Wat is een pijn stimulans voor de een hoeft niet automatisch zo te zijn voor de ander. Een bijzonder uitgesproken pijn gevoel heeft niet automatisch ziektewaarde. Als die er daarentegen nauwelijks is pijn gevoel, hypalgesie kan aanwezig zijn. In dit geval is het een aandoening van de nociceptoren.
Wat is hypalgesie?
Het eerste geval van menselijke pijnsensatie zijn sensorische cellen van de huid zin. Deze sensorische cellen komen overeen met nociceptoren. Dit zijn vrije zenuwuiteinden van gevoelige neuronen van de spinal cord Nociceptoren bevinden zich in alle pijngevoelige lichaamsweefsels en geven feedback aan de centrale zenuwstelsel over weefselschade. Naast oppervlaktepijn op de huid, rapporteren nociceptoren diepe spierpijn en botten evenals pijn in organen. De gevoeligheid van de receptoren is gerelateerd aan de pijngrens. Nociceptie is tot op zekere hoogte individueel. Daarom hoeft een verhoogd of verminderd pijngevoel niet automatisch verband te houden met een ziekte. Boven een bepaalde drempel wordt echter een abnormale pijnperceptie geassocieerd met de ziektewaarde. Een voorbeeld van zo'n fenomeen is hypalgesie. Bij dit fenomeen wordt het pijngevoel aanzienlijk verminderd. Allodynie, waarbij het gevoel van pijn wordt overdreven door overreactieve nociceptoren, is hiervan te onderscheiden. Beide verschijnselen worden gevoeligheidsstoornissen genoemd en worden als zodanig vaak geassocieerd met neurogene ziekten.
Oorzaken
De oorzaak van hypalgesie en dus verminderde pijnsensatie is vaak een neurologische aandoening. Als het pijngevoel wordt verminderd vanwege zenuwschade in het perifere zenuwstelsel, reageren de nociceptoren op pijnprikkels door een actiepotentiaal Vanwege een perifeer verstoorde route bereikt de excitatie echter de centrale niet zenuwstelsel en gaat dus niet in het bewustzijn over. Randapparatuur zenuwschade omvat polyneuropathieën, waarin zenuwen van het perifere zenuwstelsel demyelinaat. Myeline isoleert zenuwgeleidingen en beschermt ze tegen verlies van excitatie. In polyneuropathieën, myeline rond perifeer zenuwen is gedegradeerd. De belangrijkste oorzaken van dit fenomeen kunnen infecties zijn, stofwisselingsstoornissen zoals suikerziekte mellitus, eerder trauma, ontsteking, vergiftiging, of ondervoeding Als hypalgesie is gebaseerd op schade aan het centrale zenuwstelsel, kan deze schade het geval zijn ontstekingtumoren of degeneratieve verschijnselen. Ontstekingen in de spinal cord of de hersenen gebieden voor pijnverwerking worden bijvoorbeeld vaak veroorzaakt door de auto-immuunziekte Multiple Sclerosis. Ruggengraat infarcten, beroertes of hernia kunnen ook centraal gemedieerde sensorische stoornissen veroorzaken. Er hoeft niet per se een lichamelijke oorzaak te zijn. Psychoneurosen kunnen ook hypalgesie veroorzaken.
Symptomen, klachten en tekenen
Een patiënt met hypalgesie ervaart pijnprikkels niet als pijnlijk tot een ongewoon hoge intensiteit. Met deze manifestatie lijdt de getroffen persoon aan het symptoom van een bovenliggende ziekte. Alle verdere symptomen zijn dus afhankelijk van de primaire oorzaak van de sensorische stoornis. Als het verstoorde pijngevoel gepaard gaat met laesies in de hersenen of ruggenmerg, klaagt de getroffen persoon vaak over meer of minder ernstig hoofdpijn of rugpijn, vooral in het geval van ontstekingen in het centrale zenuwstelsel. Afhankelijk van de oorzaak kan hypalgesie gepaard gaan met verdere sensorische stoornissen in de zin van een verminderd gevoel van andere sensorische eigenschappen. Het algemene temperatuurgevoel of het gevoel van aanraking kan bijvoorbeeld tegelijkertijd worden aangetast. Hypalgesie kan ook gepaard gaan met sensorische stoornissen, zoals algemene gevoelloosheid van bepaalde delen van het lichaam. In tegenstelling tot wat veel mensen aannemen, hoeft gevoelloosheid niet automatisch geassocieerd te worden met hypalgesie en kan het bijvoorbeeld uitsluitend het gevoel van aanraking of temperatuur beïnvloeden. Als er naast hypalgesie geen andere neurologische symptomen zijn, is psychoneurose als gevolg van een "verlammende" gebeurtenis de meest waarschijnlijke oorzaak. Hypalgesie kan in deze context een uiting zijn van psychische ongevoeligheid. Vaak wordt een psychologisch geïnduceerd verlies van pijngevoeligheid dus veroorzaakt door een extreme pijnbeleving.
