Syndroom van Sjogren is een auto-immuunziekte waarbij de afweer van het lichaam zich op zijn eigen weefsels richt en veroorzaakt ontsteking Het behoort tot de inflammatoire reumatische aandoeningen. In de eerste plaats de traan en speekselklieren worden aangetast, maar de infecties kunnen zich ook verspreiden naar spieren en gewrichten.
Wat is het syndroom van Sjögren?
Syndroom van Sjogren is een ziekte van het auto-immuunsysteem die wordt gekenmerkt door chronisch ontsteking Bij een auto-immuunziekte is het afweersysteem van het lichaam niet langer gericht tegen schadelijke indringers van buitenaf, zoals bacteriën or virussen, maar tegen de eigen weefsels van het lichaam. Syndroom van Sjogren behoort tot de inflammatoire reumatische aandoeningen en tot de groep van collagenosen. Er worden twee vormen van het syndroom van Sjögren onderscheiden. Al was het maar traan en speekselklieren worden aangetast door infecties, wordt het het primaire syndroom van Sjögren genoemd. Als de symptomen optreden als gelijktijdig met andere bindweefsel ontstekingen, zoals reumatoïde artritis or lupus erythematosusDit wordt het secundaire syndroom van Sjögren genoemd. Vrouwen worden vaker getroffen door het syndroom van Sjögren dan mannen. De ziekte is een van de meest voorkomende ontstekingsziekten.
Oorzaken
De oorzaken van het syndroom van Sjögren zijn niet duidelijk begrepen. Enerzijds wordt vermoed dat de aanleg voor de ziekte erfelijk is; anderzijds, milieufactoren of hormonale onevenwichtigheden worden als mogelijke triggers beschouwd. Andere mogelijke oorzaken zijn medicatie, virale infecties of speciale belasting van het lichaam, zoals zwangerschap Aangenomen wordt dat het lichaam op de een of andere manier verkeerd is geprogrammeerd door deze processen en vormen antilichamen die het eigen weefsel van het lichaam aanvallen. Een andere verklaring is dat bij het syndroom van Sjögren de immuunsysteem verliest het vermogen om onderscheid te maken tussen cellen die lichaamsvreemd zijn en die van het lichaam. Dit vermogen wordt immuuntolerantie genoemd. De reden voor het verlies van deze immuuntolerantie is echter nog niet bekend.
Symptomen, klachten en tekenen
Patiënten met het syndroom van Sjögren hebben voornamelijk last van droge slijmvliezen. Droge ogen zijn daarom een van de belangrijkste symptomen van de ziekte. Vanwege de droogte hebben de getroffenen het gevoel een vreemd lichaam in hun oog te hebben. De ogen jeuk, zijn rood gekleurd en pijnlijk. Maar niet alleen de ogen, maar ook de mond vertoont een uitgesproken droogheid. Speeksel de productie is ernstig beperkt, waardoor patiënten meer moeten drinken tijdens het eten. Dit is de enige manier waarop ze het gekauwde voedsel überhaupt kunnen doorslikken. Vanwege de droge mond, ze ervaren ook een constant gevoel van dorst. Naast de speekselklieren en de traanklieren kunnen ook andere lichaamsklieren worden aangetast. Sommige patiënten hebben er bijvoorbeeld last van vaginale droogheid Het gevoel van droogte, brandend en jeuk en ongemak tijdens geslachtsgemeenschap zijn het resultaat. Het syndroom van Sjögren kan zich ook manifesteren door niet-specifieke algemene symptomen. De getroffenen zijn constant vermoeid en moe. Dit wordt ook wel 피로 Ze hebben moeite met concentreren en hebben pijn in de gewrichten en spieren. Spijsverteringsproblemen kan ook voorkomen. Een ander symptoom van het syndroom van Sjögren is het fenomeen van Raynaud, ook wel de ziekte van Raynaud genoemd. Het gaat om problemen met de bloedsomloop in de vingers die gepaard gaan met gevoelloosheid en / of pijn.
