Dyshidrose: oorzaken, symptomen en behandeling

sommige huid ziekten kunnen achter jeukende en huilende blaren op de vingertoppen, handpalmen en voetzolen zitten. Een van hen is dyshidrose, een eczeem waarvan de oorzaken nog niet volledig zijn onderzocht. Bepaalde behandelingen bieden niettemin verlichting door de jeuk te verlichten en de symptomen te laten genezen.

Wat is dyshidrose?

Dyshidrose omvat min of meer grote blaren op bepaalde delen van de huid​ Ze brengen vaak roodheid aan huid en zijn gevuld met stoffen die door het lichaam worden geproduceerd. Als de blaren barsten, bestaat er een verder infectiegevaar door de ontsnappende vloeistof. De meeste patiënten klagen over ernstige jeuk, waardoor ze in de verleiding komen om de blaren open te krabben, waardoor de ziekte zich kan verspreiden. Dyshidrose komt voor in episodes en vooral in warme maanden, daarom werd eerder vermoed dat er een verband was met de zweetklieren​ Dit is inmiddels weerlegd, maar de ziekte dankt zijn naam nog steeds aan de zweetklieren​ Als de ziekte is genezen, gaat deze meestal gepaard met afschilfering van de huid. Het kan vooral komen bij een intensief verschenen ziekte tot het ontstaan ​​van hoornvlies.

Oorzaken

De oorzaken van dyshidrose zijn nog steeds niet volledig begrepen. Wel valt op dat het vaker voorkomt bij mensen die er ook last van hebben neurodermitis, psoriasis of van allergieën. Vooral atopen worden getroffen, die zelfs allergisch reageren op contact met milieuvriendelijke stoffen. Evenzo kan de huidziekte worden veroorzaakt door medicijnen, contact met zware metalenVooral nikkel, chroom en kobalt zoutenof massale blootstelling aan de zon. Dyshidrose kan het gevolg zijn van zware blootstelling van de huid, zoals alkalische zeep of schoonmaakproducten. Andere verdachten zijn schimmelziekten en erfelijke aanleg. Hoewel de opgesomde factoren de ontwikkeling van dyshidrose bevorderen, wordt het ontstaan ​​van de huidziekte veroorzaakt door spanning is overlegd.

Symptomen, klachten en tekenen

Dyshidrose is vooral merkbaar door de typische blaasjes. Deze blaasjes zijn meestal maar enkele millimeters groot en komen in groepen voor. Af en toe smelten de blaasjes samen tot grotere blaren naarmate de ziekte voortschrijdt. De blaasjes zijn gelokaliseerd onder de epidermis. Ze veroorzaken ernstige jeuk en pijn, evenals infectie en ontsteking​ In een milde episode drogen de blaasjes vaak op zonder groot ongemak. Tijdens het genezingsproces, de huidschubben en eelt ontwikkelt. Dit kan open scheuren en ontstoken raken als het niet op de juiste manier wordt behandeld. Bovendien wordt het hoornvlies onderbroken door holtes die zich kunnen vullen water, pus or bloed, afhankelijk van de veroorzakende ziekte en de locatie van de blaren. Bij een ernstig beloop kan dyshidrose verdere symptomen veroorzaken, zoals bloeding, eczeem of zelfs zweren. De huid in het gebied van de blaren is bijzonder gevoelig en scheurt snel. Als dyshidrose optreedt in combinatie met een allergie, de typische allergie symptomen meestal ontwikkelen. Dan bijvoorbeeld verdere huidirritaties en ademhaling moeilijkheden doen zich voor. Aan de hand van de typische symptomen kan de ziekte duidelijk worden gediagnosticeerd en gericht worden behandeld.

Type cursus

Dyshidrose manifesteert zich door het verschijnen van talrijke blaasjes. Deze meten vaak slechts een kleine diameter van ongeveer een millimeter. Als ze in groepen bijzonder dicht bij elkaar liggen, kunnen ze combineren om grotere blaren te vormen. De blaren bevinden zich onder de epidermis. Een diepere ligging is ook mogelijk, maar komt eerder zelden voor. Naast ernstige jeuk en pijn, infecties en ontstekingen kunnen ook voorkomen. Deze complicaties hoeven echter niet per se op te treden; in het geval van slechts een milde episode van dyshidrose kunnen de blaren ook uitdrogen en de huid genezen zonder verdere infectie. Tijdens het genezingsproces droogt de huid, schilfert en vormt eelt, die later kan barsten. Het hoornvlies wordt meestal onderbroken door ronde holtes, die bijzonder vatbaar zijn voor afschilfering naarmate de ziekte voortschrijdt.

