Dementia is een ziekte waarbij mentale vermogens, zoals geheugen en denkvaardigheden, nemen sterk af. Als gevolg hiervan motorische problemen, oriëntatiestoornissen, spraakstoornissen en er treedt ook een verandering in persoonlijkheid op. Naarmate de ziekte vordert, kunnen de getroffenen hun dagelijkse taken niet meer uitvoeren en zijn ze afhankelijk van de hulp van anderen.
Wat is dementie?
Geheugen training wordt meestal toegepast in de vroege stadia van dementie en oriëntatiestoornis aangepast aan de specifieke ziektesituatie. De voorwaarde dementie omvat verschillende ziekten waarbij voornamelijk het denkvermogen en geheugen zijn gestoord. Vooral dementiepatiënten lijden aan een sterke afname van hun mentale vermogens. Vooral het korte-termijngeheugen en het oriëntatie-gevoel worden aangetast. Maar ook spraakstoornissen en motorische vaardigheden nemen steeds meer af. Een vorm van dementie is Alzheimer ziekte. Deze vorm komt voor in 60 tot 70 procent van alle gevallen van dementie. Daarnaast is er vasculaire dementie, dat wil zeggen dementie veroorzaakt door bloed schepen Deze vorm is zeldzamer en wordt vertegenwoordigd door ongeveer 20 procent. Er zijn ook verschillende gemengd vormen van dementie, waarin Alzheimer-dementie en vasculaire dementie kunnen samensmelten. De ziekte van dementie komt steeds vaker voor bij ouderen in Duitsland. Dit komt voornamelijk door de hoge levensverwachting en de levensstijl van onze westerse beschaving. Slechts zelden worden jongere mensen getroffen door dementie. Bovenal hebben de 80-jarige mensen een meervoudige verhoogde kans op dementie.
Oorzaken
De oorzaken van dementie kan verschillende achtergronden hebben. Meestal komt dementie voor in de context van Alzheimer ziekte. Bij vasculaire dementie, beroerte or arteriosclerose or verkalking van de aderen zijn de belangrijkste oorzaken. Bovendien kunnen infecties (bijv Creutzfeldt-Jakob ziekte), stofwisselingsziekten (bijv suikerziekte mellitus) en zuurstof tekortkoming van de hersenen zijn meestal verantwoordelijk voor dementie. Verder kan er ook een verband zijn met Parkinson, Depressie en erfelijke dementie. Er zijn talloze theorieën over waarom de bovengenoemde vormen van dementie voorkomen:
Mentale reactiviteit: passieve activiteiten (zoals televisie kijken) gedurende een lange periode stimuleren de groei van nieuwe neuronen niet optimaal of zorgen ervoor dat ze langzaam afsterven omdat ze niet nodig zijn. Vanuit dit oogpunt kunnen actieve mentale activiteiten preventief zijn tegen dementie. Vooral lezen, leren, muziek maken en puzzelen scherpen de menselijke geest op de lange termijn. Voeding: een ongezond en eentonig dieet door de jaren heen is schadelijk voor de hersenen Met name een hoog gehalte aan verzadigd vetzuren in vlees en een high suiker consumptie is nadelig op de lange termijn. Daarom een evenwichtig en gezond dieet Met vitaminen C en E zijn logisch. Evenzo vis met zijn waardevolle omega-3 vetzuren hebben een stimulerend effect op de geest en het geheugen. Lichamelijke activiteit: naast verarmde mentale activiteit in het leven, kan gebrek aan lichaamsbeweging ook verantwoordelijk zijn voor dementie. Het lichaam moet worden beschouwd als een holistisch "wezen". Er wordt niet voor niets gezegd dat "in een gezond lichaam een gezonde geest is". Door inactiviteit en stimulerende stemming worden het lichaam en de geest gedurende jaren langzaam 'defect', dus ziekten zouden niet ongewoon moeten zijn.
Symptomen, klachten en tekenen
Dementie is een ziekte die progressief is en verschillende symptomen met zich meebrengt. Het begint meestal met progressief geheugenverlies Getroffenen hebben aanvankelijk vooral last van een beperking van het korte-termijngeheugen: informatie die is opgenomen wordt niet meer opgeslagen en nieuwe dingen kunnen nauwelijks worden geleerd. Dit is in het begin niet per se merkbaar, omdat een zekere vergeetachtigheid als normaal wordt beschouwd, vooral op oudere leeftijd. In het verdere verloop gaan ook herinneringen verloren en vergeet de getroffen persoon steeds meer aspecten van zijn leven. Dienovereenkomstig verandert hij ook gewoonten en lijkt hij in de war wanneer hem wordt gevraagd naar gebeurtenissen uit het verleden - die hem eigenlijk bekend zijn. Ook andere cognitieve kwaliteiten gaan verloren: woordvindingsstoornissen en oriëntatieproblemen komen erbij. Dingen die eigenlijk bekend zijn, worden niet langer herkend of verkeerd geclassificeerd, en veranderingen kunnen dat wel leiden tot grotere verwarring of tot woede. Het eindresultaat is ernstig 피로, apathie en het onvermogen om zelfs maar de eigen familieleden te herkennen. In termen van motorische vaardigheden heeft dementie vooral invloed op het lopen: de stappen worden kleiner, de getroffen persoon helemaal instabiel. Motor reflexen van elke soort kan verloren gaan. Psychologisch zijn er ook veel symptomen. Naast apathie en prikkelbaarheid kan er ook irrationeel gedrag zijn (oneetbaar eten of ronddwalen), of hallucinaties en euforie. In beide gevallen kunnen belangrijke gedragsveranderingen worden waargenomen. Tekenen van dementie omvatten geleidelijke geheugenverlies en veranderingen in het karakter van de getroffen persoon.
