Het cervicale ribsyndroom is een van de bottleneck-syndromen. Het is ook bekend als scalenus-syndroom.
Wat is het cervicale ribsyndroom?
In de geneeskunde is het cervicale rib-syndroom ook bekend als scalenus-syndroom of Naffziger-syndroom. Hiermee wordt het thoracale uitlaatsyndroom (TOS) bedoeld. Het cervicale ribsyndroom vertegenwoordigt een vernauwingssyndroom. Het vormt zich door compressie van zenuwen en bloed schepen in de scalenus gap. In dit geval is het brachiale plexus (brachiale plexus) wordt geknepen in de scalenus-opening tussen de scalenus medius-spier en de scalenus-anterieure spier. Het cervicale ribsyndroom is ook een van de zenuwcompressiesyndromen. In moderne tijden groepeert de geneeskunde het cervicale ribsyndroom onder de alomvattende naam van het thoracale uitlaatsyndroom. Dit wordt gekenmerkt door neurovasculaire compressiesyndromen die optreden in het bovendeel borst (thorax). De frequentie waarmee het cervicale ribsyndroom optreedt, kon niet worden bepaald.
Oorzaken
Verantwoordelijk voor het cervicale ribsyndroom is compressie van de brachiale plexus en de subclavia slagader Beide structuren bevinden zich in de zogenaamde scalenus gap. De compressie kan worden veroorzaakt door een cervicale rib, hypertrofie van scalenusspieren of interfererende ligamenteuze structuren. De zenuwplexus van de aangedane arm loopt langs de armen over de schouders naar de borst. Tussen de ribben en halswervels is de scalenus gap, die de scalenus medius spier en de scalenus anterior spier herbergt. Deze locatie kan een bottleneck worden als daar een tweede cervicale ribbe zit. Dus overtollige baarmoederhals ribben behoren tot de meest voorkomende oorzaken van het cervicale ribsyndroom. Naast benige structuren, echter, spieren waarin hypertrofie voorkomt zijn soms verantwoordelijk voor het optreden van cervicaal ribsyndroom. Dus het begin van spierweefsel hypertrofie veroorzaakt een vernauwing van de brachiale plexus In sommige gevallen treedt het cervicale ribsyndroom op als gevolg van exostose of steilheid van het bovendeel ribben In dit proces kunnen niet alleen de brachiale plexuskoorden worden beïnvloed door compressie, maar ook de subclavia slagader koorden.
Symptomen, klachten en tekenen
Typische symptomen van het cervicale ribsyndroom zijn onder meer neuralgiform pijn dat komt voor in de arm en schouder. Vooral de ulnaire zijde van de onderarm wordt aangetast. Aangenomen wordt dat de oorzaak de motorische innervatie van de plexus brachialis van de schouderspieren en borstspieren is. De brachiale plexus neemt ook deel aan de sensorische en motorische innervatie van de hand en arm. Omdat de compressie leidt tot verstoringen van de gevoelige handinervatie, treden ook paresthesieën en hypesthesieën van de hand op. Dit zijn sensorische stoornissen die samenhangen met stoornissen in de bloedsomloop. Dit geldt vooral wanneer de subclavia slagader wordt ook beïnvloed door zenuwcompressie. De aandoening wordt merkbaar door het veelvuldig in slaap vallen van de arm. Het is niet ongebruikelijk dat getroffen personen last hebben van gevoelens van zwaarte en gevoelloosheid. Sommige patiënten klagen over verlamming van de borst en armspieren in het verdere verloop, wat te wijten is aan de motorische innervatie van de brachiale plexus in dit deel van het lichaam. Ook mogelijk in het gevorderde stadium van het cervicale rib syndroom zijn klein bloed bloedstolsels als gevolg van vernauwing van de subclavia-slagader. Hierdoor is er een risico op afsluiting van de vinger schepen, waardoor verkleuring van de vingers ontstaat.
Diagnose en verloop
Als het cervicale ribsyndroom wordt vermoed, wordt een bezoek aan een arts aanbevolen. Op basis van de typische symptomen van het syndroom zal de arts verschillende tests uitvoeren. Bij het scalene-syndroom bijvoorbeeld, de pols puls kan niet langer worden gevoeld wanneer de hoofd wordt uitgerekt in de posterieure richting, de patiënt draait zich naar de pijnlijke kant en inhaleert tegelijkertijd. Deze spanning resulteert in het verdikken van de scalenusspieren. Met behulp van de stethoscoop luistert de arts naar het sleutelbeen en merkt hij een geruis op. Dit wordt beschouwd als een indicatie van arteriële stenose. Röntgenfoto's zijn ook belangrijk bij het cervicale ribsyndroom. Hierdoor kunnen extra cervicale ribben op de afbeeldingen worden geïdentificeerd. De overtollige cervicale rib oefent druk uit bij het cervicale ribsyndroom. Verder zijn op de röntgenfoto's verdikking of veranderingen in de vorm van de eerste ribbe te zien. bloed schepen treedt op als gevolg van het syndroom kan worden onthuld met echografie (ultrageluid examen). Differentiële diagnose is ook belangrijk omdat het cervicale ribsyndroom moet worden onderscheiden van andere thoracale uitlaatsyndromen. In principe is er een gunstige prognose bij cervicaal rib- of scalenesyndroom. Zo is in de meeste gevallen volledig herstel mogelijk.
