scheur

Definitie - Wat is een scheur?

Een scheur is een veel voorkomende verwonding, vooral bij kinderen, waarbij botte kracht wordt gebruikt om de huid te splijten. Het wordt vaak veroorzaakt door vallen of ongelukken op plaatsen op het lichaam waar de huid in direct contact staat met het bot, bijvoorbeeld het voorhoofd of het scheenbeen. De wond is oppervlakkig, maar de randen van de huid zijn vaak onregelmatig door het barsten.

Er kan ook hevig bloedverlies optreden. Een burst-wond verschilt van een crush-blessure doordat het ook diepere structuren aantast. Dit resulteert in het scheuren van de onderhuid en spier.

Op welke begeleidende symptomen moet ik letten?

In het geval van een scheur, het scheuren van de schepen veroorzaakt meestal een hevige bloeding. Bloedingen en blauwe plekken van het omliggende weefsel kunnen ook zwelling of blauwe plekken veroorzaken. Deze leiden ook tot ernstige pijn.

Als het omliggende weefsel gewond raakt, kunnen ook bewegingsstoornissen en sensorische stoornissen optreden. In het geval van snijwonden aan de hoofd, een hersenschudding komt vaak voor. Als het bloeden niet wordt gestopt of a hersenschudding wordt vermoed, dient de patiënt zijn of haar huisarts of ziekenhuis te raadplegen.

Met wat voor soort scheuring heb ik een dokter nodig?

Zwaar bloedende snijwonden die niet kunnen worden gevoed, moeten door een arts worden gecontroleerd. Er moet worden gecontroleerd of een slagader is gewond en de arts moet de wond dichtnaaien als het bloeden aanhoudt. Bovendien moeten grote en zwaar besmette wonden door een arts worden gecontroleerd en onder steriele omstandigheden worden gereinigd.

De arts sluit de wond ook met hechtingen of nietjes. Bovendien barsten wonden aan de hoofd moet altijd worden gecontroleerd door een arts vanwege het risico op een ernstige hersenschudding or hersenbloeding. In de meeste gevallen worden patiënten ter observatie 24 uur in het ziekenhuis gehouden.

Therapie - Wat te doen bij een scheur?

In eerste hulp voor gesprongen wonden, hemostase is de eerste prioriteit. Om het bloeden te stoppen, moet de wond worden samengedrukt door sterke druk uit te oefenen. Als een eerste hulp kit met steriele kompressen en gaasverbanden is al beschikbaar, de wond dient eerst snel gedesinfecteerd te worden en daarna verbonden om verspreiding van infectie te voorkomen.

Dan de drukverband moet enige tijd worden aangehouden totdat het bloeden is gestopt. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat het bloed de toevoer naar de vingers, tenen of andere delen van het lichaam wordt niet onderbroken. Er moet ook een arts worden geraadpleegd om de wond te inspecteren en te behandelen.

De wond kan dan worden gesloten als er voldoende desinfectie is en hemostase. Na de behandeling moet het lichaamsdeel enige tijd worden gespaard en na enkele dagen worden gecontroleerd door een arts. In de meeste gevallen worden gebarsten wonden op de eerste hulpafdeling door de arts met zo min mogelijk spanning gehecht.

Met goede huidhechtingen kan de wond veilig worden gesloten zonder grote littekens achter te laten. Alleen wonden die niet ouder zijn dan 6 uur kunnen echter worden gehecht. Na 6 uur wordt de wond eerst opengehouden en grondig gedesinfecteerd, omdat de kans op infectie te groot is.

Voor het hechten wordt meestal een plaatselijke verdoving rond de randen van de wond geïnjecteerd, zodat de patiënt niets voelt pijn bij het hechten. Afhankelijk van het al dan niet gebruik van resorbeerbaar hechtmateriaal, moeten de hechtingen na 7-10 dagen worden verwijderd. Een alternatief voor hechten is het nieten of nieten van snijwonden.

Hiervoor worden met behulp van een nietmachine roestvrijstalen nietjes in het weefsel gedrukt. Deze houden de wondranden bij elkaar. De RVS nieten zijn bestand tegen hoge spanning, waardoor de hechtdraad zelden scheurt.

Het voordeel ten opzichte van de hechtdraad is de snellere verwerkingstijd. Er treden hier echter littekens op, dus indien mogelijk mogen nietjes op het gezicht worden gebruikt. Voor het verwijderen moeten speciale nietjesverwijderaars worden gebruikt.

Nietjespleisters, ook wel Steristrips genoemd, zijn pleisters die de wondranden bij elkaar houden door een spanning uit te oefenen. Ze dienen als ondersteuning voor gehechte wonden. Door hun elasticiteit en sterke hechting kunnen ze het risico op littekens voorkomen en zorgen ze voor een goed gesloten wond zodat ze zonder problemen kunnen genezen.

Omdat ze zeer huidvriendelijk en ademend zijn, zijn ze vooral populair bij sporters. Ze worden alleen gebruikt ter ondersteuning bij grotere snijwonden en zijn geen alternatief voor traditionele hechtingen of nietjes. Kleinere snijwonden die niet meer bloeden kunnen echter met de pleister worden behandeld. Er mag dan echter weinig spanning op het getroffen gebied worden uitgeoefend.

Een scheuring kan ook op bepaalde delen van het lichaam worden aangebracht met lijm. Het is belangrijk dat deze delen van het lichaam niet onder grote en constante spanning staan. Dit is bijvoorbeeld het geval met het gezicht of hoofd.

Er wordt een speciale weefsellijm gebruikt, die op de randen van de wond wordt aangebracht. Het voordeel is dat er later geen hechtingen of nietjes verwijderd hoeven te worden, aangezien de lijm na verloop van tijd vanzelf oplost. Het nadeel is echter dat gelijmde wonden vaak lelijke littekens veroorzaken.