Complicaties

Bij dyshidrose lijdt de patiënt aan beperkingen in het dagelijks leven vanwege de ontwikkelde blaasjes op de vingers en voeten. Deze kunnen de kwaliteit van leven verminderen en gaan vaak gepaard met onaangename jeuk. Het is echter aan te raden om niet aan de blaren te krabben, aangezien dit de jeuk meestal alleen maar verergert en de vorming van zweren bevordert. Patiënten hebben vaak ook last van druk pijn in de getroffen gebieden, waardoor veel acties en activiteiten niet meer mogelijk zijn. Bewegingsbeperkingen kunnen ook optreden wanneer dyshidrose aan de voeten ontstaat. De huid kan ook gaan schilferen. Behandeling is meestal mogelijk, hoewel de onderliggende voorwaarde wordt altijd eerst onderzocht. De symptomen zelf worden behandeld met behulp van crèmes en baden, zonder verdere complicaties. Meestal verdwijnen de symptomen na ongeveer een week. Tijdens het genezingsproces moet de patiënt voor de getroffen gebieden zorgen en bijvoorbeeld geen handschoenen dragen. Na de behandeling zijn er geen verdere problemen. Als de dyshidrose optreedt als gevolg van maag problemen, dieet kan nodig zijn. In de meeste gevallen is er echter een positief verloop van de ziekte.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Als roodheid, jeuk of blaren op de huid worden opgemerkt, kan dyshidrose aanwezig zijn. Of de symptomen medische behandeling vereisen, hangt voornamelijk af van het beloop van de onderliggende ziekte. In de meeste gevallen is het huidveranderingen verdwijnen vanzelf na een paar dagen tot weken. Is dit niet het geval, dan is een bezoek aan de huisarts of dermatoloog aan te raden. Patiënten die lijden aan neurodermitis, psoriasis of allergieën moeten altijd een arts raadplegen. Dit geldt vooral als er complicaties optreden, bijvoorbeeld ernstige jeuk of infecties. Als de blaren opengaan, is een onmiddellijk bezoek aan de dokter aangewezen. Anders kan dyshidrose ernstig zijn ontsteking​ Medisch onderzoek en behandeling kunnen dit voorkomen en geven informatie over de oorzaken van de huidziekte. Afhankelijk van de trigger zal de arts de patiënt vervolgens doorverwijzen naar de juiste specialist. Als een allergie is de oorzaak, vaccinaties en preventief maatregelen zijn aangegeven. Bovendien zal de arts de patiënt een allergiepaspoort voor medische noodgevallen.

Behandeling en therapie

Niet alleen de oorzaken van de ziekte lijken veelzijdig te zijn, maar ook de behandelingsopties verschillen enorm. Allereerst moet de oorzaak van de ziekte worden onderzocht om deze daarna te kunnen vermijden. Anders kunnen externe applicaties zoals crèmes of baden zouden verlichting moeten bieden. Deze zijn vaak zink schudmengsels, preparaten van gele stoffen, ureum of vetbevattend cortisone crèmes​ Tijdens de behandeling wordt ook aandacht besteed aan de voorwaarde van de blaren. Brandend blaren en zwellingen kunnen vaak worden verlicht door homeopathische middelen, zoals Apis mellifica C5, pus-achtige vloeistoffen vereisen het gebruik van Mezereum C4 tot C5. Het moet meerdere keren per dag worden aangebracht. Mondelinge behandeling is ook mogelijk. Dit is gebaseerd op nemen vitamine D derivaat alitretinoïne or cortisone​ Ook wordt soms neotigason gebruikt, die eigenlijk bedoeld zijn voor de behandeling van psoriasis, maar kan ook helpen bij dyshidrose. Wanneer dyshidrose optreedt, moet erop worden gelet dat frequente desinfectie van de handen wordt vermeden. Het is ook nadelig om latex-, rubber- en PVC-handschoenen te dragen, waaronder een vochtig klimaat wordt gevormd, wat het genezingsproces negatief kan beïnvloeden. Getroffenen wordt geadviseerd om vlees en zuivelproducten te vermijden, of in ieder geval aanzienlijk te verminderen, wat ook geldt voor paprika's. In alternatieve geneeskunde, acupunctuur, homeopathische middelen en intestinale rehabilitaties worden aangeboden, die gericht zijn op het behandelen van diepere processen die alleen tot uiting komen door dyshidrose, maar beschouwen het als een symptoom en niet als een ziekte op zich.

