Tastbaarheid
Normaal gesproken amandelen kan niet van buitenaf worden gepalpeerd. Bij ontstekingsveranderingen kunnen ze echter aanzienlijk opzwellen en vervolgens van buitenaf voelbaar zijn. Voor onervaren mensen kunnen ze echter gemakkelijk worden verward met gezwollen weefselvocht knooppunten, die op dezelfde plaats voelbaar zijn, vooral in het geval van ontsteking in de nek Oppervlakte. De amandelen zijn veel gemakkelijker van binnenuit te palperen in een ontstoken toestand, vooral bij de tongkunnen getroffen personen de vergrote organen gemakkelijk palperen. De arts kan de amandelen ook van binnenuit goed palperen met een spatel.
Pijn
If pijn komt voor in het gebied van de amandelen, dit komt meestal door amandelontsteking, wat heel gebruikelijk is in Duitsland. Het soort pijn varieert afhankelijk van de ernst van de ziekte en de persoonlijke aanleg. In de meeste gevallen keelpijn, slikproblemen, druk pijn en temperatuurgevoeligheid treden op.
Meestal straalt de pijn ook uit in de oren. Bij kinderen die nog niet goed kunnen communiceren, kan oorpijn een aanwijzing zijn voor een aandoening van de amandelen. In sommige gevallen, hoofdpijn worden ook geassocieerd met amandelontsteking Als dit soort pijn, die meestal ernstig is, wordt waargenomen, moet een arts worden geraadpleegd die de diagnose van amandelontsteking.
amandelontsteking
Wanneer in de volksmond wordt gesproken over "het amandelen“, Worden de palatine amandelen (Tonsillae palatinae) meestal bedoeld. Hier bacteriën bezinken vaak, wat vervolgens leidt tot een ontsteking van de amandelen. Dit staat bekend als tonsillitis of in de volksmond als 'angina'.
De bacteriën die meestal tot een dergelijke ontsteking leiden, zijn bèta-hemolytische groep A streptokokken (belangrijkste vertegenwoordiger Streptococcus pyogenes). Zeldzamere ziekteverwekkers zijn: Vooral kinderen en adolescenten worden vaker getroffen door dergelijke tonsillitis. Patiënten voelen zich duidelijk pijn bij het slikken en hebben vaak een aanzienlijk verminderde algemene voorwaarde Met koorts.
Diagnostisch gezien, een kijkje in het mond is bijzonder belangrijk. Aan het begin van de ziekte zijn de amandelen aanvankelijk ernstig rood gekleurd en later is de karakteristieke witte "puist" te zien. antibiotica worden vaak gebruikt voor behandeling, vooral penicilline.
Pijnstillers en gorgelen met een desinfecterende oplossing bieden ook verlichting. Tonsillitis geneest meestal binnen enkele dagen tot enkele weken. Er kunnen echter ook complicaties optreden.
De ontsteking kan zich bijvoorbeeld ook verspreiden naar de hart- (endocarditis), nier (glomerulonefritis) Of gewrichten (artritis), of een abces kan zich ontwikkelen in het gebied van de amandelen (peritonsillair abces). De differentiële diagnose of angina moeten oorzaken zoals de klier van Pfeiffer uitsluiten koorts (mononucleose), difterie of scharlaken koorts In het geval van vaak terugkerende tonsillitis (recidiverende of chronische tonsillitis), vooral bij kinderen, verwijdering van de palatinale amandelen (tonsilectomie) kan een mogelijke behandelingsoptie zijn.
- Pneumokokken
- Haemophilus influenzae en
- Staphylococci
poliepen worden in de volksmond vergrotingen (hyperplasie) van de faryngeale tonsil (Tonsilla pharyngealis) genoemd. In technisch jargon worden dit adenoïden of adenoïdale vegetatie genoemd. Ze kunnen zo groot worden - vooral bij kinderen - dat ze de neus belemmeren ademhaling.
De getroffen kinderen ademen dan voornamelijk door de mond Ze hebben ook vaker last van een ontsteking van de middenoor, aangezien de adenoïden de verbinding tussen de nasopharynx en het middenoor kunnen belemmeren (tuba auditiva, buis-oortrompet van Eustachius). Bovendien kan de verkeerde plaatsing van de tuba auditiva leiden tot gehoorverlies, wat in het ergste geval kan leiden tot een vertraagde spraakontwikkeling bij kinderen.
Sterk vergrote keelamandelen worden verkleind door middel van een adenotomie. Zelden kan de keelamandelen zo sterk teruggroeien dat een verdere chirurgische reductie nodig is.
