Oorzaken | Gescheurde pees

Oorzaken

Hoewel pezen zijn niet erg elastisch, niet elke extreme belasting zorgt ervoor dat een pees scheurt. Allereerst, pezen kan worden uitgerekt / overbelast. Indien echter een bepaalde tolerantielimiet van de treksterkte wordt overschreden, treedt de breukgebeurtenis op.

Afhankelijk van de ernst scheurt de pees slechts gedeeltelijk of volledig, mogelijk met inbegrip van een botbreuk. De oorzaken van een gescheurde pees zijn variabel. Sinds de pezen nauw verwant zijn aan hun respectievelijke spieren, zijn bepaalde bewegingssequenties of krachteffecten de hoofdoorzaak van een peesbeschadiging.

Plotselinge belastingen met extreme druk en spanning kunnen leiden tot een gescheurde pees. In het algemeen veroorzaken sterke externe krachten, zoals een klap op het peesgebied, a gescheurde pees. Een pees is ook bijzonder gevoelig als deze onder spanning staat op het moment van de hevige of krachtige impact of als de belasting schuin staat.

Bepaalde factoren of omstandigheden kunnen het risico op een peesscheur vergroten. Deze omvatten bijvoorbeeld het onvermijdelijke verouderingsproces, dat een verlies aan elasticiteit van pezen door het hele lichaam veroorzaakt. Een andere risicofactor is het feit dat reeds beschadigde pezen vatbaarder zijn en peesruptuur waarschijnlijker is.

Dergelijke schadelijke oorzaken kunnen ontstekingsprocessen of overbelasting zijn. Vooral bij sport speelt overbelasting een belangrijke rol. Vaak blijven kleine laesies op de pees, bijv. Kleine partiële scheurtjes, onopgemerkt en het risico op een volledige peesruptuur neemt steeds verder toe naarmate de belasting voortduurt zonder regeneratietijd.

Afgezien van dit sluipende blessureproces kunnen er natuurlijk ook acute peesrupturen optreden in de sport. Traumatische peesrupturen komen over het algemeen het meest voor. Niet te vergeten zijn degeneratieve en ontstekingsprocessen, die als een risicofactor voor a. Worden beschouwd gescheurde pees.

Een gescheurde pees kan in verschillende delen van ons lichaam aanwezig zijn. Typische manifestaties worden hieronder beschreven. In de bovenste extremiteit, de pezen van het schoudergebied, onderarm en de hand worden voornamelijk aangetast.

Schouderregio en onderarmen

Bij de schouder is een peesscheur van de supraspinatus pees komt vaak voor. De supraspinatus pees maakt deel uit van de belangrijke spier van de schoudergewricht met dezelfde naam, de supraspinatus-spier. Samen met drie andere spieren vormt het de rotator manchet, wat cruciaal is voor de stabiliteit van de schoudergewricht, aangezien het een spierbeveiligd gewricht is.

In het algemeen is daarom de rotator manchet wordt voornamelijk beïnvloed door een gescheurde pees, maar de lange bicepspees in het schoudergebied kan ook scheuren supraspinatus pees is erg vatbaar voor laesies vanwege het beloop. Het passeert tussen het benige acromion en hoofd of opperarmbeen en is gehecht aan een specifiek botproces (tuberculum majus) van de humerus. Deze beklemming kan leiden tot een bottleneck-syndroom, de zogenaamde impingement syndroom, die kan worden geassocieerd met ernstige pijn.

Verdere beschadiging door overbelasting of tekenen van slijtage kan de supraspinatuspees zodanig verzwakken dat de pees uiteindelijk scheurt. Het is daarom belangrijk om waarschuwingssignalen als een impingement syndroom om een ​​breuk van de pees te voorkomen. Verderop in de arm, de pezen van de spieren van de onderarm zijn populaire manifestatiesites van een gescheurde pees.

