Diabetische voet syndroom is een soms ernstige secundaire ziekte van suikerziekte mellitus waarin ofwel de zenuwen or bloed schepen in de voet zijn beschadigd. Dit kan leiden op problemen met de bloedsomloop en / of decubitus. In ernstige gevallen kan de functionaliteit van de voet zo ernstig worden aangetast; in sommige gevallen kan dit zelfs leiden tot amputaties.
Wat is diabetisch voetsyndroom?
Slechte genezing wonden op de onderste been of voeten worden meestal beïnvloed door diabetische voet syndroom. Diabetische voet syndroom komt niet zelden voor suikerziekte mellitus patiënten. Het is onderverdeeld in twee verschillende categorieën. Neuropathisch voetsyndroom verwijst naar schade aan de zenuwen die drukpunten, gevoelloosheid of zelfs zweren aan de voet veroorzaakt. Het spierstelsel is verzwakt en de functionaliteit van de voet is aangetast. In het geval van de ischemische voet, de bloed de toevoer naar de voet is verstoord. Als gevolg hiervan kunnen hele secties van het aangetaste weefsel afsterven en in het ergste geval moeten worden geamputeerd. De neuropathische voet komt veel vaker voor dan de ischemische voet; de verhouding is ongeveer 70% tot 30%. De medische behandeling die in elk geval nodig is, hangt af van het type diabetisch voetsyndroom.
Oorzaken
De oorzaken van diabetisch voetsyndroom liggen aanvankelijk in een bestaande onderliggende ziekte, suikerziekte mellitus. Vooral patiënten van wie bloed glucose niveau is permanent verhoogd of herhaaldelijk onderhevig aan sterke schommelingen lijdt aan de zogenaamde diabetische voet. De overdreven hoge glucose niveau in het lichaam verstoort de stofwisseling, waardoor de zenuwen, slagaders en bloed schepen op de lange termijn. Het risico op diabetisch voetsyndroom is sindsdien nog groter bij diabetici die roken nicotine schaadt bloed circulatie Het ongemak kan verder worden verergerd door schoenen die te strak zitten, omdat er drukpunten of zweren ontstaan als gevolg van een verkeerde perceptie van pijn, maar worden niet vroeg gedetecteerd.
Symptomen, klachten en tekenen
Bij dit syndroom lijden getroffen personen aan ernstig ongemak dat de kwaliteit van leven aanzienlijk beperkt en vermindert. Allereerst zijn er aanzienlijke verstoringen in het bloed circulatie, wat voornamelijk voorkomt in de benen en voeten. Dit kan leiden op verstoringen van de gevoeligheid of zelfs verlamming in deze gebieden, zodat de getroffen persoon vaak ook lijdt aan bewegingsbeperkingen en in het dagelijks leven afhankelijk is van de hulp van andere mensen. Dit maakt het dagelijkse leven van de getroffen persoon aanzienlijk moeilijker. Spieratrofie kan ook optreden in de voeten, zodat zelfs lopen of staan ernstig kan zijn pijn in de voeten en ook in de benen. 'S Nachts is de pijn kan ook optreden, wat kan leiden tot slaapproblemen en prikkelbaarheid van de getroffen persoon. Verder treden er verschillende ontstekingen en infecties op in de voeten en kunnen er zelfs zweren ontstaan. Deze gaan gepaard met hevige pijn en roodheid. De voeten van de getroffen persoon zijn vaak koud, omdat ze niet voldoende van bloed worden voorzien. In ernstige gevallen moet de voet zelfs worden geamputeerd als directe behandeling van de symptomen niet mogelijk is.
Diagnose en verloop
Het risico op een slecht genezende wond is vooral hoog als er sprake is van een bijkomende stoornis in de bloedsomloop. Diep huid zweren (ulceraties) kunnen zich steeds verder in de voet uitstrekken en er ook mee gekoloniseerd raken MRSA kiemen, wat normaal kan voorkomen wondverzorging en genezing. Omdat diabetisch voetsyndroom een ziekte is zonder een uniform ziektebeeld, is het cruciaal dat de behandelende arts eerst een gesprek heeft met de patiënt. Vervolgens kunnen specifieke onderzoeken worden uitgevoerd om bijvoorbeeld het pijngevoel of de voorwaarde van de slagaders. Een Röntgenstraal van de voeten kan ook nuttig zijn. Het beloop van de ziekte wordt bepaald door het type diabetisch voetsyndroom. De neuropathische voet is meestal goed te behandelen, mits de zweren niet te ernstig zijn. Bij de ischemische voet daarentegen bestaat het risico dat een deel van de voet moet worden geamputeerd als er langdurig gebrek aan doorbloeding is.
