Occipitale ader: structuur, functie en ziekten

Het achterhoofd ader behoort tot aderen in de mens hoofd​ Het is dus een onderdeel van de centrale zenuwstelsel​ Het levert delen van het achterhoofd hoofd.

Wat is de occipitale ader?

Het achterhoofd ader is een zogenaamde occipitale ader. Met zijn verschillende takken voorziet het gebieden van de cortex en het onderliggende medullaire bed in de achterkant van de hoofd​ Er moet onderscheid worden gemaakt tussen oppervlakkige en diepe aderen in de bloed levering aan de mens hersenen​ De oppervlakkige schedel zenuwen laat de bloed in de grote hersenen binnen een gebied van ongeveer 1-2 cm buiten. De diepe schedel zenuwen leveren de hersenen naar de middelste structuren. Het achterhoofd ader behoort tot de oppervlakkige schedel zenuwen​ Het dirigeert bloed in het occipitale gebied van de hersenen oppervlak naar de eerste lagen van de cortex. De occipitale ader kan in twee aderen worden verdeeld. De superieure occipitale aders en inferieure occipitale aders. De venae occipitalis superiores bevindt zich met zijn takken in het gebied van de bovenrug van het hoofd. De inferieure occipitale aders leveren veneus bloed naar de hersenen in het onderste achterhoofd. Alle venae zijn takken van de grote sulci van de grote hersenen​ Ze verzamelen bloed uit de hersenschors en het onderliggende medullaire kanaal. Van daaruit gaan ze verder naar de grote hersenen als zogenaamde overbruggende aders.

Anatomie en structuur

Oppervlakkige aderen voeren bloed af uit de buitenste cortex. Ze zijn onderverdeeld in twee soorten aderen. De occipitale ader is geclassificeerd als een van hen. Het moet worden onderverdeeld in de venae occipitalis superioes en venae occipitalis inferiores. Alle takken van de achterhoofdsaders voeren bloed af van de buitenste ongeveer 1-2 cm van de grote hersenen. Er zijn ongeveer 8-12 van de superieure hersenaders per halfrond. Ze voeren bloed af van de frontale en pariëtale lobben langs grote sulci van de endhersenen. Van daaruit stroomt het rechtstreeks in de superieure sagittale sinus. Vanuit de superieure sagittale sinus vertakken verschillende aderen zich en voeden ze het bovenste deel van de grote hersenen. Ze omvatten, van anterieur naar posterieur, langs de superieure sagittale sinus, de prefrontale aders, de frontale aders, de centrale aders, de pariëtale aders en de superieure occipitale aders. Deze bevinden zich aan de bovenzijde van het achterhoofd. Het pad gaat verder naar het inferieure occipitale. De superieure sagittale sinus wordt de transversale sinus. De inferieure occipitale ader en de temporale aderen dalen ervan af.

Functie en taken

De occipitale ader bevat veneus bloed. Ook al is dit bijzonder laag in zuurstof, het bloed voorziet de omliggende weefsels van zuurstof. Daarnaast speelt het een belangrijke rol bij het afvoeren van CO2-nutriënten. mineralen or hormonen worden via het bloed naar hun bestemming vervoerd. De bloedbaan van het menselijk organisme regelt via het bloed de warmte in het hele lichaam. Als onderdeel van het systeem vervult de occipitale ader deze functies ook. Aders hebben een dunnere buitenwand dan slagaders. Daarom worden ze vaak gebruikt door medische professionals tijdens verschillende procedures om bloed te verkrijgen voor controledoeleinden of om verschillende middelen in voldoende hoeveelheden aan het lichaam af te geven. Omdat de vena occipitales zich onder het kalotje bevindt, wordt het voor dit doel gebruikt bij chirurgische ingrepen. Via het bloed circulatie, worden de werkzame stoffen binnen enkele seconden tot minuten naar hun bestemming overgebracht. Door de verschillende vertakkingen van de verschillende nerven kan dit vaak op verschillende manieren gebeuren. De occipitale ader maakt deel uit van de bloedtoevoer naar de achterkant van het hoofd. Dit wordt de regio occipitales genoemd. De achterhoofdskwab bevindt zich daar. Het is de kleinste van de bestaande vier lobben en verwerkt visuele waarneming. De achterhoofdskwab wordt ook wel het visuele centrum van de hersenen genoemd. Het verwerkt alle prikkels die via het oog worden ontvangen. Kleuren, helderheid en andere visuele impulsen, zoals mechanische prikkels, stromen naar de achterkant van het menselijk brein. Om visuele verwerking in de achterhoofdskwab te laten plaatsvinden, moet deze worden voorzien van verschillende zenuwvezels en veneus bloed.

Ziekten

Oppervlakkige aders zoals de occipitale ader bevinden zich in wat de subarachnoïdale ruimte wordt genoemd. Dit betekent dat deze aderen zelfs bij een klein hoofdtrauma gewond kunnen raken. Dit kan veroorzaakt worden door ongelukken, valpartijen of bijvoorbeeld klappen op het achterhoofd. Dit resulteert meestal in een uitgebreide bloeding in de subdurale ruimte. Artsen spreken dan van subdurale bloedingen. Als deze bloedingen niet spontaan stoppen, kunnen ze leiden tot zogenaamde ruimte-innemende laesies in de subdurale ruimte. Dit comprimeert de hersenen en schaadt individuele functies. Dit resulteert vaak in hoofdpijn of een gevoel van druk in de schedel​ Bovendien kunnen in ernstige gevallen neurologische gebreken worden verwacht. Waaronder migraine or hoge bloeddruk​ Als het bloeden aanhoudt, beroertes, hersenen ontsteking or epilepsie kan gebeuren. De moeilijkheid is vaak dat de tijdelijke relatie tussen de activerende gebeurtenis en een fysieke reactie soms erg groot is. Vaak is het enkele weken na de daadwerkelijke blessure. Onder normale omstandigheden is de bloeddruk in de getroffen schepen is heel laag. Het bloed verlaat dus langzaam de occipitale ader tijdens een blessure. De verspreiding van een aanhoudende bloeding is daarom een ​​langzaam continu proces. Daarom wordt het effect van een initiërende gebeurtenis vaak onderschat en te laat onderkend.