Carpaal tunnel syndroom is drukschade aan zenuwen in de pols veroorzaakt door een vernauwing van de ruimte in het carpale kanaal. De voorwaarde moet worden behandeld of het zal leiden tot secundaire schade die de functie van de aangedane hand aanzienlijk kan beperken.
Wat is carpaal tunnelsyndroom?
Grafische weergave van de anatomie van de hand, carpale tunnel, mediane zenuw, en carpaal ligament. Carpaal tunnel syndroom (CTS of KTS) is een voorwaarde van de pols waarbij druk schade veroorzaakt aan de zenuwen Carpaal tunnel is de naam die wordt gegeven aan een structuur op de kruising van de onderarm en de palm van de hand. Daar strekt een ligament (retinaculum flexorum) zich uit van de bal van de duim tot de bal van de kleine vinger Deze band van bindweefsel vormt een soort dak over een holte waarvan de basis de handwortel is botten. pezen en zenuwen dat leiden naar de spieren van de vingers lopen in het resulterende kanaal. In carpaal tunnel syndroom, dit kanaal is te smal, waardoor de zenuwen bekneld raken en een zenuwgeleidingsstoornis ontstaat. Vooral getroffen is de mediane zenuw, die daar loopt en een van de belangrijkste zenuwen in de hand is, die de duim, wijs- en middelvinger innerveren. Carpaal tunnelsyndroom is een van de meest voorkomende zenuwcompressiestoornissen. Het treft vrouwen vaker dan mannen, komt meestal voor op middelbare leeftijd (tussen de 40 en 60 jaar) en kan bilateraal of unilateraal zijn.
Oorzaken
De reden voor carpaal tunnel syndroom is altijd een vernauwing van de ruimte in de carpaal tunnel. Er zijn verschillende triggers voor deze vernauwing van de ruimte bekend, maar vaak is er ook geen exacte indicatie voor het ontstaan van carpaal tunnel syndroom. Er wordt onderscheid gemaakt tussen systemische en mechanische oorzaken. Systemische oorzaken zijn ziekten van het hele lichaam die carpaal tunnelsyndroom veroorzaken. Waaronder nier en stofwisselingsziekten die leiden afzettingen in het carpale kanaal en vernauwen het. Het is ook bekend dat carpaal tunnel syndroom optreedt bij reumatoïde artritis artritis en in osteoartritis, evenals tijdens zwangerschap Mechanische oorzaken zijn processen aan de pols die de vernauwing van de ruimte veroorzaken, zoals tumoren, botbreuken of zwelling tijdens tendinitis. Een bepaalde belasting van de pols als gevolg van beroepsactiviteiten worden ook als triggers beschouwd. In de meeste gevallen van carpaal tunnelsyndroom zijn echter geen exacte oorzaken vast te stellen.
Symptomen, klachten en tekenen
Het kernsymptoom van carpaaltunnelsyndroom zijn sensorische stoornissen in de hand, vooral in de eerste drie vingers en in de palm, de handpalm. Typische sensorische stoornissen zijn tintelingen, een elektrisch gevoel, pijn en gevoelloosheid. De symptomen komen vaak aan beide kanten voor. In de vroege stadia, de pijn komt voornamelijk 's nachts voor of wordt' s nachts intenser. Een zeer kenmerkend symptoom bij carpaal tunnelsyndroom is plotseling ontwaken uit de nachtrust - brachialgia paraesthetica nocturna. Bij het ontwaken merken patiënten dan een vaag zwellend gevoel en merken ze tintelingen en stijfheid in hun vingers. Ze kunnen ook het gevoel hebben van 'slapende' handen. Het schudden van de handen, vaak reflexief, kan dit ongemak verlichten; masseren geeft ook tijdelijke verlichting. Naast de nachtelijke klachten treden in een vergevorderd stadium van de ziekte ook 's ochtends stijfheid van de vingers en zwelling op. Pijn komt in dit stadium ook overdag voor en kan door de arm uitstralen. Een algemeen gebrek aan sterkte of verlies van gevoel kan na verloop van tijd leiden tot lichte motorische gebreken en beperkte handbewegingen. Indien nodig vindt regressie van de spieren van de bal van de duim, genaamd abductor-opponens atrofie, plaats in een laat stadium van de ziekte.
Diagnose en verloop
Carpaal tunnel syndroom begint vaak met sensorische stoornissen in de duim, wijsvinger en middelvinger, aangezien deze worden geleverd door de mediane zenuw De vingers voelen gevoelloos aan, tintelen alsof ze 'in slaap zijn gevallen' en doen pijn. Meestal treden deze klachten op onder spanning en tijdens de nacht. Ze vallen vooral op als de hand in een hoek staat, zoals bij het vasthouden van de telefoonhoorn of het stuur in de auto. Dit verklaart ook de nachtelijke klachten, omdat veel mensen tijdens het slapen onbewust hun hand een beetje schuin houden. Naarmate het carpaaltunnelsyndroom vordert, worden de gewaarwordingen intenser, blijvend en kan de pijn uitstralen naar de arm. In een vergevorderd stadium raken de vingers volledig gevoelloos en atrofiëren de spieren van de duimbal (atrofie). De arts diagnosticeert carpaal tunnelsyndroom met behulp van verschillende tests, evenals met het meten van de zenuwgeleidingssnelheid en elektromyografie (meting van spieractiviteit). Een andere diagnostische test is een röntgenstraal van de pols, omdat dit duidelijk de vernauwing van de ruimte laat zien tijdens carpaal tunnel syndroom.
