Bikerstaff encefalitis is een ziekte die verband houdt met ontsteking in de hersenstam. Bovendien, de zenuwen van de hersenen worden beïnvloed door Bickerstaff encefalitis, dus patiënten lijden gewoonlijk aan ernstige bewustzijnsstoornissen. Onlangs heeft de medische gemeenschap in toenemende mate het verband tussen Bickerstaff onderzocht encefalitis en Miller-Fisher-syndroom.
Wat is Bickerstaff-encefalitis?
Bickerstaff-encefalitis werd voor het eerst beschreven in 1951 door Edwin Bickerstaff, een arts. Kortom, Bickerstaff-encefalitis vertegenwoordigt een zelden voorkomende manifestatie van encefalitis. Aangenomen wordt dat de oorzaak van Bickerstaff-encefalitis wordt gevonden in het lichaam antilichamen gericht tegen de hersenen stam. Als gevolg hiervan is het hersenstam zwelt aanzienlijk. In sommige gevallen treft Bickerstaff-encefalitis ook de perifere zenuwstelsel Aanvankelijk ervaren patiënten die lijden aan Bickerstaff-encefalitis symptomen die vergelijkbaar zijn met die van de griep De personen voelen zich dus saai en vermoeid, zijn moe en hebben er last van hoofdpijn Bovendien is er meestal een meer of minder ernstige koorts Naarmate Bickerstaff-encefalitis vordert, kunnen ernstige beperkingen optreden hersenstam functie resultaat. Deze stoornissen hebben voornamelijk invloed op de schedel zenuwen Dit resulteert in verlamming van het gezicht, het zien van dubbele beelden en verstoringen in het slikproces. Bovendien ervaren mensen die lijden aan Bickerstaff encefalitis ataxie en verminderd bewustzijn. Het vaak ernstige beloop van Bickerstaff-encefalitis vereist meestal intensieve patiëntenzorg. Het genezingsproces duurt minstens enkele maanden, maar duurt in sommige gevallen langer dan een jaar. Niettemin herstelt de meerderheid van de patiënten met Bickerstaff-encefalitis uiteindelijk volledig.
Oorzaken
Precies hoe Bickerstaff-encefalitis zich ontwikkelt, wordt momenteel niet begrepen. In feite identificeren artsen echter een specifiek antiganglioside-antilichaam, ook bekend als 'anti-GQ1b', bij patiënten met Bickerstaff-encefalitis. Onderzoekers vermoeden dat Bickerstaff-encefalitis het lichaam binnendringt via een infectie van de luchtwegen of het maagdarmkanaal. Dit geeft vermoedelijk aanleiding tot het oorzakelijke antilichamen Deze zijn niet alleen gericht tegen extern pathogenen, maar ook tegen het lichaamseigen weefsel van de zenuwen Dit komt omdat deze zenuwstructuren tot op zekere hoogte op de antigenen lijken. Echter, lymfomen en infecties met virussen zijn ook mogelijk.
Symptomen, klachten en tekenen
Symptomen van Bickerstaff-encefalitis manifesteren zich op verschillende manieren. Bij het begin van de ziekte ervaren patiënten vaak ataxie. Hierbij vertonen individuen motorische stoornissen, een onstabiele manier van lopen en over het algemeen gestoorde bewegingen. Oftalmoplegie ontwikkelt zich ook vaak, met verlamming van de binnenste en buitenste spieren van de ogen. Patiënten met Bickerstaff-encefalitis zien dubbelzien of wazig en onscherp. In aanvulling op, ooglid sluiting is aangetast. In aanvulling op, spraakstoornissen meestal ontwikkelen. Sommige patiënten krijgen een coma naarmate Bickerstaff-encefalitis vordert. Bickerstaff-encefalitis treft lange zenuwgeleiders die door de hersenstam lopen. Als gevolg hiervan ontstaan verstoringen in het intrinsieke reflexen van de spieren. Bovendien verschijnen er zogenaamde piramidale kanaaltekens, bijvoorbeeld in verband met de Babinski-reflex. In de meeste gevallen verergeren de symptomen van Bickerstaff-encefalitis gedurende een periode van een week tot een maand.
Diagnose en verloop
Het is essentieel dat de diagnose van Bickerstaff encefalitis wordt gesteld door een specialist naar wie de huisarts de patiënt doorverwijst, na een eerste beoordeling van de symptomen. De geschiedenis vraagt voornamelijk naar het begin van de symptomen van Bickerstaff-encefalitis en eventuele eerdere milde infecties. Het klinisch onderzoek richt zich in eerste instantie op beeldvormende technieken. De arts maakt daarbij meestal gebruik van een MRI-onderzoek. Dit is zo omdat ontsteking in het gebied van de middenhersenen, brug en thalamus kan worden gedetecteerd. De arts onderzoekt ook de neurale vloeistof door middel van laboratoriumanalyses. Licht verhoogde concentraties van ontstekingscellen en ganglioside antilichamen kan worden gedetecteerd. Een betrouwbare diagnose van Bickerstaff-encefalitis is echter moeilijk te stellen, omdat Bickerstaff-encefalitis sterke overeenkomsten vertoont met het Guillain-Barré-syndroom en het Miller-Fisher-syndroom. Daarom krijgen deze twee syndromen speciale aandacht in de differentiële diagnose.
