Dat leest u steeds vaker in de dagelijkse pers geestesziekte neemt toe in de bevolking. Milieudeskundigen weten dat statistieken over geestesziekte zijn niet zinvol zolang mensen die aan het milieu lijden en mensen met voorheen onverklaarde multisysteemziekten tot de geesteszieken worden gerekend. Wat echter waar is, is dat ons moderne leven de ziel steeds zwaarder belast.
Wat zijn psychische aandoeningen?
Psychische aandoeningen komen steeds vaker voor als gevolg van eenzaamheid, verhoogde werkdruk of gebrek daaraan spanning een vergoeding. Ze kunnen worden bevorderd door genetische aanleg, milieufactoren, alcohol-en drugsmisbruik, ouderlijk geweld of andere negatieve ervaringen. Een definitie van psychische aandoeningen is moeilijk, omdat psychische aandoeningen verschillende ziektebeelden hebben. Psychische aandoeningen worden echter verenigd door de locatie van de ziekte: de ziel. Het punt waarop psychische aandoeningen moeten worden behandeld, wordt anders beoordeeld. Als er sprake is van een “significante afwijking” op het gebied van voelen, denken, handelen en ervaren, wordt aangenomen dat psychische aandoeningen de oorzaak zijn. Lichamelijke symptomen kunnen verhullen dat de ziekte wordt veroorzaakt door mentale factoren. Dit heet somatisering. Het begrip ziekte is problematisch omdat iedereen anders ervaart en zich anders voelt. Lichamelijke symptomen worden vaak toegeschreven aan de psyche. In dit geval wordt tijd verspild met nutteloos therapie sessies.
Oorzaken
Onderdrukte of onbewuste angsten, ervaringen of conflicten, die zich mogelijk al in het begin hebben voorgedaan jeugd, worden beschouwd als de oorzaak van geestesziekte Vaak worden ze pas jaren later duidelijk door psychische aandoeningen zoals Depressie or Angst stoornissen In veel gevallen zijn de oorzaken van psychische aandoeningen multicausaal, maar in andere gevallen kunnen ze worden teruggevoerd op een ingrijpende ervaring, zoals vroege jeugd trauma. Mensen verwerken stressvolle levenservaringen op een andere manier. Psychische aandoeningen ontstaan wanneer de verwerking niet toereikend is en compensatie voor het trauma mislukt. Genetische, nutritionele, misbruikgerelateerde of factoren zoals laag spanning weerstand, buitensporige eisen of onvermogen om met conflicten om te gaan, kunnen ook een psychische aandoening veroorzaken. De meeste psychische aandoeningen hebben hun eigen oorzakelijke profiel. Sommige mensen zijn vatbaarder voor psychische aandoeningen dan anderen.
Symptomen, klachten en tekenen
De symptomen van een psychische aandoening kunnen sterk variëren. Het hangt altijd af van welke psychische aandoening het is. Dus tijdens een psychosetreedt een heel andere symptomatologie op dan bijvoorbeeld tijdens een eetstoornis Er kunnen echter overlappingen zijn, zoals depressieve episodes. Er zijn echter opvallende kenmerken die in het algemeen wijzen op een psychische aandoening, zoals ondefinieerbare of ongegronde angsten, voortdurende preoccupatie met ziekten en het eigen lichaam. Ook regelmatige doktersbezoeken of zelfs spoedeisende hulp die niets vinden, kunnen erop wijzen dat iemand mentaal is volksgezondheid is uit evenwicht Bovendien kunnen langdurige depressieve fasen en constante slechte buien een indicatie zijn, evenals onregelmatig of pathologisch eetgedrag. Dit omvat ook lange periodes van honger of regelmatig braken na de maaltijd. Het geval is vooral acuut wanneer patiënten zich ontwikkelen hallucinaties of het gevoel geven dat er iemand in de kamer is, hoewel er niemand is. Soms kan zelfbeschadigend gedrag optreden, vergezeld van een plotselinge terugtrekking uit het normale dagelijkse leven. Een constante wisseling van partners en regelmatig wisselende seksuele contacten worden steeds vaker gezocht als bevestiging van jezelf. In sommige gevallen gaat dit gepaard met drugsgebruik of regelmatig en massaal alcohol consumptie. De getroffen personen laten het meestal zien geheugen hiaten gedurende een lange tijdsperiode, zonder dat de persoon geestverruiming heeft ondergaan drugs Als deze gericht zijn op de verandering, kan het zijn dat ze agressief reageren, in het extreme geval een neiging tot gewelddadige handelingen of zelfs misdaden vertonen.
