Veel vrouwen zijn bekend met intermenstrueel bloeden, dat onafhankelijk van optreedt menstruatie tijdens de vrouwelijke cyclus. Zwischenblutungen kan zowel onschadelijk zijn als een uiting van ergere ziekten. Tussentijdse bloeding moet daarom altijd door een arts worden opgehelderd.
Wat is intermenstrueel bloeden?
Intermitterende bloeding is een extra bloeding die onafhankelijk van de vrouw optreedt menstruatie tijdens de cyclus. Het is een bloedingsstoornis die zich als licht kan manifesteren spotten met licht of bruinachtig bloed Intermenstrueel bloeden kan echter ook enkele dagen aanhouden en erg zwaar zijn. Intermitterende bloedingen moeten absoluut serieus worden genomen, omdat het zeer verschillende - soms niet onschadelijke - oorzaken kan hebben. Om deze reden moet intermitterende bloeding altijd worden opgehelderd door de behandelende arts, bij voorkeur een gynaecoloog. In het geval van een plotselinge, zeer hevige bloeding, die ook gepaard kan gaan met pijnmoet de patiënt onmiddellijk een arts raadplegen of naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis gaan, aangezien een dergelijke intercostale bloeding een acuut noodgeval kan zijn.
Oorzaken
Er zijn veel oorzaken van intermenstrueel bloeden. Ze kunnen bijvoorbeeld onschadelijk zijn ovulatie bloeding of contactbloeding na geslachtsgemeenschap. Vaak is intermenstrueel bloeden hormonaal, zoals wanneer er een tekort is aan corpus luteum hormonen, menstruatiestoornissen, of bij het nemen hormonale anticonceptiva Hormonale stoornissen van de vrouwelijke cyclus komen vooral vaak voor aan het begin van de geslachtsrijpheid (puberteit) of daarvoor menopauze Tussentijdse bloeding kan ook optreden in verband met (vroege) zwangerschap, wanneer het bevruchte ei implantaten in de baarmoeder slijmvlies of als er een buitenbaarmoederlijke zwangerschap Mentale of psychische problemen kunnen ook intermenstrueel bloedverlies veroorzaken. Ziekten van de voortplantingsorganen zoals ontsteking van de baarmoeder or eileiders, goedaardig vleesbomen or poliepen, endometriose of goedaardige en kwaadaardige tumoren zijn ook mogelijke triggers. Stofwisselingsziekten zoals schildklierdisfunctie of suikerziekte en orgaanziekten zoals lever en nier aandoeningen moeten ook door de arts worden opgehelderd als oorzaak van intermenstrueel bloeden.
Symptomen, klachten en tekenen
Bloeden tussen periodes kan gepaard gaan met de klassieke symptomen van menstruatie, zoals lager pijn in de buik of gevoelige borsten. Kenmerkend is dat het buiten de normale menstruatiecyclus plaatsvindt. Vaak is er spotten kort voor de menstruatie, te herkennen aan een bruinachtige verkleuring en hormonaal veroorzaakt. Tussentijdse bloeding is ook mogelijk in het midden van de cyclus. Dit is vaak lichter van kleur en kan duiden ovulatie. Implantatie bloeden van een bevruchte eicel behoort ook tot de categorie van intermenstrueel bloeden. Inconsistent gebruik van hormonale anticonceptiva kan ook intermenstrueel bloedverlies bij een vrouw veroorzaken. Hetzelfde geldt voor een te zwak gedoseerd anticonceptiemiddel. Intermitterende bloeding kan een eenmalige gebeurtenis zijn, maar kan ook regelmatig in de cyclus voorkomen. Niet alle bloedingen worden echter veroorzaakt door hormonen Intermitterende bloedingen buiten de menstruatiecyclus kunnen ook optreden als gevolg van geslachtsgemeenschap. Dit wordt ook wel contactbloeding genoemd, dit kan ook optreden na een gynaecologisch onderzoek Het is vaak een symptoom van intermenstrueel bloeden dat het veel zwakker is dan de normale menstruatie. Het duurt ook vaak niet zo lang en kan al na twee dagen voorbij zijn. Vaak veroorzaakt lichamelijke inspanning of zwaar persen bij het toiletbezoek ook de intermenstruele bloeding, die dan vaak snel verdwijnt.
