hemostase is een term die wordt gebruikt om hemostase te beschrijven. Nadat een vat gewond is geraakt, treden verschillende fysiologische processen op om het bloeden te stoppen.
Wat is hemostase?
In hemostase, het lichaam stopt met bloeden die het gevolg is van verwondingen aan bloed schepen Dit voorkomt grote hoeveelheden bloed om te ontsnappen. Als onderdeel van hemostase, het lichaam brengt bloedingen veroorzaakt door verwondingen aan bloed schepen tot een stop. Dit voorkomt het ontsnappen van grote hoeveelheden bloed. Hemostase kan worden onderverdeeld in twee processen. Beide zijn echter nauw verwant en communiceren met elkaar. Primaire hemostase is verantwoordelijk voor het stoppen van bloeden na ongeveer één tot drie minuten. Het is op zijn beurt verdeeld in de drie stappen van vasoconstrictie, bloedplaatjesadhesie en bloedplaatjesaggregatie. Primaire hemostase wordt gevolgd door secundaire hemostase, die ongeveer zes tot tien minuten duurt. Ook hier worden drie verschillende fasen (activeringsfase, coagulatiefase en terugtrekkingsfase) onderscheiden. Verstoringen van de hemostase kunnen zich manifesteren als een neiging tot bloeden of als een ontoereikende hemostase.
Functie en rol
Primaire hemostase is de fase van hemostase. Meteen na een blessure werd het gewond schepen contract. Dit proces wordt vasoconstrictie genoemd. Vasoconstrictie resulteert in een vernauwd vaatlumen vóór het letsel. Dit vertraagt de bloedstroom in het geblesseerde gebied. bloedplaatjes hechten aan bepaalde onderdelen van de gewonde vaatwanden. Glycoproteïne receptor Ib en / of glycoproteïne receptor Ic / IIA zijn vereist voor deze adhesiereactie. De hechting van bloedplaatjes leads voor een eerste voorlopige bedekking van de wond. Door deze mechanismen wordt het bloeden na één tot drie minuten gestopt. Secundaire hemostase is de fase van feitelijke bloedstolling. In drie stappen wordt de voorlopige sluiting vervangen door een stabieler fibrinenet. Bloedplaatjescontact met externe factoren activeert verschillende stollingsfactoren. Negatief geladen oppervlakken worden bijvoorbeeld gevonden in glas of roestvrij staal. De geactiveerde stollingsfactoren brengen een stollingscascade op gang. Als de coagulatiecascade op deze manier in beweging wordt gezet, is er een onderliggende activering van het intrinsieke systeem. Het extrinsieke coagulatiesysteem wordt geactiveerd door het contact van bloed met beschadigd weefsel. Ook hier volgt een coagulatiecascade. Aan het einde van de coagulatiecascade is enzymatisch actief trombine aanwezig in zowel het intrinsieke als het extrinsieke systeem. Dit veroorzaakt polymerisatie van het fibrine. Fibrine wordt gevormd uit het inactieve fibrinogeen De zogenaamde factor XIII zorgt ervoor dat de afzonderlijke fibrinedraden aan elkaar binden. Op deze manier wordt de in de primaire fase gevormde plug van bloedplaatjes gestabiliseerd en wordt de wondsluiting gestold. De resulterende plug wordt een rode trombus genoemd. De trombine veroorzaakt ook het actine-myosineskelet van de bloedplaatjes contracteren. De bloedplaatjes trekken samen en trekken de randen van de wond naar elkaar toe. Hierdoor sluit de wond zich. De samentrekking van de wond en de van bloedplaatjes afgeleide groeifactor (PDGF) bevorderen de immigratie van bindweefsel cellen. Vanaf nu, wond genezen begint. Kortom, hemostase is een essentieel proces dat hemostase bij verwondingen veroorzaakt. Dit voorkomt overmatig bloedverlies. Tegelijkertijd worden de voorwaarden gecreëerd voor een snelle genezing van de wond.
Ziekten en kwalen
Aandoeningen van hemostase kunnen leiden respectievelijk onvoldoende hemostase en overmatige hemostase en coagulatie. De oorzaken van deze defecten liggen op het niveau van fibrinolyse, bloedplaatjes of coagulatie zelf. Ziekten die verband houden met een verhoogde neiging tot bloeden vallen onder de term 'hemorragische diathese'. Hemorragische diathese kan worden onderverdeeld in vier groepen volgens hun pathomechanismen: trombocytopathieën, trombocytopenieën, coagulopathieën en vasculaire hemorragische diathesen. Hemorragische diathese omvatten aandoeningen zoals hemofilie A, hemofilie B, ziekte van Osler, Purpura van Schönlein-Henoch, hypersplenisme, consumptieve coagulopathie, en Willebrand-Jürgens-syndroom Kenmerkend voor al deze ziekten is een toename bloedingsneigingIn dit geval is de bloeding ofwel te lang, te ernstig of zelfs veroorzaakt door de kleinste verwondingen. Bij het hemofiele bloedingstype zijn de bloedingen zeer uitgebreid en relatief sterk beperkt. Bloeden in gewrichten of spieren is hier typerend. Blauwe plekken op grote oppervlakken treden op na triviale verwondingen. Deze bloedingen komen voor bij ziekten zoals hemofilie A of hemofilie B.Bij trombocytopenie of vasculaire diathese treedt de bloeding op in de vorm van petechiën of purpura. petechiën zijn kleine bloedingen van de huid of slijmvliezen. In purpura zijn er meerdere kleine vlekjes huid bloedingen. Ziekten die verband houden met overmatige hemostase worden trombofilieën genoemd. Hier is er een verhoogde neiging tot trombose Hypercoagulabiliteit kan worden opgespoord door laboratoriumdiagnose. Trombofilieën kunnen aangeboren of verworven zijn. Verworven risicofactoren voor de ontwikkeling van trombofilie omvatten zwaarlijvigheid, roken, zwangerschap, oestrogeen-bevattend anticonceptiva, hart- falen en immobiliteit na een operatie of langdurige ziekte. Genetisch risicofactoren omvatten antitrombinedeficiëntie, proteïne C-tekortof proteïne S-deficiëntie. in hemofiliekunnen zich bloedstolsels vormen in alle bloedvaten van het lichaam. De voorkeurslocaties zijn echter de diepe aderen van de benen. Trombose blijft vaak onopgemerkt. Zelfs ernstige trombose die later leiden pulmonaal embolie zijn vaak asymptomatisch. Met uitgesproken veneus trombose, de enkels, lager been of het hele been zwelt op. De aangedane extremiteit is ook warm. De huid is strak. Het gevoel van beklemming en pijn kan ook voorkomen in de been De gevaarlijkste complicatie van trombose is pulmonaal embolie Hier reist de trombus van de been in de slagaders van de long, waardoor een levensbedreigend vaatstelsel ontstaat afsluiting.
