Symptomen
De symptomen van acute ontsteking van de prostaat zijn voornamelijk het optreden van hoog koorts (met mogelijke koude rillingen), pijn gedurende stoelgang en branderig gevoel bij het plassen (algurie, dysurie), een frequent drang om te plassen (pollakisurie), hoewel er slechts kleine hoeveelheden urine kunnen worden uitgescheiden. Het is mogelijk dat een complete urineretentie treedt op. In aanvulling op, pijn in het anale, perineale, testiculaire, ledemaat, lies, rug of schaamstreek, evenals pijn tijdens en / of na ejaculatie. In aanvulling op, bloed mengsels in de urine en / of het ejaculaat kunnen merkbaar zijn. Chronische prostatitis, aan de andere kant, is niet specifieker in termen van symptomen: een licht gevoel van druk in het perineale gebied, verminderde seksuele functie (erectiele dysfunctie) en - net als bij acute ontsteking - een constante drang om te plassen met pijnlijk gevoel bij het plassen.
Diagnose
Er zijn verschillende manieren om een ontsteking van de prostaat. Als onderdeel van fysiek onderzoek op de spreekkamer een digitaal-rectaal onderzoek (waarbij de behandelende arts handmatig het laatste deel van de darm onderzoekt en ook de prostaat) kunnen al informatie geven over de maat en voorwaarde van de prostaat: een ontstoken prostaat is meestal licht vergroot en pijnlijk om te palperen. Als een abces zich in de loop van de ontsteking al op de prostaat heeft gevormd, kan dit ook worden gepalpeerd.
Een andere snelle en gemakkelijke manier om een indicatie te krijgen van een ontsteking van de prostaat, is door een bloed monster. Bij acute prostatitis zijn de ontstekingswaarden in de bloed significant verhoogd kunnen zijn, evenals de ontstekingscellen (leukocyten) en het prostaatspecifieke antigeen (PSA) als orgaanspecifieke marker. In het geval van chronische prostatitis is het daarentegen heel goed mogelijk dat er geen pathologische veranderingen in het bloed van de patiënt zichtbaar zijn.
Naast het bloedmonster kan een urinemonster ook wijzen op een ontsteking van de prostaat: acute prostatitis wordt duidelijk in de vorm van massa's ontstekingscellen (leukocyten), bacteriën en rode bloedcellen in de urine, terwijl de chronische vorm van prostatitis ook onopvallend kan zijn. Ook is het zogenaamde vierglasmonster bekend, waarin zowel de eerste urine als de mediumstroom urine, de urine na prostaat massage en de prostaatsecretie worden onderzocht op tekenen van ontsteking en op pathogene diagnostiek. Het onderzoek van een monster ejaculaat kan ook dienen om een ontsteking te bepalen.
Ultrageluid (echografie) wordt voornamelijk gebruikt als een diagnostisch hulpmiddel voor beeldvorming, waarbij inflammatoire veranderingen in het prostaatweefsel, de grootte van de prostaat en abcessen kunnen worden gevisualiseerd. De ultrageluid onderzoek wordt meestal uitgevoerd via de anus Een andere mogelijkheid tot onderzoek is de MRT.
Uroflowmetrie kan worden gebruikt als aanvullend onderzoek om te controleren op urinestroom en mictiestoornissen. Hier wordt de maximale urinestroom en de hoeveelheid urine die in een bepaalde tijd wordt geloosd, gemeten. Als een urethrale vernauwing wordt vermoed, kan ook een zogenaamde urethrografie worden uitgevoerd, waarbij een contrastmiddel in de urinebuis en een Röntgenstraal van het urinedrainagesysteem wordt afgenomen om mogelijke differentiële diagnoses zoals goedaardige uit te sluiten prostaatvergroting or prostaatcarcinoom, een prostaat biopsie kan worden uitgevoerd als de bevindingen vooraf onduidelijk zijn.
Acute en chronische ontsteking van de prostaat verschillen in individuele aspecten van de therapeutische procedure. Acute bacteriële ontsteking wordt voornamelijk behandeld met een hoge dosis van een antibioticum dat door de respectieve arts is voorgeschreven om de veroorzakende ziekteverwekker te bestrijden (bijv. Cotrimoxazol, cefalosporines, gyraseremmers). De exacte keuze van het antibioticum hangt af van de exacte bepaling van de ziekteverwekker en de ziekteverwekkerresistentie tijdens de diagnose.
Het kan nodig zijn om urine uit de blaas tijdelijk een katheter gebruiken (blaaskatheter Als een etterig abces zich tijdens de ontsteking in of rond de prostaat heeft ontwikkeld, moet deze operatief worden geopend. In aanvulling op, pijnstillers en krampstillers kunnen worden gegeven.
Ook wordt geprobeerd een chronische vorm van prostatitis tegen te gaan antibiotica, al leidt dit vaak niet tot het gewenste succes. Dit is meestal een langdurige antibioticumtherapie, die ook kan worden gecombineerd met pijnstillende en krampstillers, zoals in de acute vorm. Alternatieve therapeutische benaderingen bereiken echter betere resultaten, zoals de toediening van fytotherapeutica (geneesmiddelen gemaakt van medicinale planten) zoals quercetine (natuurlijke kleurstof van bepaalde soorten fruit en kruiden die fungeert als een vrije radicalenvanger en antioxidant) of pollenextracten. (bijv
tamsolusine), 5-alpha-reductaseremmers (bijv. finasteride) en het antimycoticum mepartricine kunnen ook de symptomen van chronische ontsteking van de prostaat verbeteren. Als begeleidende therapie bij acute of chronische ontsteking van de prostaatklier is het gebruik van warme heupbaden of het dragen van warme kleding altijd mogelijk, wat kan leiden tot vermindering van zwelling en verlichting van pijn en spanning door verbeterde bloedcirculatie in het bekken. Andere huismiddeltjes die kunnen worden gebruikt om de symptomen te behandelen, zijn onder meer drinken wilg kruidenthee, een vegetariër dieet en plantaardige alternatieven zoals nettle wortel, pompoen zaden, roggestuifmeel, pompoen en saw palmetto fruit. Ook in de homeopathie worden bij Prostataleiden specifieke therapiebenaderingen gevonden in de context van een ontsteking: hiervoor wordt het inkomen van Aristolochia, Clematis of Sabal Serrulatum (welzijnsplanten) in een dosering voorgeschreven door de welzijnspraktijk mens telt.
