Slaap vertegenwoordigt een belangrijk aspect van ieders leven. Volwassenen slapen ongeveer 6 tot 8 uur per dag. Daardoor kan de aflevering worden onderverdeeld in verschillende slaapfasen. Een goede nachtrust kan in het algemeen een belangrijke rol spelen volksgezondheid.
Wat zijn slaapfasen?
Slaap vertegenwoordigt een belangrijk aspect van ieders leven. Volwassenen slapen ongeveer 6 tot 8 uur per dag. Er zijn twee basistypen slaap: REM-slaap en No-REM-slaap. No-REM-slaap kan op zijn beurt worden onderverdeeld in verdere fasen. Gedurende één nacht zijn er gewoonlijk vier cycli van de slaapfasen. Hoe langer je slaapt, hoe langer de REM-afleveringen. Tegelijkertijd vertegenwoordigen deze de tijd waarin mensen betrokken raken bij de meeste dromen. Slaap is dus een afwisseling van verschillende fasen. Droomfasen worden gevolgd door een diepe slaap, die op zijn beurt even kan worden onderbroken. In totaal duurt een aflevering ongeveer 90 minuten. Gedurende deze tijd worden mensen gemiddeld 28 keer wakker. Als de onderbreking echter minder dan 3 minuten duurt, wordt de verschijning niet geregistreerd in de geheugen de volgende ochtend. Door middel van bepaalde medische het is mogelijk om de slaap te volgen en om na te gaan in welke fase de getroffen persoon zich bevindt. Dergelijke onderzoeken worden uitgevoerd in een slaaplaboratorium met behulp van een EEG. Het EEG maatregelen de hersenen golven en registreert een volledig gedifferentieerd beeld van de zenuwactiviteit in wakende toestand. Sommige klachten en ziekten maken een verblijf in het slaaplaboratorium onvermijdelijk.
Functie en taak
Slaap dient voor het herstel van het organisme. Daardoor wordt het taakspectrum van de nachtrust vandaag niet volledig onderzocht. Het is echter zeker dat de hersenen rust niet tijdens de slaap. In plaats daarvan is het bezig met het verwerken van de indrukken, ervaringen en avonturen die gedurende de dag zijn opgedaan. Bij sommige mensen komt dit proces gedeeltelijk tot uiting in wat er wordt gedroomd. De hersenen maakt onderscheid tussen belangrijke en onbelangrijke informatie. Terwijl de relevante worden opgeslagen, verwijdert het de irrelevante denkprocessen. Een dergelijke verwerking is overdag niet mogelijk. Om de ontwikkeling van hallucinatiesmoeten de hersenen van alle prikkels worden gescheiden, zoals 's nachts het geval is. Tijdens de slaapfasen wordt ook nieuw aangeleerde informatie verwerkt en verankerd in de hersenen, wat een positief effect heeft op de leren effect. Andere taken van slaap zijn het versterken van de immuunsysteem, het reguleren van het metabolisme, het vrijgeven van groei hormonen en rust de psyche. De diepe slaapfasen zijn vooral belangrijk om je de volgende ochtend verfrist te voelen. Maar eerst komt de fase van in slaap vallen. Hier kan een verandering in hersengolven worden waargenomen. Deze werken langer en langzamer. De fase van inslapen vertegenwoordigt echter de overgang, dus slapers kunnen tijdens deze aflevering gemakkelijk wakker worden. De perceptie van zintuiglijke indrukken wordt verminderd en het lichaam begint zich al te ontspannen. Er is een algemene stabilisatie van hart- tarief en ademhaling, spieren verliezen spanning. De eerste fase van de No-REM-fase duurt soms maar een paar minuten. Spierverslapping kan leiden tot spiertrekkingen, vaak waargenomen als een vallend gevoel. In de tweede fase van de No-REM-fase begint geleidelijk een diepere slaap. Terwijl de ogen zelden bewegen, neemt de hersenactiviteit toe. In deze fase komen minder dromen voor. Als ze zich toch laten voelen, kan vaak een verbinding met een echte gebeurtenis tot stand worden gebracht. Fase 3 vervolgt de tweede fase van de no-REM-episode en wordt afgesloten met de diepe slaapfase. In deze fase vindt actieve regeneratie van verschillende structuren van het organisme plaats. Het lichaam is in een maximale staat ontspanning De activiteiten van de hersenen en ogen worden teruggebracht tot een laag niveau, ademhaling en hart- beweeg regelmatig. In de diepe slaapfase is het wekken van een slapend persoon het moeilijkst.
Ziekten en kwalen
Bij ongemak tijdens het inslapen of doorslapen heeft de meerderheid van de Duitsers al kennis gemaakt. Verschillende types van slaapstoornissen bestaan. Over het algemeen manifesteren ze zich echter door een slechte nachtrust. Getroffenen voelen zich vaak moe, uitgeput en machteloos. Het concentratievermogen is beperkt, terwijl de prikkelbaarheid vaak een hoger niveau neemt. Het slaapritme kan door verschillende oorzaken verstoord zijn. Deze omvatten bijvoorbeeld ploegenarbeid, Depressie en andere moeilijke beslissingen die de psyche onder druk zetten. De meeste mensen met slaapstoornissen lijden aan slapeloosheid (slapeloosheid). Enerzijds zijn er moeilijkheden om in slaap te vallen, anderzijds wordt de slaap vaak onderbroken door fasen waarin de getroffen persoon wakker is. Zo is er aan het eind van de nacht slaapgebrek. Andere patiënten vinden daarentegen de slaap vroeg, maar brengen het erg onrustig door en worden 's ochtends vroeg wakker. Slapeloosheid wordt vaak veroorzaakt door leefgewoonten. Hier overmatig gebruik van koffie en alcohol, sigaretten, bepaalde medicijnen, maar ook chronisch pijncardiovasculaire problemen, hormonale factoren, hoofdpijn en schildklieraandoeningen worden vermoed. snurken mensen daarentegen merken de slaaponderbreking vaak niet op. Dit leidt tot ademhaling pauzeert, wat kan resulteren in slaap apneu, een volksgezondheid gevaar. Niet alleen de kwaliteit van de slaap van de snurker wordt verminderd, maar ook die van mogelijke medemensen. Rusteloze benen daarentegen voorkomen dat de persoon in slaap valt door een bewegingsstoornis. Getroffen personen hebben last van een tintelend gevoel, dat vaak als onaangenaam wordt ervaren. In de meeste gevallen wordt het ongemak pas verlicht zodra de patiënt het bed verlaat en beweging wordt geïnitieerd. Op deze manier kan de slaap meerdere keren per nacht worden onderbroken.
