Fissura Orbitalis Superior Syndrome: oorzaken, symptomen en behandeling

Fissura-orbitalis-superior-syndroom wordt gekenmerkt door het falen van verschillende craniale zenuwen verantwoordelijk voor het voeden van verschillende oogspieren en sensorische innervatie in het ooggebied. Het ziektebeeld is erg complex en wordt veroorzaakt door ruimtebeslissende processen.

Wat is het fissura orbitalis superieur syndroom?

Fissura orbitalis superior-syndroom vertegenwoordigt een complex klinisch beeld als gevolg van het falen van verschillende craniale zenuwen meteen in het gebied van de fissura orbitalis superior. De fissura orbitalis superior is een grote opening tussen het kleine en grote wiggenbeen (Os sphenoidale). Door deze gespleten ruimte is de middelste schedelfossa (fossa cranii media) verbonden met de baan (orbita). De superieure orbitale spleet dient als opening voor verschillende structuren. Onder hen zijn de schedel zenuwen oculomotorische zenuw (zenuw III), trochleaire zenuw (zenuw IV), abducens zenuw (zenuw VI), en een tak van de trigeminuszenuw (zenuw V). De trigeminuszenuw is een gevoelige zenuw verdeeld in vier takken. Hiervan passeert alleen de vertakte oogzenuw (zenuw V1) deze spleet. Bovendien wordt de superieure orbitale spleet nog steeds doorkruist door de bloed schepen ramus orbitalis arteriae meningeae mediae en superieure oogheelkunde ader​ Daarom geeft de fissura orbitalis superior het syndroom ook zijn naam.

Oorzaken

Ruimte-innemende ontwikkelingen in het gebied van de fissura orbitalis superior zijn meestal verantwoordelijk voor het fissura orbitalis superior syndroom. Dit kunnen tumoren, aneurysma's of trombose​ Ontstekingsprocessen kunnen echter ook de functie van de overeenkomstige hersenzenuwen aantasten. Als gevolg van tumorgroei of andere ruimtebeslissende processen kan verplaatsing van zenuwen III, IV, VI en de gedeeltelijke tak van zenuw V1 optreden. Nervae III, IV en VI zijn motorische hersenzenuwen en innerveren hele spiergroepen rond de ogen. Nervus ofthalmicus (V1) behoort tot de sensorische zenuwen en bemiddelt sensorische waarnemingen. In de context van het fissura orbitalis superior-syndroom zijn alle zenuwen die door de fissura orbitalis superior gaan, vaak beschadigd. De oculomotorische zenuw (zenuw III) innerveren bijvoorbeeld vier van de zes externe oogspieren, twee interne oogspieren en de ooglid lift. Afhankelijk van welke oogspieren verlamd zijn, treden zeer complexe aandoeningen op. Naast beperkte oogbewegingen en loensen, ooglid de hoogte kan verminderd zijn en de pupillen kunnen bevroren zijn. Afbeeldingen worden dubbel gezien en close-up zien is niet succesvol. De trochleaire zenuw (IV-zenuw) innerveren ook een externe oogspier. Scheelzien resulteert in het geval van schade ook in combinatie met dubbelzien. Hier wijkt het oog naar binnen en naar boven af. Als de nervus abducens (zenuw VI) beschadigd is, treedt een zogenaamd binnenwaarts scheelzien op. Deze zenuw is verantwoordelijk voor de beweging van het oog naar de zijkant. Wanneer de innervatie van de rectus lateralis-spier wordt verstoord, overheerst de tegenoverliggende spier rectus medialis. Ten slotte is de oftalmische zenuw (V1-zenuw) verantwoordelijk voor waarnemingen in het ooggebied, die worden verstoord als deze faalt.

Symptomen, klachten en tekenen

De symptomen van het fissura orbitalis superior-syndroom zijn gevarieerd en complex omdat een hele reeks spieren en spiergroepen wordt aangetast. Bovendien is de sensorische innervatie ook aangetast. Er treden massale bewegingsstoornissen van de ogen op. In extreme gevallen is er sprake van volledige verlamming van de oogspieren (oftalmoplegie). De ooglid kan gedeeltelijk of volledig hangen (ptosis​ Het zicht van dichtbij is verstoord (accommodatie), waardoor objecten dichtbij alleen wazig worden waargenomen. Bovendien komt pupilstijfheid vaak voor. De leerling reageert niet meer op licht omdat de sfincter pupillen spier, die verantwoordelijk is voor de vernauwing van de pupil (miosis) bij blootstelling aan licht, ook verlamd is. Heel typerend is het voorkomen van massaal hoofdpijn​ Soms steekt de oogbal ook uit vanwege de ruimte-innemende processen (exophthalmus​ Soms is er ook een verlies van de gevoeligheid van het hoornvlies. Door het ontbreken van traanstroming drogen de ogen uit. Er ontstaan ​​oppervlakkige laesies, die leiden tot nog grotere defecten. Op deze laesies kunnen superinfecties ontstaan. Als gevolg hiervan ontwikkelen zich geleidelijke en uiterst pijnlijke hoornvlieszweren.