Omdat we veel spieren hebben op de onderarm die zowel als extensoren of als buigspieren functioneren en zijn onderverdeeld in oppervlakkige en diepe spiergroepen, is het nu te complex om elke individuele spier te verklaren. Wat ze gemeen hebben, zijn de hierboven genoemde oorzakelijke factoren die leiden tot een gescheurde pees. Sporten zoals gewichtheffen, gymnastiek, worstelen, speerwerpen en kogelstoten zijn ook bijzonder gevaarlijk.

De supraspinatus-spier behoort tot de schouderspieren en maakt deel uit van de zogenaamde rotator manchet, een groep spieren die samen bewegen en stabiliseren schoudergewricht. De supraspinatus-spier is primair verantwoordelijk voor de externe rotatie en ontvoering (de laterale beweging van de bovenarm weg van het lichaam) van de bovenarm. De supraspinatuspees loopt in het schoudergewricht in de nauwe ruimte tussen de acromion en hoofd of opperarmbeen.

Hierdoor wordt de pees blootgesteld aan sterke mechanische belasting, wat kan leiden tot scheuren door chronisch onjuiste belasting, het verouderingsproces of een ongeval. Vaak ontwikkelen de symptomen zich slechts geleidelijk over maanden of jaren. Patiënten klagen er vaak over pijn bij overbelasting van de arm en bij nachtelijke schietpijnen.

Een ervaren orthopeed kan een supraspinatuspeesruptuur vermoeden met behulp van een fysiek onderzoek. De gouden standaard voor de uiteindelijke diagnose is echter een MRI-onderzoek. Supraspinatus peesruptuur kan zowel conservatief worden behandeld (bijv. Fysiotherapie, pijn therapie) en operatief.

De optimale oplossing moet voor elke patiënt afzonderlijk worden gevonden. De biceps-spier bevindt zich op de bovenarm en is verantwoordelijk voor flexie in het ellebooggewricht. In het geval van een bicepspees breuk, kan zowel de lange, de bovenste als de onderste bicepspees worden aangetast.

Een breuk van de lange bicepspees (ook bekend als proximale ruptuur) is de meest voorkomende vorm van bicepspeesruptuur en treedt meestal op als gevolg van triviale ongelukken met chronische eerdere schade. Een ruptuur van de lange bicepspees is meestal relatief pijnloos en de kracht en functie van de arm is slechts in geringe mate beperkt. De biceps-spier verschijnt als een spierbult erboven het ellebooggewricht, dus het glijdt naar beneden, om zo te zeggen.

De onderste bicepspees scheurt vooral bij acute blessures, vaak in de context van sportverwondingen. Het gaat gepaard met acute, stekende pijn. Een grote hematoom (blauwe plek) wordt vaak gevormd.

De flexie in het ellebooggewricht beperkt is, is het naar buiten draaien van de hand meestal niet meer mogelijk. Naast de fysiek onderzoekeen ultrageluid onderzoek kan ook diagnostisch worden gebruikt. Als trauma de oorzaak is van de breuk van de bicepspees, kan een Röntgenstraal kan nuttig zijn om fracturen uit te sluiten.

Een ruptuur van de lange bicepspees wordt meestal conservatief behandeld pijntherapie en bescherming. Een breuk van de korte bicepspees wordt altijd operatief behandeld. Een breuk van de pees kan ook optreden in de kromming van de arm.

Dit is de onderste pees van de biceps-spier, die begint bij de bovenarm en maakt verbinding met de spaak van de onderarm via de kromming van de arm. Het scheuren van de onderste bicepspees is vrij zeldzaam en komt vooral voor bij acute blessures, vooral bij atleten. De breuk is erg pijnlijk, wat vaak resulteert in de vorming van een blauwe plek.

De flexie in het ellebooggewricht wordt meestal verzwakt, de buitenwaartse rotatie van de hand wordt meestal volledig gestopt. Een betrouwbare diagnose is mogelijk door middel van MRI of ultrageluid. Therapeutisch wordt de pees operatief opnieuw bevestigd.