Oorzaken
De oorzaken van buikkrampen en diarree kunnen worden onderverdeeld in verschillende categorieën. Allereerst wordt onderscheid gemaakt tussen: Infectieuze oorzaken zijn voornamelijk de ziekteverwekkers die gastro-intestinale infecties veroorzaken (gastro-enteritis). Dit zijn meestal virussen zoals adeno-, rota- of norovirussen.
Bacterie kan ook veroorzaken buikkrampen en diarree, zeldzamer schimmelziekten of parasieten zijn de oorsprong van infectieus gastro-enteritis Auto-immuunziekten en ontstekingen worden veroorzaakt door veranderingen in het slijmvlies van de darmwand. Door deze ontstekingsveranderingen kan er bijvoorbeeld minder vocht uit de voedingspulp worden opgenomen, zodat de stoelgang wordt vloeiender.
Op hetzelfde moment, krampen van de darmspieren optreden. Dergelijke ontstekingsziekten kunnen acuut optreden; auto-immuunprocessen in het maagdarmkanaal leiden meestal tot chronische ziekten (chronische inflammatoire darmziekten). Metabole oorzaken van buikkrampen en diarree treden op wanneer de metabolische toestand van het lichaam is verdwenen evenwicht.
Het voedselgerelateerde buikkrampen en diarree komen voor in verband met voedselintolerantie of bedorven voedsel. - infectie
- Auto immuunziekte
- Ontstekingsprocessen
- Metabole oorzaak
- Voedselgerelateerde oorzaken
Buikkrampen en diarree, die een paar uur na het eten optreden, kan een indicatie zijn van bedorven voedsel. Het bedorven voedsel moet vaak door de maag en eerst in de darmen om deze symptomen te veroorzaken.
Sinds de gemiddelde tijd blijft het voedsel in de maag is ongeveer 2 uur (vooral vast voedsel ook langer), de eerste symptomen verschijnen vaak na deze periode. Meestal leidt bedorven voedsel tot kortdurende ernstige diarree pijn in de buik en buik krampen en misselijkheid en braken maken meestal ook deel uit van het spectrum van symptomen. Als het buikkrampen en diarree optreden direct tijdens het eten of pas heel kort daarna, dit spreekt vaak voor andere ziekten.
Een chronisch geïrriteerd maagdarmkanaal (bijvoorbeeld bij chronische inflammatoire darmaandoeningen) kan hierbij een belangrijke rol spelen. Prikkelbare darm syndroom of prikkelbaar maag syndroom en aanverwante ziekten manifesteren zich ook vaak in klachten zoals buikpijn krampen en diarree onmiddellijk na het eten. De wisselwerking tussen psychologische stress en ongemak bij geïrriteerden spijsverteringskanaal speelt een belangrijke rol. Deze artikelen kunnen ook interessant voor u zijn:
- Alles over voedselvergiftiging
- Sympomen van voedselvergiftiging
- Maagpijn na het eten
- Diarree na het eten
Andere symptomen
Naast buikkrampen en diarree komen vaak andere symptomen van het spijsverteringsstelsel voor. De symptomen gaan bijvoorbeeld vaak gepaard met misselijkheid en braken. Fever kan ook vaak voorkomen in de context van infecties of ontstekingen.
De getroffen personen zijn in de regel slap, moe en kunnen minder goed presteren. Acute buikkrampen kunnen ook gepaard gaan met zweten en zelfs flauwvallen. Als de ziekte schade aan de darm veroorzaakt slijmvliesveranderingen in de kleur van de stoelgang (bijv. roodachtige of donkere verkleuring van de ontlasting als gevolg van bloed afzettingen) kunnen vaak voorkomen.
Winderigheid is een veel voorkomend symptoom dat samen met buikkrampen en diarree kan worden waargenomen. De trigger hiervoor is de bacteriële kolonisatie van het maagdarmkanaal. Deze bacteriën zijn aanwezig in de darmen van elke persoon en spelen een belangrijke rol bij de spijsvertering.
Met name via bepaalde voedingsmiddelen maar ook door een verstoring van de bacteriële kolonisatie (bijvoorbeeld door infectieus kiemen) de darm bacteriën ga uit evenwicht Hun spijsvertering verandert zodat er meer spijsverteringsgassen worden geproduceerd. Deze gassen blazen de darm op en kunnen tot een vol gevoel leiden.
Bovendien krijgen getroffen personen winderigheid omdat ze de verhoogde darmgassen moeten laten ontsnappen. Misselijkheid is een veel voorkomend symptoom in verband met chronisch en acuut ziekten van het maagdarmkanaal Allereerst kan het optreden als gevolg van verschillende stemmingen van de spijsverteringskanaal evenals de symptomen buikkrampen en diarree.
In het geval van een acute ziekte zoals een infectie, houden de symptomen enkele dagen aan totdat het lichaam de ziekteverwekkende stoffen heeft geëlimineerd en bestreden. Chronische ziekten leiden daarentegen tot blijvende schade aan bijvoorbeeld de darmwand en treden vaak gefaseerd op. Met name misselijkheid, die met tussenpozen optreedt zonder een specifiek identificeerbare trigger, kan wijzen op chronische irritatie van de maag of slokdarm.
