Therapie
De therapie van speekselstenen is afhankelijk van de grootte van de steen en de locatie. Het is het beste als de speekselsteen bevindt zich aan het einde van het uitscheidingskanaal en is niet te groot. Vervolgens kan men proberen de steen te verwijderen door massage.
Als dit niet lukt, kan een kleine snee helpen om het eruit te duwen. Maar als de steen te groot of te ver in het kanaal zit, kan men proberen de steen ermee te breken ultrageluid en verwijder de fragmenten door verhoogde speekselvloed. Zure voedingsmiddelen of sappen kunnen worden gebruikt om speekselvloed te stimuleren.
Als al deze maatregelen niet tot succes leiden, is er nog maar één operatie mogelijk. Dit kan leiden tot het verlies van de gehele speekselklier, vooral als er sprake is van een chronische ontsteking. Er wordt onderscheid gemaakt tussen een locatie nabij de klier en een locatie ver van de klier.
Speekselstenen ver van de klier bevinden zich nabij de opening van het uitscheidingskanaal, waar ze kunnen worden gemasseerd. Voor dit doel worden tijdens de therapie vaak zure zuigtabletten voorgeschreven om de aanmaak van speeksel zodat de speekselsteen wordt verschoven naar de opening van het uitscheidingskanaal. De beoefenaar masseert de steen vervolgens handmatig door de opening in de mondholte.
Als deze therapie niet lukt, zoals bijvoorbeeld bij grote speekselstenen, is er nog een mogelijkheid in de vorm van de kanaalspleet. Hier wordt het uitscheidingskanaal ter hoogte van de steen ingesneden met een scalpel erna plaatselijke verdoving. De speekselsteen kan dan gemakkelijk worden verwijderd.
De nieuw gecreëerde opening van het uitscheidingskanaal wordt vervolgens gehecht aan de mondholte. Hierdoor ontstaat een nieuwe, verbrede opening, die mogelijke nieuwe speekselstenen moet voorkomen. Alvorens een chirurgische verwijdering van een speekselsteen te overwegen, moet men proberen de steen te verwijderen door middel van klierachtige maatregelen. Gerichte, lichte massages van de speekselklier kunnen helpen om zelf een kleine speekselsteen te verwijderen.
Bovendien zou het regelmatig opzuigen van schijfjes citroen door de speekselvloed te vergroten, moeten helpen om de steen uit het klierkanaal te spoelen. Veel artsen bevelen ook aan kauwgom of vaker snoepjes zuigen. Bovendien moet een patiënt die lijdt aan een speekselsteen die vastzit in het klierkanaal, voorzichtig zijn met het drinken van veel vocht.
Veel behandelende artsen bevelen hun patiënten ook aan om meer te bewegen. Over het algemeen zijn alle maatregelen die de doorstroming van speeksel worden beschouwd als een verstandige methode voor het zelf verwijderen van speekselsteen. Als de steen niet loskomt ondanks het in acht nemen van bovengenoemde maatregelen en / of ziekteverschijnselen zoals koorts, malaise en vermoeidheid optreden, moet dringend een arts worden geraadpleegd.
Als verwijdering van de speekselsteen door conservatieve therapie niet het gewenste succes laat zien, is de enige optie een operatie. Voorafgaand aan de operatie dient de arts te worden geraadpleegd of anticoagulantia, indien genomen, moeten worden stopgezet. Dit zijn bijvoorbeeld Aspirine, Reflundan of ook Marcumar.
De mondholte moet grondig worden gereinigd, dwz tanden poetsen, gebruiken mondwater, etc. Ofwel wordt de procedure uitgevoerd onder narcose of alleen onder plaatselijke verdoving, die afhangt van de individuele situatie en de patiënt. Als plaatselijke verdoving is gebruikt, roken en eten is enkele uren vóór de procedure verboden.
Vloeistoffen kunnen tot 2 uur van tevoren worden ingenomen. De kans dat de operatie slaagt is groot en de speekselsteen die het probleem veroorzaakt, wordt verwijderd. De verwijderingsprocedure begint met een incisie in het uitscheidingskanaal van de speekselklier.
Hierdoor kan de steen worden verwijderd. Hechten van het open uitscheidingskanaal is meestal niet nodig. Dit is de procedure voor een meer probleemloze behandeling.
Als er echter sprake is van een ernstige ontsteking of als de speekselsteen is samengegroeid met het omringende weefsel, moet er een grotere incisie in de huid worden gemaakt zodat de klier kan worden blootgelegd en verwijderd. De betreffende klier is dus volledig verwijderd, maar dit is vrij zeldzaam. De eigenlijke chirurgische ingreep moet met de grootste zorg worden uitgevoerd.
Enerzijds is deze zorg nodig om de speekselklier zo voorzichtig mogelijk te verwijderen, anderzijds bestaat er ook het risico op beschadiging van verschillende zenuwen (gezichtszenuwlinguale zenuw, hypoglossale zenuw) tijdens een dergelijke operatie. Omdat de zenuw die verantwoordelijk is voor het voeden van de gezichtsspieren nabootst (gezichtszenuw) loopt ook risico, kan verlamming optreden wanneer deze zenuw is gewond. Bovendien bestaat er tijdens een operatie voor de behandeling van een speekselsteen het risico van letsel aan de linguale zenuw (nervus lingualis), die voornamelijk wordt gebruikt om verschillende smaak sensaties.
