Mensen die graag tijd in de natuur doorbrengen of een huisdier hebben dat veel buiten rondloopt, kunnen een tekenbeet. Teken bijt zijn pijnlijk en kunnen ernstig zijn volksgezondheid problemen en langdurige symptomen.
Wat is een tekenbeet?
A tekenbeet of tekenbeet kan verschillende ziekten overbrengen op het gastheerorganisme. De bekendste hiervan is Lyme. Een tekenbeet wordt uitgevoerd door teken, die ook in de volksmond bekend staan als houtteken. Met het juiste bijtgereedschap, dat extreem hard en resistent is, kunnen de teken in het zachte dringen huid en een hapje eten in de getroffen regio's. Door deze beet worden de teken klein bloed-dragend schepen, waaruit ze het bloed zuigen door een speciale slurf. Teken behoren tot de insectenfamilie en zijn vooral thuis in bossen en weilanden. Ze lijken op spinnen en worden beschouwd als zogenaamde ectoparasieten. Niet alleen de bloed van mensen, maar als het ware van rondzwervende dieren, kunnen de teken door de tekenbeet bloed opzuigen en zich er voor langere tijd aan voeden. In het bijzonder kleine teken niet groter dan de hoofd van een speld breng de tekenbeet aan. Grote en gezwollen teken zijn al verzadigd bloed en vallen er vanzelf af. Omdat de teken erg moeilijk te herkennen en onopvallend zijn, is de teken bijt op sommige nogal ongevoelige, buitengewoon warme lichaamsdelen worden in eerste instantie niet opgemerkt.
Oorzaken
De oorzaken van een tekenbeet zijn behoorlijk divers. De tekenbeet zelf komt echter ter discussie als een veroorzakende trigger voor veel ziekten. In aanvulling op Lyme en de zogenaamde tekenbeet koortsallergische reacties en pijnlijk ontsteking van de huid zijn de gevolgen van de tekenbeet. De veroorzaker van tekenbeet koorts is een bacterie die bekend staat als Rickettsia rickettsii. In tegenstelling tot de binnenvallende borrelliose bacteriën, die tot de klasse van spirocheten behoren, veroorzaken de typische symptomen. De naam spirochaeten is gekozen omdat de bacteriën hebben een spiraalvormig uiterlijk. Deze micro-organismen gebruiken op hun beurt de teek als gastheer en komen via deze het menselijk lichaam binnen speeksel.
Symptomen, klachten en tekenen
Een tekenbeet is altijd duidelijk herkenbaar als het dier nog aan het lopen is huid Indien dit niet het geval is, komt men alleen bij optredende klachten tot de diagnose. Symptomen kunnen in drie fasen worden onderverdeeld. Niet elke tekenbeet leidt tot een ziekte. In onderzoeken bleven geïnfecteerde personen symptoomvrij. De eerste vier weken na een tekenbeet worden gekenmerkt door lokale infectie en griep Er is een blijvende roodheid rond de beet. Dit verbreedt de straal en vervaagt steeds meer in het midden. Aanvullend hierop, koorts treedt na een paar dagen in bij de getroffenen. Vermoeidheid, gewrichtspijn en zelfs darmproblemen zijn ook mogelijk. In dit verband spreken artsen van Lyme griep Het bevat echter geen koud or hoesten Na de eerste vier weken verspreidt de ziekteverwekker zich steeds verder in het lichaam. Het kan de zenuwstelsel, hart- en huid. Griep symptomen zoals koorts en hoofdpijn verschijnen opnieuw. Plotseling en oncontroleerbaar zweten kenmerkt de dagelijkse routine. Ruim 16 weken na de infectie wordt de ziekte chronisch. Dit betekent dat de eerder genoemde symptomen keer op keer optreden. Periodes zonder symptomen worden afgewisseld met periodes van griep en andere symptomen. Verlamming en sensorische stoornissen, hartkloppingen en hoge bloeddruk, en huidknobbeltjes zetten zich in.
