Suiker biet behoort tot de vossenstaartfamilie (Amaranthaceae) en werd als speciale vorm gekweekt uit de gewone raap (biet). Na de ontdekking van suiker in de bieten was het suikergehalte halverwege de 18e eeuw slechts 2 tot 6 procent. Het is sindsdien verhoogd tot 18 tot 22 procent door systematisch fokken.
Dit is wat u moet weten over de suikerbiet
De suiker biet behoort tot de vossenstaartfamilie en werd als speciale vorm gekweekt uit de gewone raap (biet). De moderne suikerbiet, met een suikergehalte van 18 tot 22 procent, werd sinds het einde van de 2e eeuw systematisch gekweekt uit de gewone raap (Beta vulgaris), ook wel biet genoemd, met een aanvankelijk suikergehalte van 6 tot 18 procent. De gewone raap gaf ook aanleiding tot andere vormen, zoals de voederraap en de biet. Rapen zijn tweejarige planten die zich het meest opstapelen concentratie van opslagstoffen in een wortelverdikking, de eigenlijke raap, in het eerste jaar, die wordt gebruikt om in het tweede jaar bloemen en zaden te vormen. Omdat echter vrijwel uitsluitend de bestanddelen van de biet van belang zijn voor commercieel gebruik, worden de bieten in het eerste najaar geoogst. Suikerbieten zijn de belangrijkste suikerleverancier in gematigde streken, met Rusland, Oekraïne, Duitsland, Polen en Frankrijk als de grootste Europese producenten. In de VS is ongeveer 470,000 hectare gewend groeien suikerbieten, inclusief genetisch gemodificeerde rassen. De suikerproductie uit suikerbieten kreeg ook bijna vanaf het allereerste begin een politiek-strategische dimensie als gevolg van de continentale blokkade die Napoleon in 1807 oplegde en van kracht was tot zijn nederlaag in 1813. Door de suikerproductie uit suikerbieten werden de suikerproducenten grotendeels onafhankelijk van de invoer van rietsuiker. In beide gevallen bestaat de suiker uit de biet of uit suikerriet uit de chemisch identieke sucrose. Het is een disaccharide met twee aromatische zes-carbon ringen. De suiker kan door het lichaam worden afgebroken tot zijn energetisch bruikbare enkelvoudige suikers (monosacchariden Bij de suikerproductie komen grote hoeveelheden bietenafval vrij, waarvan een groot deel wordt gebruikt als veevoer in de vorm van bietenpulp en melasse. Omdat de stroperige bruine melasse nog zo'n 50 tot 60 procent suiker bevat, wordt het niet alleen gebruikt als additief voor diervoeder, maar ook als grondstof in de fermentatie-industrie en voor de productie van biobrandstof en alcohol In de farmaceutische industrie dient melasse als voedingsbodem voor micro-organismen. Zelfs als levensmiddel wordt melasse gewaardeerd omdat het naast suiker ook suiker bevat mineralen en vezels en heeft een smaak die doet denken aan zoethout Gekookte en gestoomde bietenpulp wordt ook gebruikt om suikerbietensiroop als spread van te maken en om vele sauzen en gerechten te verfijnen. Het oogstseizoen voor suikerbieten loopt van half september tot half december.
Belang voor de gezondheid
Omdat suikerbieten niet in hun geheel worden geconsumeerd, is hun belang voor de mens volksgezondheid hangt af van de verschillende producten die worden verkregen uit suikerbieten. Het belangrijkste product, sucrose (bietsuiker), is een pure koolhydraat die het lichaam zeer snel kan metaboliseren. De suiker is verstoken van alle bijbehorende stoffen zoals enzymen, vitaminen, mineralen, eiwitten en andere secundaire plantaardige stoffen, zodat de stofwisseling geen enkele ondersteuning krijgt voor een “gezond” metabolisme van de suiker. Aan de positieve kant, als glucose niveaus dalen, kan het eten van een beetje suiker het proces omkeren en leiden tot een merkbare nieuwe uitbarsting van energie. Het probleem is dat glucose niveaus kunnen zeer snel stijgen en leiden tot een onmiddellijke boost in insuline productie, waardoor een soort wipbeweging ontstaat tussen insulineproductie en de fluctuatie in glucose niveaus. Naast het leveren van alleen energie, kan een verhoogde suikerinname dat ook doen leiden tot een geleidelijke overbelasting van insuline productie en bevordering insuline-resistentie met chronisch verhoogde glucosespiegels, waaronder het risico op het ontwikkelen van type 2 suikerziekte De situatie is duidelijk anders voor volksgezondheid als suiker gedeeltelijk wordt vervangen door suikerbietensiroop voor het zoeten van voedsel of gebak, of zelfs in beperkte mate door melasse.Beide producten bevatten belangrijke mineralen - sommige in aanzienlijke hoeveelheden - en ook eiwitten en bovenal, vitaminen van het B-complex. Suikerbietensiroop en melasse zijn absoluut vrij van lactose en gluten.