Complicaties
Bij het cervicale ribsyndroom ervaart de patiënt voornamelijk ernstig pijn. Deze pijn komt vooral voor in het gebied van de armen en schouders en leidt niet zelden tot bewegingsbeperkingen of andere beperkingen in het dagelijks leven. De pijn kan ook optreden in de vorm van pijn in rust en kan de patiënt ook 's nachts storen. Dit kan leiden slaapstoornissen en een algemene prikkelbaarheid van de patiënt. Het is niet ongebruikelijk dat de pijn zich uitbreidt naar andere delen van het lichaam. Verder zijn er sensorische stoornissen en stoornissen in de bloedsomloop. Het typische tintelende gevoel treedt op en de ledematen kunnen een lichte verlamming vertonen. In ernstige gevallen treden ernstige verlamming en sensorische stoornissen op. Door de verlammingen zijn de handelingen van de patiënt uiterst beperkt en wordt de kwaliteit van leven aanzienlijk verminderd. Verder afsluiting van de bloedvaten in de vingers kunnen voorkomen. De behandeling vindt plaats door chirurgische ingreep of met behulp van medicatie. Het verloop van de ziekte is echter niet te voorspellen, aangezien dit meestal afhangt van de ernst van het cervicale ribsyndroom. De levensverwachting wordt niet verminderd door het syndroom. Het is echter misschien niet mogelijk om bepaalde verlammingen en aandoeningen volledig te verwijderen, dus de patiënt zal er zijn of haar leven aan lijden.
Wanneer moet je naar een dokter?
In het geval van cervicaal ribsyndroom is in ieder geval een bezoek aan een arts noodzakelijk. Als de symptomen van het syndroom worden genegeerd, kan dat leiden tot permanente verlamming of gevoelloosheid die niet meer kan worden behandeld. In de regel moet de arts worden geraadpleegd als er zonder een bepaalde reden pijn in de arm of schouder is. Een verminderd motorisch vermogen van de arm kan ook wijzen op het cervicale ribsyndroom. Bovendien vertegenwoordigen sensorische stoornissen of stoornissen in de bloedstroom ook een veel voorkomend symptoom van dit syndroom. Vooral constante tintelingen in het getroffen gebied kunnen wijzen op het syndroom en moeten worden onderzocht. Bij blijvende gevoelloosheid dient uiterlijk een arts te worden geraadpleegd. Verkleuring van de vingers kan ook wijzen op de voorwaarde Het cervicale ribsyndroom kan meestal worden vastgesteld door een orthopedisch chirurg of een huisarts. De behandeling vindt echter plaats met behulp van verschillende oefeningen en therapieën. Of een volledig herstel zal plaatsvinden, kan niet universeel worden voorspeld. Een vroege diagnose heeft altijd een positief effect op het beloop van de ziekte.
