Pulsoximetrie: behandeling, effecten en risico's

Pulsoximetrie gebruikt een niet-invasieve, fotometrische methode om de zuurstof verzadiging van arterieel bloed door een clip met infraroodlichtbronnen en een ontvanger aan de patiënt te bevestigen huid​ Deze clip bepaalt het licht absorptie van de bloed gebaseerd op de fluoroscopiesnelheid en, wanneer omgezet in bloed zuurstof verzadiging, maakt gebruik van het feit dat bloed met een verschillend zuurstofgehalte een verschillende helderheid heeft en daardoor licht in verschillende mate absorbeert. Hoewel de meting geen risico's of bijwerkingen voor de patiënt met zich meebrengt, is deze vaak onderhevig aan meetfouten, zoals fouten die het gevolg kunnen zijn van slecht bevestigde clips of geverfde vingernagels.

Wat is pulsoximetrie?

Pulsoximetrie bepaalt de zuurstof verzadiging van arterieel bloed in relatie tot de pols. Pulsoximetrie bepaalt de zuurstofverzadiging van arterieel bloed in relatie tot de pols. De meetmethode is een niet-invasieve, fotometrische en percutane procedure die de mate van licht bepaalt absorptie of overmaking onder fluoroscopie van de huid​ Het zuurstofgehalte van arterieel bloed verwijst naar het laden van hemoglobine met zuurstof. Afhankelijk van de zuurstofbelasting hemoglobine absorbeert licht op verschillende manieren, zodat een conclusie over het zuurstofgehalte van hemoglobine kan worden getrokken uit de kwaliteiten van licht absorptie​ De bepaalde gegevens van lichtabsorptie worden dus tijdens pulsoximetrie omgezet in percentage zuurstofgehalte. De arts vergelijkt tenslotte het aldus berekende zuurstofgehalte met de referentiewaarden en kan op basis van deze vergelijking een diagnose stellen. Waarden van 90 procent of minder moeten meestal met medicatie worden behandeld. Waarden van 85 procent zijn alarmerend voor de arts.

Functie, effect en doelen

Voor de intensive care afdeling, reddingsdienst en anesthesie, pulsoximetrie is standaard. Buiten ziekenhuizen gebruiken bergbeklimmers en sportpiloten op grote hoogte soms een pulsoxymeter voor zichzelf.Grensverkeer, zichzelf beschermen tegen Hoogtevrees​ De procedure speelt ook een grotere rol in de thuiszorg van premature baby's en, in sommige gevallen, verpleegkundigen. Tijdens elke pulsoximetrieprocedure wordt een verzadigingstransducer in de vorm van een clip- of kleefsensor bevestigd aan een gemakkelijk toegankelijk deel van het lichaam. Gewoonlijk bevestigt de arts de clip aan de teen of oorlel van de patiënt. Aan de ene kant draagt ​​de clip lichtbronnen in het infraroodbereik. Aan de andere kant is hij uitgerust met een fotosensor die de rol van ontvanger speelt. Omdat zuurstofverzadigd hemoglobine heeft een andere helderheid dan zuurstofvrije hemoglobine, fluoroscopie resulteert in een andere absorptiesnelheid, die wordt gemeten door de fotosensor van de clip. Tegelijkertijd detecteert de clip de puls in de capillair schepen om niet in weefsel te meten, maar uitsluitend in het arteriële gebied. Naast lichtabsorptie volgens de wet van Beer-Lambert-Bouguer in het 660 nm bereik, de sensor ook maatregelen absorptie in het bereik van 940 nm. Voor tarradoeleinden wordt ook eenmalig gemeten zonder de straling van de meetlichtbronnen. EEN Grensverkeer monitor vergelijkt de gemeten waarden met een referentietabel om het percentage zuurstofverzadiging van het bloed te bepalen. Waarden tussen 97 en 100 procent worden als gezond beschouwd. Een speciale pulsoxymetrie-procedure is cerebrale pulsoximetrie, die maatregelen door de schedel in plaats van op de huid​ Bij deze methode worden de zender en ontvanger op het voorhoofd bevestigd. De methode kan artsen helpen bij het opsporen van zuurstofgebrek in de hersenen, wat in sommige omstandigheden levensbedreigend kan zijn. In de hersenenwordt een saturatie van 60 tot 70 procent als de norm beschouwd, hoewel oudere mensen lagere saturaties kunnen hebben zonder ziektewaarde. 50 procent wordt echter beschouwd als de absolute ondergrens voor cerebrale pulsoximetrie. Bloedzuurstofmeting in gebieden dichtbij de hersenen speelt vooral een rol tijdens operaties op schepen het leveren van de hersenen. Als de bloedzuurstof tijdens een dergelijke operatie alarmerend daalt, kan het zijn dat de arts de operatie moet onderbreken om de patiënt te beschermen.

Risico's, bijwerkingen en gevaren

Als niet-invasieve procedure levert pulsoxymetrie geen risico's of bijwerkingen voor de patiënt op. Er kunnen echter veel foutenbronnen aanwezig zijn tijdens de meting.Als de perifere bloedstroom daardoor slecht is schokken or koudDit kan bijvoorbeeld de verkregen gegevens aanzienlijk verstoren. Bovendien zijn vergiftigingen een van de meest voorkomende foutenbronnen bij pulsoximetrie. In het geval van carbon monoxide-intoxicatie, bijvoorbeeld, detecteert de pulsoximeter dat de hemoglobine lading draagt. Dit kan resulteren in normale waarden voor het zuurstofgehalte, hoewel de hemoglobine daadwerkelijk transporteert carbon monoxide in plaats van zuurstof. Tegenwoordig zijn moderne pulsoxymeters echter ook in staat om het CO-verzadigde deel van de hemoglobine te bepalen, waardoor deze meetfouten worden geëlimineerd. Maar zelfs met moderne apparaten kunnen geverfde vingernagels de testresultaten vervalsen nagellak absorbeert licht. Alleen voor paarse en rode lakken is dit in de meeste gevallen niet van toepassing, zodat bij polished geen serieuze meetfouten te verwachten zijn nagels van deze kleur. Met acryl nagelsAnderzijds zijn onjuiste waarden altijd te verwachten. Een laatste bron van fouten zijn infrarood warmtelampen, die meestal vals lage waarden veroorzaken. Tijdens vluchten op grote hoogte of in de bergen kan oneffen terrein onder bepaalde omstandigheden ook de meetgegevens vervalsen. Bovendien, aangezien wegglijdende of slecht vastgemaakte clips foutieve resultaten kunnen geven, moet de grootste zorg worden besteed aan het bevestigen van de sonde.