Complicaties
Diabetisch voetsyndroom is een van de typische complicaties van langdurig bestaan diabetes mellitusVanwege de permanent verhoogde concentratie of suiker, kleiner schepen worden vernauwd in de loop van de ziekte, wat de bloedstroom verstoort en leidt tot een verminderde toevoer van verschillende organen. Vooral zenuwen worden aangetast door een gebrek aan toevoer (diabetische neuropathie Dit leidt tot de dood van de zenuwen. Aanraak- en pijnprikkels kunnen niet meer goed worden waargenomen. Dit leidt tot complicaties, vooral aan de voet, omdat wonden er worden niet goed waargenomen, die in de loop altijd in omvang kunnen toenemen en het weefsel onomkeerbaar kunnen vernietigen. In het ergste geval kan de voet afsterven, die geamputeerd moet worden (diabetisch voetsyndroom). Bovendien kan de wond geïnfecteerd raken. Het resultaat ontsteking kan zich systemisch verspreiden en leiden tot bloedvergiftiging Dit kan ontaarden in levensbedreigend schokken, resulterend in meervoudig orgaanfalen. Het netvlies kan ook worden aangetast door diabetes (diabetische retinopathie Dit leidt tot visuele stoornissen bij de getroffen persoon, wat zelfs kan resulteren in blindheid Diabetes treft ook typisch de nieren (diabetische nefropathie In de loop van de ziekte, de nier kan mislukken en de kwaliteit van leven wordt aangetast. In sommige gevallen, dialyse of transplantatie moet uitgevoerd worden.
Wanneer moet je naar een dokter?
Diabetisch voetsyndroom is een van de meest ernstige complicaties die kunnen optreden diabetes mellitus. Buitensporig suiker concentratie in het bloed zorgt ervoor dat kleinere bloedvaten samentrekken, wat resulteert in onvoldoende toevoer naar de zenuwen en weefsels in de voet. Getroffen personen dienen een arts te raadplegen bij de eerste tekenen van diabetische voet. Als de aandoening niet tijdig adequaat wordt behandeld, neemt de kans dat de voet uiteindelijk moet worden geamputeerd aanzienlijk toe. In de vroege stadia wordt diabetische voet merkbaar door de volgende symptomen: Bloedsomloopproblemen geassocieerd met tintelingen en gevoelloosheid, constant koude voetenverhoogde vorming van eelt, kleine zweren of andere ontstekingen die zich verspreiden naar de voet of tenen. Deze symptomen, waarvan de meeste volkomen onschadelijk zijn voor gezonde mensen, moeten beslist worden voorgelegd aan een arts voor diabetici. Vanwege het slechte bloed circulatie in de voeten, zelfs kleine verwondingen of likdoorns genezen niet alleen. In plaats daarvan is de wonden worden vaak zwaar gekoloniseerd met bacteriën en ontsteking vordert permanent. Zelfs kleine verwondingen aan de voet moeten daarom bij diabetici worden gedesinfecteerd en professioneel worden behandeld. Een patiënt moet dit doen onder begeleiding en toezicht van een arts, vooral sindsdien antibiotica moeten vaak ook worden voorgeschreven. De arts zal de patiënt ook informeren over eventuele andere noodzakelijke voorzorgsmaatregelen.
Behandeling en therapie
Zodra de behandelende arts heeft bepaald welk type diabetisch voetsyndroom het individuele geval is, kan hij of zij een passend initiatief nemen therapie De primaire behandeling voor neuropathische voet is het desinfecteren en behandelen van de wonden die zijn opgetreden. Er mag geen druk op de zweren worden uitgeoefend. Ondersteunend antibiotica worden meestal voorgeschreven. Zodra de wonden zijn genezen, de huid van de voet moet constant goed worden verzorgd en afgeroomd. Een crème met ureum is hiervoor bijzonder geschikt. Dit gaat het uitdrogen van de huid zodat er geen nieuwe zweren ontstaan. Verder dienen altijd wijde en ademende schoenen gedragen te worden. Speciale orthopedische schoenen kunnen nodig zijn. Een ischemische voet wordt behandeld met medicijnen die de doorbloeding bevorderen. In sommige gevallen kan er ook een bypass worden geplaatst. Als de schade aan het weefsel al ver gevorderd is, amputatie van de getroffen onderdelen kan nodig zijn. Vaak zijn de tenen aangetast; in het ergste geval echter de hele onderbouw been kan verwijderd worden. In principe moet er echter van tevoren voor worden gezorgd dat het bloed glucose niveau is niet permanent verhoogd. Uiterlijk wanneer diabetisch voetsyndroom optreedt, is het absoluut noodzakelijk om de bloedglucosespiegel te reguleren, zodat de ziekte niet verergert.