Diagnose en verloop
In het geval van intercostale bloeding dient de patiënt altijd haar gynaecoloog om advies te vragen. Hij of zij zoekt eerst naar de bijbehorende omstandigheden, zoals pijn, koorts, duur en sterkte van de bloeding, door de vrouw te ondervragen en vervolgens de onderzoeksmethode te kiezen op basis van zijn of haar voorlopige diagnose. Een palpatieonderzoek en microscopisch onderzoek van het vaginale afscheidingsuitstrijkje geven hem de eerste indicaties van een bekkenbodem ontsteking. Een bloed test geeft de arts aanwijzingen van ontstekinghormonale problemen of stofwisselingsstoornissen. Met de hulp van een ultrageluid onderzoek kan de gynaecoloog bepalen of veranderingen zoals tumoren, vleesbomen or poliepen zichtbaar zijn in de buik. indien nodig is verdere diagnostiek nodig ter verduidelijking: verschillende chirurgische ingrepen, zoals uteroscopie of laparoscopie, zijn beschikbaar om interstitiële bloeding te diagnosticeren. Het verloop van intercostale bloeding is afhankelijk van de oorzaak en kan afhankelijk van de oorzaak onschadelijk of ernstig zijn.
Complicaties
In de meeste gevallen is intermenstrueel bloeden niet problematisch. Er kunnen complicaties optreden als de bloeding bijzonder hevig is of te lang duurt. Vervolgens bloedarmoede en deficiëntiesymptomen kunnen optreden, en het risico op een ernstige onderliggende ziekte neemt ook toe. Zelfs een lichte bloeding kan wijzen op een ernstige voorwaarde van de vrouwelijke voortplantingsorganen, zoals baarmoederhalskanker or ontsteking van de eileiders, welke kan leiden tot ernstige complicaties indien onbehandeld. Als vleesbomen in de baarmoeder ten grondslag liggen aan een intercostale bloeding, gezwollen benen, lage rug pijn, constipatie en andere gevolgen kunnen optreden in het verdere verloop, die een onafhankelijke behandeling vereisen. Soms duidt bloeden buiten de menstruatie ook op een hormonale onbalans - er kunnen psychische klachten en lichamelijke veranderingen mee samenhangen. Infecties manifesteren zich ook af en toe door intermenstrueel bloeden en kunnen zich ontwikkelen tot ernstige ontstekingen in de baarmoeder en hals indien niet behandeld. Bij zwangere vrouwen kan intermitterende bloeding wijzen op een voorwaarde genaamd placenta-abruptie. In dit geval is het placenta maakt los van de baarmoederwand en veroorzaakt levensbedreigende complicaties voor zowel vrouw als kind. Om deze en andere complicaties uit te sluiten, moet intercurrente bloeding beslist worden opgehelderd door een gynaecoloog.
Wanneer moet je naar een dokter?
Een enkele episode van lichte intermitterende bloeding kan wijzen op de aanwezigheid van een emotionele toestand van spanning Als de uitdagingen in het dagelijks leven worden aangepakt en er geen andere afwijkingen optreden, is het niet nodig om een arts te raadplegen. Als de menstruatie bij jonge meisjes begint, is er vaak ook geen reden tot bezorgdheid. De harmonisatie van de menstruatiecyclus aan het begin en aan het einde van de geslachtsrijpe periode duurt vaak enkele maanden voordat alles op rolletjes loopt. Gedurende deze tijd treden van nature onregelmatigheden op, die verder geen medische betekenis hebben. Als de symptomen enkele maanden aanhouden of als de bloeding in intensiteit toeneemt, is een arts nodig. Regelmatige intermitterende bloedingen moeten met een arts worden besproken, omdat dit op een ziekte kan duiden. Als er nog meer klachten optreden, zoals pijn in de buik, abnormale geur of een algemeen gevoel van malaise, een bezoek aan de dokter is ook noodzakelijk. Als de intermitterende bloeding optreedt na een intense seksuele ervaring, is dit ook zelden reden tot bezorgdheid. Technieken moeten worden herzien en geoptimaliseerd om verdere storingen te voorkomen. Indien hiervoor hulp nodig is, kan overleg met een arts worden gezocht. Zwangere vrouwen moeten altijd onmiddellijk een arts raadplegen als ze intermitterende bloedingen krijgen. Bij hen kan bloeding wijzen op mogelijke complicaties tijdens zwangerschap en moet daarom zo snel mogelijk worden opgehelderd.