Vooruitzichten en prognose

Bij dyshidrose komt zelfgenezing niet voor. Om deze reden zijn patiënten in ieder geval afhankelijk van behandeling om de symptomen blijvend te verlichten. Als dyshidrose niet wordt behandeld, lijden de getroffenen aan een aantal verschillende huidklachten, die ook verergeren als de voorwaarde vordert. Dit resulteert in jeuk en de vorming van eczeem​ De huid zelf kan vaak rood worden. Scheuren die optreden veroorzaken wonden, pijn en littekens kunnen optreden.Vaak hebben de patiënten ook last van minderwaardigheidscomplexen of een aanzienlijk verminderd zelfbeeld door de klachten, omdat de patiënt zich niet meer mooi voelt. Evenzo is de genezing van de wonden wordt aanzienlijk vertraagd door de ziekte. Met behulp van medicatie en verschillende crèmes of zalvenkunnen de symptomen van dyshidrose relatief beperkt zijn. Het verdere verloop van de ziekte hangt af van hoe goed de getroffen persoon voor zijn of haar handen zorgt en of de huid op het werk mogelijk letsel oploopt. In sommige gevallen kan dyshidrose ook causaal worden behandeld. Dyshidrose kan echter volledig worden beperkt door intensieve zorg en door de huid te beschermen.

het voorkomen

Dyshidrose heeft verschillende oorzaken, dus het kan moeilijk zijn om de aandoening effectief te voorkomen. Het kan echter helpen om stressvolle situaties te vermijden, het gebruik van sterke chemische reinigingsmiddelen te vermijden, contact met chroom en nikkel, en vermijd verhoogde blootstelling aan de zon. Bij werkzaamheden waarbij contact met alkalische zepen en chemicaliën vereist is, is het aangewezen om de handen voldoende te beschermen. Een allergietest kan ook preventief werken. Alleen erkende allergieën kunnen worden behandeld of vermeden en beperken zo het risico op het ontstaan ​​van dyshidrose.

Nazorg

In de meeste gevallen van dyshidrose blijkt nazorg relatief moeilijk te zijn. Hierbij is de getroffen persoon primair afhankelijk van vroege opsporing van deze ziekte, zodat verdere complicaties of klachten kunnen worden vermeden. De symptomen van dyshidrose kunnen alleen worden verlicht door een uitgebreide behandeling, en dat is ook niet het geval leiden tot zelfgenezing. Tegelijkertijd heeft een vroege diagnose met daaropvolgende onmiddellijke behandeling altijd een positief effect op het verdere verloop van de ziekte. In de meeste gevallen zijn degenen die door deze ziekte zijn getroffen, afhankelijk van het innemen van medicijnen. Regelmatige inname moet altijd in acht worden genomen. Het juiste dosis moet ook in acht worden genomen en bij vragen of onduidelijkheden moet altijd een arts worden geraadpleegd. Bovendien moet een relatief hoge hygiënestandaard worden gehandhaafd om verdere huidinfecties te voorkomen. De getroffen persoon moet regelmatig ontsmetten en wassen. Of dyshidrose volledig kan worden behandeld, hangt sterk af van de exacte onderliggende ziekte. In de regel wordt de levensverwachting van de patiënt echter niet negatief beïnvloed door deze ziekte.

Wat u zelf kunt doen

De oorzaken van dyshidrose zijn nog niet definitief opgehelderd. Er wordt echter een verband tussen de ziekte en bepaalde factoren vermoed. Deze omvatten bijvoorbeeld atopieën (overgevoeligheden) en allergieën. Getroffenen dienen daarom een ​​dagboek bij te houden waarin ze noteren welke activiteiten ze hebben verricht en wat ze hebben gegeten. Op deze manier kan na verloop van tijd worden vastgesteld of een acute opflakkering van de ziekte mogelijk verband houdt met bepaalde stoffen of bepaalde voedingsmiddelen. Als zich bijvoorbeeld altijd blaren op de handen vormen na het wassen van ramen, is de kans groot dat de getroffen persoon allergisch is voor een schoonmaakmiddel of hulpmiddel dat bij deze activiteit wordt gebruikt. Daarnaast wordt een verband met agressieve reinigingsmiddelen en overmatige persoonlijke hygiëne vermoed. Betroffen personen mogen daarom alleen milde, ph-neutrale wasmiddelen gebruiken lotions en shampoos en niet te lang of te warm douchen. Contact met metaal zouten krijgt ook de schuld van de ziekte. Metaal zouten zijn te vinden in veel alledaagse producten. Bijvoorbeeld in haar kleurstoffen, deodorants of textiel. Gecertificeerd natuurlijk schoonheidsmiddelen zijn meestal vrij van metaalzouten omdat de normen waaraan het product moet voldoen het gebruik ervan verbieden. Biologisch gecertificeerd textiel wordt ook geverfd met eco-kleurstoffen die weinig chemicaliën bevatten. Als de trigger niet kan worden bepaald, kunnen patiënten alleen de symptomen van dyshidrose bestrijden. antihistaminica, die zonder recept verkrijgbaar zijn bij de apotheek, helpen tegen de vaak hevige jeuk.