Braken is een symptoom dat een beschermend mechanisme van de spijsverteringskanaal Dit beschermingsmechanisme speelt een bijzonder belangrijke rol bij ziekten met gastro-intestinale aandoeningen kiemen van alle soorten of bedorven voedsel. Door te braken probeert het lichaam de schadelijke stoffen weer uit het spijsverteringskanaal te transporteren.
Braken heeft dus een soortgelijk effect als diarree, wat ook een versnelde doorgang van de bedorven stoffen in het lichaam mogelijk maakt. Dit betekent dat er minder schadelijke stoffen en ongedierte door de darmen in het lichaam worden opgenomen en bovendien blijven de stoffen slechts korte tijd in het spijsverteringskanaal en worden ze snel weer uitgescheiden. Fever is een algemeen symptoom van het lichaam dat een reactie van de immuunsysteem.
Met behulp van dit mechanisme probeert het lichaam vreemd te doden kiemen. Fever komt daarom vaak voor bij gastro-intestinale infecties veroorzaakt door bacteriën of virussen Maar chronische gastro-intestinale ziekten veroorzaakt door auto-immuunprocessen activeren ook de immuunsysteem.
Vaak stijgt de koorts in deze gevallen niet zo veel als bij acute infecties. Pijn in de ledematen is een klassiek symptoom van invloed, daarom komen deze klachten die gepaard gaan met buikkrampen en diarree vooral veel voor bij maagdarmklachten. griep Daarnaast zijn er vaak klachten zoals misselijkheid en braken maar ook koorts, verlies van eetlust en vermoeidheid.
Vaak wordt gastro-enteritis veroorzaakt door virussen, dus er is geen causale behandeling. Therapie bestaat daarom meestal uit symptoombestrijding door pijn en koortsreductie evenals voldoende vochtopname en lichamelijke rust. Bloed in de kruk kan op twee verschillende manieren voelbaar zijn.
Indien de bloed komt uit de achterste delen van de darm, het is meestal vers bloed en verschijnt in de vorm van lichtrode afzettingen op de ontlasting. Als het bloed echter uit de voorste delen van de darm of uit de maag komt, wordt het verteerd tijdens de darmpassage, waardoor het een donkerbruine tot zwarte kleur krijgt, waardoor de ontlasting donkerder wordt. Bloedingen in het maagdarmkanaal kunnen worden veroorzaakt door infectieuze schade aan het slijmvlies.
Chronische inflammatoire darmaandoeningen tasten ook het slijmvlies aan en gaan daarom vaak gepaard met bloed in de ontlasting. Als dat zo is bloed in de ontlastingis het belangrijk om een arts te raadplegen en de oorzaak van de bloeding te verhelderen. - Bloed in de ontlasting met diarree
- Bloed in de ontlasting en buikpijn
Bij terugkomst pijn wordt geassocieerd met buikkrampen en diarree, is het meestal een uitstraling van pijn van de buik naar de rug.
Het gevoel van pijn kan ook worden geïnterpreteerd door de hersenen in de rug via zenuwverbindingen. Bovendien grenst de buikholte direct aan de rug en de wervelkolom. Daarom kunnen klachten van het maagdarmkanaal, die gepaard gaan met diarree en buikkrampen, ook de spieren van de rug en omliggende structuren aantasten.
Buikpijn veroorzaakt vaak een reflex aanspannen van de rugspieren, zodat pijn in de rug komt tegelijkertijd voor met buikkrampen en diarree. Zweten is in de meeste gevallen een teken dat het autonoom is zenuwstelsel is in wanorde. Het autonome zenuwstelsel kan worden onderverdeeld in twee antagonisten: de sympathische zenuwstelsel en parasympathische zenuwstelsel.
Het parasympathische zenuwstelsel wordt met name actief tijdens de spijsvertering en kan daardoor goed aangepakt worden bij maagdarmkanaalklachten. Overmatige irritatie van de parasympathische zenuwstelsel leidt tot een reactie van de andere partner (sympathische zenuwstelsel), die de productie van zweet stimuleert. Meestal vindt het zweten plaats op hetzelfde moment als de buikkrampen.
De meest getroffen personen worden koud en zweterig. Het uitbreken van zweten kan een waarschuwing zijn voor een dreigende flauwvallen. Flauwvallen (syncope) worden meestal gekenmerkt door een verminderde bloedtoevoer naar de hersenen.
Diverse mechanismen leiden tot een kortstondig tekort aan zuurstof en andere voedingsstoffen aan de hersenen Deze tekortkoming veroorzaakt het flauwvallen. In de context van ziekten die buikkrampen en diarree veroorzaken, kan het zenuwstelsel van het lichaam in de war raken.
Het maagdarmkanaal is zeer goed voorzien van zenuwen die zowel informatie van de buik naar de hersenen sturen als instructies van de hersenen naar het spijsverteringskanaal. Als er bijvoorbeeld een ontsteking optreedt en daarmee gepaard gaande buikkrampen en diarree, kan de zenuwen kan overbelast raken. Dit leidt tot een instorting van de bloedsomloop. Pijn tijdens het ziektebeloop kan ook een dergelijke ontregeling veroorzaken en daarmee de doorbloeding van de hersenen tijdelijk verslechteren. Koud zweet, ongesteldheid en duizeligheid gaan vaak vooraf aan flauwvallen.
