FOMO (Fear of Missing out) is (nog) geen erkend geestesziekte, maar beschrijft slechts een mentale afwijking waarvan de manifestaties vloeiende overgangen omvatten van 'nog normaal' naar pathologische afhankelijkheid. FOMO wordt opgevat als de angst om constant iets belangrijks te missen dat elders gebeurt en ervan uitgesloten te worden. Het gevoel achter FOMO is niet nieuw, maar wordt sterk bevorderd door moderne communicatietechnologieën in verbinding met online sociale netwerken.
Wat is FOMO?
FOMO is een acroniem afgeleid van de Angelsaksische term Fear of Missing out. De term staat voor een slecht gedefinieerde mentale toestand die voortkomt uit de constante angst of angst iets belangrijks te missen dat ergens anders wordt gehost door vrienden of kennissen en waarvan men is uitgesloten. FOMO onderbrengt psychologisch gedrag dat het gevolg is van de angst iets te missen. Dergelijke gevoelens zijn tot op zekere hoogte normaal en kunnen de cohesie en het gevoel bij een groep te horen bevorderen en hebben de mensheid sinds het begin van haar sociale orde vergezeld. Dankzij moderne communicatietechnologieën, die de ontwikkeling en oprichting van verschillende zogenaamde sociale netwerken (sociale media) mogelijk maakten, wordt FOMO enorm gepromoot en vertoont het een duidelijke neiging om zich verder te verspreiden. Een algemeen geldige definitie voor FOMO bestaat (nog) niet. Sommige auteurs noemen verschillende symptomen die doorgaans worden waargenomen bij mensen die duidelijk zijn getroffen door FOMO. In sommige gevallen wordt onderscheid gemaakt tussen FOMO zonder technische apparaten en FOMO in verband met apparaten waarmee communicatie op afstand via internet mogelijk is (smartphone, laptop, tablet).
Oorzaken
De angst om iets te missen of te ervaren dat veel minder leuk of veel minder opwindend is dan wat vrienden hebben meegemaakt en gedaan, is tot op zekere hoogte natuurlijk en normaal. Het gevoel kan iemands ambitie stimuleren om iets te ondernemen dat creatiever en uitdagender is dan wat vrienden hebben ondernomen. De situatie kan snel veranderen voor mensen die constant online zijn op sociale netwerken. Hier kan een groot aantal meer dan honderd "vrienden" of "volgers" voorkomen. Het gevaar bestaat dat de beleving van individuen uit een grote groep voortdurend kan opvallen en het gevoel kan geven dat men zichzelf niet kan bijhouden. Bovendien is het zeer waarschijnlijk dat iemand uit de menigte vrienden constant iets spannends en moois meemaakt op het moment dat u niet kunt deelnemen vanwege werk- of gezinsverplichtingen. Het constant volgen van sociale netwerken kan daarom de opkomst van FOMO sterk bevorderen.
Symptomen, klachten en tekenen
Het verschijnen van een hele reeks symptomen kan op FOMO duiden. Ze variëren van bepaalde psychologische gevoeligheden die niet direct waarneembaar zijn voor buitenstaanders tot typisch en opvallend gedrag van de getroffen persoon dat ook waarneembaar is voor de buitenwereld. Psychologische gevoeligheden uiten zich meestal in verdriet en frustratie omdat vrienden of volgers iets groots meemaken waar jij zelf niet aan mee kunt doen, of dat ze gewoon plezier hebben, terwijl jij zelf alleen wordt geconfronteerd met het sombere dagelijkse leven als een ervaring. Dergelijke gevoelens bevorderen op hun beurt verslavende angst en angst om nog meer te missen. Vaak resulteren de psychologische gevoeligheden in een soort verslaving en dwang om constant berichten op bepaalde sociale media te controleren en te volgen en hun eigen ervaringen te posten - ook al zijn ze slechts triviaal. De getroffenen vluchten van de werkelijkheid naar de virtuele wereld van ervaringen van hun "vrienden". FOMO kan zelfs leiden aan de getroffenen die ervaringen bedenken en posten om hun eigen waarde te vergroten. Het gedrag wordt opvallend en zelfs gevaarlijk wanneer het leidt tot duidelijke afleiding en concentratie problemen op het werk en in ander dagelijks leven. Het communicatiegedrag in directe dialoog - zonder smartphone - kan daardoor aanzienlijk worden verstoord.
