Hypoproteïnemie wordt gekenmerkt door een verminderd eiwit concentratie in de bloed plasma. Het is geen ziekte op zich, maar ontwikkelt zich vaak als gevolg van verschillende aandoeningen.
Wat is hypoproteïnemie?
Bij hypoproteïnemie, eiwitconcentraties in bloed plasma zijn lager dan 6 g / dL. Normaal gesproken variëren de eiwitniveaus bij volwassenen van 6.1 - 8.1 g / dl. Hypalbuminemie komt het meest voor. In dit geval aanzienlijk afgenomen albumine concentraties zijn aanwezig. Minder algemeen, immunoglobulinen zijn verminderd. Albumine tekort leidt tot oedeem en verhoogd vetzuur, bilirubine, en hormoonconcentraties in bloed De immuunafweer wordt verzwakt bij immunoglobulinedeficiëntie. Als een symptoom van specifieke onderliggende ziekten of functionele stoornissenhypoproteïnemie kan niet worden gedefinieerd als een onafhankelijke ziekte.
Oorzaken
Er zijn in principe vier complexen van oorzaken voor hypoproteïnemie. Het kan zich ontwikkelen op basis van malabsorptie, ondervoedinghoge eiwitverliezen of stoornissen in de eiwitsynthese. Er zijn verschillende aandoeningen die worden gekenmerkt door een verminderd eiwit absorptie in de darmen (malabsorptie). Deze omvatten voedselallergieën, voedselintoleranties zoals coeliakie ziekte of spruw, chronische darmziekten en taaislijmziekte. Ondervoeding komt voor bij honger, anorexia nervosa (anorexia) of tumoren in het maagdarmkanaal. Verder zijn er ziekten die leiden tot ernstige eiwitverliezen. Nier ziekten in het bijzonder, zoals nefrotisch syndroom, worden gekenmerkt door hoge eiwitverliezen. Het lichaam verliest ook op grote schaal veel proteïne brandwonden en dermatosen. Stoornissen in de eiwitsynthese treden op in lever cirrose en antilichaamdeficiëntiesyndroom en dan leiden tot hypoproteïnemie.
Symptomen, klachten en tekenen
Hypoproteïnemie kan zich manifesteren als een aantal symptomen. Typisch oedeem ontwikkelt zich in de loop van de ziekte. Dit water retentie kan door het hele lichaam voorkomen en gaat soms gepaard met ernstige pijn, verhoogd risico op infectie en ander ongemak. Huid irritaties zoals jeuk en pijn vergezellen vaak de voorwaarde Hypoproteïnemie kan ook leiden tot ascites, die op hun beurt weer worden geassocieerd met een aantal symptomen en ongemakken. Bijvoorbeeld gastro-intestinale symptomen zoals opgeblazen gevoel, diarree, misselijkheid en braken komen vaak voor. Op de lange termijn kan gewichtsverlies optreden. Hypoproteïnemie gaat meestal gepaard met een lage bloeddruk, geassocieerd met duizeligheid en andere bewustzijnsstoornissen. In de loop van de ziekte komen infecties en ontstekingen vaker voor. Afhankelijk van de ernst van de ziekte, verzwakt immuunsysteem kan verdere veroorzaken volksgezondheid problemen. Bovendien kan hypoproteïnemie schade en ongemak veroorzaken aan de interne organen Als de ziekte niet wordt behandeld, kan deze dodelijk zijn. Er is ook een verhoogd risico op langdurige schade aan de immuunsysteem In het ergste geval is onbehandelde hypoproteïnemie fataal voor de patiënt. Voordien nemen de symptomen in intensiteit toe en leiden uiteindelijk tot bewusteloosheid en coma.
