Trisomie 14 is het resultaat van een genomische mutatie. Symptomen zijn afhankelijk van het type mutatie. Volgens studies veroorzaakt trisomie 14 vaak miskramen.
Wat is trisomie 14?
Er is een verschil tussen gen mutaties en genomische mutaties. In gen mutaties, bepaalde nucleotiden ontbreken, sommige nucleotiden worden omgewisseld of er worden extra nucleotiden toegevoegd. Bij een genomische mutatie wordt het hele genoom aangetast. Dus extra chromosomen aanwezig zijn of chromosomen ontbreken of zijn verwisseld. Zo'n veranderd aantal chromosomen is de basis van trisomie 14. Dit is een complex van handicaps veroorzaakt door de drievoudige executie van het erfelijke materiaal op chromosoom 14. Bij een gezond persoon is chromosoom 14 dubbel aanwezig. Daarom komt een drievoudige uitvoering overeen met een genomische mutatie. Trisomie 14 bestaat in verschillende varianten en vertoont variabele klinische symptomen, afhankelijk van het subtype. Naast mozaïek en partiële trisomie 14 herkent de geneeskunde een zogenaamde translocatie-trisomie 14 en een vrije vorm van de ziekte. Deze subtypen zijn gebaseerd op verschillende soorten mutaties. Gedeeltelijke trisomie 14 wordt het vaakst waargenomen bij levende organismen. Sinds de eerste beschrijving zijn er slechts iets meer dan 20 casusrapporten gedocumenteerd bij levende patiënten.
Oorzaken
Genoommutaties vinden hun oorsprong in genetisch materiaal. Bij mozaïektrisomie 14 zijn niet alle cellen van chromosoom 14 in drievoud aanwezig. Tegelijk met de trisomale cellijn bestaat er een cellijn met een diploïde set. Er zijn dus meerdere karyotypen tegelijkertijd aanwezig. Bij gedeeltelijke trisomie 14 zijn twee sets chromosoom 14 aanwezig in alle cellen behalve de kiemcellen. Echter, omdat een van de chromosomen is langwerpig en in een bepaald gedeelte in tweeën gedeeld, een deel van de genetische informatie is nog in drievoud aanwezig. Bij translocatie trisomie 14 is chromosoom 14 aanwezig in alle cellen met drievoudige executie. Een versie van de drie chromosomen hecht zich geheel of gedeeltelijk aan een van de andere twee chromosomen en verplaatst zich op deze manier. Vrije trisomie 14 is ook gebaseerd op de drievoudige uitvoering van chromosoom 14 in alle cellen van het lichaam. Verplaatsing vindt in deze vorm echter niet plaats. Volgens de huidige kennis worden meisjes vaker getroffen door trisomie 14 dan jongens. De meeste foetussen met trisomie 14 sterven tijdens zwangerschap Deze associatie ligt vaak aan de basis van vroege miskramen. Van de 776 foetussen met een miskraam leden er 15 aan trisomie 14, volgens één onderzoek.
Symptomen, klachten en tekenen
Bij trisomie 14 hangen de klinische symptomen af van het percentage trisomere cellen of worden ze bepaald door het aanwezige trisomale chromosomale segment. Om deze reden zijn symptomatische generalisaties moeilijk te maken. Abnormaal hoog vruchtwater volumes worden vaak gezien bij vrouwen met aangetaste foetussen tijdens zwangerschap Vroeggeboorte vóór de 37e week van de zwangerschap is ook een van de meest voorkomende manifestaties. Zelfs in de baarmoeder hebben foetussen vaak last van vertraagde groei. Na de geboorte komen er psychomotorische ontwikkelingsachterstanden bij. De groei is vaak asymmetrisch. Verplaatste heupen of ledematen met verschillende zijden kunnen voorkomen. De vingers of tenen van getroffen personen overlappen elkaar vaak. Organische defecten zoals hart- defecten kunnen aanwezig zijn. Naast microcefalie, gezichtsmisvormingen zoals een breed voorhoofd of laag aangezette oren, een brede brug van de neus-, of gezichtsasymmetrieën zijn vaak aanwezig. Gezichtssymptomen kunnen ook een lang philtrum, een gespleten gehemelte, abnormale palatale kromming en een kleine kromming omvatten onderkaak met een gelijktijdig uitstekende bovenkaak Hetzelfde geldt voor een grote mond open, ongewoon volle lippen en diepliggende kleine, wijd uit elkaar staande ogen. Patiënten hebben ook vaak nauwe oogspleten en licht hangende bovenoogleden. In veel gevallen zit er een doorschijnende film op de ogen. De patienten' huid is vaak hypergepigmenteerd. De meest voorkomende veranderingen in het urogenitale kanaal zijn een abnormaal kleine penis en niet-ingedaalde testis. Deze symptomen worden vaak geassocieerd met nierfalen en cognitieve stoornissen.