Diagnose
Aangezien er geen duidelijke criteria zijn voor de aanwezigheid van FOMO en de overgangen van 'nog normaal' naar psychologisch opvallend FOMO vloeiend zijn, moet de diagnose gebaseerd zijn op meerdere symptomen die parallel optreden. Een van de belangrijkste criteria die naar FOMO verwijzen, is de afhankelijkheid van sociale media, de dwang om constant berichten van vrienden en volgers te volgen en zichzelf constant te posten. De afhankelijkheid, die vergelijkbaar is met typisch verslavend gedrag, kan zo sterk worden dat het gedrag in de echte wereld in directe interactie met echte mensen en het vermogen om te presteren en te concentreren op het werk en in ander dagelijks leven wordt aangetast.
Complicaties
Er kunnen verschillende complicaties optreden als gevolg van FOMO, die het lichaam zowel psychisch als fysiek kunnen schaden. Gewoonlijk lijken patiënten verdrietig en depressief wanneer een evenement of vergadering wordt gemist. Dit kan leiden aan minderwaardigheidscomplexen en Depressie In het ergste geval zijn de gevoelens van verdriet zo hevig dat zelfmoordgedachten en uiteindelijk zelfmoord optreden. FOMO komt vaak voor in verband met ernstig spanning In dit geval slaapstoornissen, ernstige uitputting en hoofdpijn optreden. Een leven zonder smartphone en andere digitale media is voor de getroffen persoon ondenkbaar. Het is niet ongebruikelijk dat agressie optreedt wanneer de bereikbaarheid niet kan worden gegarandeerd. Complicaties kunnen optreden als de getroffen persoon lijdt concentratie aandoeningen als gevolg van de ziekte en dus beperkt is in zijn of haar baan of leren De behandeling wordt meestal verzorgd door een psycholoog en terugtrekking uit sociale media en constante communicatie. Dit resulteert in veel gevallen in een positief beloop van de ziekte. FOMO kan echter ook op latere leeftijd voorkomen en het dagelijkse leven van de getroffen persoon beperken.
Wanneer moet je naar een dokter?
Voor FOMO moet altijd een arts worden geraadpleegd. De symptomen van de ziekte verdwijnen meestal niet vanzelf en worden steeds erger, zodat de getroffen persoon afhankelijk is van medische behandeling. De arts moet worden geraadpleegd als de getroffenen aan blijvend verdriet lijden. In dit geval worden de gevoelens van succes vaak geassocieerd met volgers of virtuele vrienden. Ook een permanente angst en de angst dat de getroffen persoon iets zou kunnen missen, wijst op FOMO en moet door een arts worden onderzocht. Vaak realiseren patiënten zelf niet dat ze aan FOMO lijden. In deze gevallen zijn het in de eerste plaats de ouders en familieleden die de getroffen persoon naar de behandeling moeten begeleiden. In ernstige gevallen kan een verblijf in een kliniek ook nodig zijn. Een permanente dwang om het nieuws op sociale media bij te werken, duidt ook heel vaak op FOMO. In dit geval kan de patiënt in het dagelijks leven een verstoorde communicatie ervaren. Meestal kan de diagnose en behandeling van FOMO worden gedaan met een psycholoog. Het duurt echter vaak lang voordat de getroffen persoon de aandoening bij zichzelf toegeeft.
