De cervicale wervelkolom bestaat uit 7 wervels, die worden begrensd door tussenwervelschijven. De cervicale wervelkolom is omgeven door ligamenteuze structuren die de cervicale wervelkolom steun en stabiliteit geven. De cervicale wervelkolom heeft een lordotische (holle wervelkolom) vorm en beschermt het zenuwkanaal waaruit de zenuwen van de extremiteiten ontstaan, maar waarin ook cerebrospinale vloeistof (liquor) wordt aangetroffen.
De eerste twee wervels, de atlas en as, hebben hun eigen vorm, die nodig is vanwege hun functie. Deze twee wervels samen met de basis van de schedel vormen de bovenste cervicale gewrichten en voer een dubbele kinbeweging uit en een voorwaarts duwen van de hoofd als beweging. Samen met de daaropvolgende wervels maken ze laterale inclinatie, rotatie, flexie en extensie van de cervicale wervelkolom mogelijk. Meer over cervicaal trauma is te vinden onder Cervicaal trauma - Therapie en behandeling
Behandeling en fysiotherapie
De cervicale wervelkolom wordt zwaar belast door aangrenzende spieren die de armen en dus het werk met de armen beïnvloeden. Vooral eenzijdige activiteiten boven de hoofd, bureauwerk of weinig beweging veroorzaken te veel spanning in het gebied van de cervicale wervelkolom. In geval van ernstig trauma, verkeersongeval, val van grote hoogte op de hoofd of andere ongevallen, breuk van de wervellichamen kan voorkomen en, in het ergste geval, resulteren in paraplegie, aangezien het fragment in het wervelkanaal.
Direct na het ongeval dient de juiste behandeling te worden uitgevoerd. De cervicale wervelkolom moet worden gestabiliseerd om verdere verslechtering te voorkomen. Neurologische tests, MRI- en CT-onderzoeken volgen om de omvang van het letsel aan te tonen.
In het geval van een stal breukwordt vaak een korset voorgeschreven, dat de patiënt gedurende een lange periode moet dragen om de wervelkolom te stabiliseren en om de bewegingen te vermijden die verergering kunnen veroorzaken. In het geval van een onstabiel breuk of losgekomen fragmenten is een chirurgische behandeling met een stabiliserende osteosynthese vereist. Daarna begint de opleiding fysiotherapie.
Het is vooral belangrijk om de instructies van de arts op te volgen. In het begin, oefeningen van de extremiteiten voor trombose, decubitus en longontsteking profylaxe kan worden uitgevoerd, waarbij de cervicale wervelkolom niet hoeft te worden verplaatst. Zodra de cervicale wervelkolom kan worden belast, kunnen voorzichtige isometrische spanningsoefeningen worden gestart.
Het hoofd ligt op de steun en de patiënt drukt het hoofd in de steun. In het begin is er geen belasting meer toegestaan, zodat de stabilisatie kan worden verbeterd door de diepe ondersteunende spieren te spannen. Zodra de kop kan worden bewogen, kan de rotatie met isometrische spanning worden voortgezet.
Om dit te doen, draai het hoofd zo ver mogelijk opzij, beweeg het een beetje naar achteren, pak dan de buitenkant van de wang vast met de hand en probeer het hoofd terug te draaien tegen de druk van de hand op de wang in. Een generaal krachttraining programma voor het schouder-arm-complex kan worden gedaan als voorbereiding op de toenemende belasting. Het is echter belangrijk dat de belasting niet te extreem in de cervicale wervelkolom loopt.
Passieve maatregelen zijn in het begin niet aan te raden omdat de spieren aan stabilisatie moeten werken. In de late fase kunnen handmatige technieken de mobiliteit van de cervicale wervelkolom verbeteren. Mogelijk bent u hierin ook geïnteresseerd: Therapie van een processus spinosus breuk.