Complicaties
Omdat Bickerstaff encefalitis veroorzaakt ontsteking in de hersenstam en beïnvloedt ook de neurale functies van de hersenenlijden de meeste patiënten aan ernstige bewustzijnsstoornissen. Verdere complicaties doen zich voor wanneer het perifere zenuwstelsel is betrokken. Symptomen lijken in eerste instantie onschadelijk en lijken op die van invloed Lijders voelen zich moe en lusteloos, klagen over hoofdpijn en hoog koorts Naarmate de ziekte voortschrijdt, ontwikkelen zich ernstige stoornissen van de hersenstamfunctie en hersenzenuwen. Deze complicaties leiden tot verstoringen van het slikproces en verlamming van het gezicht. De patiënt ziet dubbele beelden, ervaart een verminderd bewustzijn en bewegingsproblemen coördinatie en spraak. Omdat het om de lange zenuwgeleiders in de hersenstam gaat, intrinsiek aangetast reflexen van de spieren ontwikkelen. Andere mogelijke bijbehorende symptomen zijn onder meer verlamming van de interne en externe oogspieren en stoornissen ooglid sluiting. Patiënten met Bickerstaff-encefalitis merken de eerste symptomen meestal binnen vier weken op. In ernstige gevallen kunnen duidelijke symptomen al binnen een week optreden. Als Bickerstaff-encefalitis tijdig wordt gedetecteerd, is de prognose relatief positief. Medicamenteuze therapieën met immunoglobulinen en middelen uit de groep van corticosteroïden kunnen de symptomen en klachten verlichten of volledig elimineren. Bij sommige patiënten is het nodig om individuele bewegingen opnieuw te leren als onderdeel van revalidatie therapie Zonder behandeling is Bickerstaff-encefalitis dodelijk.
Wanneer moet je naar een dokter?
Bickerstaff-encefalitis is een zeldzame vorm van hersenontsteking die ernstige zwelling van de hersenstam veroorzaakt en de hersenzenuwen aantast. Bickerstaff-encefalitis moet daarom door een arts worden behandeld, anders bestaat het risico op langdurige hersenbeschadiging en in het ergste geval overlijden. De symptomen mogen in geen geval worden behandeld huismiddeltjes of vrij verkrijgbare medicijnen alleen. Bickerstaff-encefalitis manifesteert zich meestal door een storing in de coördinatie van beweging. Veel patiënten vertonen aanvankelijk een onstabiele manier van lopen. Kort daarna worden andere motorische stoornissen, vooral problemen met schrijven of grijpen, duidelijk. Mensen die dergelijke symptomen op zichzelf opmerken, moeten onmiddellijk een arts raadplegen. Hoewel deze symptomen nog geen voldoende indicatie zijn voor Bickerstaff-encefalitis, moeten ze toch worden opgehelderd. Dergelijke klachten zijn zelden ongevaarlijk, zodat een bezoek aan de arts in ieder geval dringend wordt aanbevolen. Dit geldt zelfs als deze symptomen slechts tijdelijk en zonder reden worden opgemerkt, zoals buitensporig alcohol verbruik, blijkt hiervoor.
Behandeling en therapie
Bickerstaff-encefalitis komt relatief zelden voor, dus effectieve behandelingsopties zijn momenteel nauwelijks getest. Bovendien is er een gebrek aan geschikte onderzoeken waarin het succes van verschillende therapeutische interventies met betrekking tot Bickerstaff-encefalitis wordt vergeleken. Vanwege de parallellen tussen Bickerstaff-encefalitis en andere ziekten met ganglioside-antilichamen, krijgen patiënten vaak medicatie therapie Met immunoglobulinen Daarnaast wordt zogenaamde plasmaferese gebruikt. Dit heeft in individuele gevallen positieve effecten aangetoond op het beloop van Bickerstaff-encefalitis. Andere medische middelen uit de corticosteroïdengroep worden ook gebruikt om Bickerstaff-encefalitis te behandelen. De arts beheert meestal de immunoglobulinen by intraveneuze injectie om de effectiviteit te vergroten. De prognose van Bickerstaff-encefalitis is relatief gunstig met tijdige en adequate medicamenteuze behandeling. Sommige patiënten hebben echter re-leren van specifieke bewegingen als onderdeel van revalidatie.