Als deze zenuw is gewond, gestoord smaak sensaties (zoet, zout en zuur) kunnen optreden in het gebied van de voorste tweederde van de tong. Als een van de 12 schedel zenuwen, de hypoglossale zenuw is een motorische zenuw die signalen naar de spieren van de tong en de vloer van de mond. Als deze zenuw per ongeluk wordt beschadigd, kan er verlamming optreden in de bovengenoemde verzorgingsgebieden.
Ook na een probleemloze operatieve verwijdering van een speekselklier is het aan te bevelen de betreffende patiënt minimaal enkele dagen in de klinische zorg te laten. Op deze manier kan effectief en vooral snel actie worden ondernomen als er bloedingen of wondinfecties optreden in het gebied van de operatieplaats. De chirurgische verwijdering van een speekselklier als gevolg van een speekselsteen wordt door de meeste patiënten over het algemeen goed verdragen.
De functie van de verwijderde speekselklier kan goed worden gecompenseerd door de resterende klieren. Na de operatie moet de patiënt met een aantal zaken rekening houden voor een goed genezingsproces. Allereerst moet zware fysieke belasting, zoals sportactiviteiten, worden vermeden.
Roken moet worden vermeden totdat het genezingsproces is voltooid, zoals het kan leiden wond genezen aandoeningen. Het uitwendig koelen van de wond heeft een pijn-verlichtende werking en bevordert het genezingsproces, terwijl warmte nogal schadelijk is. De eerste dagen na de operatie moet ik mijn voedselinname beperken tot water en thee of papperig voedsel of soepen. Pas als de incisie is genezen, kan de dieet langzaam worden aangepast aan het gebruikelijke niveau.
Koffie of alcohol mag echter niet worden gedronken. Na het eten voldoende mondhygiëne Zorg ervoor dat alle voedselresten die een infectie kunnen veroorzaken, worden verwijderd. Tandenpoetsen moet liever gebeuren met een zachte tandenborstel en er moet voorzichtig worden omgegaan met het geopereerde gebied.
De wond zal direct na de operatie pijnlijk zijn. Bloeden of blauwe plekken kunnen optreden, evenals een abces. Infecties zijn ook mogelijk, daarom dient het risico hierop door een goede nazorg tot een minimum te worden beperkt.
Een kortdurende gevoelloosheid is ook mogelijk. Als er complicaties optreden, dient u de verantwoordelijke arts te raadplegen. Het uiteenvallen wordt gedaan door schokken golfbehandeling.
Het wordt van buitenaf door de huid uitgevoerd. Er is geen anesthesie vereist en er wordt geen operatie uitgevoerd. Een ultrageluid of echografie wordt gebruikt om de steen te lokaliseren.
De juiste instelling vereist veel ervaring en precisie, dus het moet worden gedaan door een mond- en maxillofaciale chirurg. De schokken golven worden met steeds toenemende intensiteit op de steen gericht. Na ongeveer 2000-4000 schokken golven de steen wordt verbrijzeld.
De behandeling moet echter gewoonlijk in totaal 3 keer worden uitgevoerd met tussenpozen van 4-12 weken. Een andere optie is een gericht massage van de aangetaste speekselklier. Tijdens de massagewordt de steen in de richting van de klieruitlaat gemasseerd.
Dit kan bij de huisarts of thuis. Meestal is dit een methode gecombineerd met een beetje zuur zuigen om het voorlopig zonder operatie te proberen. De massage wordt meestal geassocieerd met pijn, waarvoor pijnstillers kan worden ingenomen om überhaupt goed te kunnen masseren.
Dit heeft echter vaak pas effect als de steen nog relatief klein is. Het is belangrijk om regelmatig en veel te drinken. Omdat als het speeksel is meer vloeibaar, er worden geen vaste stoffen afgezet in de doorgang.
De beste voedingsmiddelen zijn voedingsmiddelen die bovendien de speekselvloed stimuleren. Citrusvruchten, appels of groentebouillon zijn hiervoor het beste. Tijdens de Dag, kauwgom en zure snoepjes stimuleren ook de speekselklieren.
Men moet er alleen voor zorgen dat het kauwen tandvlees zijn suikervrij, zodat de tanden worden beschermd. Mirre wordt als een remedie beschouwd. Het werkt effectief als het mirre tinctuur wordt in het uitscheidingskanaal gemasseerd.
Als alternatief kunt u de tinctuur verdunnen met water en uw mond ermee. Andere geneeskrachtige kruiden zijn kamille, salie, tijm of bertram. Deze kruiden kunnen als thee worden toegediend of uitwendig als crème op de huid worden aangebracht.
Mierikswortel en ui worden ook als nuttig beschouwd. Ze hebben echter een negatieve nasmaak. Naast kruidengeneesmiddelen zijn er ook homeopathische middelen die speekselstenen bestrijden.
Veel voorkomende voorbereidingen zijn Mercurius solubilis D12 of kalium bromatum D6. Drie keer per dag worden 5 bolletjes zonder vloeistof ingenomen. In het geval van acuut optredende speekselsteen moet met spoed een oorspecialist of tandarts worden geraadpleegd.
Als de neiging tot speekselstenen echter al jaren bestaat, is therapie met homeopathische bolletjes aan te raden om in principe speekselstenen te voorkomen. Preparaten zoals "Wobenzym" of "Grapefruitextract" stimuleren de stroom van vloeibaar speeksel. De therapie met de extracten moet gedurende een periode van 6-8 weken worden uitgevoerd om mogelijke genezing te observeren.