Complicaties
Een tekenbeet hoeft niet per se ernstige symptomen te veroorzaken. Complicaties kunnen optreden als de teek is geïnfecteerd met de ziekte van Lyme en de bacteriën voor mensen. Er kunnen dan verschillende symptomen optreden, zoals hoofdpijn, spier en gewrichtspijn, koorts en conjunctivitis Als er geen behandeling is, kunnen na een paar maanden griepachtige symptomen optreden, en de zenuwstelsel wordt uiteindelijk ook ziek. Dergelijke neuroborreliose wordt geassocieerd met hersenvliesontsteking-zenuwwortel ontsteking en symptomen zoals verlamming en neurologische gebreken. Bovendien is de hart- kan worden beïnvloed en ontsteking van de hartspier en hartzakje komt voor, vergezeld van hartritmestoornissen De meest ernstige complicaties treden op bij een tekenbeet in stadium III van de ziekte van Lyme, in dit stadium, na maanden tot jaren, chronische gewrichtsontstekingen, huidveranderingen en permanent zenuwschade tot verlamming optreden. Als gevolg hiervan is de ziekte van Lyme bijna altijd dodelijk of veroorzaakt in ieder geval ernstige schade aan volksgezondheid, die levenslange behandeling vereist. Afgezien van de typische bijwerkingen en interacties therapie zelf brengt geen grote risico's met zich mee. Veneus administratie van de drugs wel leiden op infectie en, in zeldzame gevallen, letsel of de ontwikkeling van bloedstolsels.
Wanneer moet je naar een dokter?
In een groot aantal gevallen zelfhulp maatregelen zijn voldoende voor een tekenbeet. Een bezoek aan de dokter is dus niet altijd nodig. De getroffen persoon moet zich voldoende informeren over hoe een teek volledig uit het organisme kan worden verwijderd. Als alle instructies strikt worden opgevolgd, kan na enkele dagen volledige symptoomvrijheid worden verwacht. Als het verwijderen van de teek om verschillende redenen niet helemaal succesvol is, moet de hulp en hulp van een arts worden gezocht. Het is zorgwekkend als het hoofd van de teek zit nog in de wond. In deze gevallen moet een volledige verwijdering van het insect door een arts worden gestart. Als er verschillende volksgezondheid er treden onregelmatigheden op na een tekenbeet, een arts moet zo snel mogelijk worden geraadpleegd. Als er onregelmatigheden in zitten wond genezen, interne zwakte, koorts of andere diffuse gezondheidsklachten, moet een arts worden geraadpleegd. Als het algemene welzijn in korte tijd aanzienlijk verslechtert, moet een medische spoeddienst worden gewaarschuwd. Bij storingen van de hart- ritme, 피로 Naast afwijkingen van het spierstelsel is actie vereist. Als zich verlammingsverschijnselen voordoen, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Hoofdpijn, sensorische stoornissen of afwijkingen in geheugen moeten zo snel mogelijk worden onderzocht en behandeld. Als neurologische gebreken worden opgemerkt, is intensieve medische zorg van de getroffen persoon noodzakelijk.
Behandeling en therapie
Voor de ziekte van Lyme, die kunnen optreden na een tekenbeet, zijn verschillende soorten behandelingen relevant. Naast uitgebreide diagnostiek, gerichte orale behandeling met antibioticum Medicijnen, die in een vroeg stadium en over een langere periode kunnen worden toegediend, worden in het bijzonder aanbevolen. Als de ziekte van Lyme pas in een laat stadium wordt ontdekt, bijzonder antibiotica zoals Ceftriaxon, evenals de stof Hydrochloriquin zijn ook verkrijgbaar als therapie Omdat de ziekte van Lyme moeilijk te behandelen is vanwege de progressie ervan, wordt het als twijfelachtig beschouwd of de ziekte die optreedt na een tekenbeet in de 3e fase behandelbaar is. Naast ontstekingsremmend en pijnstillend drugsworden andere symptomatische middelen voorgeschreven.