Diagnose en ziekteverloop
Prenataal vertonen foetussen met trisomie 14 al afwijkingen op ultrageluid, wat een teken kan zijn van de trisomie voor de gynaecoloog. De vrije vorm en de mozaïekvorm van de ziekte kunnen in wezen zonder twijfel worden gediagnosticeerd door invasieve diagnostische methoden, voornamelijk met behulp van vruchtwaterpunctie or chorionische villus-bemonstering. Echter, chorionische villus-bemonstering wordt als foutgevoelig beschouwd en kan resulteren in een vals-positieve diagnose. Een postnatale vermoedelijke diagnose wordt al vastgesteld door de karakteristieke fysieke kenmerken van de patiënt en wordt meestal bevestigd of uitgesloten door moleculair genetische analyse. De prognose hangt af van de specifieke mutatie en symptomen in elk individueel geval.
Complicaties
Trisomie 14 gaat gepaard met verschillende symptomen, die allemaal een zeer negatieve invloed hebben op de kwaliteit van leven van de getroffen persoon. Allereerst is er een significant vertraagde groei en evenzo vertraagde ontwikkeling van de patiënt. De ziekte kan dus al in de baarmoeder worden vastgesteld. Bovendien hebben getroffenen last van een gespleten gehemelte, waardoor complicaties kunnen optreden bij het innemen van eten en drinken. Hart defecten komen ook vaak voor als gevolg van trisomie 14 en kunnen daardoor ook de levensverwachting van het kind negatief beïnvloeden. Vanwege de misvormingen van het gezicht lijden veel getroffen personen aan pesten of plagen, vooral in jeugd, en kan daardoor psychische stoornissen krijgen. Nier insufficiëntie kan ook optreden, zodat patiënten in het ergste geval afhankelijk zijn van dialyse of een donor nier Omdat trisomie 14 ook leidt tot mentale vertraging en dus voor cognitieve en motorische stoornissen, zijn de getroffenen meestal afhankelijk van de hulp van andere mensen in hun dagelijks leven. Omdat er geen directe behandeling is, zijn er geen bijzondere complicaties. Alleen de individuele klachten worden verlicht door verschillende therapieën. In veel gevallen zijn de ouders en familieleden ook afhankelijk van psychologische behandeling.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
In het geval van trisomie 14 is een bezoek aan een arts absoluut noodzakelijk. Het kan met deze ziekte zonder behandeling tot de dood van de getroffen persoon komen, dus een onderzoek en een daaropvolgende behandeling moeten in elk geval worden uitgevoerd. Tijdens het proces vindt zelfgenezing mogelijk ook niet plaats. Vroegtijdige opsporing van trisomie 14 heeft altijd een zeer positief effect op het verdere verloop van de ziekte. Voor trisomie 14 moet een arts worden geraadpleegd als de getroffen persoon lijdt aan misvormingen of misvormingen die het hele lichaam kunnen aantasten. In veel gevallen zijn defecten in het hart- kan ook de voorwaarde en moet worden gecontroleerd door een arts. In dit geval duidt nierinsufficiëntie vaak ook op trisomie 14. Aangezien de ziekte niet volledig kan worden behandeld, zijn de familieleden en ouders van de getroffen persoon vaak afhankelijk van psychologische behandeling om Depressie of verdere psychologische stoornissen. De behandeling van de getroffen persoon zelf hangt sterk af van de exacte symptomen en wordt uitgevoerd door de betreffende specialist. Bij een hernieuwde kinderwens, genetische counseling worden uitgevoerd.
