Demineralisatie: functie, taken, rol en ziekten

mineralen zijn essentieel voor het menselijk organisme. Ze dragen bij aan het optimaal functioneren van veel biochemische processen in het lichaam. Door demineralisatie verliest het lichaam echter belangrijk mineralen, zodat ziekten kunnen ontstaan.

Wat is demineralisatie

Als demineralisatie aanwezig is, kunnen ziekten zoals tandbederfosteomalacie, osteopenie of osteoporose kan gebeuren. De medische term demineralisatie verwijst naar een proces waarin bepaalde mineralen worden steeds meer opgelost uit een orgaan, hard weefsel of vloeibare lichaamssubstantie. Demineralisatie wordt ook wel demineralisatie en demineralisatie genoemd. Bijvoorbeeld, al was het maar calcium lost op van een van de lichaamsstructuren, dan is het ontkalking, ook wel ontkalking genoemd. Voor het menselijk organisme betekent dit biochemische proces ook een pathologisch verlies van vitale mineralen. Dit heeft vooral invloed op de mineralen calcium en fosfor​ Een uitputting van kalium en magnesium kan ook leiden tot ernstige stoornissen in het lichaam. De organen en weefsels die het meest te lijden hebben onder het verlies van mineralen, zijn die welke van nature een hoog gehalte aan mineralen bevatten. Deze omvatten vooral de botten en tanden, waarvan de structuur voornamelijk uit mineralen bestaat. De oorzaak van demineralisatie kan een verhoogde afbraak van mineralen uit de weefsels zijn of een onvoldoende opslag van mineralen in de weefsels. Ook kan een ontoereikende inname van mineralen via de voeding leiden tot demineralisatie. De oorzaak van demineralisatie van de tanden is meestal zuren het aanvallen van de glazuur​ In het geval van demineralisatie van de bottenwordt de botstof aangetast. De gevolgen zijn de broosheid van lichaamsstructuren. Demineralisatie op lange termijn wordt gevolgd door verschillende klinische beelden.

Functie en taak

Alle mineralen (bulkelementen en sporenelementen) zijn belangrijke bouwstenen van het lichaam en zijn betrokken bij tal van biochemische processen. Ze voorkomen bijvoorbeeld ziektes en houden de prestaties van het lichaam op peil. De mineralen calcium, magnesium en fosfor spelen een belangrijke rol bij botvorming. Calcium draagt ​​ook bij aan de gezonde structuur van de tand glazuur​ De bulkelementen worden ook aangetroffen in de intracellulaire en extracellulaire vloeistoffen. Hier functioneren ze bijvoorbeeld als onderdeel van organische stoffen enzymen en DNA. Sporenelementen, aan de andere kant, worden alleen gevonden als cofactoren van eiwitten​ Bepaalde processen kunnen alleen normaal verlopen als er voldoende mineralen in het lichaam aanwezig zijn. De behoefte aan mineralen van een persoon is afhankelijk van leeftijd, geslacht en toestand volksgezondheid​ Als echter niet permanent aan de mineralenbehoefte wordt voldaan, bestaat het risico op deficiëntieverschijnselen. Demineralisatie leidt ook op de lange termijn tot een tekort aan mineralen, wat leidt tot beschadiging van menselijke organen en weefsels. In het ergste geval bestaat het risico op ernstig volksgezondheid gevolgen. Deze uiten zich in ziekten zoals osteoporose or cariës van.

Ziekten en kwalen

Als demineralisatie aanwezig is, kunnen ziekten zoals cariësosteomalacie, osteopenie of osteoporose kan gebeuren. Welke ziekte ontstaat als gevolg van demineralisatie, hangt volledig af van welk mineraal zouten een persoon verliest. cariës is de ontkalking van de tand glazuur​ Degenen die vaak snoep consumeren, hebben een hoger risico op ontwikkeling tandbederf​ Suikerhoudende voedingsmiddelen veroorzaken bacteriën zoals Streptococcus mutans en lactobacteriën om op het tandoppervlak af te zetten. Deze scheiden organisch uit zuren als stofwisselingsproducten die het tandglazuur aantasten. De zuren extraheer op zijn beurt calcium uit de tand door de natuurlijke pH van het glazuur te verlagen. Tandheelkundig gedenkplaat moet daarom regelmatig en zorgvuldig worden verwijderd om demineralisatie door zuren te voorkomen. Indien intensief mondhygiëne niet wordt onderhouden, loopt de tand het risico poreus te worden. Een ongezond voorwaarde van de tand toelaat bacteriën om toegang te krijgen tot de diepte tand structuur​ Hierdoor ontstaan ​​gaatjes voor cariës, die kunnen leiden om de vernietiging van de tand te voltooien. Osteomalacie is een verzachting van het bot. Als deze ziekte optreedt in jeugd, het heet rachitis​ Deze ziekte is erg pijnlijk voor de getroffenen. Osteomalacie heeft vele oorzaken, waaronder bijvoorbeeld een gebrekkige toevoer of verminderde absorptie van calcium, een hoge uitscheiding van fosfor of vitamine D tekort. De behandeling van osteomalacie heeft tot doel de patiënt te voorzien van de ontbrekende mineralen in hoge doses. Osteopenie is een voorloper van osteoporose. Dit verwijst naar een leeftijdsgebonden afname van botdichtheid​ Er wordt gezegd dat osteopenie optreedt wanneer de T-score tussen -1.0 en -2.5 ligt. Als het botdichtheid blijft afnemen, loopt de patiënt risico op osteoporose. Deze ziekte kan ook in verband worden gebracht met demineralisatie, zoals wanneer de mineralen calcium en fosfor uitlogen botten​ Demineralisatie kan worden gedetecteerd in de bloed tellen of met behulp van een botdensitometrie. Hoe eerder demineralisatie wordt vastgesteld, hoe eerder therapeutisch maatregelen kan genomen worden. Deze kunnen niet alleen de ontwikkeling van ziekten vertragen, maar in sommige gevallen zelfs stoppen.