Diagnose en verloop van de ziekte
De diagnose hypalgesie wordt meestal gesteld door de neuroloog. Tijdens gevoeligheidstests controleert de neuroloog alle kwaliteiten van de huid zin. Gediagnosticeerde hypalgesie mag niet als een daadwerkelijke diagnose worden beschouwd. De diagnose blijft pas staan als de primaire oorzaak van hypalgesie is vastgesteld en dus de gevoeligheidsstoornis wordt herleid tot een primaire ziekte. Centraal gemedieerde hypalgesie wordt bijvoorbeeld toegeschreven aan ziekte of pathologische processen in het centrale zenuwstelsel tijdens het diagnostische proces. Om de oorzaak van hypalgesie te classificeren, neemt de arts zijn toevlucht tot beeldvormingsprocedures en zenuwgeleidingstests. Als er geen laesie is in het centrale of perifere zenuwstelsel, is de sensorische stoornis een psychosomatisch fenomeen.
Complicaties
Hypalgesie leidt tot aanzienlijke sensorische stoornissen bij de patiënt. Deze storingen leiden tot een verkeerde of onvoldoende perceptie van het gevoel van pijn. In de regel zorgt hypalgesie ervoor dat de getroffen persoon bepaalde klachten niet herkent en de behandeling van de ziekten vertraagt. Als gevolg hiervan kunnen verschillende klachten en complicaties ontstaan als verschillende ziekten of infecties te laat worden ontdekt en behandeld. Verschillende gebieden kunnen gevoelloos of volledig verlamd raken. Dit leidt in sommige gevallen tot bewegingsbeperkingen voor de patiënt. Het is niet ongebruikelijk dat getroffenen last hebben van pijn in de hoofd en terug. Deze pijn kan zich ook verspreiden naar andere delen van het lichaam en daar ongemak veroorzaken. In sommige gevallen wordt het temperatuurgevoel van de patiënt ook ernstig beperkt door hypalgesie, zodat brandwonden kan voorkomen. Behandeling van hypalgesie niet leiden tot verdere complicaties. Het verloopt met behulp van antibiotica of chirurgische ingrepen. In sommige gevallen zijn therapieën ook nodig om de gevoeligheid van de getroffen persoon te herstellen. De levensverwachting wordt gewoonlijk niet beïnvloed door hypalgesie.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als herhaaldelijk ernstige pijnlijke prikkels en insensaties optreden die niet aan een specifieke oorzaak kunnen worden toegeschreven, kan hypalgesie de onderliggende oorzaak zijn. Een arts moet worden geraadpleegd als het ongemak niet vanzelf verdwijnt of snel in intensiteit toeneemt. Als er andere symptomen optreden, zoals sensorische stoornissen of gevoelloosheid, kunt u het beste onmiddellijk een arts raadplegen. Hetzelfde geldt voor een verstoorde temperatuursensatie en zelfs koorts Medisch advies is uiterlijk nodig als zich ernstige complicaties voordoen. Bijvoorbeeld uitgesproken bewegingsbeperkingen, chronisch hoofdpijn or pijn in de rug, en aanhoudende gevoelloosheid moet worden opgehelderd. Mensen die lijden aan zenuwschade zijn bijzonder vatbaar voor de symptomen van hypalgesie. Dus zijn mensen met tumoren, degeneratieve aandoeningen of autoimmuunziekten zoals multiple sclerose Iedereen die tot deze risicogroepen behoort, dient bij genoemde klachten direct een arts te raadplegen. De juiste contactpersoon is de huisarts of een neuroloog. Als de symptomen ernstig zijn, moet de spoedarts worden gebeld of moet de patiënt onmiddellijk naar een ziekenhuis gaan.
Behandeling en therapie
Behandeling van hypalgesie hangt af van de primaire oorzaak. Bijvoorbeeld bij diabetici polyneuropathiestaat optimale glykemische controle van de patiënt centraal in de behandeling. Besmettelijk polyneuropathie medicamenteuze behandeling van de veroorzakende infectie vereist, zoals de administratie of antibiotica Van perifere zenuwbeschadiging kunnen patiënten vaak ongeveer volledig herstellen zodra de oorzaak is weggenomen. Bij oorzakelijke laesies in het centrale zenuwstelsel treedt vaak geen volledig herstel op. Een uitzondering hierop kan bestaan bij tumorgerelateerde hypalgesie. In dit geval kan de tumor worden verwijderd leiden tot herstel van pijnsensatie. Bij degeneratieve oorzaken is herstel niet mogelijk. In het geval van causaal inflammatoire laesies van het centrale zenuwstelsel, de ontsteking moet eerst onder controle worden gebracht door de administratie van medicatie. Verwondingen aan het centrale zenuwstelsel gaan weg littekens Het aangetaste zenuwweefsel wordt dus blijvend aangetast in zijn functie en kan door de hoge specialisatiegraad niet volledig herstellen, maar de functies van het defecte weefsel kunnen tijdens de gevoeligheid mogelijk worden overgedragen aan de aangrenzende zenuwcellen. therapie Bij psychologisch geïnduceerde hypalgesie wordt psychotherapeutische zorg gebruikt om de triggerende gebeurtenis te verwerken.
