Tympanische effusie verwijst naar een ophoping van vocht in de middenoor op het gebied van de trommelvlies De consistentie van de vloeistof varieert van sereus (waterig) tot slijmerig of zelfs etterig. Tympanische effusie wordt meestal veroorzaakt door een geblokkeerde Eustachi-buis. Dit veroorzaakt een lichte onderdruk in de middenoor, waardoor weefselvloeistof weglekt en zich verzamelt in de trommelholte onder de gehoorbeentjes.
Wat is een trommelvliesuitstroming?
De middenoor wordt aan de buitenkant begrensd door de trommelvlies en aan de binnenkant door het slakkenhuis. Aan de bovenkant van het middenoor bevinden zich de gehoorbeentjes, die trillingen van de trommelvlies door het ovale venster naar het slakkenhuis in het binnenoor. In het onderste gebied verwijdt het middenoor ter hoogte van het trommelvlies om de trommelholte te vormen, die uitmondt in de buis van Eustachius. Normaal gesproken is het middenoor gevuld met lucht en zorgt de Eustachi-buis, met zijn verbinding met de nasopharynx, voor de nodige drukvereffening zodat in het buiten- en middenoor dezelfde luchtdruk heerst. Als de Eustachi-buis is geblokkeerd vanwege een koud of andere oorzaken, kan er een lichte negatieve druk zijn in de trommelholte, die het lekken van weefselvloeistof bevordert die zich ophoopt in de trommelholte en een trommelvliesuitstroming wordt genoemd. Omdat het in het begin meestal een serumachtige vloeistof is, is de consistentie in het begin meestal waterig. Bij langdurige of chronische progressie kan de consistentie aanzienlijk veranderen. De vloeistof wordt slijmerig en stroperig, kan ook bevatten bloed, en kan zich vermengen met pus in het geval van bacteriële infecties.
Oorzaken
Een disfunctie van de Eustachi-buis resulteert in een gebrek aan drukvereffening tussen het midden- en buitenoor. Hierdoor ontstaat vaak een lichte onderdruk in het middenoor, wat de afscheiding van weefselvloeistof door het slijmvlies bevordert epitheel van het middenoor. De vloeistof hoopt zich vervolgens op in het onderste deel van de trommelholte als een trommelvliesuitstroming. Als de blokkering van de buis van Eustachius aanhoudt, verandert de consistentie en samenstelling van de trommelvliesuitvloeiing in de richting van slijmerig, stroperig. Vanwege het ontbreken van ventilatie van de trommelholte, bacteriële infecties vaak optreden, leidend tot midden oorontsteking en het probleem verergeren. Bij kinderen die vatbaar zijn voor midden oorinfectieskunnen bacteriële infecties ook de trommelvliesuitstroming veroorzaken, in plaats van andersom. Verstopping van de buis van Eustachius en het daaruit voortvloeiende gebrek aan ventilatie van de trommelholte kan vele oorzaken hebben. Meestal wordt de blokkering veroorzaakt door verkoudheid, sinusitis, nasaal poliepen, of vergrote palatine amandelen. Kinderen met Downsyndroom (trisomie 21) en gespleten lip en gehemelte kunnen ook functionele beperkingen van de Eustachi-buis hebben.
Symptomen, klachten en tekenen
Een beginnende trommelvliesuitstroming is meestal asymptomatisch en wordt daarom in zeer weinig gevallen ontdekt. Als het ernstiger is, treedt gehoorverlies op in de vorm van een vermindering van de geluidsgeleiding. Het is niet ongebruikelijk duizeligheid ook voorkomen. Bovendien is er meestal een onaangenaam gevoel van druk op het aangedane oor. Pijn treedt meestal alleen in als een midden oorontsteking optreedt, wat kan leiden tot een breuk van het trommelvlies als de trommelvliesuitstroming ernstig is. Als het trommelvlies is gescheurd, kan een deel van de vloeistof in de buitenkant terechtkomen gehoorgang en zichtbaar uit het oor lopen. Als de trommelvliesuitstroming gedurende meer dan drie maanden chronisch voortschrijdt, kan de slijmvlies van het middenoor wordt gestimuleerd om een cilindrische vorm te ontwikkelen epitheel met zogenaamde bekercellen. De bekercellen zijn geïntegreerd in de epitheel en slijm produceren.
Diagnose en verloop van de ziekte
Een veelgebruikte en gebruiksvriendelijke diagnostische procedure is otoscopie. Vloeistofophoping in de trommelholte kan dan meestal via het trommelvlies worden gedetecteerd, omdat het trommelvlies halfdoorzichtig en dun is huid, en vochtophoping aan de andere kant is een beetje zichtbaar. Als de trommelvliesuitvloeiing bijvoorbeeld ook bevat bloedzal het trommelvlies een licht blauwachtige gloed hebben. Een andere diagnostische optie is tympanometrie, die wordt gebruikt om de mobiliteit en elasticiteit van het trommelvlies te meten. De mate waarin de trommelvliesuitstroming een tijdelijke of permanente oorzaak heeft gehoorverlies kan worden bepaald door middel van audiometrie.