Complicaties
Het carpaaltunnelsyndroom veroorzaakt ernstige beperkingen en ongemak in de handen. Meestal moet dit syndroom ook rechtstreeks door een arts worden behandeld. Als er geen behandeling wordt gegeven, kan er onomkeerbare gevolgschade optreden. Als gevolg hiervan lijdt de getroffen persoon meestal aan ernstige beperkingen in de handbeweging, wat ook het dagelijkse leven van de patiënt aanzienlijk beperkt en de kwaliteit van leven vermindert. Verlamming en sensorische stoornissen van de handen treden op. Het typische tintelende gevoel treedt op. Patiënten hebben er ook last van hand pijn, wat ook kan optreden in de vorm van pijn in rust. De pijn in rust leidt vaak tot slaapstoornissen en kan dus algemene prikkelbaarheid bij de patiënt veroorzaken. Evenzo is er een verlaagd sterkte in de vingers en een verminderde veerkracht van de patiënt. De pols wordt niet zelden rood tijdens het proces. In de regel kan carpaal tunnelsyndroom relatief goed worden behandeld met behulp van chirurgische ingrepen. Er zijn geen bijzondere complicaties of klachten. Na de operatie kan de getroffen persoon de hand weer zoals gewoonlijk gebruiken. De levensverwachting wordt niet verminderd door carpaal tunnelsyndroom.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als sensorische stoornissen in de hand aanhouden, wordt een bezoek aan de dokter geadviseerd. Als gevoelloosheid, sensorische stoornissen of overgevoeligheid voor inkomende stimuli optreden, moet een arts worden geraadpleegd. In het geval van verlammingsverschijnselen is zo snel mogelijk een bezoek aan de arts vereist, zodat de oorzaak van de symptomen kan worden vastgesteld. Sinds de symptomen van carpaal tunnel syndroom worden vaak onderschat, moet speciale aandacht worden besteed aan de eerste tekenen. Anders wordt de getroffen persoon bedreigd met een levenslange beperking met overeenkomstige gevolgen voor het dagelijks leven en het beroepsleven. Een tintelend gevoel in de vingers en handen, pijn of bewegingsbeperkingen zijn de eerste waarschuwingssignalen. Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk om medische zorg te kunnen verlenen. Als het ongemak zich verspreidt tussen de individuele vingers of in de handpalm, moet een bezoek aan de arts worden gebracht. Als objecten niet meer zoals gewoonlijk kunnen worden vastgehouden, kan de sterkte niveau daalt en de getroffen persoon kan geen bekende handbewegingen meer uitvoeren, hij of zij heeft een arts nodig. Verminderde spieren en bestaande pijn tijdens de nachtrust moeten voor nader onderzoek aan een arts worden voorgelegd. Klachten tijdens een rustpositie worden als ongebruikelijk beschouwd en duiden op een bestaande ziekte. Als de vingers overdag herhaaldelijk in slaap vallen of als de pijn toeneemt als de hand gebogen is, is een bezoek aan de arts vereist.
Behandeling en therapie
De behandeling van carpaal tunnelsyndroom hangt af van de ernst en symptomen. Voor milde symptomen, ontstekingsremmende medicijnen (cortisone) worden toegediend, hetzij in tabletvorm, hetzij door injectie in de carpale tunnel. Het is ook raadzaam om 's nachts de pols te immobiliseren met behulp van een spalk. Overdag moeten dragende bewegingen worden vermeden. Het gebruik van ultrageluid golven hebben ook een rustgevend effect op carpaal tunnel syndroom. Als de symptomen echter al ernstiger zijn, is meestal een chirurgische ingreep nodig. Er zijn twee verschillende technieken mogelijk, open en endoscopische chirurgie. Beide worden meestal uitgevoerd onder plaatselijke verdoving, de open ook onder narcose Bij open chirurgie is de huid en structuren boven de carpale tunnel worden geopend en het ligament dat het dak vormt, wordt van bovenaf doorgesneden. Bij endoscopische chirurgie wordt alleen een veel kleinere incisie gemaakt aan het einde van de onderarm en een speciaal apparaat wordt in de carpale tunnel ingebracht. Hiermee snijdt de chirurg het ligament van onderaf door. Nadat de wond is genezen, moet de hand worden geoefend met fysiotherapeutische oefeningen om zijn volledige functionaliteit te herwinnen. Het succes van een operatie hangt echter ook af van hoe ver de schade door carpaal tunnelsyndroom is gevorderd.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van carpaal tunnelsyndroom wordt gemaakt afhankelijk van de bestaande oorzaak. Als er een ontstekingsproces, zwelling of fracturen zijn, zijn de vooruitzichten voor volledig herstel meestal gunstig. Er wordt een medische behandeling gestart, waardoor de symptomen binnen enkele weken of maanden verdwenen zijn. In het geval van een tumorziekte of een chronische ziekteis de prognose vaak slechter. Het verdere verloop van de ziekte hangt af van het type tumor, de grootte van de tumor, de groei en het uitzicht op genezing. Als osteoartritis aanwezig is, is de prognose ongunstig. De medische behandelingsopties zijn gericht op het stoppen van de progressie van de ziekte. Volgens de huidige wetenschappelijke en medische mogelijkheden is er geen remedie voor deze chronische onderliggende ziekte. Door een goede medewerking van de patiënt en het vermijden van overbelasting, kan een verlichting van bestaande klachten plaatsvinden. Desalniettemin kan het beloop van de ziekte in het geval van niet volledig worden gestopt artrose of andere chronische ziekten. Volgens nieuwe studies heeft de stabiliteit van de psyche ook effect op de prognose. Meer spanning en ontevredenheid aanwezig is, hoe vaker een aanhoudend verloop van de ziekte wordt waargenomen. Zonder medische behandeling loopt de patiënt het risico op een secundaire ziekte. Er kan onomkeerbare schade optreden die de prognose aanzienlijk verslechtert en bijdraagt aan een vermindering van de kwaliteit van leven.