Behandeling en therapie
Voor patiënten met trisomie 14, geen oorzakelijk verband therapie is tot op heden beschikbaar. Enkel en alleen gen therapie benaderingen kunnen worden beschouwd als causale therapie. Deze benaderingen zijn echter nog niet in de klinische fase gekomen. Om deze reden wordt trisomie momenteel uitsluitend symptomatisch behandeld. Dienovereenkomstig hangt de behandeling af van de symptomen in het individuele geval. De organische misvormingen en onvolkomenheden staan centraal therapie. De hartafwijkingwordt bijvoorbeeld zo vroeg mogelijk bij een invasieve chirurgische ingreep gecorrigeerd. Nierinsufficiëntie bij kinderen vereist ook vroege interventie, die aanvankelijk kan bestaan uit dialyse Op lange termijn, nier transplantatie is de meest redelijke manier van behandelen. Gezichtsmisvormingen hoeven niet noodzakelijkerwijs te worden behandeld. Daarom worden ze aanvankelijk vaak buiten beschouwing gelaten. Belangrijker is een vroege ondersteuning van de cognitief verbeterde ontwikkeling van de kinderen en een fysiotherapeutische ondersteuning van de motorische vaardigheden. Omdat niet alle patiënten met trisomie 14 symptomen vertonen zoals een hartafwijking, vertraagde ontwikkeling of nierinsufficiëntiezijn sommige getroffen personen hun hele leven relatief asymptomatisch en hebben ze dan geen therapie nodig.
het voorkomen
Omdat trisomie 14 een genetische mutatie is, zijn er weinig preventieve maatregelen maatregelen beschikbaar. Omdat prenatale diagnose mogelijk is, kunnen ouders van getroffen foetussen, indien nodig, besluiten het kind niet te krijgen.
Follow-up
Levend geboren kinderen met trisomie 14 hebben baat bij remedial vroege interventie Dit moet worden aangepast aan de individuele mogelijkheden van het kind. Omdat deze chromosomale aandoening bij de levende patiënt meestal een partiële trisomie of een mozaïektrisomie is, loopt ook het klinische beeld sterk uiteen. De lichamelijke symptomen vereisen dus ook individuele beoordeling en follow-up. Terwijl in sommige gevallen het belangrijkste doel is om te voorkomen pijn en lijden, kunnen andere getroffenen met succes verschillende dagelijkse levensvaardigheden leren. Kinderen met een gratis trisomie 14 overlijden in de overgrote meerderheid van de gevallen al in de baarmoeder. Zo'n miskraam is belastend voor de getroffen ouders, die mogelijk psychologische nazorg nodig hebben. Hoe lang dit duurt, hangt af van de wensen van de ouders en de individuele situatie. Mens genetica wordt geraadpleegd om de oorzaak van het genetisch defect op te helderen. Op deze manier kan ook de kans op herhaling beter worden ingeschat. In de meeste gevallen is dit niet significant verhoogd. In het geval van een volgende zwangerschapeen vruchtwaterpunctie or chorionische villus-bemonstering kan worden uitgevoerd op verzoek van de moeder. Dit kan een herhaling van trisomie 14 al tijdens de zwangerschap detecteren. Deze tests verhogen echter ook het risico op miskraam.
Wat u zelf kunt doen
De symptomatische behandeling van trisomie 14, die chirurgie, medicatie en fysiotherapie, kan effectief worden ondersteund door een hele reeks zelfhulp maatregelen Allereerst is het belangrijk om het getroffen kind zo goed mogelijk te ondersteunen in het dagelijks leven. Fysiotherapie en mentale training kan ook buiten de klinische therapie worden uitgevoerd. Het is het beste voor ouders praten aan een specialist die geschikt kan aanbevelen maatregelen om de individuele misvormingen zo goed mogelijk te corrigeren. Talk therapie is ook nuttig voor het kind. Vooral jongere kinderen stellen veel vragen over hun voorwaarde dat kan niet altijd door de ouders zelf worden beantwoord. Daarom moet een deskundige worden geraadpleegd om het kind zo goed mogelijk uit te leggen. Kindvriendelijke boeken over de erfelijke ziekte dragen bovendien bij aan het opbouwen van een gezonde relatie met de ziekte. Daarnaast dienen ouders het kind goed in de gaten te houden zodat bij complicaties snel gereageerd kan worden. De woning moet ingericht zijn voor gehandicapten, zodat er geen risico is op vallen of ongevallen. Bovendien moeten geschikte speciale scholen en kleuterscholen worden gezocht voor de ziek kind in een vroeg stadium, aangezien registratieperiodes vaak meerdere jaren duren.