Vooruitzichten en prognose
Hoewel Bickerstaff-encefalitis een ernstige ziekte is, kan deze meestal heel goed worden behandeld. In ongeveer 50 procent van de gevallen geneest encefalitis volledig daarna therapieBij andere patiënten blijven er restsymptomen bestaan, afhankelijk van de mate van eerdere schade aan de hersenzenuwen. Zoals hierboven vermeld, is het immuunsysteem valt het lichaam aan eiwitten van de zenuwstelsel, resulterend in de vernietiging van hersenzenuwen. Het gebruik van immunoglobulinen en corticosteroïden stopt de auto-immuunprocessen. De zenuwen van de hersenstam kunnen herstellen. Mogelijke restverschijnselen zijn te wijten aan de vernietiging van moeilijk te herbouwen structuren. Na immunotherapie begint de revalidatieperiode. Sommige patiënten moeten tijdens deze fase verloren bewegingen opnieuw leren. Maar zelfs bij deze patiënten is de prognose meestal goed. De duur van de revalidatiefase is echter ook afhankelijk van de omvang van de schade. Het kan maanden of zelfs jaren duren. In de regel blijven echter ook na zware kuren relatief geringe restverschijnselen bestaan, zoals lichte bewegingsbeperkingen of milde slikproblemen Zonder behandeling is de prognose echter erg slecht. De ziekte blijft zich ontwikkelen. Het geneest niet vanzelf. Daarom leidt Bickerstaff-encefalitis zonder therapie altijd tot de dood.
het voorkomen
Gerichte preventie van Bickerstaff-encefalitis is relatief moeilijk. Bickerstaff-encefalitis begint meestal met een milde infectie als gevolg van het binnendringen van de pathogenen in het lichaam. Behalve aan de normale hygiënische normen is er echter nauwelijks enige mogelijkheid om deze infectie te beïnvloeden. In geval van duidelijke symptomen van Bickerstaff-encefalitis, dient onmiddellijk een geschikte arts te worden geraadpleegd, zodat op tijd intensieve medische therapie van Bickerstaff-encefalitis wordt gegeven.
Follow-up
Nazorg is in de meeste gevallen van Bickerstaff-encefalitis niet mogelijk. De ziekte kan niet altijd volledig worden genezen, dus de getroffen persoon lijdt aan ernstige bewustzijnsstoornissen en dus aanzienlijke beperkingen in het dagelijks leven. Aangezien de ziekte zelf meestal met behulp van medicijnen wordt behandeld, moet ervoor worden gezorgd dat deze regelmatig worden ingenomen. Dit is de enige manier om een verbetering te bereiken. Injecties kan ook worden toegediend. Het kan nodig zijn om te overleggen interacties met andere medicijnen met de dokter. Bovendien moeten veel patiënten met Bickerstaff-encefalitis een aantal dagelijkse bewegingen opnieuw leren. Voor dit doeleinde, fysiotherapie maatregelen zijn beschikbaar voor de patiënt, waarbij de beweeglijkheid van het lichaam en de ledematen weer wordt vergroot. Sommige oefeningen kunnen thuis worden gedaan met de hulp van familie of vrienden. In het geval van slikproblemenkan de getroffen persoon afhankelijk zijn van kunstmatige voeding of van de hulp van andere mensen in zijn of haar dagelijks leven. Over het algemeen heeft liefdevolle zorg een zeer positief effect op het beloop van de ziekte. Sinds Bickerstaff kan encefalitis ook leiden op psychische klachten of Depressie, is een bezoek aan een psycholoog ook nuttig. Contact met andere getroffen personen kan ook een positief effect hebben op de ziekte.
Wat u zelf kunt doen
Bij de eerste tekenen van beschadiging of verstoring dient een arts te worden geraadpleegd. Wankel lopen, dubbele beelden zien of spraakstoornissen zijn alarmerende signalen die zo snel mogelijk moeten worden opgevolgd. Zelfhulp hiervoor voorwaarde begint met het stopzetten van de dagelijkse zakelijke activiteiten en een onmiddellijk bezoek aan de dokter. Er mag geen medicatie worden ingenomen voordat overleg met de arts heeft plaatsgevonden. Het op eigen verantwoordelijkheid nemen van medicijnen kan ernstige complicaties veroorzaken en de toestand acuut verergeren volksgezondheid De ontsteking van de hersenzenuwen kan niet voldoende worden gestopt door de getroffen persoon met zijn eigen mogelijkheden. In samenwerking met medische zorg wordt ondersteuning van het eigen afweersysteem van het lichaam aanbevolen. Om ervoor te zorgen dat het organisme voldoende capaciteit heeft om ontstekingen te minimaliseren of te voorkomen, moet een stal immuunsysteem is noodzakelijk. Dit kan worden bereikt met een gezond en evenwichtig dieet, rustgevende slaap en voldoende zuurstof levering. Het vermijden van schadelijke stoffen zoals nicotine, alcohol or drugs is elementair. Ze verzwakken het lichaam en maken het mogelijk pathogenen om verder te verspreiden en te vermenigvuldigen. Wetenschappers ontdekten dat bovendien mentaal sterkte Een in wezen positieve levenshouding en een stabiele psyche hebben een positieve invloed op het beloop van de ziekte en voorkomen mogelijke complicaties.