Diagnose

Voor de diagnose van het fissura orbitalis superior-syndroom, beeldvormingsmethoden zoals MRI en craniaal computertomografie worden naast strabologische onderzoeksmethoden gebruikt. De strabologische methoden zijn bedoeld om het loensen van de ogen te verifiëren. Differentiële diagnose moet orbitaal apex-syndroom uitsluiten met extra optische zenuw (II zenuw) betrokkenheid en sinus cavernosus syndroom.

Complicaties

In de meeste gevallen resulteert het fissura orbitalis superior-syndroom in oogcomplicaties en ongemak. Omdat het syndroom relatief veelzijdig is, kunnen er verschillende beperkingen optreden aan de individuele spieren van het ooggebied. In de meeste gevallen kan de patiënt de ogen echter niet of nauwelijks bewegen. Het gezichtsvermogen wordt niet verminderd, maar het dagelijks leven wordt erg moeilijk gemaakt omdat de ogen niet langer mobiel zijn. Door deze immobiliteit heeft de patiënt met het fissura orbitalis superior syndroom ook last van wazige beelden en kan hij meestal alleen objecten in de omgeving wazig zien. Als gevolg hiervan hebben de meeste patiënten er ook last van duizeligheid en ernstig hoofdpijn. Dit kan ook leiden slaapstoornissen en enorme beperkingen in het dagelijks leven. Het bedienen van machines of het besturen van voertuigen is meestal niet mogelijk met het fissura orbitalis superior-syndroom. Omdat ook de doorstroming van tranen wordt voorkomen, drogen de ogen vaak uit, wat kan leiden naar pijn​ De kwaliteit van leven wordt sterk verminderd door het fissura orbitalis superior-syndroom. Gewoonlijk kunnen de tumoren die verantwoordelijk zijn voor het fissura orbitalis superior-syndroom worden verwijderd. Dit vereist een operatie of chemotherapie​ Het verdere succes of de complicaties zijn sterk afhankelijk van de eerdere ontwikkeling van de ziekte. Met een volledige genezing wordt de levensverwachting niet verminderd.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Een arts moet worden geraadpleegd zodra er problemen of veranderingen optreden in het gebied rond de ogen. Als het oog niet zelfstandig kan worden bewogen, is er reden tot bezorgdheid. Er moet een medisch onderzoek worden gestart om de oorzaak vast te stellen en de behandeling te starten. Een verminderd gezichtsvermogen, veranderingen in kleurwaarneming of een droog gevoel in de ogen moeten door een arts worden beoordeeld. Als jeuk optreedt als gevolg van droge ogen, neemt het risico op open zweren toe. Sinds kiemen via deze weg in het organisme kunnen komen en verdere ziekten kunnen veroorzaken, moet een arts worden geraadpleegd. Als er interne druk ontstaat in de oogkassen of hoofdpijn optreden, is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. Als de getroffen persoon naast fysieke problemen ook emotionele spanning heeft, moeten deze met een arts worden besproken. Angst, paniek of een depressieve fase moeten therapeutisch worden behandeld. Als de oogbal uit de oogkas steekt, wordt dit als ongebruikelijk beschouwd. Om geen verdere ziekte of schade te veroorzaken, moet zo snel mogelijk een arts worden geraadpleegd. Als er problemen zijn met het gezichtsvermogen bij normale lichtomstandigheden, is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. In het geval van pijn, stoornissen in de perceptie van scherpte of ooginfecties, een arts is nodig om de oorzaken op te helderen.

Behandeling en therapie

Behandeling van het fissura orbitalis superior-syndroom kan alleen succesvol zijn als de veroorzakende ziekte wordt behandeld. Ondanks zijn complexiteit kan het syndroom niet als een ziekte op zich worden beschouwd. Het vertegenwoordigt altijd slechts één symptoom of een symptoomcomplex. Verdere diagnostische onderzoeken moeten worden uitgevoerd om de oorzaak te verifiëren. In het geval van tumoren is een operatie vaak de enige mogelijke laatste stap. Dit geldt zowel voor goedaardige als voor kwaadaardige tumoren. Een goedaardige tumor moet worden geopereerd als de beperkingen die worden veroorzaakt door de ruimtebeslissende processen te ernstig worden. Kwaadaardige tumoren en aneurysma's vormen zelfs bij afwezigheid van het fissura orbitalis superior-syndroom een ​​dodelijke bedreiging en moeten daarom indien mogelijk altijd operatief worden verwijderd. Vervolgbehandeling van kwaadaardige tumoren vereist meestal straling therapie, chemotherapie, of een combinatie van beide. Als een operatie niet meer mogelijk is, symptomatische behandeling door administratie of glucocorticoïden kan worden geprobeerd.