Diagnose en progressie
Hypoproteïnemie is soms een gevolg van levensbedreigende ziekten en leidt soms zelf tot situaties die zeer dramatisch kunnen worden. Vanwege immunoglobuline-deficiëntie kunnen gevaarlijke infecties optreden omdat de immuunsysteem is verzwakt. Meestal is er echter een tekort aan albuminen. Dit leidt altijd tot oedeem (ophoping van water in de weefsels). In meer ernstige gevallen, ascites of borstvliesuitstroming kan gebeuren. Ascites verwijst naar een opeenstapeling van water in de buik tussen de organen. Een hongerbuik is typerend. Water kan zich ook ophopen in de longen (borstvliesuitstroming Vooral bij ascites, bacteriën gaan soms van de darmen naar de buik. In combinatie met het verzwakte immuunsysteem kunnen deze infecties fataal zijn. Waterretentie treedt op als gevolg van een verlaging van de colloïde osmotische druk, ook wel oncotische druk genoemd, in het bloed schepen Hierdoor lekt er water door het bloed schepen Bij normale concentraties van colloïdale eiwitdeeltjes zou de oncotische druk voldoende zijn om dit vochtverlies te voorkomen. Naast oedeem lijdt de patiënt ook aan laag bloeddruk. Tegelijkertijd is de concentratie of vetzuren, bilirubine en hormonen in het bloed toeneemt omdat de absorptie de capaciteit van de albuminen voor deze stoffen is te laag vanwege hun tekort. Deze symptomen leiden tot een vermoedelijke diagnose van hypoproteïnemie. Serumeiwitelektroforese kan worden gebruikt om te bepalen of albuminen of immunoglobulinen zijn aanwezig in een verlaagd concentratie Omdat hypoproteïnemie echter meestal niet geïsoleerd voorkomt, moeten de oorzaken ervan worden bepaald om de onderliggende aandoening effectief te behandelen.
Complicaties
In de meeste gevallen komt hypoproteïnemie niet alleen voor, en in dit geval is het altijd het gevolg van een onderliggende ziekte. Om deze reden moeten de klachten en complicaties van de veroorzakende ziekte hier altijd op de voorgrond worden beschouwd. Hypoproteïnemie resulteert echter in een lage bloeddruk en ascites. Vanwege de lage bloeddruk, veel patiënten lijden aan duizeligheid en misselijkheid en kan in het ergste geval het bewustzijn volledig verliezen. Over het algemeen voelen de getroffenen zich zwak en het vermogen van de patiënt om ermee om te gaan spanning neemt enorm af. Het immuunsysteem is meestal ook verzwakt en de getroffen persoon wordt vaker ziek en heeft meer last van infecties en ontstekingen. De kwaliteit van leven neemt relatief sterk af door hypoproteïnemie. Verder kan de ziekte diverse schades en klachten veroorzaken bij de interne organen van het lichaam. In de regel is er geen symptomatische behandeling van hypoproteïnemie. De behandeling is altijd causaal en hangt af van de onderliggende ziekte. In de meeste gevallen is er een positief verloop van de ziekte zonder complicaties. Indien nodig moet de patiënt zijn dieet om de symptomen tegen te gaan.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
If lage bloeddruk, oedeem of tekenen van abdominale waterzucht worden opgemerkt, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Onmiddellijke medische hulp is geïndiceerd indien ernstig duizeligheid treedt plotseling op, mogelijk geassocieerd met misselijkheid en braken Als de getroffen persoon bewusteloos raakt, moeten eerstehulpverleners de noodarts bellen en voor begeleiding zorgen eerste hulp Ernstige infecties of orgaanstoornissen moeten in het ziekenhuis worden behandeld. Hypoproteïnemie vereist altijd medische opheldering, want als de ziekte onbehandeld blijft, kan de ziekte tot ernstige complicaties leiden en in het ergste geval fataal zijn. Mensen die lijden aan chronische darmziekten, voedselallergieën, taaislijmziekte en andere ziekten die kunnen veroorzaken ondervoeding moeten hun huisarts raadplegen als ze de bovengenoemde symptomen en klachten hebben. De arts kan de oorzaak ophelderen en de patiënt eventueel doorverwijzen naar een internist. Indien zich in de loop van de ziekte psychische of psychosomatische klachten voordoen, dient een therapeut te worden geraadpleegd. Bij kinderen, als hypoproteïnemie wordt vermoed, moet de patiënt een kinderarts raadplegen.