Vooruitzichten en prognose
Het genezingsvooruitzicht van diabetisch voetsyndroom hangt af van de ernst van de bestaande symptomen. Hoe meer uitgesproken de symptomen zijn, des te ongunstiger is het verdere verloop. Als de patiënt bovendien lijdt aan een verstoring van de bloedcirculatie, verslechtert dit de prognose door een ander. In ernstige gevallen kan een amputatie is noodzakelijk. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen verwijdering van de tenen, delen van de voet of onder en boven been amputaties. De patiënt kan zelf bijdragen aan het verbeteren van bestaande klachten door het dragen van geschikt schoeisel of goede voetverzorging. Voetmassages voor diabetespatiënten stimuleren en bevorderen specifiek de bloedcirculatie. Letsel aan de voeten komt vaker voor bij nauwsluitende schoenen of vreemde voorwerpen in de schoenen. Deze hebben een slechte invloed op de prognose. Genezing van decubitus is moeilijker bij diabetici vanwege toegenomen bloedsomloopproblemen. De prognose is bijzonder ongunstig bij patiënten die lijden aan zowel neuropathische als vasculaire symptomen. Bij deze patiënten moet in de meeste gevallen het been worden geamputeerd. In ongeveer de helft van alle gevallen amputatie van het eerste been wordt na vier jaar gevolgd door amputatie van het tweede been. Dit heeft een sterke impact op de kwaliteit van leven en bevordert het ontstaan van geestesziekte.
het voorkomen
Diabetisch voetsyndroom kan vooral worden voorkomen door geen sigaretten meer te roken en een stabiel bloedglucosegehalte te handhaven. Bovendien moet de huid van de voet altijd goed worden gecremeerd en verzorgd, ook als er geen symptomen zijn. Draag ook wijde en comfortabele schoenen en kousen. Ondersteunende mobiliteitsoefeningen met de voeten kunnen regelmatig worden uitgevoerd om de ontwikkeling van het diabetische voetsyndroom op tijd te voorkomen.
Nazorg
De nazorg voor diabetisch voetsyndroom verschilt afhankelijk van de ernst en behandelmethode. In ieder geval is het belangrijk om regelmatig een podotherapeut en een diabetoloog te zien om verdere complicaties te voorkomen. Als het een oppervlakkige wond is, is het meestal voldoende om de voet te ontlasten totdat deze volledig is genezen. Drukverlagende schoenen kunnen hierbij helpen. Bovendien voorgeschreven wond crèmes en zalven moet worden gebruikt zoals voorgeschreven door de arts. Als de wond geïnfecteerd raakt, voorgeschreven antibiotica moet altijd worden ingenomen zoals voorgeschreven door de arts. Dit geldt zelfs als de symptomen van infectie niet meer duidelijk zijn. Een arts moet worden geraadpleegd voordat antibiotica worden stopgezet. Als er delen van de voet zijn geamputeerd, is hier speciale nazorg nodig. In de eerste dagen na de operatie mag het overeenkomstige gebied niet worden belast. Daarna is een revalidatiefase noodzakelijk. De lengte van deze periode hangt af van hoeveel van de voet na de amputatie nog intact is. Daarnaast traint een fysiotherapeut de beleving en mobiliteit van de stomp. Dit dient om het hanteren van een latere prothese te verbeteren. De operatiewond zelf moet worden verzorgd volgens de instructies van de arts. Antibiotica moeten mogelijk ook worden ingenomen.
Wat u zelf kunt doen
Aanpassing van gedrag in het dagelijks leven en zelfhulp maatregelen moet beginnen zelfs voordat iemand diabetisch voetsyndroom ontwikkelt, omdat de ziekte in de meeste gevallen wordt veroorzaakt door een slecht aangepaste bloedglucose concentratie in diabetes mellitus Een permanent te hoog en sterk fluctuerend bloed suiker concentratie leidt tot beschadiging van de vaatwanden van de slagaders en aders en tot beschadiging van de zenuwen, zodat ook neuropathieën aan de voeten kunnen ontstaan. Als diabetes al is gediagnosticeerd, is een strikte controle en beheersing van de bloedglucoseconcentratie zeer effectief als zelfhulpmaatregel om diabetisch voetsyndroom zoveel mogelijk te voorkomen. Het preventieve maatregelen zijn onafhankelijk van het feit of de gediagnosticeerde diabetes het verworven type 2 is of het genetisch bepaalde en veel zeldzamere type 1. Een andere preventieve maatregel betreft rokers en liefhebbers van alcoholische dranken. Roken en overmatige consumptie van alcoholische dranken vergroten de negatieve effecten van een fluctuerende en over het algemeen te hoge bloed suiker concentratie. Het is daarom aan te raden om te bewaren roken en alcohol consumptie tot een minimum beperkt of om ervan af te zien nicotine consumptie helemaal. Een goed gecoördineerd huidverzorgingsregime heeft ook een preventief effect, waardoor het moeilijker wordt voor pathogenen kiemen om door de huid te dringen en infecties of schimmelinfecties te veroorzaken.Grensverkeer en vroege detectie van diabetisch voetsyndroom, is het nuttig om de voeten dagelijks te controleren op zwelling, aangezien dit wordt beschouwd als een vroege indicator en symptoom van het begin van de ziekte.