Behandeling en therapie
uitwerken therapie is niet altijd vereist voor het cervicale ribsyndroom. Dus bij milde kuren is het behandelen van de pijn meestal voldoende. Voor dit doeleinde, lokale anesthetica worden toegepast op de aangetaste scalenusspieren. Het is ook belangrijk dat de patiënt bewegingen of spanningen vermijdt die pijn veroorzaken of verergeren. Op deze manier kan het administratie van analgetica kan worden verminderd. In sommige gevallen kan behandeling van neurologische klachten zoals verlamming ook nodig zijn. Een dergelijke behandeling moet op tijd worden gegeven om blijvende schade aan de aangetaste zenuwplexus te voorkomen. Als de neurologische gebreken van het cervicale ribsyndroom ernstig zijn, is vaak chirurgische ingreep vereist. Dit omvat het verwijderen van de aangetaste cervicale rib, die druk uitoefent op de brachiale plexus. Op deze manier kan de hoofdoorzaak van de compressie worden weggenomen.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van het cervicale ribsyndroom wordt als gunstig beschouwd. In een groot aantal gevallen resulteren enkele behandelingsstappen in een aanzienlijke verlichting van de symptomen. Vaak wordt binnen een paar dagen vrijheid van symptomen gezien. Bijwerkingen en risico's kunnen optreden bij het gebruik van medicijnen therapie Naast intoleranties kunnen er ook andere klachten ontstaan. Bij stopzetting van de medicatie treedt een spontane genezing op, aangezien de werkzame stoffen binnen korte tijd volledig uit het organisme worden verwijderd. spanningkunnen complicaties optreden. In ernstige gevallen bestaat het risico op blijvende schade aan het skelet, de spieren of het zenuwstelsel. Daarom is voldoende rust en herstel tijdens het genezingsproces noodzakelijk voor een goede prognose. Vervolgens moet het herladen geleidelijk gebeuren om overbelasting te voorkomen. Als een operatie wordt uitgevoerd, kunnen er ook complicaties optreden. Hoewel het een routineprocedure is, zijn er potentiële risico's bij elke operatie. Als de procedure met succes verloopt, zal de patiënt snel een verbetering ervaren in hun volksgezondheid Als het cervicale ribsyndroom zich tijdens het leven opnieuw ontwikkelt, is de prognose ook gunstig. Desalniettemin moet er rekening mee worden gehouden dat algehele skeletinstabiliteit optreedt met toenemende leeftijd en verergert wanneer een cervicale rib wordt verwijderd.
het voorkomen
effectief maatregelen ter voorkoming van cervicale ribsyndroom bestaat niet. Dus de voorwaarde wordt meestal veroorzaakt door overtollige cervicale ribben. Deze zijn echter al aangeboren. Het is op zijn minst mogelijk om de pijn van het cervicale ribsyndroom te voorkomen door de patiënt af te zien van het uitlokken van de pijn spanning.
Nazorg
Bij het cervicale ribsyndroom is in de eerste plaats een vroege opsporing van deze ziekte erg belangrijk. Alleen vroege detectie kan verdere complicaties voorkomen. De getroffen persoon moet bij de eerste symptomen en tekenen van de ziekte een arts raadplegen, zodat verdere klachten kunnen worden voorkomen. De focus ligt daarom op een snelle diagnose, hoewel de maatregelen en de mogelijkheden voor nazorg zijn ernstig beperkt in het geval van cervicaal ribsyndroom. Met behulp van medicatie kunnen de klachten verminderd worden. De getroffen persoon moet de medicatie altijd volgens de instructies van de arts innemen en ook de juiste dosering in acht nemen. Hoge niveaus van fysieke inspanning moeten ook worden vermeden om de spieren niet onnodig te belasten. De getroffen persoon moet ook stressvolle activiteiten vermijden en regelmatig rusten. Het is niet ongebruikelijk dat de hulp en steun van vrienden of de eigen familie nodig is om de patiënt in het dagelijks leven te ontlasten. In sommige gevallen van cervicaal ribsyndroom is echter ook chirurgische ingreep nodig om de symptomen te verlichten. Na een dergelijke operatie moet de getroffen persoon ook rusten en bedrust houden. De maatregelen een fysiotherapie kan in dit geval ook het ongemak verlichten, hoewel veel oefeningen van zo'n therapie kan ook thuis worden uitgevoerd.
Wat u zelf kunt doen
Milde cervicale ribsyndroom kan worden behandeld met behulp van pijnstillers Deze therapie kan worden ondersteund door de arm en schouder te laten rusten totdat de symptomen zijn verdwenen. Oefeningen van fysiotherapie evenals sportieve activiteiten helpen tegen de bloedsomloopstoornissen. In overleg met de arts alternatieve maatregelen zoals acupunctuur, massages of methoden uit de Chinese geneeskunde behoren ook tot de mogelijkheden. Het voorgeschreven pijnstillers kan onder bepaalde omstandigheden ook met alternatieve middelen worden ondersteund. De Zuid-Afrikaan Duivels klauwhelpt bijvoorbeeld bij pijn en verlicht ontsteking. Wilg schors en curcumine hebben een vergelijkbaar effect. Daarbij moeten eventuele neurologische klachten worden behandeld. Verlamming kan worden verminderd door fysiotherapeutische maatregelen. Therapie kan thuis worden ondersteund door gymnastiekoefeningen en yoga In het geval van ernstige neurologische schade is een operatie noodzakelijk. Sparen en bedrust zijn dan de meest effectieve ondersteuning. Het gebied rond de operatie moet regelmatig door een arts worden gecontroleerd. Als de symptomen na herstel weer optreden, is het het beste om dit te doen praten naar de verantwoordelijke arts. Bij grote complicaties, zoals acute pijn of bewegingsstoornissen is de medische spoeddienst het juiste aanspreekpunt.