Vooruitzichten en prognose
Afhankelijk van het type en de ernst van hypalgesie kunnen aanhoudende symptomen optreden, die de kwaliteit van leven ernstig beperken. De prognose is positief voor licht uitgesproken sensorische stoornissen. In dergelijke gevallen is medicamenteuze behandeling vaak voldoende om de symptomen zodanig te verminderen dat een normaal leven mogelijk is. In gevallen van ernstige hypalgesie met ernstige hoofdpijn en pijn in de rug, volledig herstel is onwaarschijnlijk. Patiënten zijn vaak hun hele leven gehandicapt en hebben later in hun leven hulp nodig bij het dagelijkse leven. In het ergste geval worden ernstige ziekten niet op tijd ontdekt als gevolg van een verminderde pijnbeleving. Eventuele infecties of inwendige ziekten zijn dan soms al ver gevorderd en mogelijk fataal. Als de temperatuurwaarneming ook wordt verstoord, brandwonden en bevriezing en de bijbehorende gevolgen kunnen ook optreden. Deze aanzienlijke beperkingen leiden vaak ook tot het ontstaan van psychische klachten, die op hun beurt de kwaliteit van leven verminderen. De levensverwachting wordt normaal gesproken echter niet verminderd door hypalgesie. Desalniettemin is een vroege en uitgebreide behandeling in ieder geval noodzakelijk. Medicijn therapie, gecombineerd met fysiotherapie en gedragstherapie, kan een positieve prognose geven.
het voorkomen
Fysiek geïnduceerde hypalgesie kan alleen worden voorkomen voor zover degeneratieve, infectieuze en auto-immunologische ziekten, kankers, hypoxie en trauma aan zenuwweefsel kunnen worden voorkomen: dat wil zeggen, nauwelijks. Psychisch geïnduceerde hypalgesie kan daarentegen worden voorkomen door stressvolle gebeurtenissen te verwerken.
Follow-up
Bij hypalgesie richt de nazorg zich op regelmatig overleg met de specialist. De arts zal de patiënt vragen naar de huidige pijnniveaus en de medicatie indien nodig aanpassen. In de meeste gevallen is dit niet nodig, omdat hypalgesie meestal te behandelen is en eenmaal vanzelf verdwijnt therapie voor het oorzakelijke voorwaarde is compleet. Dienovereenkomstig vooruitgang Grensverkeer hoeft alleen maandelijks plaats te vinden en later halfjaarlijks. Als er geen verdere ongevoeligheid voor pijn wordt vastgesteld, kan het bezoek aan de arts worden stopgezet. Omdat de ziekte vaak psychische klachten veroorzaakt, is psychologische behandeling na therapie aan te raden. Hetzelfde geldt als het verminderde pijngevoel het gevolg is van een psychische aandoening. In dat geval dient de patiënt een therapeut te raadplegen en, indien nodig, een zelfhulpgroep bij te wonen. Welke maatregelen geschikt zijn in detail altijd afhankelijk van de intensiteit van de ziekte en vereist eerste overleg met een specialist. Bij chronische klachten, zoals die kunnen voorkomen bij neurologische aandoeningen, is in ieder geval uitgebreide therapeutische ondersteuning nodig. De patiënt moet ook medicijnen slikken en de medicatie regelmatig laten aanpassen aan de huidige staat van volksgezondheid Hypalgesie heeft, in tegenstelling tot allodynie, meestal fysieke oorzaken die moeten worden geïdentificeerd. Afhankelijk van de aard van de voorwaarde, dit kan soms enkele maanden of zelfs jaren duren.
Hier is wat u zelf kunt doen
In het geval van hypalgesie is de eerste stap het bepalen van de oorzaak voorwaarde Afhankelijk van welke toestand de beperkte pijnsensatie veroorzaakt, verschillende zelfhulp maatregelen kan genomen worden. Als het een diabeet is polyneuropathieligt de nadruk op het aanpassen van de bloed glucose niveau. De getroffen persoon moet letten op de eigen signalen van het lichaam en eventueel ook een klachtendagboek bijhouden om snel een optimale waarde te bereiken die geen klachten meer veroorzaakt. Infectieuze polyneuropathie moet in ieder geval met medicatie worden behandeld. Natuurlijke remedies met antibioticum effect ondersteunen de medische administratie of antibiotica Bij degeneratieve oorzaken is volledig herstel van pijngevoeligheid niet mogelijk. De focus ligt op het zoveel mogelijk verminderen van het ongemak. Dit kan bijvoorbeeld worden bereikt door gevoeligheidstherapie en alternatief maatregelen zoals acupunctuur, massages of koud en warmte therapieAangezien ziekten en verwondingen in het getroffen gebied slechts in beperkte mate kunnen worden waargenomen, zijn regelmatige doktersbezoeken ook geïndiceerd. In het geval van psychologisch geïnduceerde hypalgesie moet de getroffen persoon ook psychotherapeutische zorg zoeken. In gesprek met een therapeut kan de triggergebeurtenis worden verwerkt, wat normaal gesproken ook de klachten vermindert.