Ingrediënten en voedingswaarden
Suiker gewonnen uit suikerbieten bestaat uitsluitend uit sacharose zonder begeleidende stoffen. Er zijn geen mineralen, vitaminen, enzymen, eiwitten of vetten in bietsuiker. De voedings- of calorische waarde van bietsuiker is 399 kilocalorieën per 100 gram suiker. De ingrediënten van suikerbietensiroop en melasse zijn significant verschillend. Suikerbietensiroop bevat bijzonder hoge gehalten aan kalium (490 mg / 100 g), magnesium (96 mg / 100 g) en ijzer (23 mg / 100 g). De calorische waarde van suikerbietensiroop is 30 procent lager dan die van pure suiker. Suikerbietenmelasse heeft vergelijkbare concentraties aan ingrediënten en is ook nog steeds een leverancier van een aantal essentiële aminozuren en belangrijke B-vitamines.
Intoleranties en allergieën
Intoleranties of voedselintoleranties na consumptie van pure bietsuiker kunnen alleen betrekking hebben op de sucrose waaruit de suiker bestaat. Van zogenaamde sucrose-intoleranties is bekend dat ze verband houden met onvoldoende activiteit van het enzym sucrase-isomaltase in de dunne darm Dit is een enzym dat in staat is tot katalytische afbraak van polysacchariden, inclusief sucrose. Als het ontbreken van sucrase-isomaltase te wijten is aan een genetisch defect, is het primaire of aangeboren sucrose-intolerantie. echter, de voorwaarde kan ook worden verkregen via coeliakie ziekte of soortgelijke darmaandoeningen.
Winkelen en keukentips
Alle producten met betrekking tot suikerbieten worden industrieel verwerkt en aangeboden in geschikte containers. Ongeacht de oogstcampagne in de herfst en late herfst, is suiker in verschillende korrelgroottes en ook suikerbietensiroop en melasse, die niet veel wordt gebruikt voor menselijke consumptie, het hele jaar door in supermarkten te vinden. Melasse is soms alleen verkrijgbaar in volksgezondheid voedingswinkels of delicatessenzaken. Er zijn geen speciale regels voor de opslag van de producten. Alleen suiker moet zo droog mogelijk worden bewaard, omdat de suikerkristallen enigszins hygroscopisch zijn en de neiging hebben om klontjes te vormen, maar dit heeft geen invloed op de kwaliteit. Aangezien het besef geleidelijk terrein lijkt te winnen dat suikers zonder mineralen, enzymen, vitamines en aminozuren zijn een soort geamputeerd koolhydraten, bruine ruwe suikers of suikers die bruin gekleurd zijn met een klein mengsel van melasse zijn in de mode gekomen. Meestal wordt aangenomen dat de bruine suikers nog een residu van micronutriënten bevatten en dus gezonder zijn. Helaas kan deze aanname niet worden bevestigd, omdat bruine suikers ook slechts in sporen mineralen of andere fysiologisch belangrijke stoffen bevatten.
Voorbereidingstips
Suiker is gemakkelijk oplosbaar in water en vereist geen speciale voorbereiding of koken tips, behalve dat bakken suiker moet zo fijn mogelijk zijn om het oplossen in het cakebeslag te bevorderen en te versnellen. Als er waarde wordt gehecht aan een speciale smaaknoot, kan een deel van de suiker erin koken en bakken kan worden vervangen door de veel gezondere suikerbietensiroop of door melasse met een pittige smaak zoethout Notitie. Bijzonder populair is het verfijnen van saladedressings of vleessauzen - vooral voor donker vlees - met suikerbietensiroop. Evenzo wordt het gebruikt in cakes en zelfs in bakken brood.