Complicaties
Complicaties van een trommelvliesuitstroming komen vooral voor bij kinderen. Hoewel een acute effusie in de meeste gevallen vanzelf geneest, bestaat er een risico op onaangename gevolgen als de voorwaarde wordt niet op tijd opgemerkt en op de juiste manier behandeld. Een van de meest voorkomende negatieve effecten van trommelvliesuitstroming is gehoorverlies Het wordt als bijzonder problematisch beschouwd omdat het vaak niet eens wordt opgemerkt door de getroffen kinderen. Dit kan op zijn beurt leiden tot verstoringen in de ontwikkeling van het kind. Soms worden de getroffenen zelfs ten onrechte geclassificeerd als verstandelijk gehandicapt. Om gehoorschade door trommelvliesuitstroming te voorkomen, is het raadzaam om preventieve controles bij te wonen. Als er een vermoeden bestaat dat het kind moeite heeft met horen, een ooronderzoek, neus- en keelspecialist moet worden uitgevoerd. Als de trommelvliesuitstroming een chronisch beloop heeft, zijn verdere complicaties mogelijk. Bijvoorbeeld littekens in het middenoor slijmvlies or otitis media komen vaak voor. Bovendien bestaat er een risico op aantasting van de gehoorbeentjes door de effusie. Als deze zelfs worden vernietigd, is vervanging door een implantaat noodzakelijk. Verder cholesteatoom kan vormen, die operatief moet worden verwijderd. Sommige patiënten lijden ook aan ernstige effecten van een trommelvliesuitstroming, zoals mastoïditis (ontsteking van het mastoïdproces) of hersenvliesontsteking (meningitis). Volwassenen kunnen ook de gevolgen van een trommelvliesuitstroming ervaren. Dit zijn meestal klachten zoals duizeligheid, druksensaties en hoofdpijn.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
If gehoorverlies, een gevoel van druk in het oor en andere tekenen van trommelvliesuitstroming optreden, moet de arts onmiddellijk worden geraadpleegd. Pijn en duizeligheid in het oor zitten ook duidelijke waarschuwingssignalen die verduidelijkt moeten worden. Getroffen personen kunnen het beste hun huisarts of een oorspecialist raadplegen. De arts kan de diagnose stellen op basis van een fysiek onderzoek en behandel de effusie met medicatie of buisstralen. Individuen die lijden aan sinusitis, rhinitis, of metabole ziekten lopen een bijzonder risico. Mensen met Downsyndroom, gespleten lip en gehemelte of adenoïden behoren ook tot de risicogroepen en moeten de symptomen onmiddellijk laten verduidelijken door een specialist. Naast de oorarts kan een internist of de huisarts worden geraadpleegd. Kinderen moeten als oor aan de kinderarts worden gepresenteerd pijn of gehoorklachten optreden. Als de trommelvliesuitstroming optreedt in verband met een chirurgische ingreep (bijvoorbeeld nadat een Eustachi-buis is geplaatst), moet de verantwoordelijke arts worden geïnformeerd. De behandeling is meestal een intramurale procedure, hoewel de trommelvliesuitstroming meestal kan worden gecorrigeerd door routinematige chirurgie.
Behandeling en therapie
Behandeling van trommelvliesuitstroming hangt af van de oorzakelijke factoren. Over het algemeen zijn ziekten die een trommelvliesuitstroming hebben veroorzaakt gemakkelijk te behandelen. Als de vochtophoping vroeg genoeg werd gediagnosticeerd, is het meestal voldoende om de functionaliteit van de buis van Eustachius te herstellen. Zodra de drukvereffening is hersteld, is de kans groot dat de trommelvliesuitstroming vanzelf verdwijnt en dat het gehoor zich herstelt, mits het trommelvlies niet is beschadigd. In eenvoudige gevallen neussprays om de neusslijmvlies en inhalaties zijn voldoende. In meer hardnekkige gevallen worden medicijnen gegeven om de trommelvliesuitstroming vloeibaar te maken en mogelijk antibiotica om de bacteriële infectie te behandelen. In ernstige gevallen kan paracentese, een incisie in het trommelvlies, aangewezen zijn om de secretie weg te zuigen. De incisie in het trommelvlies kan zo worden gemaakt dat het weer aan elkaar groeit zonder blijvende gehoorbeschadiging achter te laten. In enkele gevallen waar de druk niet kan worden vereffend via de Eustachi-buis, wordt een zogenaamde tympanostomieslang ingebracht om een permanente drukvereffening tussen het middenoor en de externe druk te bieden. De tympanostomieslang blijft maximaal twaalf maanden in het oor en wordt daarna verwijderd.
