Diagnose
De diagnose van aorta breuk is niet gemakkelijk te maken. Als er echter een breuk wordt vermoed, moet er zeer snel actie worden ondernomen, aangezien het sterftecijfer erg hoog is, afhankelijk van de grootte en locatie van de breuk. Een breuk of dilatatie van de aorta kan worden gediagnosticeerd door ultrageluid, vooral door echografie, CT en MRI te slikken. Röntgenfoto's kunnen aanwijzingen geven voor een traan, maar zijn niet geschikt voor diagnose.
Eerste hulp bij aorta-ruptuur
Een chirurgische ingreep is onmisbaar in het geval van een acute aorta breuk. Daarom, als een aorta breuk vermoed wordt, moet de noodoproep (112) onmiddellijk worden gemaakt, aangezien de patiënt zo snel mogelijk naar een kliniek / centrum voor cardiothoracale chirurgie moet worden gebracht. De diagnose van een aortaklep is echter moeilijk zonder technisch AIDS (bv ultrageluid), aangezien bijna alle tranen eerder spontaan dan traumatisch zijn.
Totdat de spoedarts arriveert, is het noodzakelijk om de patiënt in de stabiele laterale positie in het geval van bewusteloosheid, en in de schokken positie in geval van shock. Zorg voor voldoende warmte of een verwarmende onderlaag, dwz dek de patiënt indien mogelijk af en leg hem niet op een koude stenen vloer maar op een tapijt. De patiënt moet worden gekalmeerd en er moet voor voldoende zuurstof worden gezorgd (er moet bijvoorbeeld een zuurstofsonde worden aangebracht als deze beschikbaar is als gevolg van eerdere ziekten van de patiënt).
Hartslag en ademhaling moeten ook regelmatig worden gecontroleerd totdat er hulp arriveert. Als de bloedsomloop al is gestopt, moet de patiënt onmiddellijk worden gereanimeerd (hart--long reanimatie). Omdat alleen een operatie kan helpen om het bloeden te stoppen, kan de spoedarts de symptomen alleen behandelen voordat hij het ziekenhuis bereikt. Symptomen zoals ernstig borst/ terug pijnkortademigheid, bewusteloosheid, bloed drukverschillen in armen en benen, ernstige terugval bloeddruk tot schokken en volledig falen van de bloedsomloop kan aanwezig zijn. Het belangrijkste is om deze symptomen te verlichten terwijl de bloedsomloop stabiel en verlicht blijft pijn.
Therapie
Afhankelijk van de locatie en de grootte van de aorta-traan zijn er verschillende therapeutische opties. De breuk kan worden behandeld door een operatie met een vaatprothese, of door een stent, die wordt ingebracht met behulp van katheters. tevens de bloed de druk wordt met behulp van medicatie op ongeveer 110/60 gebracht en nauwlettend gevolgd.
De ernstige pijn kan worden gecontroleerd met behulp van opiaten. Er zijn twee verschillende chirurgische technieken voor de chirurgische behandeling van een aortaklep. De eerste techniek is een open, conventionele behandeling.
Hier wordt de linker thoracale holte (thorax) geopend (de zogenaamde linker-laterale thoracotomie) als de aortascheur zich ter hoogte van de thoracale aorta bevindt. Als de aortascheur meer in het gebied van de abdominale aorta ligt, wordt meestal een longitudinale incisie gemaakt in het midden van de buik of, zeldzamer, een flank- of transversale abdominale incisie. Het gewonde deel van de aorta wordt blootgesteld en ofwel vervangen door een prothese of gesloten met een directe hechtdraad.
Deze prothese kan een zogenaamde buis- of Y-prothese zijn van kunststof en sluit het geblesseerde deel af de aorta. Een Y-prothese bestaat uit drie verbonden buizen (Y-vorm) en wordt gekozen indien aangesloten schepen zoals de bekkenslagaders zijn ook gewond en moeten worden gespalkt. Anders wordt gekozen voor de eenvoudigere buisvormige prothese.
Dit type operatie is een groot risico, vooral voor polytraumatische patiënten, dwz patiënten met ernstige en levensbedreigende bijkomende verwondingen. De operatie duurt erg lang en wordt uitgevoerd onder narcose. Bovendien is slechts de helft van de long wordt geventileerd tijdens de operatie, en aansluiting op een hart--long machine kan ook nodig zijn.
De tweede techniek is endovasculaire stenting (TEVAR = Thoracic Endovascular Aortiv Repair). In dit geval wordt computertomografisch ondersteund angiografie (beeldvorming van de aorta met behulp van beeldvormende technieken) wordt eerst uitgevoerd. Tijdens dit onderzoek kan de aorta worden beoordeeld.
De juiste maat voor een stent is geselecteerd. EEN stent is een uitzetbare buis, die kan worden gemaakt van metaal of plastic gaas. Zo'n stent wordt in de aorta ingebracht.
Dit gebeurt arterieel via de arteria femoralis, dwz de slagader op de dij. Onder angiografische controle wordt de stent voortbewogen via de dijbeenslagader naar de aorta en gepositioneerd op de plaats van de traan. De stent wordt nu over de aortascheur geplaatst.
Na verloop van tijd, de endotheel (wand van de aorta) van de aorta kan de stent overgroeien en de sluiting van de scheur en het bewaarde doek van de aorta worden vastgezet. Zo'n operatie kan ook onder spinaal of lokaal worden uitgevoerd anesthesie en vereist geen algemene anesthesie zoals bij open chirurgie. Een acute aortaklep wordt gevolgd door een langere intensieve medische behandeling en Grensverkeer.
In sommige gevallen moet de getroffen persoon in een kunstmatig worden bewaard coma zodat het lichaam tijd heeft om te genezen. De exacte duur van genezing kan niet worden bepaald, aangezien dit individueel varieert naargelang de getroffen persoon en het type breuk en therapie. Een volledige genezing kan echter enkele maanden duren. Gedurende deze tijd is de getroffen persoon fysiek niet in staat om de volledige belasting te dragen.