Behandeling en therapie
Het heeft nauwelijks zin om mensen met FOMO te adviseren zich volledig te onthouden van het gebruik van sociale media. Een veelbelovender therapie kan zijn om patiënten te helpen nadenken over hun gebruik van sociale media en dit naar een rationeler niveau te brengen. Hierdoor kan het besef worden vergroot dat de meeste posts weinig relevantie hebben en is er vrijwel geen kans op mislopen als bijvoorbeeld online bezoeken beperkt zijn tot bepaalde tijden. Het is ook nuttig om het zelfbewustzijn te vergroten, in die zin dat onafhankelijkheid en zelfgestuurde activiteiten meer voldoening schenken dan constant in overeenstemming te zijn met de mainstream.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van onregelmatigheid is gebaseerd op verschillende criteria die direct met elkaar verband houden. Hoewel FOMO nog geen erkende ziekte is, kunnen de symptomen toch door de getroffen persoon worden beïnvloed. Als therapeutische ondersteuning wordt gezocht, is de kans groot dat de symptomen worden verlicht. Zodra de oorzaken van de angsten of angsten zijn opgehelderd en veranderd, ervaart de getroffen persoon een vermindering van de beperkingen. Zijn of haar actieve medewerking is vereist. Onder deze omstandigheden is een symptoomvrijheid en dus een volledig herstel mogelijk. Als de getroffen persoon geen hulp zoekt, is er in een groot aantal gevallen een gestage toename van de onregelmatigheden. Dit verslechtert aanzienlijk de prognose. In het verdere verloop van een angst of angststoornis kan zich ontwikkelen, wat resulteert in een aanzienlijke vermindering van de kwaliteit van leven. In ernstige gevallen is het voor de getroffen persoon niet langer mogelijk om alledaagse taken uit te voeren en dus professionele of privé-taken te vervullen. Een terugtrekking uit deelname aan sociale levensvormen en verbetert het welzijn verder. De ontwikkeling van FOMO hangt ook af van de individuele persoonlijkheid van de getroffen persoon. Als een algemene verhoogde angst bij de patiënt is ingebed, is het risico op een toename van de symptomen groter.
het voorkomen
De belangrijkste preventieve maatregel is om zo vroeg mogelijk na te denken over het gebruik van sociale netwerken. Sociale netwerken kunnen erg nuttig en nuttig zijn. Alleen onbewogen gebruik kan leiden tot een afhankelijkheid die moeilijk te overwinnen is.
Nazorg
Bij FOMO zijn de mogelijkheden voor nazorg in de meeste gevallen ernstig beperkt. Meestal is deze ziekte ook slechts in geringe mate te behandelen, zodat zelfs een volledige genezing niet kan worden gegarandeerd. De getroffen persoon is daarom vaak afhankelijk van een langdurig persoon therapie om de symptomen permanent te verlichten en te beperken. In veel gevallen is de hulp van vrienden en familie nodig om de symptomen van FOMO te verlichten. In deze context moeten de familieleden de ziekte correct begrijpen en met de patiënt kunnen sympathiseren. Over het algemeen heeft liefdevolle zorg en ondersteuning van de patiënt een positief effect op het verdere verloop van de ziekte. In de regel moet de patiënt oppassen dat hij geen tijd op sociale media doorbrengt, omdat dit gedrag de symptomen van FOMO aanzienlijk kan verergeren. In deze context kunnen vrienden of de eigen ouders van de patiënt ook aandacht besteden aan het gebruik van sociale media en de getroffen persoon ontmoedigen om deze te gebruiken. De getroffen persoon moet, indien mogelijk, ook andere mensen in het echte leven ontmoeten en zichzelf afleiden van het gebruik van sociale media. Een volledige behandeling van FOMO kan daarbij ook de volledige verwijdering van een dergelijk profiel inhouden.
Hier is wat u zelf kunt doen
De patiënt kan zichzelf in het dagelijks leven helpen met veel gedragstrucs en manieren om beter met het bestaande ongemak om te gaan. Regelmatige downtime, waarbij er geen digitale toegankelijkheid is, bevordert uiteindelijk het welzijn en verlaagt de beleving van spanning Tijdens rusttijden en nachtrust is het handig als zowel de telefoon als de digitale bereikbaarheid wordt onderbroken. Goed georganiseerde deelname aan vrijetijdsactiviteiten of sportactiviteiten helpt ook om het welzijn te verbeteren en de gedachten op andere gebieden van het leven te richten. Discipline en goede zelfreflectie voor het eigen gedrag is belangrijk om inzicht te krijgen en verbanden te begrijpen. Door cognitieve training, onderzoek naar de eigen emoties en observatie van de reacties van lotgenoten, de lijder kan veel over de triggers van zijn of haar klachten waarnemen en optimalisaties maken. De bereidheid om de eigen gedragsstructuren te veranderen moet worden gegeven, zodat verlichting van de ziekte kan plaatsvinden. Door uit te voeren ontspanning technieken kan de patiënt zijn of haar eigen technieken verminderen spanning en bestaande angst. Methoden zoals yoga or meditatie helpen om mentale verlichting en een innerlijke te bereiken evenwicht In veel gevallen ondersteunen gesprekken met oudere mensen het welzijn, aangezien de levenservaring van een ander nieuwe manieren van denken kan bieden.
