Is een ontsteking van de traanklier besmettelijk? | De ontsteking van de traanklier

Is een ontsteking van de traanklier besmettelijk?

Een ontsteking van de traanklier komt vrij vaak voor bij pasgeborenen en baby's. Meestal is de oorzaak van zo'n ontsteking een bacteriële infectie. Maar virussen zoals de bof virussen spelen ook een rol bij de ontwikkeling ervan.

De wel bekende kinderziekten scharlaken koorts en de bof de ontwikkeling van een ontsteking van de traanklier bevorderen. Scharlaken koorts treft vooral kinderen tussen de drie en tien jaar. de bof treft vooral kinderen tussen de vier en vijftien jaar.

De kinderen kunnen last hebben van scharlaken koorts tot vier keer. Een infectie met de bof laat echter een levenslange immuniteit achter. Bij baby's en pasgeborenen wordt de ontsteking voornamelijk veroorzaakt door een aangeboren obstructie van de traankanaal.

Bij ongeveer een derde van de pasgeborenen wordt deze afvoerroute van de tranen geblokkeerd door een dun membraan. Dit wordt aangegeven door terugkerend ontsteking van het oog aan de aangedane zijde. Het geeft water en vertoont een gelige korst aan de randen van de oogleden, vooral 's ochtends, maar vooral in de binnenhoek van het oog.

Dit wordt veroorzaakt door de ontstekingsafscheiding van de traanklier en de verhoogde tranenstroom. De traancongestie in het oog bevordert de afwikkeling van bacteriën en schept zo goede voorwaarden voor het ontstaan ​​van een ontsteking. Een dergelijke bacteriële ontsteking wordt meestal behandeld met antibiotische oogdruppels.

Deze zijn gemakkelijker aan te brengen op baby's dan zalven. In veel gevallen lost het probleem zichzelf echter spontaan op binnen het eerste levensjaar (meestal binnen de eerste vijf levensmaanden). Is dit niet het geval, dan wordt het traankanaal na het eerste levensjaar onderzocht en onder narcose gespoeld.

Deze procedure is pijnlijk en vindt daarom plaats onder narcose. Daarnaast zijn er nog andere aangeboren afwijkingen in het gebied van de traankanaal die kunnen leiden tot terugkerende ontstekingen. Ook rhinitis en sinusitis kan leiden tot verstoppingen en vernauwingen in het gebied van de traankanalen, waardoor een opstopping van tranen bij baby's ontstaat.

Als medicatie niet voldoende is voor de behandeling, kunnen de natuurlijke traankanalen ook chirurgisch worden hersteld (traanbuis endoscopie). Zeer zelden is een traanbuisprothese nodig. Deze operaties zijn ook erg pijnlijk en worden daarom onder narcose uitgevoerd.

Bepaalde risicofactoren en onderliggende ziekten leiden soms tot chronische ontsteking van de traanklier: De chronische ontsteking van de traanklier wordt meestal veroorzaakt door een bacteriële ziekteverwekker. Deze omvatten stafylokokken, streptokokken en pneumokokken.

• immunosuppressie
• Immunodeficiëntie
• roodvonk
• de bof
• Griep
• Verkoudheid
• Insectenbeet
• Difterie
• Tuberculose
• Leukemie
• Lymfogranulomatose
• Sarcoïdose

Dacryoadenitis is onderverdeeld in twee vormen: acute ontsteking van de traanklier (Dacryoadenitis acuta) en chronische ontsteking van de traanklier (Dacryoadenitis chronica).

De chronische ontsteking van de traanklier is meestal een eenzijdig ziektebeeld. Alleen het aangedane oog is gezwollen, sterk rood gekleurd en pijnlijk onder druk. Conjunctivitis (ontsteking van de bindvlies) is ook mogelijk.

De bovenste ooglid toont het zogenaamde "paragraafformulier". Vanwege de pijn en vaak ook de zwelling, het aangedane oog kan soms niet meer geopend worden. Verklevingen van de wimpers treden op door gelige afscheiding uit het oog.

In ernstige gevallen koorts, braken en hoofdpijn kunnen begeleidende symptomen zijn. De behandeling van chronische ontsteking van de traanklieren is gericht tegen de onderliggende ziekte en wordt uitgevoerd met antibiotica of ontstekingsremmende medicijnen, bijvoorbeeld. Als alternatief voor de chronische ontsteking van de traanklier moeten de volgende ziekten worden overwogen:

• Tumoren in het gebied van het ooglid
• Paraneoplastisch syndroom
• Abces van het deksel
• Lipodermoïden
• Hordeolum
• Periostitis van de benige baan
• Orbitaflegmonen
• Insectenbeet
• Allergische reactie

Het Heerfordt-syndroom (Febris uveoparotidea) is vernoemd naar de Denen oogarts Christian Frederick Heerfordt (* 1871, † 1953) en vertegenwoordigt een chronisch ontsteking van de oorspeekselklier (parotis) en de traanklier.

De ziekte kan gepaard gaan met betrokkenheid van het corpus ciliare en iris van het oog (iridocyclitis). Cerebraal zenuwenkunnen de vrouwelijke borst of geslachtsklieren ook worden aangetast. Het syndroom van Heerfordt komt vooral voor in verband met sarcoïdoseMeestal zijn de symptomen als volgt samengesteld:

• Fever
• Parotis zwelling
• Anterieure uveïtis
• Gezichtsverlamming

De chronische vorm van ontsteking van de traanklier wordt meestal veroorzaakt door een andere chronische ziekte.

Daarom moet in dit geval ook de onderliggende ziekte worden behandeld. Welke therapie hiervoor het meest geschikt is en hoe lang de genezing duurt, hangt af van de specifieke ziekte. De arts kan echter preparaten voorschrijven (bijvoorbeeld crèmes met cortisone or oogdruppels) die verlichten de ontsteking van de traanklier en zo de symptomen verbeteren.