het voorkomen
Een tekenbeet is zeker te voorkomen. Naast het effectieve gebruik van sprays en crèmes tegen de teken, de belangrijkste bescherming maatregelen omvatten kleding die zo licht mogelijk is gekleurd en gesloten manchetten en taillebanden. Daarnaast is het raadzaam om elkaar na een verblijf in de buitenlucht te controleren op de aanwezigheid van teken. Vooral bij huidplooien, in de achterkant van de knieën, oksels en andere zachte huidgebieden is een tekenbeet te vrezen als er geen bescherming heeft plaatsgevonden. In het hoogseizoen kan ook worden vermeden in gebieden met veel teken (voornamelijk weilanden) te verblijven. Sterk geurende etherische oliën, zoals lavendel, rozemarijn or tea tree olie, maar ook gesloten en stevig schoeisel helpen ook tegen teken bijt.
Nazorg
Na een tijd in de vrije natuur te hebben doorgebracht, is het raadzaam, vooral in gebieden met veel teken, om het lichaam daarna thuis te scannen. Bij een tekenbeet dient indien mogelijk de huisarts te worden geraadpleegd. Hij kan het insect vakkundig verwijderen en zo het risico op ziektetransmissie minimaliseren. Zelfs als de teek er al is gevallen, kan een arts voorzichtig het puin van het dier verwijderen en de wond schoonmaken en desinfecteren. De wond moet met een pleister worden afgeplakt en regelmatige afkoeling bevordert de genezing. Krassen op de wond moet indien mogelijk worden vermeden. Als er ongebruikelijke roodheid of overmatige jeuk optreedt, moet een arts worden geraadpleegd. Zelfs als een tekenbeet meestal na een tot twee weken is genezen, moet het gebied blijven worden geobserveerd. Daaruit voortvloeiende ziekten kunnen zich ook pas na maanden of zelfs jaren ontwikkelen. Daarom is het belangrijk dat de getroffen persoon mogelijke tekenen van een infectie met de ziekte van Lyme tijdig herkent. Lichamelijke klachten zoals aanhoudend hoofdpijn en pijnlijke ledematen moeten daarom door een arts worden onderzocht. Ook al is een enkele tekenbeet meestal niet problematisch, preventief maatregelen zoals stevige, gesloten schoenen en sterk geurende etherische oliën van lavendel or rozemarijn kan het bijbehorende gezondheidsrisico voorkomen.
Hier is wat u zelf kunt doen
Wanneer een tekenbeet wordt opgemerkt, dient de huisarts te worden geraadpleegd. Het ongedierte moet professioneel worden verwijderd om het risico op overdracht van ziekten te minimaliseren. Als de teek er al is gevallen, is een bezoek aan de dokter ook geïndiceerd. Resten van het dier moeten worden verwijderd. De wond moet worden gedesinfecteerd en gekoeld. Na een tekenbeet is het belangrijk om de bijtplaats te observeren. Roodheid, jeuk en andere ongebruikelijke verschijnselen moeten aan de arts worden gemeld. Voorkom krassen op de wond. Bovendien moet de bijtplaats worden bedekt met een gips en regelmatig gekoeld om het genezingsproces te bevorderen. De beet moet uiterlijk na één tot twee weken volledig zijn genezen. Het getroffen gebied moet in de gaten blijven worden gehouden, aangezien secundaire ziekten maanden of jaren later nog kunnen optreden. Naast uiterlijke tekenen zijn ziekten zoals de ziekte van Lyme ook merkbaar door lichamelijke klachten zoals pijn in de ledematen or hoofdpijn Een enkele tekenbeet is meestal niet problematisch. Toch moet elke beet worden onderzocht door een arts en moet de kans op een beet worden geminimaliseerd. Bij een beet is medische hulp en controle van het lichaam op verdere tekenbeten belangrijk. Preventieve maatregelen voorkomen een tekenbeet en het daarmee samenhangende gezondheidsrisico.