Diagnose en verloop
Diagnose en beloopprognose zijn verschillend voor alle psychische aandoeningen. Verschillende psychische aandoeningen zijn moeilijk te herkennen omdat ze zich via lichamelijke symptomen manifesteren. De diagnose moet andere ziekten uitsluiten als door de symptoomsituatie geen duidelijk vaststelbare diagnose mogelijk is. Blootstelling aan milieutoxines, drugsmisbruik, bijwerkingen van medicatie en schildklieraandoeningen kunnen heel goed werken als psychische aandoeningen. De medische geschiedenis moet ook familiegeschiedenis of ervaringen bevatten. Bepaalde psychische aandoeningen kunnen worden geverifieerd door te testen. Hoe het verloop van de psychische aandoening zal verlopen, varieert. Afhankelijk van de classificatie in de "Internationale Classificatie van Ziekten" (ICD-10), kunnen het beloop en de behandelingsopties voor psychische aandoeningen heel verschillend zijn. Dementia loopt een andere koers dan narcistische stoornis, psychoseborderline stoornis of klinisch Depressie.
Complicaties
Geestesziekten komen vaak samen met andere psychische aandoeningen voor en bevorderen de ontwikkeling van lichamelijke ziekten. Zonder de juiste behandeling is de kans op het ontwikkelen van verdere symptomen bijzonder groot. Bovendien, zonder tijdige therapieis er een risico op chroniciteit. In dit geval raken de symptomen van de psychische aandoeningen zo diepgeworteld dat ze permanent aanhouden of pas na vele jaren behandeling verdwijnen. Het verloop is echter in individuele gevallen niet met zekerheid te voorspellen. Zelfs na enkele decennia zijn behandelingssuccessen nog steeds mogelijk. Tijdens de behandeling met psychotrope geneesmiddelenkunnen complicaties optreden als gevolg van de ingenomen medicijnen. Afhankelijk van de omvang van de bijwerkingen moet de behandelende arts samen met de patiënt beslissen of de voor- of nadelen van een bepaald medicijn opwegen tegen de nadelen. Bijwerkingen kunnen niet alleen optreden tijdens de behandeling met psychotrope geneesmiddelen. Psychotherapie kan ook ongewenste effecten hebben. Deze omvatten het niet bereiken van therapeutisch succes, verergering van symptomen en de ontwikkeling van nieuwe symptomen. Deze bijwerkingen zijn vooral mogelijk als het goed is therapie methode is nog niet gevonden voor de betreffende patiënt. Veel psychische aandoeningen gaan gepaard met sociale complicaties. De privé-omgeving wordt vaak belast door de ziekte, en professionele of academische prestaties kunnen er ook onder lijden. Ernstige psychische aandoeningen kunnen een handicap vertegenwoordigen die officieel kan worden vastgesteld.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als de zieke beseft dat het dagelijks leven met gezin, werk en vrije tijd steeds moeilijker wordt, zal hij of zij de hulp van een professional beter kunnen aanvaarden. Als de volgende symptomen langer dan vier weken aanhouden, moet professionele hulp worden ingeroepen:
- 'S Morgens opstaan is moeilijk vanwege totale lichamelijke en geestelijke uitputting.
- Angst die niet kan worden verklaard, maakt het bijna onmogelijk om noodzakelijke taken uit te voeren, zoals huishoudelijke taken of boodschappen.
- Sociale contacten worden verkleind of afgebroken.
- Ogenschijnlijk onoplosbare problemen, negatieve gedachten en extreem stemmingswisselingen domineren het dagelijkse leven.
- De getroffen persoon is depressief, prikkelbaar of zelfs agressief.
- Slapeloosheid evenals een sterke innerlijke onrust.
- Het algemene fysieke voorwaarde is arm. Met medicatie of alcohol, probeert de getroffen persoon te kalmeren.
Een eerste gesprek met de vertrouwensarts of de huisarts is handig. Deze kent meestal zowel de getroffen persoon als zijn directe omgeving en kan hem indien nodig doorverwijzen naar een geschikte specialist.