Behandeling en therapie
De behandeling van intercostale bloeding wordt altijd aangepast aan de oorzaak. De gynaecoloog adviseert zijn patiënt over de mogelijke opties. Als de oorzaak is ovulatie of contactbloeding, is er meestal geen verdere behandeling nodig. Als de oorzaak een hormonaal of schildklierprobleem is, zal de gynaecoloog medicijnen zoeken therapie (hormonale substitutietherapie of schildklierhormoontherapie) om de symptomen te verlichten. In het geval van hormonale problemen, therapie met de anticonceptiepil kan ook worden overwogen als er op dit moment geen kinderwens is. In het geval van bloeden tijdens de zwangerschap, hormonaal therapie wordt ook gebruikt, evenals fysieke rust en hoge doses magnesium Als vleesbomen, endometriose, poliepen of tumoren de oorzaak van de bloeding zijn, kan naast hormoontherapie een operatie worden overwogen. Het primaire doel van chirurgische verwijdering van de gezwellen is altijd om de voortplantingsorganen te behouden, vooral als de vrouw nog steeds kinderen wil hebben. Als de patiënt heeft kanker, de gebruikelijke kankertherapie zoals chirurgische verwijdering van de tumor, chemotherapie en straling zijn beschikbaar. Als het een stofwisselingsziekte is, zoals suikerziekte of organische problemen zoals lever or nier problemen, kan de gynaecoloog zijn patiënt doorverwijzen naar een specialist voor verdere behandeling van de aandoeningen die ten grondslag liggen aan de intermitterende bloeding.
het voorkomen
Om intermenstrueel bloeden te voorkomen, wordt een gezonde levensstijl aanbevolen. Vrouwen moeten daarom vermijden te zwaar, niet roken, eet gezond dieet en veel sporten. Regelmatige onderzoeken door een gynaecoloog helpen om veranderingen in de buik in een vroeg stadium op te sporen en een passende therapie te starten. Zwangere vrouwen die vatbaar zijn voor intermenstrueel bloeden, moeten het lichamelijk rustig aan doen en vermijden spanning.
Nazorg
Intermitterende bloeding is een normale bijwerking die veel vrouwen treft. Deze zijn in de meeste gevallen volkomen onschadelijk. Een medische opheldering is in normale gevallen niet nodig. Als de bloeding echter herhaaldelijk optreedt of erg zwaar is, wordt een bezoek aan een gynaecoloog aanbevolen. De arts kan de oorzaken van de intermitterende bloeding ophelderen en passende tegenmaatregelen nemen. Vaak zijn hormonale veranderingen de oorzaak, die met medicatie te behandelen zijn. Nazorg richt zich op het behandelen van de symptomen en het verder ondersteunen van de patiënt. Afhankelijk van de oorzaak van de intermitterende bloeding kan na de eerste behandeling contact worden opgenomen met verdere specialisten. Mogelijke contacten zijn onder meer internisten, gastro-enterologen of sekstherapeuten. Nazorg bij intermitterende bloedingen wordt meestal verleend door de gynaecoloog. Een finale fysiek onderzoek vindt meestal plaats als onderdeel van de nazorg. Er is ook een patiëntgesprek zodat de arts eventuele open vragen kan verhelderen. Afhankelijk van de oorzaak van de klachten kan de medische geschiedenis kan ook tijdens een consult worden ingenomen. Na de follow-up moeten de normale afspraken met de gynaecoloog worden hervat. Als de klachten terugkeren, moet de gynaecoloog worden geïnformeerd.
Wat u zelf kunt doen
Bij terugkerende intermitterende bloedingen dient de gynaecoloog te worden geraadpleegd. Als de medische professional een organische oorzaak uitsluit, verschillende huismiddeltjes kan worden gebruikt om de cyclus te regelen. Verschillende medicinale planten en remedies met hemostatische effecten zijn effectief gebleken. Herderstasjeheeft bijvoorbeeld een hemostatisch effect en is geschikt voor hevig of langdurig bloeden. De plant kan het beste worden ingenomen in de vorm van een thee totdat de symptomen zijn verdwenen. Monnik peper is rijk aan fytohormonen, die ondersteunen progesteron productie in het lichaam. Het helpt vooral bij spotten en intermitterende bloeding die herhaaldelijk voorkomt. De medicinale plant kan worden ingenomen in de vorm van capsules bij de apotheek of als thee. Algemeen maatregelen zoals rust en ontspanning zijn ook nuttig. Getroffen vrouwen kunnen het beste vrij nemen en zichzelf volledig genezen wanneer de intermitterende bloeding optreedt. Volop water moet worden gedronken en er moet aandacht worden besteed aan een geschikt dieet Warme kompressen helpen pijn en drukgevoelens te verlichten, wat vooral kan optreden bij herhaaldelijk bloeden. Bovendien kan matige lichaamsbeweging worden gedaan. Licht stretching of gymnastiekoefeningen reguleren de stofwisseling en laten gelukkig los hormonen Als het ongemak hiermee niet verdwijnt maatregelenwordt een bezoek aan de gynaecoloog aanbevolen.