het voorkomen
Carpaal tunnel syndroom is niet te voorkomen, omdat de oorzaken enerzijds vaak onbekend zijn en anderzijds in bestaande onderliggende ziekten liggen. In het geval van typische klachten die duiden op carpaal tunnelsyndroom, moet echter onmiddellijk een arts worden geraadpleegd om complicaties of daaropvolgende schade te voorkomen.
Nazorg
Het carpaaltunnelsyndroom eindigt meestal met de noodzaak van een chirurgische behandeling. Chirurgie elimineert het syndroom samen met de pijn. Als onderdeel van de nazorg wordt de bijbehorende hand gespalkt en wordt de operatieplaats afgedekt en aangekleed met steriele wondverbanden. Vermijden bloed congestie in de vingers en hand, de hand moet de eerste dagen na de operatie worden opgeheven. In het vervolgonderzoek worden vervolgonderzoeken uitgevoerd door de behandelende arts. Dit omvat passende wondverzorging met verbandwissels. Na ongeveer drie weken kunnen de spalk en het verband worden verwijderd. Patiënten met carpaal tunnel syndroom zijn dan symptoomvrij na de operatie. Het wordt aanbevolen de wondbehandeling ongeveer vier weken voort te zetten. Dit kan heel goed gedaan worden door een wond- en littekenzalf te gebruiken. De hand kan dan na ongeveer zes weken volledig worden gebruikt voor zwaarder werk. Tot die tijd moet het tijdens het herstelproces worden geïntensiveerd met behulp van fysiotherapeutische behandelingen. Op deze manier kan de patiënt relatief snel zonder beperkingen terugkeren naar het persoonlijke en professionele leven van alledag. In individuele gevallen heeft een ernstig aangetast carpaal tunnelsyndroom zich verdoofd in het gebied van de vingers van de aangedane hand, dat permanent kan aanhouden of pas veel later afneemt. Deze schade aan de metacarpale zenuw is medisch niet behandelbaar.
Hier is wat u zelf kunt doen
In geval van carpaal tunnel syndroom wordt in eerste instantie aanbevolen om de pols 's nachts te immobiliseren met een nachtspalk. Tijdens de Dag, spanning moet zoveel mogelijk worden vermeden. Idealiter wordt een steunverband gedragen. Iedereen die veel achter een pc zit of regelmatig zijn smartphone gebruikt, moet deze activiteiten een paar dagen verminderen en altijd opnemen ontspanning fasen in hun dagelijkse routine. Alternatief therapeutisch maatregelen kan ook helpen. Bijvoorbeeld, koud therapie, dat thuis kan worden ondersteund met cold packs en coole kompressen, is effectief gebleken. Wraps met ontstekingsremmende medicinale planten zoals gember of cipressen zijn bijzonder effectief. Met betrekking tot dieetgeldt het volgende: eet zo min mogelijk voedingsmiddelen die zuur bevatten. Zacht voedsel zoals rijst, groene bladgroenten en kipfilet zijn geschikter. Diverse vruchtensappen bevorderen ook de genezing en voorzien het lichaam van waardevolle mineralen, vitaminen en antioxidanten. Als de symptomen niet verdwijnen, moet een afspraak voor een operatie worden gemaakt met de arts. Na de procedure wordt ook rust en een zachte behandeling aanbevolen. Bovendien moet ervoor worden gezorgd dat er voldoende hygiëne op het gebied van de procedure wordt gehandhaafd, anders kunnen infecties en verdere complicaties optreden. Regelmatige controles zorgen voor een positief genezingsproces.