Vooruitzichten en prognose
Een trommelvliesuitstroming kan verschillende cursussen volgen. De prognose is onder meer gebaseerd op de leeftijd van de patiënt en het tijdstip van diagnose. Bij kinderen ontwikkelen trommelvliesuitvloeiingen zich soms tot een chronische voorwaarde In principe kan de trommelvliesuitstroming worden behandeld door de oorzaken weg te nemen. Alleen in geïsoleerde gevallen blijft er blijvende schade in de gehoorgang, zoals schade aan de gehoorgang. slijmvlies of de gehoorbeentjes. Bij volwassenen verdwijnen trommelvliesuitstortingen meestal volledig. Gevolgen op lange termijn zijn zeldzaam. Bij sommige patiënten kan het gehoor verminderd zijn. Een trommelvliesuitstroming wordt aanvankelijk geassocieerd met pijn en ongemak. Na de behandeling zouden de symptomen moeten zijn verdwenen. Er worden voor de patiënt geen beperkingen in de kwaliteit van leven verwacht. De levensverwachting wordt ook niet verminderd door een trommelvliesuitstroming. De prognose wordt gemaakt rekening houdend met het beloop van de ziekte, de algemene voorwaarde van de patiënt en enkele andere factoren. De oor- of huisarts is verantwoordelijk. Bij chronische ziekten moet de prognose regelmatig worden vernieuwd. Over het algemeen is de prognose voor trommelvliesuitstroming goed en dat kan de patiënt leiden een symptoomvrij leven na behandeling.
het voorkomen
Maatregelen het voorkomen van de ontwikkeling van een trommelvliesuitstroming bestaat voornamelijk uit het verzekeren van een goed werkende drukvereffening door de buis van Eustachius. Vooral bij verkoudheid moet erop worden gelet dat de drukvereffening zo snel mogelijk wordt hersteld.
Nazorg
In de meeste gevallen heeft de persoon die lijdt aan een trommelvliesuitstroming slechts enkele en meestal ook slechts beperkte opties en maatregelen van nazorg aanwezig. De getroffen persoon dient allereerst snel en vooral in een vroeg stadium een arts te raadplegen om verdere complicaties en klachten te voorkomen. Omdat de patiënt niet alleen kan genezen, is hij altijd afhankelijk van een medisch onderzoek door een arts. In de regel kan trommelvliesuitstroming relatief goed worden behandeld met eenvoudige middelen. De getroffen persoon moet gebruiken neusspray om het ongemak te verlichten. In sommige gevallen kan het ook nodig zijn om in te nemen antibiotica om het ongemak te beperken. De getroffen persoon moet er altijd voor zorgen dat de antibiotica worden regelmatig en in de juiste dosering ingenomen. Bij vragen of ernstige bijwerkingen dient altijd eerst een arts te worden geraadpleegd. Antibiotica mogen niet samen worden ingenomen alcohol, omdat hun effect anders aanzienlijk zal worden verminderd. Verdere nazorg maatregelen zijn meestal niet beschikbaar voor de persoon die aan deze ziekte lijdt. De levensverwachting van de getroffen persoon wordt niet verminderd.
Wat u zelf kunt doen
Een trommelvliesuitstroming kan ernstige pijn veroorzaken. Deze worden meestal beter als ze goed zijn ventilatie van het oor is verzekerd. In dit opzicht is het raadzaam om decongestivum neusdruppels en te gebruiken decongestivum neussprays in het geval van een acute trommelvliesuitstroming. Deze houden de verbinding tussen de neus- en het oor open. Hierdoor kan de trommelvliesuitstroming sneller genezen en kan de drukpijn op het oor afnemen. Vooral bij het liggen kan de pijn die wordt veroorzaakt door een trommelvliesuitstroming zeer ernstig zijn. Daarom zijn decongestivumsprays of -druppels aan te raden, vooral voordat u naar bed gaat. Pijnstillende medicijnen zoals ibuprofen en paracetamol kan ook helpen de pijn te verminderen bij acute infecties. Beide pijnstillers en neusdruppels zijn zonder recept verkrijgbaar in matige doses en moeten altijd in voorraad worden gehouden, vooral als u vatbaar bent voor herhaalde trommelvliesuitstortingen. Aangezien een trommelvliesuitstroming meestal zonder complicaties geneest en vaak ook wordt veroorzaakt door een virus, kunt u, als u in een goede algemene toestand verkeert, wachten tot het genezingsproces is voltooid en het rustig aan doen. Geprobeerd en getest huismiddeltjes zoals ui tassen kunnen ook de pijn verlichten. Vooral bij kinderen dienen ouders echter zorgvuldig te observeren of de pijn heviger wordt tijdens het verloop van de infectie, of dat er sprake is van een hoge of herhaalde pijn. koorts treedt op. Dit kan een teken zijn dat de infectie bacterieel is. Afhankelijk van de individuele constitutie is zelfhulp in dit geval niet mogelijk. Het lichaam heeft dan een antibioticum, die een specialist zal voorschrijven na een passend onderzoek.
