De bacterie Streptococcus mitis behoort tot de viridans streptokokken Viridans streptokokken zijn voornamelijk te vinden in de mond en keel.
Wat is streptococcus mitis?
mitis bacteriën zijn grampositief en behoren tot de streptococcus bacterieel geslacht. streptokokken zijn bolvormig bacteriën die het liefst in ketens zijn gerangschikt. Gram-positief bacteriën kan blauw gekleurd worden in de Gram-kleuring. Ze hebben een celwand waaraan een dikke, meerlagige mureïne-envelop is bevestigd. Aan bloed agar-agar, viridans streptokokken vormen een groene halo. Dit is een typisch teken van α-hemolyse en heeft de kokken hun naam gegeven. Viridans komt uit het Latijn en betekent 'een groene kleur produceren'. Streptococcus mitis stopt met groeien bij temperaturen onder 10 ° Celsius. Bij 45 ° Celsius daarentegen kan de ziekteverwekker zich nog goed vermenigvuldigen. De mitisgroep als subgroep van de viridans streptokokken wordt in de medische literatuur ook wel de sanguisgroep genoemd. De pathogeniteit van de α-hemolytische groep streptokokken wordt lange tijd onderschat. De ß-hemolytische groepen werden gevreesd vanwege de ernstige ziekten die ze konden veroorzaken. Echter, pathogenen uit de α-hemolytische groep kan ook ernstige ziekte veroorzaken. Daarom worden ze opportunistisch of facultatief genoemd pathogenen Opportunistische bacteriën zijn onschadelijk voor een gezond persoon. Ze profiteren echter van een zwakte in de immuunsysteem om een infectie te veroorzaken. Zo'n infectie wordt ook wel een opportunistische infectie genoemd.
Voorkomen, verspreiding en kenmerken
Streptokokken van de Mitis-groep leven in de mondholte van mensen. Ze worden ook in het oor aangetroffen, neus-, en keel. In zeldzame gevallen worden de bacteriën ook in andere delen van het lichaam aangetroffen, zoals de huid Streptococcus mitis is ook gedetecteerd in de tand gedenkplaat van verschillende diersoorten. De bacteriën worden overgedragen door direct contact. Bijna elke persoon op volwassen leeftijd heeft streptokokken van de mitisgroep in zijn of haar mond Streptokokken kunnen daarom ook een rol spelen bij bijtwonden. In deze context is het risico op infectie het hoogst bij menselijke beten. Ongeveer 50 procent van alle bijtwonden veroorzaakt door mensen leiden tot infectie. Bijtwonden die bijzonder dicht bij de gewrichten en diep bijtwonden raken vaak besmet. Daarom, wanneer antibiotica nog niet beschikbaar waren, waren de gevolgen van een mensenbeet ingrijpend. Als medische zorg is verleend binnen het eerste uur na de beet, amputatie moest in tien procent van alle gevallen worden uitgevoerd. Als medische zorg pas later beschikbaar was, zou de amputatie tarief verhoogd tot meer dan 30 procent. Dierlijke bijt leiden tot infectie in slechts ongeveer 20 procent van de gevallen.
Ziekten en klachten
Streptococcus mitis is ook alleen facultatief pathogeen in de mondholte Bij gezonde mensen maken de bacteriën deel uit van de fysiologische mondflora. Onder bepaalde omstandigheden kan Streptococcus mitis echter toenemen cariës vorming. Hoog suiker consumptie heeft een gunstig effect. cariës is ook in de volksmond bekend als tandbederf Het is een multifactoriële aandoening van de tand. Bacteriën metaboliseren koolhydraten van eten tot zuren. De zuren ontbinden calcium fosfaten uit de tand glazuur, resulterend in demineralisatie op de lange termijn. Aanvankelijk vormen zich witte vlekken op de glazuur Wanneer op deze plekken kleurpigmenten uit voedsel worden afgezet, worden ze donker. Als remineralisatie in dit stadium niet optreedt, gaat de ziekte verder naar de dentine Tandheelkundig cariës kan veroorzaken kiespijn omdat de dentine is veel zachter dan de glazuur, zodat de cariës zich op dit niveau sterk kan verspreiden. Bij de zogenaamde cariës profunda, diepe tandcariës, heeft de laesie zich ontwikkeld tot in de tandpulp. Deze fase wordt geassocieerd met een ernstige tand pijn De tand is in dit stadium vaak niet meer te redden en moet worden verwijderd. Mitis streptokokken kunnen de bloed door verwondingen in de mondholte, bijvoorbeeld na een tandheelkundige ingreep. Hematogene verspreiding kan bacteriële vegetaties met Streptococcus mitis veroorzaken op de hart- kleppen. Deze leiden tot permanent ontsteking van de binnenbekleding van de hart- De binnenvoering van de hart- endocardium, bekleedt het gehele inwendige van het hart en vormt tevens de kleppen.Endocarditis lenta ontwikkelt zich tijdens infectie met Streptococcus mitis. Endocarditis lenta is een subacute variant van bacteriële endocarditis. De ziekte begint meestal verraderlijk. De symptomen zijn nogal niet-specifiek. Getroffen individuen ontwikkelen zich koorts van onduidelijke oorzaak en voelen zich over het algemeen nogal zwak. Ze hebben geen eetlust en zijn bleek. Bloedarmoede is vaak aanwezig. Dit vloeit voort uit de verklevingen van de hartkleppen, waar veel rood bloed cellen worden vernietigd tijdens het passeren van de hartkleppen In latere stadia, drumbeat vingers en klokglas nagels kan ontstaan door het ontbreken van zuurstof veroorzaakt door bloedarmoede Drumbeat-vingers vallen op door afgeronde distensies van de vinger einde links. Klok glas nagels worden veroorzaakt door bindweefsel hypertrofie in het nagelbed. De nagels zijn sterk gekromd in de dwarsrichting en in de lengterichting. Minieme cardiale embolieën veroorzaken blauwachtige pijnlijke knobbeltjes ter grootte van een linze op de vingers en tenen. Deze staan ook bekend als Osler-knobbeltjes. Ze zijn een typisch symptoom van bacterieel endocarditis Wanneer individuele bacteriën of groepen bacteriën loskomen van de hartkleppen, kunnen ze door de bloedbaan naar andere organen reizen en secundaire ziekten veroorzaken. Vanwege het risico op het ontwikkelen van bacteriële endocarditis, wordt pre- en postoperatieve zorg verleend tijdens geplande tandheelkundige ingrepen, voor patiënten met een verhoogd risico op endocarditis. Patiënten ontvangen dus antibiotica ongeveer een uur voor en een paar uur na de behandeling. Patiënten met een hoog risico zijn onder meer patiënten met een hartklepvervanging, patiënten met een aangeboren aandoening hartafwijking, en patiënten met harttransplantaties.