Diagnose en verloop
Bij het syndroom van Sjögren worden twee soorten symptomen onderscheiden. Als het immuunsysteem richt zich alleen op de speekselklieren en de traanklieren, de symptomen worden glandulair genoemd (waarbij de klieren worden aangetast). Dit is het geval bij het primaire syndroom van Sjögren. Wanneer de verdediging ook andere weefselsoorten aanvalt, dwz wanneer het secundaire syndroom van Sjögren aanwezig is, worden de symptomen extraglandulair genoemd (buiten de klieren gelegen). De glandulaire symptomen manifesteren zich voornamelijk in een droge mond en droge ogen, dat artsen het sicca-syndroom (sicca = droog) noemen. Andere slijmvliezen zoals de keel, neus- of de vagina kan ook worden aangetast door de droogte. De extraglandulaire symptomen zijn circulatiestoornissen met de vorming van rood huid vlekken, ontsteking of gewrichten en 피로 De symptomen ontwikkelen zich meestal na de leeftijd van 40 jaar, maar sinds het niet goed functioneren van de immuunsysteem ontwikkelt zich langzaam, wordt aangenomen dat de ziekte begint na de leeftijd van 20 of 30 jaar. De symptomen worden echter pas later merkbaar en zichtbaar. Het eerste vermoeden van het symptoom van Sjögren komt al voort uit de typische symptomen. Om een betrouwbare diagnose te kunnen stellen, bloed tests worden uitgevoerd. Of het syndroom van Sjögren aanwezig is, zeker antilichamenkunnen reumatoïde en ontstekingsfactoren worden gedetecteerd in de bloed.
Complicaties
Het syndroom van Sjögren leidt tot veel verschillende symptomen. In de eerste plaats lijden getroffen personen aan zeer droge ogen Omdat de klachten niet bijzonder karakteristiek zijn en niet direct op de ziekte duiden, is er meestal geen vroege diagnose en behandeling. De getroffenen blijven lijden aan een droge mond en zeer uitgesproken 피로 Vermoeidheid en een algemeen gevoel van ziekte kunnen ook optreden als gevolg van de ziekte en hebben een zeer negatief effect op de kwaliteit van leven van de patiënt. De ziekte tast echter ook de spieren en gewrichten aan, wat leidt tot ontstekingen en ernstig pijn Als de pijn ook 's nachts optreedt, kan dit leiden slaapproblemen en prikkelbaarheid of Depressie bij de patiënt. Beperkingen in beweging en dus in het dagelijks leven kunnen ook optreden als gevolg van het syndroom van Sjögren. Helaas is een oorzakelijke behandeling van het syndroom niet mogelijk. De symptomen kunnen echter goed worden beperkt met behulp van medicijnen en therapieën. Bijzondere complicaties komen niet voor. Of de levensverwachting als gevolg van de ziekte afneemt, kan helaas niet universeel worden voorspeld.
Wanneer moet je naar een dokter?
Omdat het syndroom van Sjögren een genetische ziekte is, moet het altijd door een arts worden behandeld. Als de getroffen persoon kinderen wil hebben, kunnen genetische tests en counseling ook worden uitgevoerd om herhaling bij nakomelingen te voorkomen. Sinds het syndroom van Sjögren kan dat leiden Bij ernstige symptomen en complicaties moet altijd een arts worden geraadpleegd als de symptomen op dit syndroom wijzen. Bij droge en rode ogen moet een arts worden geraadpleegd voor dit syndroom. In veel gevallen hebben patiënten een permanent gevoel dat ze een vreemd voorwerp in hun oog hebben. Aanhoudende jeuk in de ogen kan hierop ook wijzen voorwaarde Bij vrouwen kan het syndroom van Sjögren zich manifesteren door vaginale droogheid, en ook voor deze klacht moet een arts worden geraadpleegd. Spijsverteringsproblemen of problemen met de bloedsomloop zijn ook indicatoren van het syndroom van Sjögren. Bij een vermoeden van het syndroom kan een huisarts geraadpleegd worden. Verdere behandeling wordt dan meestal uitgevoerd door een specialist.