Vooruitzichten en prognose

De prognose van het fissura orbitalis superior-syndroom is gekoppeld aan de oorzakelijke ziekte van de patiënt, aangezien het syndroom alleen optreedt als gevolg van een bestaande ziekte. volksgezondheid stoornis moet de hoofdoorzaak worden gevonden en opgehelderd. Bij de meeste patiënten kunnen tumoren, trombose of aneurysma's als oorzaak worden gevonden. Deze veroorzaken schade aan de hersenzenuwen, waardoor problemen met het gezichtsvermogen ontstaan. Bovendien is het stadium van de onderliggende ziekte cruciaal voor het maken van een algehele prognose. In veel gevallen zijn er complexe stoornissen aanwezig die moeilijk adequaat te behandelen zijn. In het geval van een tumorziekte zijn bijvoorbeeld het tijdstip van diagnose en de locatie van de tumor fundamenteel voor het succes van de behandeling. Als de veroorzakende aandoening volledig genezen is, heeft de patiënt een goede kans op een verbetering van de symptomen van het fissura orbitalis superior syndroom. Desalniettemin is symptoomvrijheid slechts in zeldzame gevallen mogelijk. In de meeste gevallen blijven er in verschillende mate beperkingen bestaan, aangezien de activiteit van de hersenzenuwen niet altijd volledig regenereert. Bovendien gaat de behandeling van de onderliggende ziekte vaak gepaard met complicaties en gevolgen. Langetermijn therapie kan nodig zijn of, als vervolgbehandeling bij kankerworden therapieën gebruikt die met het oog op genezing in de eerste stap verdere schade aan gezond weefsel veroorzaken. Bij het maken van een prognose moet hiermee rekening worden gehouden.

het voorkomen

Het syndroom van Fissura orbitalis superior kan niet worden voorkomen omdat het wordt veroorzaakt door ruimtebeslissende processen. Indien goedaardig hersenen tumoren zoals meningeomen bestaan, is regelmatig onderzoek op mogelijke groei noodzakelijk. Als er op de lange termijn een risico bestaat dat zenuwen worden verplaatst, moet een operatie worden overwogen.

Nazorg

In de meeste gevallen zijn er geen speciale of directe maatregelen of opties voor nazorg die beschikbaar zijn voor de getroffen persoon met het fissura orbitalis superior-syndroom. In dit opzicht is de getroffen persoon primair afhankelijk van de diagnose en behandeling van de ziekte, aangezien dit de enige manier is om verdere complicaties en ongemak te voorkomen. Over het algemeen heeft een vroege diagnose met vroege behandeling een zeer positief effect op het verdere beloop van het fissura orbitalis superior syndroom. In de meeste gevallen moet de getroffen persoon een operatie ondergaan om de tumor te verwijderen in het geval van het fissura orbitalis superior-syndroom. In ieder geval moet bedrust in acht worden genomen na de operatie, zodat de getroffen persoon kan ontspannen en rusten. In ieder geval dient de patiënt zich te onthouden van inspanning en andere stressvolle activiteiten. In veel gevallen zijn patiënten ook afhankelijk van de steun van vrienden en familie om het hoofd te bieden aan het dagelijkse leven. Omdat de tumor zich door het fissura orbitalis superior-syndroom naar andere delen van het lichaam kan verspreiden, is regelmatig onderzoek nodig om dit te voorkomen of om een ​​andere tumor in een vroeg stadium op te sporen. In de meeste gevallen wordt daarom ook de levensverwachting van de getroffen persoon door deze ziekte verminderd.

Dit is wat u zelf kunt doen

Een verminderd gezichtsvermogen veroorzaakt vaak een sterke angstgevoelens bij de getroffen persoon. Patiënten met het fissura orbitalis superior-syndroom moeten daarom verschillende copingstrategieën toepassen om in het dagelijks leven een goede kwaliteit van leven te ervaren, ondanks het bestaande ongemak van de ziekte. Levenslust, optimisme en een positieve basishouding zijn belangrijk om de uitdagingen van het dagelijks leven goed aan te kunnen. Er moet een reorganisatie van vrijetijdsactiviteiten plaatsvinden, zodat de zieke een goed kan ervaren evenwicht. Ontspanning technieken kunnen worden gebruikt stress te verminderen in het dagelijkse leven. Yoga, meditatie or autogene training worden in veel sportcentra aangeboden en kunnen ook zelfstandig gebruikt worden. Ze versterken de mentale kracht en helpen om een ​​innerlijk te bereiken evenwicht​ Om het verhoogde risico op ongevallen te verkleinen, moet de omgeving van de zieke worden aangepast aan zijn of haar behoeften en volksgezondheid voorwaarden. Zelfvertrouwen moet worden gestabiliseerd door een gevoel van prestatie op te bouwen. Als de oogproblemen een vermindering van het welzijn van de patiënt betekenen als gevolg van de optische onvolkomenheid, bril kan worden gedragen om het gebied te verbergen. De patiënt doet er goed aan om open over zijn of haar te zijn voorwaarde in het dagelijkse leven. Vermijden hoofdpijn, rusttijden en voldoende rust zijn belangrijk. De slaaphygiëne moet worden geoptimaliseerd om een ​​goede nachtrust mogelijk te maken.