Synoniemen
Moxa-therapie; kort woord voor moxibustion = moxen Japanse mogusa (naam voor bijvoet) lat. verbranding (verbranding) resulteert in moxibustie
Introductie
Like acupunctuur, moxibustion is een methode van Traditioneel Chinees Medicijn. Bij moxibustie is de acupunctuur punten worden niet gestimuleerd acupunctuurnaalden maar met intense hitte.
Definitie
Moxibustion verwijst naar het verwarmen van bepaalde acupunctuur punten door brandend moxa. Dit zijn de gedroogde bladeren van de bijvoet (Artemisia vulgaris). Na het "oogsten" worden de bladeren gedroogd, schoongemaakt en verwerkt tot een poederachtig, wattenachtig weefsel.
Bijvoet is lang een medicinale en specerijenplant geweest, niet alleen in de oosterse wereld. Moxibustion is waarschijnlijk ouder dan acupunctuur. In het stenen tijdperk, a pijn-verlichtend effect werd al bereikt op pijnpunten door verwarmde kruiden toe te passen.
In Europa werd moxibustion bekend rond de tweede helft van de 17e eeuw. Deze behandelmethode is ook gebaseerd op het idee van TCM (Traditioneel Chinees Medicijn) dat alle energie (Qi) van het lichaam in energiekanalen stroomt, de zogenaamde meridianen. Als er een onbalans of disharmonie optreedt als gevolg van externe of interne factoren zoals kou, spanning, stress, enz., Wordt het lichaam ziek. Moxibustion is bedoeld om de evenwicht en ervoor zorgen dat de energie weer stroomt door de gerichte warmtebehandeling van bepaalde punten op deze meridianen.
De verklaring in de westerse wereld is anders. Aangenomen wordt dat de lokale warmte de huid stimuleert zenuwen, waardoor de hypofyse en de bijnieren om te produceren hormonen. De doordringende warmte bevordert plaatselijk bloed circulatie in het weefsel, stimuleert de stofwisseling en orgaanfuncties en versterkt de immuunsysteem.
Moxibustion wordt gebruikt bij lokale of algemene klachten die samenhangen met een verkoudheid. Het principe van "warmte tegen kou" is hier zeer effectief gebleken. In het systeem van TCM wordt hieronder verstaan ​​zwakke en lege toestanden zoals gereduceerd bloed bloedsomloop, vatbaarheid voor verkoudheid, gebrek aan energie en chronische ziekten.
De belangrijkste toepassingsgebieden van moxa-therapie zijn
- Chronische ziektes
- Pijn (hoofd, schouder, wervelkolom), stompe verwondingen, zenuwpijn, fantoompijn
- Uitputting (burn-outsyndroom)
- Luchtwegaandoeningen, bronchitis, verkoudheid, astma
- Blaas- en nieraandoeningen
- Gastro-intestinale aandoeningen, zoals de ziekte van Crohn, colitis ulcerosa
- Psychosomatische klachten, zoals depressie, slaapstoornissen
- Ovariële en baarmoederontsteking
- Oor- en sinusziekten
Moxibustion mag niet worden gebruikt in het gebied van het gezicht, hoofd, in de buurt van slijmvliezen, in het geval van koorts, acute ontsteking of tijdens menstruatie (menstruatie). Ongewenste bijwerkingen kunnen brandwonden zijn met permanente littekens. Sommige patiënten vinden de rook ook onaangenaam en doen denken aan passief roken in een kroeg.
In het oud China, en zelfs vandaag de dag zijn brandwonden en blaren in sommige gevallen beslist opzettelijk. Hier werd en wordt nog steeds gebruik gemaakt van directe moxibustie. Hier wordt een hoorntje van moxakruid direct op de huid boven het acupunctuurpunt geplaatst en ontstoken.
Tegenwoordig en in de westerse wereld wordt het principe van indirecte moxibustie gebruikt. Een plakje gember (knoflook of zout) wordt tussen de huid en de kegel geplaatst om de huid te beschermen. Als de patiënt een opwarming van het punt voelt, wordt de schijf met de moxakegel naar het volgende acupunctuurpunt geduwd.
Dit moet heel voorzichtig gebeuren, omdat het risico bestaat dat de kegel van de gemberschijf valt. Als je alle punten hebt behandeld, begin je weer bij het eerste punt. Elk punt wordt 6 tot 8 keer gestimuleerd tot een lichte roodheid van de huid optreedt.
Naast de moxa-kegel is er ook de moxa-sigaar. Het bestaat uit dunne stokjes gerold moxakruid en wordt aan het uiteinde aangestoken. Het systeem is hetzelfde.
De sigaar wordt zonder huidcontact ongeveer 0.5 cm boven het acupunctuurpunt vastgehouden en gewacht tot de patiënt voelt dat het warm is. Daarna wordt het enkele centimeters naar boven verwijderd en kort daarna weer omhoog gebracht. Deze procedure wordt 6-8 keer herhaald totdat de huid rood gekleurd is.
Met zogenaamde moxa-naalden kan acupunctuur worden geïntensiveerd door brandend. Speciale stalen naalden met hulpmiddelen voor het bevestigen van moxa leiden de warmte geconcentreerd naar de therapiepunten. Last but not least zijn er de moxa-pleisters: aan hun plakkerige kant bevatten ze geneeskrachtige kruiden die warmte genereren.
Over het algemeen is moxibustie ook geschikt voor zelfbehandeling. De patiënt moet echter nauwkeurige informatie en instructies van de arts krijgen. De stippen kunnen worden aangebracht met een waterdichte viltstift en indien nodig kan de patiënt ze na het wassen tekenen.
De keuze van de punten hangt af van de symptomen, ziekte en de locatie van de energieonbalans. Deze methode is ook bijzonder geschikt voor patiënten met naaldangst.