Behandeling en therapie
Behandeling van het syndroom van Sjögren is gericht op het verlichten van symptomen, aangezien er nog geen genezingsmiddel is therapie For autoimmuunziekten Er worden alleen pogingen ondernomen om het immuunsysteem te onderdrukken om verdere aanvallen op het eigen lichaam van de patiënt te voorkomen. Dit gebeurt met behulp van drugs zoals cortisone Voor droge ogen, zalven of druppels worden voorgeschreven. Voor het droge mondslijmvlies zijn er speciale mondspoelingen of gels. Speeksel de productie kan ook worden gestimuleerd door snoepjes te zuigen en er kleine slokjes van te nemen water gedurende de dag om de slijmvliezen te bevochtigen. Als de symptomen bijzonder uitgesproken zijn, worden medicijnen gebruikt om traanvocht te stimuleren en speeksel productie. Bovendien voorzichtig mondhygiëne is noodzakelijk, omdat er een verhoogd risico is op cariës bij het syndroom van Sjögren. Als het secundaire syndroom van Sjögren aanwezig is, worden ook de onderliggende ziekte en de ontstekingsprocessen in de gewrichten behandeld. Hier pijnverlichtend en ontstekingsremmend drugs worden gebruikt. Over het algemeen vereist de behandeling van het syndroom van Sjögren meestal de betrokkenheid van verschillende specialisten, zoals een tandarts, reumatoloog, oogarts, gynaecoloog en oor, neus- en keelspecialist.
het voorkomen
Preventie van het syndroom van Sjögren is niet mogelijk, vooral omdat er nog geen exacte oorzaken bekend zijn. Wel kan men het immuunsysteem versterken door een gezonde levensstijl met voldoende beweging en evenwicht dieet.
Follow-up
Omdat het een genetische ziekte is, kan deze meestal niet volledig worden genezen. Daarom moeten getroffen personen een arts raadplegen bij de eerste symptomen van de ziekte en de behandeling starten om het optreden van verdere symptomen en complicaties te voorkomen. Een onafhankelijke genezing kan niet worden bereikt. Als een kind gewenst is, moeten in ieder geval genetische tests en counseling worden uitgevoerd om herhaling van het syndroom bij de nakomelingen te voorkomen. De meeste patiënten met deze ziekte zijn afhankelijk van verschillende chirurgische ingrepen waardoor de symptomen kunnen worden verlicht en beperkt. In ieder geval moet de getroffen persoon na een dergelijke operatie rusten en voor zijn lichaam zorgen. Lichamelijke inspanning of stressvolle activiteiten moeten worden vermeden om het lichaam niet onnodig te belasten. Bovendien is de hulp en ondersteuning van het eigen gezin meestal erg nuttig. Dit voorkomt en beperkt vaak de ontwikkeling van Depressie en andere psychologische stoornissen. In sommige gevallen kan het syndroom van Sjögren ook de levensverwachting van de getroffen persoon verminderen. Het verdere verloop van deze ziekte is echter sterk afhankelijk van het tijdstip van diagnose, dus een algemeen beloop kan niet gegeven worden.
Wat u zelf kunt doen
Het ziekteverloop van het syndroom van Sjögren wordt gekenmerkt door chronische ontstekingen. Om het immuunsysteem te ondersteunen, moet in het dagelijks leven het ontwerp van de levensstijl worden geoptimaliseerd. Het eigen afweersysteem van het lichaam kan worden gemobiliseerd door een evenwichtige en vitamine-rijk dieet Afzien van het gebruik van schadelijke stoffen zoals alcohol en nicotine is nuttig bij het omgaan met de ziekte. In aanvulling op, te zwaar moet worden vermeden en voldoende beweging heeft een gunstig effect op volksgezondheid Het organisme moet worden beschermd tegen verdere infecties. Vooral in tijden van wisselend weer of seizoenen, beschermend maatregelen moet daarom tijdig worden ingenomen en het risico op infectie moet tot een minimum worden beperkt. Omdat seksueel contact met een partner overlast kan veroorzaken, dient de partner tijdig geïnformeerd te worden over de ziekte en de aanwezige klachten. Dit vermijdt onaangename situaties in het dagelijks leven en voorkomt misverstanden. Als de getroffen persoon emotionele steun nodig heeft bij het omgaan met de ziekte, kan psychotherapeutische behandeling helpen. Bovendien mentaal sterkte moet worden versterkt, aangezien emotionele problemen zich onvermijdelijk over het hele organisme verspreiden. Vaak verstoringen van bloed circulatie optreden. Om deze reden moet worden afgezien van het aannemen van een starre houding en moeten compenserende bewegingen worden uitgevoerd bij de eerste sensorische stoornissen op de huid.