Behandeling en therapie
Geestesziekten kunnen tegenwoordig preventief worden behandeld als er een familiale aanleg is voor verslavende stoornissen of psychosen. Vroegtijdige opsporing is belangrijk als er een genetisch risico voor de ziekte is. De behandeling zal variëren afhankelijk van het klinische beeld. Veel psychische aandoeningen zijn met medicijnen te behandelen, andere zijn er beter mee te behandelen psychotherapie. Psychotrope geneesmiddelen of kalmerende middelen kunnen worden gebruikt om te beïnvloeden hersenen metabolisme in het geval van een tekort aan of overmaat van bepaalde neurotransmitters. Problematisch is therapie voor psychische aandoeningen zoals Depressie kan lang duren voordat het effect heeft. Voor sommige therapieën, zoals Angst stoornissenmoet men enkele jaren wachten alvorens toegelaten te worden tot een klinisch programma. Voordat een patiënt dit stadium bereikt heeft, heeft hij of zij vaak al jarenlang lijden opgebouwd, dat sneller verholpen dient te worden. In het geval van psychologisch geïnduceerd slaapstoornissenook kan een uitstel van de therapie fatale gevolgen hebben. De bijwerkingen van antidepressiva of het verslavende potentieel van bepaalde drugs zijn ook problematisch. In elk geval moet men zorgvuldig afwegen welke therapeutische benaderingen zinvol zijn voor bepaalde psychische aandoeningen om niet nog meer schade aan te richten.
het voorkomen
In het geval van psychosomatische ziektebeelden zijn weer heel andere overwegingen zinvol. Hier moeten mentale en fysieke symptomen samen worden behandeld. De lichamelijke symptomen zijn geenszins denkbeeldig, maar bepaalde ziekten kunnen zich daadwerkelijk ontwikkelen als gevolg van langdurige psychische aandoeningen spanning, bepaalde verslavingen of verkeerde gedragspatronen.
Nazorg
Mensen met een psychische aandoening gaan vaak de rest van hun leven met hun ziekte gepaard. Zelfs nadat de therapie is voltooid of na een intramuraal verblijf op een psychiatrische afdeling, is in veel gevallen een psychische aandoening niet volledig verdwenen, maar heeft de patiënt manieren gevonden om beter met zijn of haar depressie of depressie om te gaan. angststoornis in het dagelijkse leven. Als er sprake is van een psychische aandoening, is consistente nazorg niet alleen aan te raden, maar zelfs noodzakelijk. Affectieve stoornissen zoals depressie gaan vaak gepaard met een verhoogd risico op zelfmoord, vooral als de getroffen persoon zelfs na therapie nog relatief onstabiel is. Het niet verlenen van nazorg is dan soms levensbedreigend. In het kader van nazorg kan een psycholoog of a psychiater begeleidt de patiënt bij zijn terugkeer naar het dagelijkse leven (na verblijf in het ziekenhuis). Als de patiënt stigmatisering door niet-getroffenen ervaart, kan deze ervaring tijdens de nazorg naar voren worden gebracht. Bij crisisinterventie is nazorg ook noodzakelijk om terugval of significante verslechtering van de voorwaarde De reguliere nazorg is erop gericht enerzijds de patiënt op de lange termijn te stabiliseren en anderzijds zijn kwaliteit van leven te verbeteren. Dit zal hem in staat stellen om gemakkelijker met zijn dagelijkse leven om te gaan.
Wat u zelf kunt doen
Bij het minste vermoeden van een psychische aandoening moet een arts worden geraadpleegd: hoe eerder de therapie begint, hoe groter de kans op succes. In fasen van grote psychologische stress, wordt medische behandeling aanbevolen als symptomen zoals nervositeit, moeilijk in slaap vallen en in slaap blijven, 피로 en lusteloosheid verbetert niet of verergert zelfs niet, zelfs niet na lichamelijke en geestelijke rust. In een levenscrisis is het belangrijk om een gesprek te zoeken met vrienden, familie of een zelfhulpgroep. Als dit niet voldoende is om de mentale stabiliteit te herstellen, moet medische hulp worden gezocht. Een bezoek aan de dokter mag niet worden uitgesteld als er gevaar voor zichzelf of voor anderen bestaat. Een verandering in eetgedrag die gepaard gaat met enorm gewichtsverlies moet ook worden opgehelderd. Verdere tekenen van een psychische aandoening die behandeling vereist, kunnen onverklaard zijn stemmingswisselingen over een langere periode, gebrek aan concentratie, agressiviteit, prikkelbaarheid en vreugdeloosheid. Een grote verscheidenheid aan lichamelijke klachten, zoals hoofdpijn, gastro-intestinale stoornissen, rug pijn en hart- klachten, kunnen ook te wijten zijn aan psychische oorzaken. Als er bij klinische onderzoeken geen lichamelijke oorzaken kunnen worden vastgesteld, moet psychologische begeleiding worden overwogen. Het eerste aanspreekpunt is veelal de huisarts, die afhankelijk van de klachten kan zorgen voor doorverwijzing naar een specialist in de psychiatrie of een psychotherapeut.
