Symptomen
Aambeien zijn verwijdingen van de vaatkussens in het anale kanaal. Mogelijke symptomen zijn onder meer:
- Bloeden, bloed op het toiletpapier
- Druk ongemak, pijn, brandendjeuk.
- Onaangenaam gevoel
- Ontsteking, zwelling, huid ontsteking.
- Afscheiding van slijm, sijpelen
- Verzakking, uitsteeksel buiten de anus (verzakking).
Aambeien kunnen worden ingedeeld op basis van verschillende criteria. Vaak is de classificatie volgens de anatomische oorsprong van intern en extern aambeien. Interne aambeien komen vaker voor en ontstaan boven, externe aambeien onder de grens tussen de rectum en anaal kanaal (linea dentata). Afhankelijk van de ernst van de verzakking, worden aambeien verdeeld in vier fasen (graad 1 tot 4).
Complicaties
Mogelijke complicaties zijn onder meer ontlasting incontinentie, tromboseweefselafbraak en ulceratie geassocieerd met ernstig acute pijn. Langdurig bloeden kan leiden tot ijzer tekort en bloedarmoede.
Oorzaken
Oorzaken zijn onder meer verzwakking van bindweefsel met de leeftijd, afschuifkrachten tijdens het passeren van harde ontlasting, zwaar persen, congestie van bloed en onvoldoende veneuze bloedafvoer en overmatige druk in de schepen. Triggerende factoren zijn onder meer een laag vezelgehalte dieet en constipatie, zwaarlijvigheid, zwangerschap, gebrek aan lichaamsbeweging, langdurige tijd op het toilet en sommige medicijnen zoals fosfodiësterase-5-remmersmiddelen tegen diarree, laxeermiddelen en pegvisomant. Niet-steroïde ontstekingsremmend drugs kan bloedingen veroorzaken.
Diagnose
De diagnose moet onder de hoede van een arts worden gesteld om andere oorzaken, zoals tumoren, uit te sluiten en om patiënten naar een behandeling te leiden die geschikt is voor hun stadium. Er wordt echter geschat dat slechts ongeveer een derde van de patiënten een arts bezoekt. Aangenomen wordt dat veel patiënten zichzelf een verkeerde diagnose stellen omdat andere oorzaken die vergelijkbare symptomen veroorzaken, slecht worden begrepen. Erge, ernstige pijn tijdens ontlasting geeft aan anale kloof.
Niet-farmacologische behandeling
Het is belangrijk om de ontlasting te reguleren door middel van veranderingen in voeding en levensstijl. Het mag niet te vloeibaar of te vast zijn. Aanbevelingen zijn onder meer:
- Drink voldoende vloeistoffen
- Duw of til geen zware voorwerpen op tijdens de ontlasting
- Aanvullen Met voedingsvezels of andere ontlastingsregulerende middelen (zie hieronder).
- Warme en weinig irriterende sitz-baden zonder zeep
- Stop met NSAID's
- Vermijd irriterende kruiden
- Voldoende fysieke activiteit, niet te lang zitten
- Harde zitbasis
- Nat toiletpapier
- Koude kompressen om pijn te verlichten
Afhankelijk van het stadium en de symptomen worden aambeien behandeld met kleine en grote ingrepen (bijv. Sclerotherapie, ligatie van elastiekjes). Ten slotte verdwijnen aambeien ook vaak binnen enkele dagen of weken vanzelf, maar kunnen ze terugkeren.
Orale medicamenteuze behandeling
Voor inwendige behandeling, voornamelijk goed verdragen voedingsvezels en laxeermiddelen worden gebruikt in constipatie om de ontlasting te vergroten volume en bijvoorbeeld ontlasting verzachten, psyllium, Indiase psyllium schil, lijnzaad, tarwezemelen, macrogol 3350, lactuloseen Sterculia. Sommige veneuze middelen, bijvoorbeeld flavonoïden zoals oxerutine (Venoruton), troxerutine, en diosmine (Daflon), evenals anthocyanosiden van blauwe bosbes (Myrtaven) en De bezem van de slager extracten (Phlebodril) zijn goedgekeurd voor behandeling. Ze zouden de haarvaten versterken en hun doorlaatbaarheid verminderen en ontstekingsprocessen tegengaan. Hun doeltreffendheid is omstreden.
Lokale medicamenteuze behandeling
Aambeienmedicijnen worden uitwendig gebruikt in de vorm van zalvenzetpillen en tamponades. Ze verlichten symptomen zoals jeuk en pijn, en zijn huid voedend en smerende. De duur van de behandeling is beperkt tot 1-2 weken voor zelfmedicatie. Als de symptomen gedurende deze tijd niet vanzelf verdwijnen, is medische opheldering aangewezen. Mogelijk bijwerkingen omvatten allergische reacties. Veel componenten van aambei-medicatie zijn bekende allergenen. Mono of combinatiepreparaten worden gebruikt.
- Anti-jeuk agenten zoals mentol en kamfer zijn aangenaam verkoelend, verlichten jeuk en pijn.
- Lokale anesthetica zoals benzocaïne, cinchocaïne, quinisocaïne en Lidocaïne gevoelloze pijn en kan jeuk remmen. Bijwerkingen omvatten allergische reacties.
- Zitbaden met kamille zijn ontstekingsremmend. Kamille is ook een bekend allergeen.
- glucocorticoïden zoals prednisolon, hydrocortison, dexamethason en fluocinolon zijn ontstekingsremmend en hebben een secundair antipruritisch effect. Volgens de professionele informatie hebben ze invloed op vasodilatatie en zouden ze vasculaire neoplasma's remmen. Ze mogen alleen op korte termijn worden gebruikt, omdat ze het perianale kunnen beschadigen huid en mogelijk de vatbaarheid voor infecties vergroten.
- Ader agenten, zoals paardekastanje extract, worden niet alleen systemisch maar ook lokaal gebruikt.
- tannines zoals Policresulen, toverhazelaar en eik werken samentrekkend, ontstekingsremmend en jeuk.
Sommige aambeienremedies bevatten ontsmettingsmiddelen zoals triclosan en dichloorbenzylalcohol. Andere actieve ingrediënten zijn onder meer bismut zouten, perubalsam en salicylaten, zoals mesalazine.