Type cursus
Het beloop van dementie kan verschillende kenmerken hebben. De intensiteit van de dementie verloopt in de regel langzaam (over meerdere jaren) en is niet direct zichtbaar. Bovendien komen episodes van dementie later in de loop van de ziekte voor. In dit proces worden dagen van relatief helder denken en bewustzijn afgewisseld met mentaal saaie dagen. Bovendien lijden veel dementiepatiënten aan ernstige stemmingswisselingen, zoals opvliegendheid en woede, evenals Depressie.
Complicaties
Dementie hoeft niet per se leiden tot complicaties. Als de getroffenen passende en uitgebreide zorg krijgen, kan het risico vrij laag worden gehouden. Sommige complicaties zijn echter al het gevolg van een inadequate behandeling. Veel dementiepatiënten worden in wijkziekenhuizen of verpleeghuizen geplaatst. Door personeelstekorten komt soms een zeer gebrekkige behandeling voor. Door overwerkt verplegend personeel kan mishandeling optreden, wat tot verdere psychische problemen kan leiden. Ontoereikende fysieke zorg kan ook leiden naar huid wonden, soms met serieus ontsteking Ziekten van dementie komen in vele varianten en gradaties van ernst voor. De complicaties zijn sterk afhankelijk van de oorzaak van de ziekte. Complicaties die in het algemeen gelden voor alle dementieziekten zijn bijvoorbeeld bijwerkingen veroorzaakt door medicatie, uitval van lichaamsfuncties, verhoogde infectiepercentages en, in latere stadia, verliezen met betrekking tot het vermogen tot interactie. De levensverwachting neemt ook af met het begin van de ziekte. Dementiestoornissen kunnen ook vallen, botbreuken en spiercontracturen bevorderen. Ondervoeding en uitdroging worden ook vaak waargenomen. Een niet ongebruikelijke complicatie is gewelddadig gedrag ten opzichte van zichzelf en anderen. Dementieziekten zijn complex en leiden tot aanzienlijke verliezen in de kwaliteit van leven van de getroffenen en hun familieleden. Vanwege het definitieve kenmerk van de ziekte, vergeetachtigheid, brengen getroffen patiënten zichzelf niet zelden in levensbedreigende situaties.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als het gebruikelijke vermogen om te onthouden daalt of verandert, moet altijd een arts worden geraadpleegd. Als er in het dagelijks leven geheugenverlies optreedt, is het raadzaam om tijdig met onderzoeken te laten beginnen. Als de getroffen persoon het steeds moeilijker vindt om zich met name gebeurtenissen van de afgelopen uren of dagen te herinneren, moet hij of zij een arts raadplegen. Als het vermogen om een analoge klok correct te lezen verdwijnt, moet hij een uitgebreid onderzoek ondergaan. Zodra familieleden merken dat bestaande geheugenlacunes worden opgevuld met verzonnen verhalen, moet een rustig en vertrouwend gesprek worden gezocht met de getroffen persoon over de waargenomen veranderingen. Bij desoriëntatie of geheugenverlies van zowel namen als personen is zo snel mogelijk hulp nodig. De ziekte is dan al in een vergevorderd stadium en de getroffen persoon mag niet langer alleen worden gelaten. Medische hulp is ook nodig als naast geheugenverliestreden opvallende gedragsveranderingen op. Een agressief gedrag of een sterke toename van conflicten met mensen in de directe omgeving worden als zorgelijk beschouwd en moeten door een arts worden opgehelderd. Als de getroffen persoon vergeet de nodige medicatie in te nemen of overdag vergeet zowel voedsel als vloeistoffen te eten, heeft hij medische hulp nodig. Als er merkbaar gewichtsverlies is of een verandering in de slaapbehoefte, moet nader onderzoek worden ingesteld.
Behandeling en therapie
De therapie of behandeling van dementie hangt af van de vorm. Tot op heden is dementie niet te genezen. Daarom probeert de behandeling van dementie, afhankelijk van de vorm, zowel de mentale achteruitgang als de fysieke symptomen te vertragen. Als dementie tijdig wordt ontdekt, kunnen in dit vroege stadium pogingen worden ondernomen om ernstige gevolgen te vertragen. Medicatie is hierbij de belangrijkste methode. Daarnaast is een goede sociale integratie in het gezin gunstig om de getroffen persoon het gevoel te geven dat hij of zij er nog “thuishoort”. Bovendien is sociotherapeutische of psychotherapeutische behandeling naast medicatie een belangrijke ondersteuning therapie als toevoeging op deze maatregelenis ook een onderzoek door een neuroloog aan te raden, die verder belangrijke informatie kan geven over de specifieke vorm van dementie en zo de mantelzorger of familie antwoorden kan bieden over de ziekte. Er zijn ook steungroepen en geheugenklinieken die de dementerende patiënt kunnen helpen zijn onafhankelijkheid en mentale vermogens langer te behouden.
