Het menselijk gezicht is in staat om uitingen van emotie te illustreren door middel van gezichtsuitdrukkingen, wat mogelijk wordt gemaakt door de veelheid aan spieren in het gezicht. Door de veelzijdige eigenschappen en de vele gevoelige delen die het gezicht bevat, kunnen verschillende vormen van ziekte voorkomen. De medische aspecten van het gezicht worden hieronder beschreven.
Wat is het gezicht?
Het gezicht wordt beschouwd als dat deel van de hoofd waar de zintuigen worden verzameld om de buitenwereld waar te nemen. Alleen sensing is ook actief buiten het gezicht. Bovendien zijn de vele gezichtsspieren evenals het mandibulaire gewricht maken de vervulling van de behoefte aan communicatie mogelijk in de vorm van gezichtsuitdrukkingen en de uitspraak van woorden. Het gezicht dient ook om voedsel op te nemen via de mond Het wordt al snel duidelijk dat het gezicht een veelvoud aan functies herbergt die veel verder gaan dan hier beschreven. In medische terminologie wordt het gezicht ook wel de 'facies' genoemd. Het Duitse woord verwijst naar de belangrijkste betekenis van het gezicht, namelijk zien. Zien kan echter ook worden gevormd met het synoniem ‘zeven’. Objecten worden "waargenomen", en dit wordt gedaan met de ogen in het gezicht.
Anatomie en structuur
Het gezicht omvat de voorkant van de hoofd Het loopt verticaal vanaf de onderkant van het voorhoofd, dat wil zeggen vanaf de bases van de wenkbrauwen, tot aan de kin; horizontaal van het ene oor naar het andere. Qua structuur bestaat het voornamelijk uit twee horizontaal gepaarde ogen en oren, een neus- en mond Als men de helften van het gezicht verticaal zou scheiden, is er bij geen enkel menselijk wezen absolute symmetrie, omdat de ogen in elke helft van het gezicht anders zijn gepositioneerd vanwege de verschillende graden van de jukbeenkromming. Alleen al door de verschillen in kromming is er een sterk verschil in de vorm van beide helften van het gezicht. De neus- loopt verticaal langwerpig en eindigt vanaf de onderkant, meestal ter hoogte van de oorlellen. De mondloopt daarentegen horizontaal in de breedte en bestaat uit een paar lippen aan de buitenkant en een mondholte aan de binnenkant, waarin de tong centraal gelegen, evenals een rij tanden aan de boven- en onderkant van elk. De onderste helft van de mond wordt beweeglijk gemaakt door het onderkaakgewricht, wat nodig is voor voedselverwerking en voor spraak.
Functies en taken
Vanwege de ligging aan de hoofd, het gezicht is heel dicht bij de hersenen, wat nodig is omdat de taken van de belangrijke zintuigen snel moeten worden volbracht, dat wil zeggen dat er een korte weg nodig is om zintuiglijke prikkels over te brengen naar de hersenen In de eerste plaats vervult het gezicht de functies van de zintuigen: zien, horen, ruiken en proeven. Gevoel wordt hier niet specifiek genoemd omdat het functioneel is op het hele lichaam. Het parallellisme van de twee ogen maakt een driedimensionaal zicht mogelijk; hetzelfde geldt voor de oren en het gehoor. De positie van de neus- tussen beide ogen en de jukbeenderen vervult geen speciale functie. Het is eerder het resultaat van evolutie, omdat bij de meeste andere zoogdieren de neus het grootste deel van het gezicht vormt en voor hen als het belangrijkste zintuig wordt beschouwd. Bij mensen is het afgenomen, omdat zicht en gehoor naar voren zijn gekomen. Het gevoel van geur is daarmee minder belangrijk geworden. Het mondgebied dient voornamelijk voor de opname en verwerking van voedsel. In verband met deze functie, het gevoel van smaak wordt actief. Door middel van de tong, voedsel kan worden geproefd of gecontroleerd om te zien of het eetbaar is. De voortanden en hoektanden vervullen de functie van het afbijten van voedseldeeltjes in stukjes, die met de kiezen worden gekauwd. Het gezicht is rijk aan fijne spieren, zodat gezichtsuitdrukkingen kunnen worden gevormd om de huidige gemoedstoestand van een persoon en kortstondige gevoelens uit te drukken. Bovendien wordt het gezicht beschouwd als het meest beknopte herkenningskenmerk van een persoon.
Ziekten en kwalen
Hoe veelzijdig de functies van het gezicht ook zijn, het scala aan ziektemogelijkheden is ook uitgesproken. Daarom worden hier alleen de belangrijkste ziekten en klachten beschreven. Een disfunctie van een hersenzenuw kan verlamming van de gezichtsspieren Dit komt vaak tot uiting in het feit dat mimetische processen worden beperkt of volledig niet-functioneel worden. Er kunnen ook problemen zijn met het sluiten van de mond. Daarnaast diverse huid ziekten verschijnen op het gezicht.Als onderdeel van het gezicht kunnen de ogen ook worden aangetast door ziekten of functionele beperkingen; bijvoorbeeld in de vorm van bijziendheid of verziendheid evenals astigmatisme Ernstige gevallen worden gedekt door cataract, wat kan leiden naar blindheid De oren kunnen in hun functie worden beperkt door een gehoorverlies or tinnitushet eerste leidt tot gehoorverlies en het tweede in een permanent hoorbare pieptoon. Verder zijn er midden- of gehoorganginfecties die kunnen spanning de oren. De slijmvliezen van de neus kunnen hierdoor worden aangetast poliepen, die maken ademhaling moeilijk en kan alleen operatief worden verwijderd. Herpes kan zich vormen op de lippen van de mond, waardoor ze geen vocht meer krijgen en droog kunnen worden. Evenzo zijn er verschillende tandziekten, zoals cariës en parodontitis.
