Werking
In de meeste gevallen worden verwondingen met Tossy II en III graad chirurgisch behandeld om met name de volgende beschadigingen te voorkomen, zoals chronische instabiliteit van het gewricht en ook van de ligamenten. De operatie is endoscopisch, daarom zijn meestal slechts kleine huidincisies nodig om de instrumenten in te brengen. De patiënt krijgt een algehele narcose.
Er zijn verschillende technieken beschikbaar: bij veel patiënten worden de ligamenten weer aan elkaar gehecht en bovendien gestabiliseerd door een endogene pees (augmentatie) van de been (gracilis pees). De gezamenlijke capsule wordt ook gereconstrueerd. De procedure duurt vaak ongeveer 60 minuten en de patiënt kan het ziekenhuis meestal op de eerste of tweede dag na de operatie verlaten, afhankelijk van de voorwaarde.
Om een goede genezing van het gewricht te garanderen, wordt vervolgens met een orthese de gehele schouder verstijfd. Dit wordt zowel overdag als 's nachts gedragen zodat de gehechte ligamenten goed kunnen genezen en stabiel worden. Gedurende de volgende drie maanden wordt de beweging vervolgens opnieuw opgebouwd en vergroot door gerichte fysiotherapie, waarbij de schouder nog niet zwaar mag worden belast. Licht jogging is toegestaan na ongeveer zes weken.
- Sleutelbeen
- ACG = schouder - hoekverbinding
- Acromion (schouderhoogte)
- Coracoacromiaal ligament
- Ligamentum coraco-claviculare
Genezing van de acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie
A acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie is meestal een goedaardige verwonding. Bij de overgrote meerderheid van de getroffenen, geen ongemak of pijn wordt achtergelaten in het dagelijks leven of tijdens het sporten. Hoeveel tijd een acromioclaviculaire gewrichtsvervanging nodig heeft om te genezen, hangt af van de mate van letsel.
Zonder operatie duurt de genezing meestal tussen de 2-12 weken voordat de gewonde ligamentstructuren zijn hersteld. Hoe groter de schade aan het acromioclaviculaire gewricht, des te eerder is een operatie nodig om de acromioclaviculaire dislocatie te corrigeren. Dit kan de genezingstijd aanzienlijk verlengen.
Draden of platen die tijdens de operatie in het gewricht worden ingebracht voor stabilisatie, kunnen na 6-10 weken worden verwijderd. Dit wordt gevolgd door een fysiotherapeutische vervolgbehandeling om volledige genezing te bereiken. In de meeste gevallen is de schouder ongeveer 12 weken nadat het acromioclaviculaire gewricht is verstoord, weer volledig veerkrachtig.
Het genezingsproces kan worden ondersteund door conservatieve behandelmethoden. Fysiotherapeutische therapie versterkt de spieren rond de schoudergewricht en bevordert het vermogen om gewicht te dragen. Na overleg met de behandelend arts of fysiotherapeut kunnen (schoudersparende) sportactiviteiten worden hervat zodra de pijn neemt af, vaak na 1-2 weken.
In het geval van matig ernstige acromioclaviculaire dislocaties mag gedurende 5-6 weken geen sport worden beoefend om de gedeeltelijk geblesseerde ligamenten te laten genezen. Sporten waarbij de schouder wordt belast of waarbij de handen boven de hoofd (bijv. volleybal) kan pas na ongeveer drie maanden opnieuw worden uitgevoerd. Sterke trek- en duwkrachten op de schouder moeten indien mogelijk worden vermeden om tegenslagen in het genezingsproces te voorkomen.
Het kan gebeuren dat na het genezen het acromioclaviculaire gewricht achterblijft. Deze complicaties kunnen op hun beurt worden behandeld met medicatie, injecties in het acromioclaviculaire gewricht, fysiotherapie of chirurgie.
- Immobilisatie van het gewricht door middel van verschillende verbandtechnieken
- Fysiotherapie in de vorm van lymfedrainage
- Elektrotherapie
- Manuele therapie of
- Fysiotherapie
- Chronische instabiliteit van het schoudergewricht
- Artrose van het schoudergewricht
- Pijn of een
- Verminderde bruikbaarheid van de arm