Vooruitzichten en prognose
Het beloop van dementie verschilt sterk van persoon tot persoon en is onder meer afhankelijk van de specifieke vorm van dementie. Bij de meest voorkomende vorm van dementie, Alzheimer-dementie, maar ook in de meeste andere vormen van dementie, de ziekte vordert geleidelijk. Gedurende vele jaren is er een geleidelijk verlies van cognitief vermogen. De vernietiging van de zenuwcellen in de hersenen is onomkeerbaar. De ziekte kan niet worden genezen door medicamenteuze behandeling of psychosociaal maatregelen Alleen de progressie van de ziekte kan worden vertraagd of zelfs tijdelijk gestopt. In de loop van de jaren worden de patiënten steeds vergeetachtiger en afhankelijker, tot aan de volledige behoefte aan zorg, en sterven ze uiteindelijk aan de complicaties van hun ziekte. De patiënten kunnen niet meer voor zichzelf zorgen en zijn volledig afhankelijk van de hulp van anderen voor zaken als voedselopname en lichamelijke hygiëne. De Alzheimer de diagnose zelf is niet de werkelijke doodsoorzaak van de patiënten. Het is eerder zo dat bedlegerigheid kan leiden tot een verhoogde incidentie van longontsteking, longembolieën of andere infectieziekten, waaraan de patiënten uiteindelijk sterven. Over het algemeen geldt dat hoe later de dementie begint, hoe korter het verloop van de ziekte is.
Nazorg
De nazorg voor mensen met dementie bestaat uit het terugbrengen naar hun thuisomgeving na een intramuraal verblijf. De uitdaging is vaak de afhankelijkheid van mantelzorgers, die zich eerst moeten wennen aan hun nieuwe rol. De nazorg treft dus niet alleen de patiënt, maar ook diens naasten, die geïnformeerd en ondersteund moeten worden om niet overweldigd te worden. Om de situatie te verlichten, kan een gedeeltelijk intramuraal verblijf in een kliniek nuttig zijn, omdat hier de patiënten geleidelijk worden vrijgelaten in het dagelijks leven. Door therapeutische aanbiedingen kan een zekere autonomie worden herwonnen, afhankelijk van het stadium van dementie. Het is belangrijk dat de getroffenen niet overbelast worden door de therapeuten, aangezien dit kan leiden tot een hernieuwde uitbraak van de ziekte. De behoeften van elk individu moeten gevoelig worden overwogen. Als de patiënt dan volledig intrekt in de thuisomgeving, is het ook hier handig om regelmatig bezoek van de dokter te krijgen of een professionele verpleegkundige in te huren om ondersteuning te bieden tijdens de moeilijke beginperiode. Een goede dagelijkse planning speelt een belangrijke rol om ervoor te zorgen dat de patiënt wordt uitgedaagd en dat er geen leegte is waarin de ziekte kan uitbreken. Deelname aan het sociale leven, het opnemen van oude hobby's en het regelmatig trainen van lichaam en geest zijn slechts enkele aanbevelingen.
Hier is wat u zelf kunt doen
Naarmate de ziekte van dementie vordert, zijn er toenemende beperkingen en problemen in het dagelijks leven van de getroffenen. Met eenvoudige zelfhulp-tips kan de kwaliteit van leven van de getroffenen aanzienlijk worden verbeterd - naast medische zorg. Vooral in het begin van het ziektebeloop is het uitermate belangrijk om informatie uit te wisselen met andere patiënten. Dit helpt patiënten hun voorwaarde en ook om emotioneel afstand te nemen. Om ervoor te zorgen dat patiënten ondanks hun ziekte in balans blijven, voldoende beweging, een gezonde dieet en tijd voor persoonlijke retraite worden aanbevolen. Het is buitengewoon belangrijk voor de getroffenen om een respectvolle, liefdevolle omgeving te vinden die hen ondersteunt. Een open benadering van de eigen ziekte heeft meestal een positief effect op de getroffenen en op het beheersen van hun dagelijks leven. Naast zelfhulptips die getroffenen in hun dagelijks leven kunnen opnemen, wordt ook professionele begeleiding en ondersteuning aanbevolen. therapie, zoals muziektherapie of ergotherapiekan de getroffen persoon zichzelf bevrijden van stressvolle gedragsproblemen en zo zichzelf kalmeren. De getroffen persoon dient zich te concentreren op het bevorderen van bestaande bekwaamheden om zijn of haar eigen onafhankelijkheid voor een langere periode te kunnen behouden. Plotselinge veranderingen in de omgeving kunnen een negatieve invloed hebben op de persoon met dementie en moeten daarom worden vermeden.