Behandeling en therapie
Behandeling van hypoproteïnemie is alleen mogelijk in combinatie met behandeling van de onderliggende ziekte. Zodra de oorzaak van hypoproteïnemie is verdwenen, worden de eiwitconcentraties in het bloed snel weer normaal. Waterlekkage uit bloed schepen wordt gestopt en oedeem neemt af. In ernstige gevallen moeten ascites door de buikwand worden geprikt en worden afgevoerd. Verder wordt de patiënt gegeven diuretica om het overtollige water uit het lichaam te verwijderen. Het is echter belangrijk om de onderliggende ziekte in kwestie te behandelen. Ondervoeding in anorexia vereist vaak psychologische therapie. In het geval van coeliakie ziekte dient aandacht te worden besteed aan a gluten-vrij dieet. Echt lever en nier ziekten moeten individueel worden behandeld op basis van het type en de ernst van de betreffende aandoening. Permanent therapie is vaak nodig als de ziekte chronisch is. Tegelijkertijd moet terugkerende waterretentie in de buik en longen worden verwijderd door prik bij hypoproteïnemie.
het voorkomen
Er kan geen aanbeveling worden gedaan om hypoproteïnemie te voorkomen, omdat de oorzaken divers zijn. Aanbevelingen zijn altijd alleen van toepassing op de onderliggende ziekte in kwestie. Als de ziekte echter bekend is, kan hypoproteïnemie worden voorkomen door de behandeling ervan.
Follow-up
Behandeling van hypoproteïnemie omvat ook daaropvolgende therapie of nazorg. Deze latere stappen zijn bedoeld om de oorsprong van de ziekte te achterhalen. Om de eiwitconcentraties in het bloed weer normaal te maken, zijn er nog enkele aanvullende maatregelen maatregelen waar patiënten zelf bij kunnen helpen. Vaak is een wijziging in de dieet staat op de agenda. de dagelijkse nazorg bestaat bijvoorbeeld uit een gluten-vrij dieet met veel groenten en fruit. Mager vlees zorgt voor de nodige vitale stoffen. Mineraalwater, verdund vruchtensap en kruidenthee zijn ideaal voor vochtopname. Als de arts een ziekte vaststelt lever en / of nier, is er een verdere benadering voor de volksgezondheid verbetering. Hier is een passende verandering in het dieet ook nuttig. Bij ondervoeding, zoals die voorkomt in anorexiamoeten patiënten hun voedselinname optimaliseren. Dit vereist meestal een nieuw lichaamsbewustzijn, dat op zijn beurt weer nauw verbonden is met de psychologische situatie. Voor mensen die lijden aan een eetstoorniswordt psychotherapeutische zorg aanbevolen. Een voedingsdeskundige kan ook helpen bij het samenstellen van een individueel dieet. Op deze manier krijgt het lichaam geleidelijk en voorzichtig de nodige voedingsstoffen binnen. In sommige gevallen omvat nazorg ook de behandeling van eventueel aanwezig oedeem. Hiervoor zijn natuurlijke geneeswijzen, zoals massages of acupunctuur.
Wat u zelf kunt doen
Patiënten bij wie hypoproteïnemie is vastgesteld, kunnen mogelijk zelf stappen ondernemen om de medische behandeling te ondersteunen. Als coeliakie ziekte ten grondslag ligt aan de symptomen, moet het dieet worden veranderd. Het dieet zou moeten zijn gluten-vrij en bestaan uit gezonde voeding zoals fruit, groenten en mager vlees. Bovendien moet er veel vocht worden geconsumeerd, bij voorkeur mineraalwater, kruidenthee of verdunde vruchtensappen. Daarbij moeten eventuele lever- en nieraandoeningen worden behandeld. Wat de lijder hier zelf kan doen, hangt af van de aard van de ziekte. Over het algemeen een uitgebalanceerd dieet ondersteund door een gezonde levensstijl met voldoende beweging en spanning vermijding zal hier ook helpen. Als de hypoproteïnemie is gebaseerd op ondervoeding, moet de dagelijkse voedselopname worden verbeterd. Omdat chronische ondervoeding meestal berust op psychologische oorzaken zoals anorexia of andere eetstoornissen, is een bezoek aan een psycholoog aan te raden. Ter ondersteuning hiervan moet een geschikt dieet worden opgesteld met een voedingsdeskundige, die het lichaam voorzichtig van alle noodzakelijke voedingsstoffen voorziet. Voor zelfbehandeling van elk oedeem, massage en acupunctuur behoren tot de mogelijkheden, altijd in overleg met de verantwoordelijke arts.
