandeld. Indien onbehandeld, kan het leiden tot ernstige complicaties of andere aandoeningen en meestal verergeren, dus de focus ligt altijd op vroege opsporing en behandeling hiervan. voorwaarde​ In het ergste geval kan dit zelfs leiden tot de dood van de getroffen persoon als de koortsstuip wordt genegeerd en niet wordt behandeld. In de regel is de nazorg maatregelen altijd afhankelijk van de behandeling van de onderliggende ziekte die verantwoordelijk is voor de koortsstuipen. Vooral bij kinderen is onmiddellijke behandeling door een arts noodzakelijk. De behandeling zelf wordt uitgevoerd met behulp van medicijnen die dat kunnen verminderen koorts​ Deze medicijnen moeten worden ingenomen volgens de instructies van de arts om de symptomen te verlichten. Als de koortsstuip na enkele dagen nog aanhoudt, moet in ieder geval opnieuw een arts worden geraadpleegd. Als de symptomen ernstig zijn, kan de patiënt direct naar het ziekenhuis worden gebracht of kan een spoedarts worden gebeld. Over het algemeen moet de persoon die lijdt aan een koortsstuip, rusten en voor zijn lichaam zorgen.

Wat u zelf kunt doen

Als voor de eerste keer een koortsstuip optreedt, moet de spoedarts worden geroepen. Meestal verdwijnen de symptomen echter vanzelf. Het is belangrijk om de getroffen persoon te beschermen tegen verwondingen (bijv. Door scherpe randen of hoeken) en hem of haar indien mogelijk gerust te stellen. Als de getroffen persoon moet braken, moet hij of zij in de herstelpositie worden geplaatst. In minder ernstige gevallen is een lichte verhoging op het bed of een zachte deken voldoende. Het is ook het beste om kleding los te maken en het lichaam te koelen met kuitbandages. Kinderen kunnen een koorts zetpil (paracetamol of ibuprofen) als ze koortsstuipen hebben. Volwassenen kunnen koortsverlagende medicijnen gebruiken. Tijdens de eerste stuiptrekking moet ook aandacht worden besteed aan ernstige symptomen en moet indien nodig hulp worden gezocht. Gewoonlijk verdwijnt de koortsstuip binnen enkele minuten. Na de koortsstuipen geldt het volgende: meet de lichaamstemperatuur met tussenpozen van twee tot drie uur en pas op voor de eerste tekenen van een hernieuwde stuiptrekking. De getroffen persoon moet ook veel drinken water en doe het rustig aan. Na de herstelfase dient een arts te worden geraadpleegd. Als er regelmatig koortsstuipen optreden, kan de arts uit voorzorg een anticonvulsivum voorschrijven dat in geval van nood kan worden gebruikt.